Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. w Kaliszu

odwołania M. D.

od decyzji Nr (...) Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 24 czerwca 2015 r. znak (...)- (...)

w sprawie M. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie ubezpieczenia

Oddala odwołanie

(...)

Decyzją nr (...) z dnia 24.06.2015 r. znak (...)- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. stwierdził, iż M. D. jako osoba prowadząca działalność gospodarczą nie podlega ubezpieczeniu społecznemu od dnia 07.01.2015 r.

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła M. D., wnosząc o jej zmianę i ustalenia iż podlega ubezpieczeniu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 07.01.2015 r.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd I instancji poczynił następujące ustalenia faktyczne.

M. D. urodziła (...) r. Posiada wykształcenie średnie ogólne. Następnie ukończyła szkołę policealną dwuletnią (...). Posiada tytuł technika usług kosmetycznych. W okresie od 01.09.2010 r. do 31.12. 2010 r. wykonywała zatrudnienie w salonie fryzjerskim – salonie kosmetycznym J. W. w wymiarze ¼ etatu za wynagrodzeniem 330 zł. W okresie do 07.11.2013 r. przez około 3 lata z przerwami odwołująca prowadziła działalność gospodarczą. Działalność ta była prowadzona pod nazwą (...). Działalność prowadzona była w wynajmowanym pomieszczeniu przystosowanym do usług solarium. Wynajem lokalu kosztował około 1700 zł. Przychód z działalności wynosił około 2000 zł. Z tytułu powyższej działalności odwołująca zadeklarowała preferencyjną podstawę wymiaru składek w okresie od 11.2010 r. do 11.2012 r. Za grudzień 2012 r. odwołująca zadeklarował podstawę wymiaru – 6000 zł, a od stycznia 2013 r. nie podlegała ubezpieczeniu społecznemu wobec urodzenia dziecka w styczniu 2013 r. Z dniem 07.11.2013 r. działalność zawiesiła z uwagi na konieczność opieki nad dzieckiem. Przez okres 11 miesięcy odwołująca prowadziła działalność mimo opieki nad małym dzieckiem. Dziecko nie korzystało ze żłobka. Z dniem 31.12.2013 r. odwołująca działalność wyrejestrowała. Przez okres po urodzeniu dziecka do ubezpieczenia zdrowotnego odwołująca deklarowała podstawę wymiaru – 2908,13 zł. Z tytułu działalności prowadzonej w wynajętym salonie, przystosowanym do działalności, otwartym w konkretnych godzinach odwołująca osiągnęła przychód w 2013 r. wynoszący 24570, zł, a dochód wynoszący 9337,69 zł. Za 2013 r. odwołująca oprócz przychodu z działalności wykazała przychód z innych źródeł wynoszący 24161,20 zł – jest to przychód z tytułu zasiłków w związku z urodzeniem dziecka. Za 2014 r. odwołująca wykazała przychód z innych źródeł wynoszący 28591,16 zł. Jest to przychód z tytułu zasiłków w związku z macierzyństwem.

(dowód: częściowo zeznania odwołującej, dokumenty PIT, wyciąg z księgi rozchodów i przychodów, informacje organu rentowego co do przebiegu ubezpieczenia odwołującej)

