Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Drobińska

Protokolant: Justyna Gołębiewska

Prokurator: Stanisław Kaszubowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18.01.2017 r., 16.03.2017 r., 24.05.2017 r., 21.06.2017 r., 18.07.2017 r., 20.09.2017 r., 04.10.2017 r., 26.10.2017 r., 23.11.2017 r., 14.12.2017 r., 21.12.2017 r., 18.01.2018 r. sprawy oskarżonego

K. M. (M.)

syna E. i T. z domu L.,

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 14 grudnia 2015 roku w miejscowości R. gm. S. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez wprowadzenie w błąd co do cielności krowy o nr identyfikacyjnym (...) będącej przedmiotem sprzedaży doprowadził J. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 3770 zł

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

II.  w dniu 8 sierpnia 2015 roku w miejscowości R. gm. S. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru dostarczenia 26 ton wapna rolniczego będącego przedmiotem umowy sprzedaży, doprowadził M. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 1600 zł

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

III.  w dniu 23 listopada 2015 roku w miejscowości Z. gm. K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania zapłaty kwoty 8078 zł wynikającej z zawartej transakcji zakupu trzech sztuk bydła, doprowadził B. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci trzech sztuk bydła wartości 8078 zł

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

IV.  w dniu 23 listopada 2015 roku w miejscowości Z. gm. K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez wprowadzenie w błąd co do cielności trzech sztuk bydła będących przedmiotem sprzedaży doprowadził B. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 13 000 zł

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

V.  w dniu 14 grudnia 2015 roku w R. gm. S. na dokumencie potwierdzającym własność zwierzęcia o nazwie ,,paszport bydła” podrobił podpis H. W. w ten sposób, że w rubryce ,,podpis posiadacza zwierzęcia” nakreślił nieczytelny podpis, a następnie tak podrobiony dokument posłużył się, jako autentyczny podczas sprzedaży zwierzęcia przekazując go nabywcy – J. D.

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk

orzeka

I.  oskarżonego K. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z tym ustaleniem, że czyny opisane w pkt. I-IV popełnił w warunkach ciągu przestępstw z art. 286 § 1 kk i za to, na podstawie art.286§1 kk w zw. z art. 91§1 kk i przy zastosowaniu art.37a kk skazuje go na karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności,

II.  na podstawie art.34§1, 1a pkt.1 kk i art.35§1 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym,

III.  oskarżonego K. M. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt. V aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.270§1 kk i za to, na podstawie tego przepisu skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności,

IV.  na podstawie art.34§1, 1a pkt.1 kk i art.35§1 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym,

V.  na podstawie art. 91§2 kk w miejsce orzeczonych powyżej kar ograniczenia wolności orzeka w stosunku do oskarżonego kare łączną 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności,

VI.  na podstawie art.34§1, 1a pkt.1 kk i art.35§1 kk w zw. z art.86§3 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym,

VII.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 389/16

UZASADNIENIE

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że K. M. w dniu 8 sierpnia 2015 roku w miejscowości R. gm. S. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru dostarczenia 26 ton wapna rolniczego będącego przedmiotem umowy sprzedaży, doprowadził M. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 1600 zł.

W dniu 23 listopada 2015 roku w miejscowości Z. gm. K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania zapłaty kwoty 8078 zł wynikającej z zawartej transakcji zakupu trzech sztuk bydła, doprowadził B. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci trzech sztuk bydła wartości 8078 zł. W tym samym dniu, w miejscowości Z. gm. K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez wprowadzenie w błąd co do cielności trzech sztuk bydła będących przedmiotem sprzedaży doprowadził B. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 13 000 zł

Następnie w dniu 14 grudnia 2015 roku w miejscowości R. gm. S. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez wprowadzenie w błąd co do cielności krowy o nr identyfikacyjnym (...) będącej przedmiotem sprzedaży doprowadził J. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 3770 zł. Tego samego dnia, w R. gm. S. na dokumencie potwierdzającym własność zwierzęcia o nazwie ,,paszport bydła” podrobił podpis H. W. w ten sposób, że w rubryce ,,podpis posiadacza zwierzęcia” nakreślił nieczytelny podpis, a następnie tak podrobiony dokument posłużył się, jako autentyczny podczas sprzedaży zwierzęcia przekazując go nabywcy – J. D..

Oskarżony K. M. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, jednak materiał dowodowy zaprzeczył jego stanowisku. Przy czym oświadczył, że chciałby naprawić szkodę.

