Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 116/18

POSTANOWIENIE

Dnia 2 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Górnik (spr.)

Sędziowie: SO Leon Miroszewski

SO Natalia Pawłowska-Grzelczak

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2018 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z urzędu dotyczącej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o wymuszenie obowiązku rejestrowego

na skutek zażalenia J. M. na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. akt (...) Ns-Rej.KRS (...)

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

SSO L. Miroszewski SSO A. Górnik SSO N. Pawłowska-Grzelczak

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 października 2016 roku referendarz sądowy wezwał J. M. – jako członka zarządu Spółki do złożenia sprawozdań rocznych.

W odpowiedzi J. M. wskazał, że został odwołany z funkcji prezesa i likwidatora. Powołał się na uchwały powołujące inną osobę do pełnienia tych funkcji, której przekazał wszystkie dokumenty spółki. Do pisma dołączono opisane dokumenty.

Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy odrzucił skargę wskazując w uzasadnieniu, iż jest ona niedopuszczalna, albowiem na postanowienie referendarza wzywające do złożenia dokumentów skarga nie przysługuje.

Po otrzymaniu powyższego postanowienia J. M. złożył pismo, w którym wskazał, że jego sprzeciw nie był skierowany do obowiązku rejestrowego tylko wskazywał, że decyzja została wydana w stosunku do jego osoby. Ponowił wyjaśnienie, że został odwołany z funkcji członka zarządu i poinformował, że wszelkie wezwania winny być kierowane do nowego Prezesa zarządu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Analiza treści pisma J. M., stanowiącego odpowiedź na wezwanie Referendarza, wskazuje, iż pismo miało charakter informacyjny. Nie było uzasadnione uznanie, iż stanowi ono skargę na orzeczenie referendarza. Ewentualnych wątpliwości Sąd nie wyjaśnił ze składającym pismo i w sposób dowolny nadał mu charakter skargi, a następnie skargę tą odrzucił, jako niedopuszczalną.

J. M. w piśmie złożonym po otrzymaniu powyższego postanowienia jednoznacznie wskazał, iż nie było jego zamiarem skarżenia obowiązku złożenia informacji, a jedynie wskazywał, iż wezwanie kierowane było do niewłaściwej osoby. Okoliczności podnoszone w pismach winny być zweryfikowane i stanowić podstawę do odrębnych decyzji Sądu I instancji. Nie były jednak podstawą do uznawania ich za złożenie, niedopuszczalnej zresztą, skargi i nadawania jej biegu w tym charakterze. Tym samym wydanie postanowienia o odrzuceniu skargi było niecelowe i nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 386 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 zd.1 k.p.c. należało orzec jak w sentencji.

SSO L. Miroszewski SSO A. Górnik SSO N. Pawłowska-Grzelczak

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)

VIII Gz 116/18

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE