Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 136/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Honorata Wójcik

Protokolant: st.sekr.sąd. Elżbieta Gołaszewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2018 roku

sprawy z powództwa D. K.

reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową P. K.

przeciwko S. C.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa alimenty płatne od S. C. na rzecz jego małoletniego syna D. K., ur. (...) ustalone ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w Łowiczu z dnia 17.08.2011 roku w sprawie sygn. akt III RC 95/11 z kwoty po 400 (czterysta) złotych miesięcznie do kwoty po 600 (sześćset) złotych miesięcznie płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dziecka P. K. poczynając od dnia 06 września 2017 roku,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nie obciąża pozwanego kosztami postępowania, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,

4.  znosi wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego,

5.  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 136/17

UZASADNIENIE

Małoletni powód D. K. reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową P. K. oraz pełnomocnika w osobie adwokata w pozwie z dnia 4 września 2017 roku wniósł o podwyższenie alimentów od pozwanego S. C. z kwoty po 400 zł do kwoty po 1.200 zł miesięcznie. Ponadto pełnomocnik wniósł o zabezpieczenie powództwa na czas trwającego postepowania kwotą 1.000 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że alimenty od pozwanego na rzecz powoda w kwocie po 400 zł nie wystarczają już na pokrycie kosztów utrzymania małoletniego powoda, a od czasu ostatniego ustalenia kwoty alimentów wzrosły potrzeby powoda, który od września 2017 r. rozpoczął edukację szkolną. Rozpoczęcie nauki w szkole (...) wiąże się z kosztem ponoszenia comiesięcznych darowizn na szkołę, zakupu mundurku oraz darowizny na szkolny klub sportowy. P. K. musiała ponadto dostosować pokój powoda do potrzeb szkolnych. Określiła potrzeby powoda na kwotę około 1.500 zł. Pozwany nie czyni żadnych starań o wychowanie małoletniego syna. W związku z brakiem zainteresowania losami powoda Sąd Rejonowy w Łowiczu w sprawie o sygn. akt III Nsm 86/17 pozbawił go władzy rodzicielskiej nad małoletnim D. K.. Wobec czego powinien być w większej części obciążony kosztami utrzymania D. K.. Małoletni powód w drodze decyzji administracyjnej zmienił nazwisko na (...). Pozwany nadal pracuje w firmie (...) Sp. z o.o. w Ł. i został przeniesiony na inne stanowisko, w związku z czym otrzymał podwyżkę (pozew – k. 2).

Postanowieniem z dnia 5 września 2017 roku Sąd Rejonowy w Łowiczu oddalił wniosek o zabezpieczenie na czas trwania postępowania o alimenty. Wskutek zażalenia powoda Sąd Okręgowy w Łodzi postanowieniem z dnia 17 listopada 2017 roku oddalił zażalenie.

(postanowienie – k. 37; zażalenie – k. 45-47; postanowienie – k. 53-55)

Pozwany S. C. na rozprawie w dniu 17 stycznia 2018 r. uznał powództwo do kwoty po 450 zł miesięcznie.

(e-protokół z rozprawy z 17.01.2018 r. – k. 101)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. K., urodzony (...), jest nieślubnym dzieckiem P. K. oraz S. C.. Pozwany uznał małoletniego powoda przed kierownikiem USC w Ł.. Przedstawicielka ustawowa i pozwany mieszkali razem przez kilka miesięcy, od października 2010 roku nie mieszkają razem.

(okoliczności bezsporne, dowód: odpis zupełny aktu urodzenia – k. 9)

Sąd Rejonowy w Łowiczu w wyroku z dnia 17 sierpnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt III RC 95/11 zasądził od S. C. na rzecz małoletniego D. C. kwotę alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie płatnego dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia do rąk matki P. K. poczynając od dnia 13 maja 2011 roku.

(dowód: wyrok – k. 36 z załączonych akt Sądu Rejonowego w Łowiczu o sygn. III RC 95/11)

Sąd Rejonowy w Łowiczu orzekał o wysokości alimentów zasądzonych od pozwanego na rzecz powoda, kiedy miał on rok i 5 miesięcy. Mieszkał z przedstawicielką ustawową w mieszkaniu należącym do jej ojca, ale razem z babką P. K.. Przedstawicielka ustawowa nie płaciła za mieszkanie. Dokładała natomiast do zakupu węgla i drewna oraz opłat za wodę i światło, co dawało łącznie około 150 zł miesięcznie (kwota przypadająca na małoletniego). Ponadto na koszty utrzymania małoletniego składała się kwota 250 zł – wyżywienie, 180 zł – środki higieniczne, kosmetyczne i pieluchy, około 50 zł – zabawki i ubranka, obuwie. Małoletni powód nie uczęszczał do żłobka przebywał pod opieką matki, która karmiła go piersią. Łącznie koszty utrzymania miesięcznego powoda wynosiły około 630 zł miesięcznie.

P. K., miała lat 25, zatrudniona była w (...) Sp. z o.o. w Ł. jako wtryskarkowa, przebywała na urlopie wychowawczym. Mieszkała razem z babcią oraz małoletnim powodem w mieszkaniu swojego ojca, nie płaciła za mieszkanie. Otrzymywała 400 zł miesięcznie tytułem dodatku w okresie korzystania z urlopu wychowawczego oraz 68 zł z tytułem zasiłku rodzinnego.

S. C., miał 37 lat, z zawodu ślusarz - tokarz, zatrudniony był na stanowisku wtryskarkowy w (...) Sp. z o.o. w Ł. na czas nieokreślony, zarabiał około 1.838,26 zł netto miesięcznie. Jego wynagrodzenie było obciążone z tytułu wyroków sądowych. W okresie od 16 grudnia 2010 r. do 18 kwietnia 2011 r. Komornik przy Sądzie Rejonowym w Łowiczu dokonywał potrąceń z wynagrodzenia za pracę pozwanego na łączną kwotę 3.431 złotych, co dawało 686 złotych miesięcznie. Komornik przy Sądzie Rejonowym w Łowiczu prowadzi przeciwko S. C. i W. C. egzekucję z wniosku Gminy M. Ł. reprezentowanej przez kierownika jednostki organizacyjnej – Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej. Zadłużenie z tytułu zajęcia wynagrodzenia za prace wynosiło 2.600 zł oraz 450 zł miesięcznie tytułem zabezpieczenia alimentacyjnego. Po potrąceniach pozwany otrzymywał około 900 złotych netto miesięcznie. Pozwany mieszkał z żoną W. oraz 18-letnim pasierbem, którego nie przysposobił. Żona miała stały dochód w postaci renty. Z. mieszkanie komunalne bez tytułu prawnego, gdyż na mocy orzeczenia Sądu zostali eksmitowani z powodu zaległości czynszowych. Miał jeszcze jedno dziecko – syna M., który jest w rodzinie zastępczej u dziadków ojczystych. Pozwany nie łożył na jego utrzymanie. Pozwany nie utrzymywał kontaktu z małoletnim powodem.

( dowód: dokumenty z akt sprawy o sygn. III RC 293/11, w tym zaświadczenie o zarobkach – k. 20 i 34; zaświadczenie z MOPS w Ł. – k. 4 )

D. K. miał w trybie administracyjnym zmienione nazwisko z C. na K.. S. C. postanowieniem Sądu Rejonowego w Łowiczu z dnia 1 czerwca 2017 roku w sprawie o sygn. akt III Nsm 86/17 został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad jego synem D. C..