Z dniem 07.01.2015 r. odwołująca zgłosiła w organie ewidencyjnym działalność gospodarczą o nazwie F. w zakresie usług kosmetycznych. Siedzibą firmy jest miejsce zamieszkania odwołującej. Usługi miały polegać na: wykonywaniu manicure biologicznego bez wycinania skórek, manicure bez malowania paznokci i z malowaniem paznokci, pedicure bez malowania, hennie, regulacji brwi, wykonywaniu paznokci żelowych, naprawie paznokci, depilacji twarzy, brwi, wąsika, rąk. Jak twierdzi odwołująca były to proste usługi nie wymagające przystosowanych pomieszczeń i specjalistycznego sprzętu. Zostało z tego tytułu dokonane zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego. W deklaracjach rozliczeniowych odwołująca zadeklarowała następujące podstawy wymiaru: za styczeń 2015 r. – 6000 zł, za luty i marzec 2015 r. po 7000 zł, za kwiecień 2015 r. – 2100 zł. Ustalając taką podstawę odwołująca kierowała się tym, iż ma możliwość deklarowania dowolnej kwoty. Odwołująca nie reklamowała swojej działalności, nie zatrudniała pracowników. Odwołująca zajmuje kupione w ramach kredytu mieszkanie własnościowe, 60 metrów, 3- pokojowe. Usługi miały być wykonywane w jednym z pokoi mieszkalnych. W pomieszczeniu tym nie ma dostępu do wody. W pomieszczeniu nie było fotela kosmetycznego, innego specjalistycznego sprzętu. Odwołująca miała korzystać z lampy do utwardzania, frezarki. Specjalistyczny sprzęt, który odwołująca nabyła przy prowadzeniu działalności pod firmą (...), przechowywała w piwnicy.

Odwołująca nie opracowała jakiegokolwiek biznes planu, uznając to za zbędne.

Z tytułu zgłoszonej działalności od dnia 07.01.2015 r. odwołująca wykazała przychody wynoszące: w styczniu 2015 r. – 1430 zł, w lutym 2015 r. – 1837 zł, w marcu 2015 r. – 1814 zł, w kwietniu 2015 r. – 415 zł. Powyższe przychody nie mogły pokryć kwoty składek. Jak podała odwołująca składki pokrywała z oszczędności i przychodów męża. Mąż wykazał za rok 2013 przychód z tytułu stosunku pracy wynoszący 40867,53 zł, a za rok 2014 r. – 50896,30 zł. Brak uzasadnienia aby z tego tytułu były oszczędności. Z analizy przepływów na koncie D. B. wynika iż na koniec listopada 2014 r. saldo na koncie wynosiło 1650,49 zł. Z dokumentu wynika, iż w dniu 22.10.2014 r. na konto D. B. wpłynęła kwota 22000 zł od M. B. (1). Z jakiego tytułu – nie podano.

(dowód: częściowo zeznania odwołującej, dokumenty zgłoszeniowe do ubezpieczenia, dokumenty podatkowe, kopia wpisów w książce przychodów i rozchodów)

Prowadząc działalność gospodarczą w lokalu, który jednocześnie służy celom mieszkalnym, nie ma obowiązku uiszczania podatku według stawki właściwej jak dla budynków zajętych na działalność gospodarczą.

(dowód: informacja Prezydenta Miasta O. z dnia 14.12.2015 r.)

Według informacji Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O. z dnia 14.12.2015 r. organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej sprawują kontrolę urzędową nad zakładami kosmetycznymi, jednakże zakład odwołującej nie istnieje w ewidencji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O..

(dowód: informacja Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O. z dnia 14.12.2015 r.)

(...) Spółdzielnia (...) w O. poinformowała, iż prowadzenie w mieszkaniu działalności gospodarczej, wymaga zgłoszenia tego faktu w administracji Spółdzielni. Odwołująca takiego zgłoszenia nie dokonała.

(dowód: informacja (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O. z dnia 31.12.2015 r.)

W związku z ciążą pozostawała pod opieką lekarza M. M.. Ciąża została stwierdzona 19.01.2015 r. przy wskazanej ostatniej miesiączce w dniu 24.11.2014 r. Od dnia 10.04.2015 r. odwołująca przedstawiła zaświadczenie o niezdolności do pracy.

Dziecko urodziło się w dniu (...)

Biegły sądowy lekarz ginekolog w opinii z dnia 20.02.2016 r. stwierdził, iż odwołująca nie była zdolna do pracy przed 10.04.2015 r., a w opinii uzupełniającej z dnia 09.05.2016 r. wskazał, iż w dniu 07.01.2015 r. odwołująca mogła być zdolna do pracy.

Odwołująca ma już starsze dziecko urodzone w styczniu 2013 r. Jak twierdzi opiekowała się dzieckiem na zmianę z mężem zatrudnionym w C. (...). Mąż odwołującej pracuje w systemie 3- zmianowym.

