Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 2966/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marcin Sroczyński

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Joanna Operacz - Nizioł

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2018 roku w Inowrocławiu

na rozprawie
sprawy z powództwa T. S. i M. S.

przeciwko Polskiemu Związkowi Łowieckiemu w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 7.741,00 zł (siedem tysięcy siedemset czterdzieści jeden złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 2 września 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 77,88 zł (siedemdziesiąt siedem złotych 88/100) tytułem zwrotu kosztów procesu,

4.  nakazuje pobrać solidarnie od powodów na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Inowrocławiu kwotę 158,56 zł (sto pięćdziesiąt osiem złotych 56/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa,

5.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Inowrocławiu kwotę 89,19 zł (osiemdziesiąt dziewięć złotych 19/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa.

SSR Marcin Sroczyński

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 lipca 2015 roku powodowie T. S. i M. S. wnieśli o zasądzenie solidarnie od pozwanego Polskiego Związku Łowieckiego w W. kwoty 21.315 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu wskazali, iż pozwany jest zarządcą obwodu łowieckiego na obszarze którego znajdują się grunty uprawiane przez powodów. W marcu 2015 roku powód wykrył szkody spowodowane przez dziki na łąkach znajdujących się na działkach (...) położonych w miejscowości W. gmina K.. Na mocy art. 46 ust.1 Ustawy z dnia 13 października 1995 roku Prawo łowieckie dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego obowiązany jest do wynagradzania szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych między innymi przez dziki. Pozwany przystąpił do ostatecznego oszacowania szkody w uprawach, które odbyło się 30 marca 2015 roku. Oszacowanie odbyło się zdaniem powoda w sposób urągający wszelkim podstawowym zasadom dokonywania tego typu czynności. W szczególności nie dokonano jakichkolwiek pomiarów uszkodzeń, a jedynie przedstawiciele koła łowieckiego przeprowadzili oględziny plantacji. W dniu 22 kwietnia 2015 roku pozwany wpłacił na konto powoda kwotę 11.710 zł tytułem odszkodowania za szkody łowieckie. Nie zgadzając się ze stanowiskiem pozwanego powód zlecił przeprowadzenie rzeczoznawcy majątkowemu wyceny szkody poczynionej przez zwierzynę łowną w jego uprawach. W dniu 22 kwietnia 2015 roku rzeczoznawca przeprowadził oględziny uprawy i szacowanie szkód na okoliczność czego został sporządzony protokół. Opinią z dnia 23 kwietnia 2015 roku rzeczoznawca stwierdził, iż powód poniósł szkodę w uprawach spowodowaną przez zwierzynę łowną w wysokości 33.025 zł. W oparciu o powyższą opinię powód wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty należności. W odpowiedzi na wezwanie pozwany odmówił zapłaty odszkodowania. W związku z wyczerpaniem możliwości porozumienia się z pozwanym, kierując się dobrą wolą powód zwrócił się o podjęcie mediacji do Wójta Gminy K.. Po bezskutecznych próbach ustalenia ostatecznej kwoty odszkodowania organ zakończył postępowanie poprzestając na sporządzeniu protokołu z dnia 12 czerwca 2015 roku. Kwotę należnego odszkodowania powód wyliczył w oparciu o dane zawarte w opinii z dnia 23 kwietnia 2015 roku. Wysokość dochodzonego pozwem odszkodowania została pomniejszona o kwotę wpłaty z dnia 22 kwietnia 2015 roku. Ponadto powód dochodzi kosztów sporządzenia opinii w kwocie 1.200 zł, gdyż w wyniku wadliwego przeprowadzenia oszacowania został zmuszony do skorzystania z pomocy rzeczoznawcy.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 30 lipca 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I Nc 2052/15 nakazał pozwanemu aby zapłacił na rzecz powodów kwotę dochodzoną pozwem wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami postępowania.

Sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty założył pozwany Polski Związek Łowiecki w W. wnosząc o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnienie sprzeciwu wskazał, iż zaprzecza twierdzeniom powoda wskazanym w pozwie, w szczególności co do rozmiaru i wartości szkód łowieckich. Zgodnie z ustawą prawo łowieckie to na dzierżawcy/ zarządcy obwodu łowieckiego ciąży obowiązek szacowania szkód łowieckich. Sporządzone prze niego dokumenty mają charakter dokumentów urzędowych. W tym przypadku jest to dokument z dnia 30 marca 2015 roku.

Sąd ustalił następując stan faktyczny

W marcu 2015 roku powód wykrył szkody spowodowane przez dziki na łąkach znajdujących się na działkach (...) położonych w miejscowości W. gmina K.. W oparciu o protokół ostatecznego szacowania szkód pozwany określił odszkodowanie na kwotę 11.710 zł i taka kwota została wypłacona powodom.

Dowód: protokół ostatecznego szacowania szkód z dnia 30 marca 2015 roku k. 13,

potwierdzenie przelewu k.14, zeznania świadka K. S.

k.86-87, M. K. k. 113-114, zeznania T.

S. w charakterze strony k. 120- 121, zeznania M.

S. w charakterze strony k. 121-122

Powodowie zlecili wykonanie szacowania szkód rzeczoznawcy J. F., który wysokość szkód w gruntach rolnych powodów ocenił na kwotę 33.025 zł. Pozwany również zlecił wykonanie opinii prywatnej. Szkoda została wyceniona na kwotę 11.780 zł. W dniu 12 czerwca 2015 roku strony w oparciu o sporządzone operaty szacunkowe podjęły próbę mediacji przy udziale Burmistrza K. D. W., która okazał się bezskuteczna.