( dowód: postanowienie - k. 26 z załączonych akt sprawy I. N. 86/17; decyzja administracyjna – k. 10)

D. K. ma obecnie 8 lat i rozpoczął edukację w szkole podstawowej. Uczy się w (...) Szkołach K. P. w Ł. w klasie I. Od ostatniego wyroku ustalającego wysokość alimentów minęło prawie 7 lat. Powód mieszka razem z matką w domu dziadka ojczystego. Miesięczny koszt utrzymania S. C. wynosi około 1.700 złotych, na którą to sumę składają się następujące miesięczne kwoty: 347,70 zł – udział w kosztach utrzymania mieszkania, 15 zł – stomatolog, 40 zł - ortodonta, 200 zł – edukacja, w tym wyprawka szkolna, komitet rodzicielski, składki klasowe, koła zainteresowań, 130 zł – ofiara na szkołę, 200 zł - wycieczki i wakacje, 400 zł – wyżywienie, 200 zł – ubranie i obuwie, 60 zł – środki czystości, 70 zł – zabawki i materiały edukacyjne, 100 zł – wyposażenie pokoju oraz laptop – koszty długookresowe.

D. K. interesuje się grą w szachy i uczęszcza na koło zainteresowań. Ponadto uczestniczy w kole czytania i pisania oraz dodatkowych zajęciach sportowych. Korzysta z porad logopedycznych z uwagi na wadę wymowy, dlatego też niezbędny okazał się aparat na zęby. Z uwagi na długi (ponad rok) okres oczekiwania na aparat refundowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia przedstawicielka ustawowa zdecydowała się na zamówienie go odpłatne za cenę 800 zł. Powód korzysta od 3 lat z prywatnych wizyt stomatologicznych, raz na kilka miesięcy, za które odpłatność wynosi 50 – 70 zł. W związku z rozpoczęciem nauki P. K. urządziła pokój dla syna – założona została nowa podłoga, pomalowano i zakupione nowe meble oraz dodatkowo kupiła synowi laptop.

Małoletni powód wraz z matką zajmuje mieszkanie trzypokojowe w kamienicy będącej własnością dziadka K. K. (2). W domu tym poza mieszkaniem powoda i jego matki znajduje się lokal użytkowy, z którego dochód czerpie właściciel kamienicy. Koszty utrzymania lokalu użytkowego ponoszą rodzice przedstawicielki ustawowej. Rachunki związane z utrzymaniem mieszkania wystawiane są na właściciela kamienicy lub jego matkę – I. K.. Rachunki za abonament telefoniczny wystawiane są na I. K. – matkę przedstawicielki ustawowej małoletniego z uwagi na posiadane ulgi.

(dowód: zeznania P. K. e-protokół rozprawy z dnia 17.01.2017 r. 00:02:21 – k. 101v w zw. z 00:56:21 – k. 103v; rachunki za energię elektryczną – k. 15-17 i 77-79; F. Vat za wodę i ścieki – k. 18-24 i 70-72; potwierdzenie zapłaty za telefon i Internet – k. 25; decyzja wymiarowa – k. 26, 73; Faktura Vat – k. 27-32; mundurek szkolny – k. 33; rachunek za meble – k. 60; potwierdzenie opłat za szkołę – k. 61-62 i 80-81; F. Vat za laptop – k. 66; umowa kredytowa – k. 67-69; potwierdzenie wpłaty – k. 74-76; paragony od stomatologa – k. 82F. Vat za węgiel – k. 83-85)

P. K. ma aktualnie 31 lat, z zawodu jest technikiem hotelarzem. Pracuje nadal w (...) Sp. z o.o. w Ł., jako pracownik pomocniczy i zarabiała w 2016 roku średnio 1.550 złotych miesięcznie. Obecnie zarabia 1.600 – 1.700 zł. Na swoim utrzymaniu ma tylko syna D.. Nie korzysta z pomocy społecznej. Otrzymuje alimenty w kwocie 400 zł za pośrednictwem komornika sądowego. Co miesiąc korzysta z finansowej pomocy rodziców w różnej wysokości 400 – 700 zł.