(dowód: karta ciąży, historia przebiegu ciąży)

Odwołująca przedstawiła odręczne zapiski dotyczące usług na kwoty od 20 do kilkudziesięciu zł dziennie, paragony z kasy fiskalnej po 27.02.2015 r., dowody wewnętrzne za okres do 27.02.2015 r., fakturę na zakup kasy fiskalnej w dniu 27.02.2015 r., faktury za paliwo i dowody wewnętrzne co do używania samochodu na potrzeby działalności, umowę z biurem (...) w O. na kwotę 100 zł za świadczone usługi, faktury z biura rachunkowego, fakturę na zakup lakierów do paznokci na kwotę 154,93 zł z dnia 03.02.2015 r., fakturę na zakup żarówki w dniu 28.02.2015 r. na kwotę 60 zł, fakturę na zakup pilnika z dnia 09.02.2015 r. na 20 zł, dowody opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne, wyciągi z księgi przychodów i rozchodów za okres od stycznia do kwietnia 2015 r., fakturę na zakup żeli na kwotę 183,40 zł.

Odwołująca przedstawiła także podziękowania za udział w malowaniu twarzy dzieciom podczas festynu wielkanocnego. Pismo to pochodzi od sieci K., nie ma oznaczonej daty.

Kwota dochodzonych zasiłków chorobowych wynosi 29194,30 zł, a zasiłków macierzyńskich – 58629,50 zł. Zapłacone składki za okres od stycznia do kwietnia 2015 r. wyniosły łącznie 7047,17 zł na ubezpieczenie społeczne, 1676,46 zł na ubezpieczenie zdrowotne i 541,45 zł na FPiFG.

Odwołująca nie prowadziła działalności gospodarczej od dnia 07.01.2015 r.