Dowód: operat z dnia 23 kwietnia 2015 roku k. 14, protokół z mediacji k. 12, opinia

nr (...) k. 25-35, zeznania świadka J. F. k. 115,

K. G. k. 115-116

Biegły sądowy z dziedziny rolnictwa i łowiectwa J. P. określił szkodę w gruntach powodów na kwotę 19.451 zł.

Dowód: opinia z dnia 28 maja 2017 roku k. 142-149, opinia uzupełniająca z dnia

17 września 2017 roku k. 174-180

Sąd zważył co następuje

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone przez strony dokumenty oraz zeznania świadków, powodów w charakterze strony oraz opinii biegłego sądowego. Zarówno świadkowie jak i powodowie w trakcie przesłuchania prezentowali swoją wiedzę w zakresie toczącego się postępowania. Zgodnie z art. 46 ust.1pkt.1 Ustawy z dnia 13 października 1995 roku Prawo łowieckie dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego obowiązany jest do wynagrodzenia szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny. W przedmiotowej sprawie okolicznością bezsporną było, iż doszło do wyrządzenia szkody na gruntach rolnych należących do powodów w marcu 2015 roku przez dziki. Natomiast okolicznością sporną był rozmiar przedmiotowej szkody. Pozwany oszacował szkodę na kwotę 11.710 zł i przekazał ją powodom. Pozwany swoje stanowisko w tym zakresie oparł o protokół ostatecznego szacowania szkód k.13 i prywatną opinie K. G. k.25-35, który oszacował szkodę na kwotę 11.780 zł. Natomiast powodowie swoje roszczenie oparli o prywatną opinię J. F. k.14, który szkodę oszacował na kwotę 33.025 zł. Jak wskazuje się w judykaturze prywatne ekspertyzy opracowane na zlecenie stron czy to w toku procesu czy jeszcze przed jego wszczęciem należy traktować w razie przyjęcia ich przez sąd orzekający jako wyjaśnienia stanowiące poparcie z uwzględnieniem wiadomości specjalnych stanowisk stron. W takiej sytuacji, jeżeli istotnie zachodzi potrzeba wyjaśnienia okoliczności sprawy z punktu widzenia wymagającego wiadomości specjalnych, sąd powinien według zasad unormowanych w k.p.c. dopuścić dowód z opinii biegłego (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 czerwca 1974 roku wydany w sprawie o sygn. akt II CR 260/74 publik. Lex nr 7517). Z uwagi na powyższe Sąd dopuścił dowodów z opinii biegłego sądowego na okoliczność oszacowania wysokości szkody jaką ponieśli powodowie w swych gruntach rolnych. Biegły sądowy z dziedziny rolnictwa i łowiectwa J. P. oszacował wysokość szkody na kwotę 19.451 zł k. 142-149. Podtrzymał również swoje stanowisko w opinii uzupełniającej k.174-180. W ocenie Sądu przedmiotowa opinia była spójna i logiczna. Biegły również szczegółowo uzasadnił swoje stanowisko. Z uwagi na powyższe Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie kolejnej opinii w sprawie. Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 7.741,00 zł, która stanowiła różnice między kwotą wypłaconą powodom tj. 11.710 zł, a kwotą wskazaną przez biegłego sądowego J. P. 19.451 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 2 września 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty (punkt pierwszy wyroku). Sąd oddalił powództwo w pozostałym w zakresie tj. daty naliczania odsetek, albowiem pozwany nie był wzywany przez powodów do zapłaty i tym samym Sąd przyjął, iż odsetki winny być liczone od daty doręczenie odpisu pozwu pozwanemu. Sąd miał również na uwadze treść zmiany Ustawy kodeks cywilny z dniem 1 stycznia 2016 roku i wprowadzenia odsetek ustawowych za opóźnienie. Zgodnie z art. 56 Ustawy z dnia 9 października 2015 roku o zmianie ustawy o terminach płatności w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw zgodnie z którym do odsetek należnych za okres kończący się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Z dniem 1 stycznia 2016 roku na podstawie wskazanej ustawy wprowadzono odsetki ustawowe za opóźnienie. Sąd nie uznał roszczenia powodów w przedmiocie zapłaty kwoty 1.200 zł tytułem kosztów prywatnej opinii którą zlecili, albowiem jako wskazano wyżej opinia ta stanowiła poparcie stanowiska strony powodowej z uwzględnieniem wiadomości specjalnych ( punkt drugi wyroku). O kosztach zastępstwa procesowego stron Sąd orzekł po myśli art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 6 pkt.5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Powodowie ponieśli koszty w wysokości 4.483 zł w tym 1.066 zł opłaty sądowej od pozwu, 1.000 zł zaliczki na poczet opinii biegłego i 2.417 zł koszt zastępstwa procesowego, a pozwany w wysokości 2.400 zł tj. koszt zastępstwa procesowego. Powodowie wygrali sprawę w 36%, a przegrali w 64%. Mając na uwadze wzajemną kompensację kosztów postępowania Sąd zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 77,88 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (punkt trzeci wyroku). Skarb Państwa tymczasowo wyłożył kwotę 247,75 zł tytułem kosztów opinii biegłego sądowego. Mając na uwadze wynik postępowania Sąd nakazał pobrać solidarnie od powodów na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Inowrocławiu kwotę 158,56 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa (punkt czwarty wyroku). Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Inowrocławiu kwotę 89,19 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa (punkt piąty wyroku).

SSR Marcin Sroczyński