( dowód: zeznania P. K. e-protokół rozprawy z dnia 17.01.2017 r. 00:02:21 – k. 101v w zw. z 00:55:41 – k. 103v; PIT – 37 za 2016 r. – k. 11 – 14; zeznania I. K. e-protokół z rozprawy z dnia 17.01.2017 r. 00:39:01 – k. 102v)

S. C. ma obecnie 43 lat, z zawodu jest ślusarzem - tokarzem. Pracuje nadal w (...) Sp. z o.o., jednak ostatnio został przeniesiony na inne stanowisko i jego wynagrodzenie wzrosło. Otrzymuje premie miesięczne w wysokości 500 – 600 zł. W 2016 roku osiągnął przychód w wysokości 39.142,31 złotych, zaliczka na podatek dochodowy wyniosła 2.678 zł, składki na ubezpieczenie społeczne 5.236,26 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości podlegającej odliczeniu od podatku (7,75%) 2.627,72 zł, a w wysokości odprowadzonej od dochodu 3.051,54 zł (9%). Zatem dochód netto pozwanego wyniósł w 2016 roku 28.176,51 złotych, miesięcznie daje to kwotę 2.348,04 złotych. W 2017 roku pozwany przebywał na 3 miesięcznym zwolnieniu z powodu złamania nogi w wypadku. W tym okresie oraz w grudniu 2017 r. nie otrzymał premii w wysokości 500 – 600 zł. Średni dochód pozwanego po odliczeniu zajęcia komorniczego na poczet alimentów w kwocie około 440 zł wynosi 1.830,18 zł. Nie zgłosił tego wypadku, jako taki, który nastąpił w drodze z pracy. Do wypadku doszło z jego winy. Pozwany nie podejmuje dodatkowego zatrudnienia z uwagi na pracę w systemie 4-zmianowym.

Mieszka wraz z żoną oraz pasierbem w mieszkaniu komunalnym bez tytułu prawnego, z uwagi na fakt orzeczone wobec niego eksmisji. S. C. wraz z żoną W. nie spłacili zadłużenia wobec Zakładu (...) z tytułu opłat czynszowych. Dług powstał w okresie, kiedy pozwany mieszkał z przedstawicielką ustawową a jego żona nie uiszczała opłat. Obecnie opłata miesięczna za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego wynosi 237,84 zł. Zaległość w opłatach wynosi 3.032,20 zł na dzień 31.10.2017 r. Zaległość miała być spłacana w ratach po 114,97 zł. Zaległość w kwocie 1.102,02 zł powstała za miesiące od kwietnia do października 2017 r. Pozwany wpłacił kwotę 1.100 zł 21 stycznia 2018 r.

Pozwany ma na utrzymaniu ponadto starszego syna, który przebywa w młodzieżowym ośrodku wychowawczym w C.. Ponosi koszty jego ubrania i dojazdu do niego. S. C. spłaca 4 kredyty, których miesięczne raty wynoszą: 311,98 zł, (kwota do spłaty 7.433,12 zł), 161,99 zł (kwota do spłaty 3.107,43 zł), 138,93 zł (kwota do spłaty 3.673,52 zł), 187,10 zł (kwota do spłaty 2.933,92 zł). Kredyty zaciągał na remont mieszkania (pieca c.o.), zakup telewizora, skutera oraz zakup węgla. Ponadto na koszty jego miesięcznego utrzymania składają się następujące pozycje: 75 zł – energia elektryczna, 200 zł - wyżywienie. Żona pozwanego otrzymuje rentę inwalidzką w wysokości 600 zł. Pasierb pozwanego pracuje dorywczo, jako pomocnik murarza i dokłada się do utrzymania domu.

S. C. nie utrzymuje kontaktu z małoletnim synem, D..

(dowód: polecenie przelewu – k. 86; zaświadczenia o wynagrodzeniu – k. 87-89; zaświadczenie z ZGM – k. 98; wpłaty gotówkowe i wynik symulacji – k. 90 – 97; zobowiązanie zapłaty kredytu – k. 99; potwierdzenie salda z ZGM – k. 100; zeznania pozwanego e-protokół rozprawy z dnia 17.01.2017 r. 00:22:16 – k. 102 w zw. z 00:56:21 – k. 103v )

Sąd uznał za wiarygodny zebrany w sprawie materiał dowodowy i oparł się na nim, dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Nie budzą wątpliwości Sądu co do wiarygodności dowody z dokumentów, jak również zeznania świadka I. K. oraz stron postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał, że powództwo małoletniego D. K. jest zasadne w części, tj. do kwoty 600 złotych miesięcznie, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił jako zbytnio wygórowane.