Sąd odmówił wiary zeznaniom o zeznaniom odwołującej, świadków D. D., W. B. (1), W. B. (2), M. S. i K. C. w części dotyczącej tego, iż odwołująca od dnia 07.01.2015 r. prowadziła działalność gospodarczą. Odwołująca twierdzi, iż wyrejestrowała działalność gospodarczą pod firmą (...) z uwagi na konieczność opieki nad dzieckiem. W styczniu 2015 r. dziecko miało dwa lata, nie korzystało ze żłobka, nie miało opiekunki, nic się więc w sytuacji opieki nad dzieckiem nie zmieniło. Mąż odwołującej pracował w systemie trzyzmianowym, matka prowadziła działalność gospodarczą, więc ich pomoc mogła być ograniczona. Sytuacja finansowa odwołującej określona w dokumentach PIT nie wskazuje na duże możliwości poczynienia oszczędności, przy spłacanym kredycie na mieszkanie, aby mogła poczynić oszczędności. Wskazanie, iż w październiku 2014 r. na konto męża odwołującej wpłynęła kwota 22000 zł od matki nie uprawdopodabnia faktu, iż odwołująca dysponowała oszczędnościami na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Dalsze operacje na koncie wskazują na jej rozdysponowanie na inne wypłaty, a nadto jest to jedynie dowód tego, iż taka wpłata nastąpiła. Darowizna na rzecz dziecka w takiej kwocie winna być zgłoszona do urzędu skarbowego, w innym przypadku podlega stosowanemu opodatkowaniu. Odwołująca realizując działalność gospodarczą rzeczywiście do listopada 2013 r. pod firmą (...), wiedziała jakie może osiągać przychody przy znacznych nakładach, a jednak przy zgłoszeniu działalności od stycznia 2015 r., zadeklarowała wysokość podstawy wymiaru składki zupełnie oderwaną od możliwości i realiów. W okresie działalności pod firmą (...) odwołująca zadeklarowała preferencyjną podstawę wymiaru składek. Wykazała też przychód rzędu 2000 zł miesięcznie. Na miesiąc przed urodzeniem dziecka odwołująca zadeklarowała podstawę wymiaru składek 6000 zł, co spowodowało, iż uzyskała wypłaty świadczeń z ubezpieczeń społecznych w związku z urodzeniem pierwszego dziecka zupełnie oderwane od osiąganych przychodów. W istocie więc wypłaty świadczeń z ubezpieczeń społecznych nie zastąpiły odwołującej utraconego przychodu wobec zdarzeń losowych – a taki jest ich cel,, tylko stanowiły wpływ środków, których odwołująca nie uzyskałaby, prowadząc działalność gospodarczą. Działalność odwołującej zarejestrowana od 07.01.2015 r., związana z wykonywaniem usług na osobie, wymagała obecności osób w jej prywatnym mieszkaniu, korzystania z pomieszczeń, łazienki. Jest to pogwałcenie wszelkich zasad zachowania higieny, ochrony przed zakażeniami. W mieszkaniu prywatnym odwołującej nie poczyniono jakichkolwiek czynności przystosowujących do wykonywania działalności kosmetycznej. Urządzenia, którymi miała posługiwać się odwołująca: lampa, frezarka, nie są urządzeniami wskazującymi na prowadzenie profesjonalnej działalności w zakresie usług kosmetycznych. Odwołująca dysponowała profesjonalnym sprzętem z poprzedniej działalności gospodarczej, jednakże przechowywała go w piwnicy. Dla uzasadnienia zgłoszenia do ubezpieczenia z tytułu działalności gospodarczej od dnia 07.01.2015 r. właściwie takiego sprzętu nie wykorzystywała. Sam fakt, iż odwołująca wskazała, iż chciała wykonywać proste usługi, do których nie potrzeba profesjonalnego sprzętu, odpowiednio przygotowanego miejsca pracy, zapewnienia podstawowych standardów związanych z higieną, wskazuje iż celem odwołującej nie było prowadzenie stałej, zorganizowanej, profesjonalnej działalności gospodarczej lecz pozorowanie czynności, które miały uzasadniać istnienie tytułu ubezpieczenia przez krótki czas, aby możliwe było skorzystanie ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych w związku z przebiegiem ciąży i spodziewanym macierzyństwem. wysokość zadeklarowanej podstawy wymiaru składek przez odwołującą, także wskazuje na cel dokonania zgłoszenia do ubezpieczenia, a nie na poważne