Należy w tym miejscu wskazać, że art.286§1 kk ustanawia odpowiedzialność karną za przestępstwo oszustwa. Polega ono na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym przez wprowadzenie w błąd, wyzyskanie błędu lub niezdolności należytego pojmowania przedsiębranego działania. Celem działania sprawcy jest dążenie do osiągnięcia korzyści majątkowej. Przy czym wprowadzenie w błąd polega na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Środkiem użytym do wprowadzenia w błąd może być słowo, pismo, fałszywe narzędzie lub urządzenie. Do przypisania oszustwa nie jest potrzebne użycie szczególnego podstępu, lecz wystarczy każde działanie mogące wprowadzić poszkodowanego w błąd. Strona podmiotowa przestępstwa oszustwa polega na umyślności. Działanie sprawcy motywowane jest osiągnięciem celu w postaci korzyści majątkowej. Wymagana jest więc szczególna postać zamiaru bezpośredniego kierunkowego (dolus directus coloratus) (M. Szewczyk, Komentarz do kodeksu karnego).

W ocenie Sądu Rejonowego, czyny zarzucone oskarżonemu K. M. wypełniły znamiona przestępstwa wskazanego w akcie oskarżenia tj. przestępstwa z art.286§1 kk. Nadto ostatni z zarzucanych mu czynów wypełnił znamiona przestępstwa z art.270§1 kk. Przepis ten wprowadza odpowiedzialność tego, kto w celu użycia za autentyczny podrabia lub przerabia lub używa dokumentu takiego jako autentyczny.

Sąd Rejonowy uznał oskarżonego K. M. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z tym ustaleniem, że czyny opisane w pkt. I-IV popełnił w warunkach ciągu przestępstw z art. 286 § 1 kk i za to, na podstawie art.286§1 kk w zw. z art. 91§1 kk i przy zastosowaniu art.37a kk skazał go na karę 2 lat ograniczenia wolności. Na podstawie art.34§1, 1a pkt.1 kk i art.35§1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym,

Sąd Rejonowy uznał również oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt. V aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.270§1 kk i za to, na podstawie tego przepisu skazał go na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności. Na podstawie art.34§1, 1a pkt.1 kk i art.35§1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Na podstawie art. 91§2 kk w miejsce orzeczonych powyżej kar ograniczenia wolności Sąd Rejonowy orzekł w stosunku do oskarżonego karę łączną 2 lat ograniczenia wolności. Na podstawie art.34§1, 1a pkt.1 kk i art.35§1 kk w zw. z art.86§3 kk Sąd Rejonowy zobowiązał oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

K. M. w przeszłości był już karany sądownie za przestępstwa, co stanowi okoliczność obciążającą. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 5 października 2016 roku, w sprawie II K 656/16, został skazany za popełnienie przestępstwa z art.286§1 kk, na karę grzywny. Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Rypinie z dnia 28 grudnia 2016 roku, w sprawie II K 243/16, został skazany za popełnienie przestępstwa z art.286§1 kk, na karę grzywny. Cztery z pięciu przestępstw przypisanych oskarżonemu w przedmiotowej sprawie, zostały przez niego popełnione już po wydaniu w roku w sprawie II K 656/16. Nadto wyrokiem Sądu Rejonowego w Kartuzach z dnia 18 sierpnia 2010 roku, w sprawie II K 487/10, został skazany na karę łączną 1 roku i 3 miesiące pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat. Okres próby został wyznaczony postanowieniem z dnia 16 czerwca 2014 roku. K. M. ma 37 lat. Posiada wykształcenie zawodowe- jest stolarzem. Obecnie utrzymuje się z prowadzonej działalności gospodarczej oraz prowadzenia gospodarstwa rolnego. Jego miesięczne dochody wynoszą 2.000 zł. Jest żonaty i ma na utrzymaniu troje dzieci.

Zważywszy na powyższe okoliczności, Sąd Rejonowy w przypadku oskarżonego K. M., nie mógłby już zastosować dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pobawienia wolności. Przy dokonywaniu analizy sytuacji oskarżonego Sąd Rejonowy wziął pod uwagę również fakt, że oskarżony od początku postępowania czynił starania o naprawienie szkody wszystkim pokrzywdzonym. Brał udział w postepowaniu mediacyjnym, które zakończyło się uzgodnieniem terminów spłaty. Ostatecznie cała szkoda została pokrzywdzonym naprawiona. Przy czym należy zwrócić uwagę również na to, że wartość szkody była stosunkowo wysoka i wynosiła ponad 10.000 zł.

Sąd Rejonowy uznał, że oskarżony zasługuje na udzielenie mu szansy poprawy swojego życia. Dlatego też Sąd Rejonowy zastosował art.37a kk i wymierzył oskarżonemu karę ograniczenia wolności w najwyższym ustawowym wymiarze i zobowiązał oskarżonego do wykonywania pracy 30 godzin. Zatem będzie miał do odpracowania 720 godzin prac społecznie użytecznych.

W ocenie Sądu Rejonowego, tak wymierzona kara wpłynie na oskarżonego wychowawczo i zapobiegnie powrotowi do popełniania przestępstw.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 624§1 kpk. Oskarżony utrzymuje się z działalności gospodarczej oraz prowadzenia gospodarstwa rolnego. Jednak uzyskiwane dochody nie są wysokie. Ma natomiast na utrzymaniu żonę oraz troje dzieci. Zatem uiszczenie kosztów postępowania byłoby dla niego zbyt uciążliwe.