W myśl art. 138 k.r.o., w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć natomiast należy zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego bądź zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Zgodnie bowiem z treścią art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie (art. 135 § 2 k.r.o.).

Zakres potrzeb dziecka, których zaspokajanie jest obowiązkiem rodziców, ustanawia przepis art. 96 k.r.o. W związku z powyższym, rodzice zobowiązani są zapewnić dzieciom, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie, zaspokojenie potrzeb w zakresie wyżywienia, odzieży, środków higieny oraz leczenia. Należy podkreślić, iż rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. We wszelkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

W niniejszej sprawie Sąd doszedł do wniosku, iż zasadnym jest podwyższenie alimentów płatnych od pozwanego S. C. na rzecz jego małoletniego syna D. K. z kwoty po 400 złotych miesięcznie do kwoty po 600 złotych miesięcznie. Potrzeby małoletniego powoda, która jest w takim wieku, że nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, nie osiąga sama żadnych dochodów, nie ma własnego majątku, z upływem czasu rosną. W literaturze podkreśla się, iż z biegiem lat, a zwłaszcza wskutek dorastania dziecka zwiększają się jego potrzeby i tym samym osoby zobowiązane do jego alimentacji powinny zwiększyć swój wysiłek dla zaspokojenia tych potrzeb (T. Smyczyński, Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa 2005, s. 277).

Od chwili, kiedy ostatnio była ustalona wysokość alimentów od pozwanego na rzecz powoda, to jest od momentu wydania wyroku przez Sąd Rejonowy w Łowiczu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w sprawie III RC 953/11, upłynęło prawie 7 lat. Od tamtej pory uległa zmianie nie tylko sytuacja małoletniego powoda, ale również jego rodziców.

D. K. ma obecnie 8 lat i rozpoczął edukację szkolną, jest uczniem szkoły (...) w Ł.. Powód znajduje się w takim wieku, że jego potrzeby szybko rosną. W związku z dorastaniem więcej środków, niż było to w sierpniu 2011 roku, potrzeba na wyżywienie, na odzież, buty, które częściej trzeba wymieniać na nowe, większe. Na wyższe koszty utrzymania powoda w głównej mierze wpływ wywarło rozpoczęcie obowiązkowej zgodnie z wiekiem edukacji szkolnej. Koszty utrzymania powoda wzrosły o koszt zakupu wyprawki do szkoły, jak również opłatami związanymi z Komitetem Rodzicielskim, składkami klasowymi, kosztem wycieczek oraz zakupu odzieży sportowej na wychowanie fizyczne. Małoletni korzysta systematycznie z zajęć dodatkowy w postaci koła szachowego, koła czytania i pisania oraz sportowego, które również wiążą się z dodatkowymi wydatkami na elementarz, komplet szachowy. Małoletni D. ma prawo rozwijać swoje zdolności i zainteresowania. Jednocześnie przedstawicielka ustawowa zadeklarowała dobrowolnie opłatę miesięczną za szkołę w wysokości 130 zł podczas, gdy kwota ta mogłaby wynosić choćby 10 zł. Ponoszenie kosztów zakupu mundurka ogranicza zużycie inne odzieży, którą powód nosiłby do szkoły.

Przedstawicielka ustawowa ponosi obecnie koszty utrzymania syna D., które Sąd ustalił na kwotę około 1.700 złotych miesięcznie, które P. K. szczegółowo wymieniła i uzasadniła. Pozwany nie kwestionował wysokości wydatków związanych z utrzymaniem małoletniego syna.