traktowanie zamiaru zorganizowania, przygotowania, prowadzenia działalności gospodarczej. Odwołująca nie poczyniła żadnych istotnych przygotowań do prowadzenia działalności. Wobec faktu, iż odwołująca w przeszłości prowadziła działalność gospodarczą, wiedziała jaki przygotowania poczynić, jakie inwestycje wykonać. Tymczasem w przy okazji zgłoszenia do ubezpieczenia od 07.01.2015 r. odwołująca takich przygotowań nie poczyniła. Nie przygotowała jakiegokolwiek biznesplanu. Odwołująca nie poczyniła żadnych starań w zakresie reklamy, nie było ulotek, ogłoszeń, szyldu, strony internetowej. Odwołująca jako firma wymieniona była w Internecie, ale w ramach działalność (...) – wyrejestrowanej. Trudno się spodziewać, iż odwołująca liczyła na to, iż klienci, których miała prowadząc poprzednią działalność, skorzystają także obecnie z jej usług i to w sytuacji gdy właściwie działalność odwołującej miała ograniczyć się do rzeczywiście prostych czynności, możliwych do wykonania w prywatnym zakresie. Z dostarczonych dowodów zakupów wynika, iż w styczniu 2015 r. odwołująca nie kupiła materiałów. Trudno także przyjąć, iż po kilku latach dysponowała lakierami czy innymi materiałami o ograniczonym okresie trwałości. Odwołująca zakupiła kasę fiskalną na koniec lutego 2015 r., a świadkowie W. B. (1) i W. B. (2) twierdzą, iż otrzymywały paragony w styczniu, lutym 2015 r., kiedy odwołująca nie miała kasy fiskalnej. Świadek W. B. (2) twierdziła, iż była u odwołującej w mieszkaniu, miał być to lokal taki jak jej matki w tym samym bloku i klatce schodowej, a tak nie jest. Świadek W. B. (1) mówi o korzystaniu wiele razy z makijażu wieczorowego, a sprawa dotyczy około 2-3 miesięcy. Świadek W. B. (1) mówiła o łóżku kosmetycznym, takiego sprzętu w mieszkaniu, jak twierdzi odwołująca i jej mąż, nie było. Odwołująca w przesłuchaniu mówiła o dwóch zabiegach dziennie, a odręczne notatki wskazują z reguły na kilka zabiegów dziennie. Odręczne zapiski co do ilości zabiegów są niesprawdzalne. W książce rozchodów i przychodów za styczeń i do 09.02.2015 r. brak jest wpisów jakichkolwiek dokumentów. Dalsze wpisy – kilka miesięcznie dotyczą zakupu paliwa na kwoty rzędu 150 zł miesięcznie. Świadek M. S. wskazała, iż znała odwołującą z okresu gdy prowadziła działalność w zakładzie. Podała, iż korzystała z usług odwołującej w miejscu zamieszkania odwołującej, co odpowiadało jej wymogom co do wyposażenia i wymogów sanitarnych. Potem wróciła do swojego zakładu. Za wątpliwe uznać należy, iż świadek na okres krótki zmieniła miejsce korzystania z usług, podczas gdy z doświadczenia życiowego wynika, iż klienci z reguły z tego typu usług korzystają powtarzalnie w jednym zakładzie. Zeznania świadka potraktować należy, jako służące uzasadnieniu wykonywania przez odwołującą działalności gospodarczej. Także twierdzenia świadka o profesjonalizmie odwołującej i posiadaniu przez nią odpowiedniego sprzętu są niewiarygodne, skoro odwołująca od kilku lat nie wykonywała działalności, nie uczestniczyła w bieżącym podnoszeniu kwalifikacji czy poznawaniu nowych technik, nowych materiałów, faktycznie nie korzystała ze sprzętu na odpowiednim poziomie. Co do korzystania z fotela do pedicure też zeznania tego świadka są niewiarygodne, gdyż takiego sprzętu w mieszkaniu odwołująca nie miała. Świadek C. twierdzi, iż korzystała z usług odwołującej, gdy ta przyjeżdżała do domu świadka i było to dla świadka wystarczające. Świadek dysponuje jednym paragonem z końca marca - kontakt z tym świadkiem uznać należy za służący jedynie dla uprawdopodobnienia prowadzenia działalności gospodarczej. Fakt prowadzenia działalności gospodarczej w lokalu mieszkalnym winien być zgłoszony u zarządcy. Odwołująca tego nie zrobiła. Salony kosmetyczne kontrolowane są przez jednostki Sanepidu. Co do odwołującej nie było informacji, iż taka działalność jest prowadzona.

Zgodnie z art. 6 ust 1 pkt.5 i art. 13 pkt.4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U 2015. 121) obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym i wypadkowym -podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej prowadzą działalność gospodarczą od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności.

Stosownie zaś do treści art. 1 ust 1 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U.2014.159 t.j.) osobom ubezpieczonym w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą.

W myśl art. 4 w ust 1 punkt 2 i ust.2 ustawy zasiłkowej ubezpieczony podlegający dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.

Zgodnie z art. 11 cytowanej ustawy zasiłek chorobowy wynosi miesięcznie 100 % podstawy wymiaru jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży.

W myśl art. 48 ustawy zasiłkowej podstawę wymiaru zasiłku chorobowego dla osób nie będących pracownikami stanowi przychód za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy: jeżeli niezdolność powstała przed upływem tego okresu, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przychód za pełne miesiące kalendarzowe.

Z utrwalonej linii orzecznictwa sądowego wynika, że podleganie ubezpieczeniom społecznym wynika nie z samego faktu zgłoszenia działalności gospodarczej, ale rzeczywistego jej prowadzenia. W wyroku z dnia 13.11.2008 r. Sąd Najwyższy podniósł, że obowiązkowi ubezpieczeń społecznych podlega osoba faktycznie prowadząca działalność gospodarczą (a więc wykonująca tę działalność), a nie osoba jedynie figurująca w ewidencji działalności gospodarczej na podstawie uzyskanego wpisu (II UK 94/08, LEX Nr 960472). Taki sam wniosek wynika z innych orzeczeń tego Sądu m.in. wyroku z dnia 21.06.2001 r. wydanego w sprawie II UKN 428/00, OSNAPiUS 2003, nr 6, poz. 158, z dnia 11.01.2005 r., I UK 105/04, OSNP 2005 nr 13, poz. 198, czy z dnia 19.03.2007 r., III UK 133/06, OSNP 2008 nr 7-8. poz. 14).

W związku z powyższym, aby ocenić prawidłowość zaskarżonej decyzji, ustalić należało, czy wnioskodawczyni faktycznie wykonywała pozarolniczą działalność gospodarczą, do której zgłosiła się od dnia 07.01.2015 r.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 2 ustawy z dnia 02.07.2004r. „o swobodzie działalności gospodarczej” (tekst jedn. Dz. U. z roku 2013. 672, ze zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność gospodarcza jest działalnością stałą, zorganizowaną, planową, samodzielną, zarobkową, podporządkowaną regułom opłacalności i zysku, a przede wszystkim istniejącą w obrocie gospodarczym. Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego sprawy, odwołująca nie mogła zakładać, iż działalność będzie prowadzona w sposób ciągły. Odwołująca znajdowała się w ciąży, a nadto realizowała obowiązki związane z opieką nad dwuletnim dzieckiem. Musiała zatem mieć świadomość, że działalności tej w najbliższej przyszłości nie będzie w stanie realizować, a zwłaszcza w planowanym przez nią zakresie, a więc przynoszącym jej przychód uzasadniający wysokość deklarowanej podstawy wymiaru składek. Rzeczywistość w postaci wyniku finansowego działalności odwołującej, tak znacznie odbiegającego od jej oczekiwań, wystąpiła nie tylko w pierwszym miesiącu kiedy działalność miała być prowadzona. Twierdzenia odwołującej, iż dysponowała środkami finansowymi, które tytułem składek musiała przelać na konto organu rentowego nie są niczym nieudokumentowane.

Do powstania obowiązku ubezpieczenia nie wystarczy uzyskanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej lub koncesji, lecz wymagane jest faktyczne rozpoczęcie prowadzenia działalności. Istnienie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzi tylko do domniemania prawnego, według którego osoba wpisana do ewidencji jest traktowana jako prowadząca działalność gospodarczą, które to domniemanie może być obalone. Rozpoczęcie działalności gospodarczej polega na podjęciu w celu zarobkowym działań określonych we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Działalność polegająca na wykonywaniu usług kosmetycznych, rozpoczyna się wówczas, gdy świadczący usługi jest gotów do zawarcia umowy o wykonanie takiej usługi, nawet gdy jej faktyczna realizacja ma nastąpić później. Tylko w przypadku istnienia takiej gotowości można mówić o realizacji zarobkowego celu działalności gospodarczej. Odwołująca w dniu 07.01.2015 r. nie była gotowa do realizacji usług wynikających z wpisu do ewidencji. Nie miała lokalu, nie poczyniła żadnych prac przygotowawczych do zapewnienia miejsca do pracy, nie dokonała zakupu potrzebnych materiałów, nie reklamowała działalności, nie uzyskała stosowanych zezwoleń, nie poczyniła starań w kierunku pozyskania klientów. Do 10.02.2015 r. właściwie brak jest dokumentów wskazujących na wykonanie przez odwołującą czynności związanych z działalnością gospodarczą.