Sąd uznał, że sytuacja przedstawicielki ustawowej małoletniej, M. G. uległa zmianie, bowiem po urlopie wychowawczym wróciła ona do pracy i zarabia około 1.600 – 1.700 zł netto miesięcznie. Otrzymuje 400 zł tytułem alimentów oraz wsparcie finansowe od rodziców w kwotach 400 – 700 zł miesięcznie. Dysponuje zatem miesięcznie kwotą około 2.500 zł. Na jednego członka rodziny, zgodnie z zasadą równej stopy życiowej przypada zatem kwota 1.250 zł. Zdecydowanie wzrosła zatem jej stopa życiowa. Ponad 7 lat temu nie pracowała. Wzrósł zatem jej poziom życia i zarazem jej możliwości w zakresie zaspokajania potrzeb syna D.. Przez 7 lat mieszkała z babcią w 3-pokojowym mieszkaniu w kamienicy będącej własnością jej ojca. Obecnie mieszka tylko z małoletnim powodem i samodzielnie ponosi koszty utrzymania. Nie uiszcza opłat czynszowych.

Natomiast sytuacja życiowa pozwanego, S. C. nie uległa poprawie. Jego zarobki w 2017 roku pozostawały na poziomie tych z 2011 roku. Ma zadłużenia z tytułu opłat za mieszkanie oraz spłaca cztery kredyty. Łącznie miesięczne raty z tytułu pożyczek wynoszą około 800 zł. Mieszka żoną, synem i pasierbem w mieszkaniu komunalnym. Spłaca zadłużenie z tytułu opłat czynszowych. Wraz z czynszem opłata dla administratora wynosi około 350 zł. Żona otrzymuje rentę inwalidzką w wysokości 600 zł. Pasierb pracuje i uczestniczy w kosztach utrzymania domu. Starszy syn pozwanego przebywa w MOW w C.. Pozwany ponosi koszty jego utrzymania w zakresie zakupu odzieży i dojazdów. Sąd przyjął, iż dochód pozwanego wynoszący w 2017 roku średnio 1.830,18 zł miesięcznie (po odliczeniu alimentów na powoda) winien być podzielony na trzy części, bowiem pozwany ma na utrzymaniu dwóch synów. Zgodnie z zasadą równej stopy życiowej na każdego z nich przypadnie kwota w wysokości 600 zł.

S. C. wskazuje, że po odliczeniu wszelkich zobowiązań nie wystarcza mu pieniędzy nawet na wyżywienie. Jednakże pozwany zaciągając kredyty musiał wykazać się zdolnością kredytową, dodatkowo winien brać pod uwagę fakt, iż posiada dwoje dzieci na utrzymaniu, których potrzeby wraz z upływem lat będą wzrastały. Zapewnienie potrzeb w zakresie zakupu telewizora, skutera czy remontu mieszkanie nie może mieć pierwszeństwa przed bieżącymi potrzebami małoletniego powoda. Tym bardziej, że pozwany w innym aspekcie – poza finansowym – nie uczestniczy w życiu małoletniego D.. Nie utrzymuje z nim kontaktu, nie interesuje się jego stanem zdrowia, postępami w nauce. Został pozbawiony władzy rodzicielskiej wobec D. K..

Uwzględniając całokształt okoliczności sprawy, Sąd uznał, że zasadnym jest podwyższenie alimentów od pozwanego S. C. na rzecz jego małoletniego syna D. K. ustalonych ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w Łowiczu III RC 95/11 z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10–go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat do rąk matki dziecka P. K.. W ocenie Sądu powyższa kwota jest adekwatna do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda, a jednocześnie nie przekracza możliwości finansowych pozwanego. W pozostałej części zaś powództwo oddalił.

Alimenty podwyższono poczynając od dnia 6 września 2017 roku, to jest od daty doręczenia odpisu pozwu pozwanemu, bowiem strona powodowa nie wskazała żadnych okoliczności uzasadniających podwyższenie alimentów z datą wsteczną.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., to jest nie obciążył pozwanego kosztami postępowania, które przejął na rachunek Skarbu Państwa. Ponadto Sąd zniósł wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd z urzędu nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w punkcie, na mocy którego podwyższono alimenty. Rygor natychmiastowej wykonalności jest bowiem nadawany z urzędu bez żadnych ograniczeń
w zakresie rat alimentacyjnych płatnych po dniu wniesienia powództwa do sądu.