Odwołująca rejestrując działalność gospodarczą była w ciąży. Podlegający konstytucyjnej i ustawowej wzmożonej ochronie prawnej stan ciąży nie może dyskryminować kobiety w uzyskaniu legalnej ochrony w stosunkach ubezpieczeń społecznych, chociaż też nie powinien jej premiować (uprzywilejowywać) ponad uznane standardy wynikające z przepisów i zasad prawa ubezpieczeń społecznych. Odwołująca rejestrując działalność gospodarczą w ciąży, będąc osobą opiekującą się dwuletnim dzieckiem, nie mając żadnych klientów, nie wiedząc jakie dochody będzie przynosiła działalność gospodarcza, nie mając żadnych udokumentowanych źródeł dochodu poza dochodami z pracy męża, zadeklarowała postawę wymiaru składek blisko najwyższej możliwej granicy – 7000 zł miesięcznie, co było zupełnie oderwane od realnych możliwości finansowych jakie mogłaby przynosić działalność gospodarcza. Deklarując taką podstawę odwołująca wiedziała, iż zapłaci składki na ubezpieczenie społeczne za krótki okres, a potem otrzyma wysokie świadczenia w postaci świadczeń z ubezpieczeń społecznych po urodzeniu dziecka. Z doświadczenia Sądu wynika, iż osoby prowadzące działalność gospodarczą zmierzają generalnie do obniżenia jej kosztów, także w zakresie świadczeń na ubezpieczenia społeczne, natomiast zaobserwowaną praktyką stało się deklarowanie wysokiej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w sytuacji spodziewania się otrzymywania w spodziewanym bliskim okresie czasu świadczeń z ubezpieczenia społecznego, tak jak jest przy spodziewaniu się dziecka. Działalność gospodarcza, jak każda działalność człowieka, jest działalnością celową, ma przynosić zysk oraz zapewnić prawo do świadczeń w przypadku zaistnienia ryzyka ubezpieczeniowego. Rejestrowanie działalności gospodarczej i to od podstawy wymiaru wysokiej, przy realiach rynku pracy, wysokości wynagrodzeń w gospodarce, szczególnie młodych, wskazuje iż celem osoby rejestrującej działalność nie jest jej prowadzenie lecz osiągnięcie w krótkim, przewidywalnym okresie świadczeń wypłaconych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w wysokości niewspółmiernej do wkładu do tegoż systemu.

Dokonując zgłoszenia do działalności gospodarczej do ewidencji w dniu 07.01.2015 r., odwołująca wiedziała iż działalności nie podejmie. Nie miała gdzie prowadzić działalności, nie miała zamówień, zbadanego rynku. Zakupy dokonane przez odwołującą i dokonywane po okresie ponad miesiąca od zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego, w niewielkich kwotach wskazywać miały na pozorowanie czynności prowadzenia działalności gospodarczej przez odwołującą.

Powyższe okoliczności nakazują Sądowi przyjąć, że odwołująca nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej, a jedynie pozorowała takie zachowania. Nie mogą one stanowić tytułu podlegania jej ubezpieczeniu. Istotą niniejszego sporu nie było kwestionowanie wysokości zadeklarowanej przez odwołującą podstawy wymiaru składek, a istnienie tytułu podlegania ubezpieczeniu. Zgłoszona zaś przez odwołującą podstawa wymiaru składek, która w swoich wartościach w sposób istotny odbiega od zwyczajowych norm, nakazuje przyjąć, że jedynym determinantem jej zachowań, pozorujących prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, była chęć wyłudzenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nienależnych jej świadczeń na okres zbliżającego się macierzyństwa.

Zgłoszenie się przez odwołującą do ubezpieczeń społecznych z tytułu rzekomego prowadzenia działalności gospodarczej było zatem czynnością pozorowaną.

Niezależnie od powyższego Sąd podnosi, że zachowanie zainteresowanej polegające na zgłoszeniu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej zmierzające jedynie do tego, aby osiągnąć nieuzasadnione świadczenia i to w znacznej wysokości, kosztem innych osób ubezpieczonych, pozostają w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego i jest nieważne z mocy art. 58 § 2 K.C. Odwołująca naruszyła swoim zachowaniem zasadę równego traktowania wszystkich ubezpieczonych, wyrażoną w art. 2a „ustawy systemowej”, jak również zasadę ekwiwalentności opłacanych składek w stosunku do uzyskiwanych świadczeń z funduszu ubezpieczeń społecznych.

Mając powyższe na względzie, odwołanie M. B. (2) jako oczywiście nieuzasadnione należało oddalić, o czym orzeczono na podstawie przepisu art. 477 ¹⁴ § 1 kp.

Odnosząc się do treści Uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego w dnia 21.04.2010 r. w sprawie II UZP 1/10.Uchwała ta dotyczyła stanu faktycznego, gdy ubezpieczona przez okres kilku lat prowadziła działalność gospodarczą i w pewnym okresie nastąpiło zwiększenie deklarowanego przychodu z tytułu tej działalności, który stanowił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, skorzystanie ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego według wysokiej podstawy wymiaru składek i ponowne zadeklarowanie najniższego przychodu w okresie po zakończeniu pobierania świadczeń. Sytuacja ta znaczenie odbiega od sytuacji odwołującej, która deklarując rozpoczęcie działalności, zadeklarowała wysoki przychód i podstawę wymiaru składek, w sytuacji gdy zdarzenie uzasadniające uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego przesunęło się ze sfery ryzyka do sfery zdarzeń pewnych. Składka w ubezpieczeniach społecznych jest wprawdzie osobistym wkładem ubezpieczonego do systemu, ale z przeznaczeniem na tworzenie ogólnego funduszu ubezpieczeniowego, z którego prawo do świadczeń czerpią ci ubezpieczeni, którym ziści się określone ryzyko socjalne. Nadto w uchwale tej wyraźnie wskazano na możliwość dowodzenia przez organ rentowy fikcyjności tytułu ubezpieczenia. W niniejszej sprawie wskazać właśnie należy na fikcyjność tytułu ubezpieczeniach co do odwołującej. Rozważania Sądu w niniejszej uchwale dotyczą wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, złożonego w trakcie podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Organ rentowy w niniejszej sprawie nie zakwestionował podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie dobrowolne chorobowe lecz istnienie tytułu do objęcia ubezpieczeniem społecznym. Sąd w niniejszej sprawie, jak wyżej wskazano neguje prowadzenie przez odwołującą działalności gospodarczej, w okresie od 07.01.2015 r., czyli istnienie tytułu ubezpieczenia społecznego obowiązkowego i dobrowolnego w tym okresie. Trudno zgodzić się z poglądem, iż art. 18 ustawy systemowej określający podstawę wymiaru składek co do różnych tytułów ubezpieczenia, wiąże ją co do wszystkich grup z uzyskiwanym przez nie przychodem, natomiast co do osób prowadzących działalność gospodarczą – w zupełnym oderwaniu od przychodu. Zdaniem Sądu orzekającego, trudność określenia przychodu co do osób prowadzących działalność gospodarczą uzasadnia sposób w jaki ma on być określony jako podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i tylko wyłącznie z tej przyczyny, a nie wskazuje na zamiar ustawodawcy, aby podstawa wymiaru składek osób prowadzących działalność gospodarczą miała być zupełnie dowolna, oderwana od przychodu, uzasadniona jedynie deklaracją ubezpieczonego, nie znajdującą żadnego uzasadnienia w rzeczywistości. Jest to sprzeczne z główną zasadą systemu ubezpieczeń społecznym, iż każdy ubezpieczony wkłada do tego systemu pochodną osiąganych przychodów i potem otrzymuje świadczenia, będące także pochodną włożonego wkładu, zmodyfikowaną zasadą solidaryzmu.

Nadto z powyższej uchwały wynika jedynie iż problem nieekwiwalentności świadczeń uzyskiwanych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do wkładu ubezpieczonego w ten Fundusz (opłacanie składek od wyższej podstawy wymiaru tylko przez krótki okres) nie może być zatem jedynie rozwiązany przez przypisywanie Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych uprawnień do weryfikacji deklarowanej kwoty jako zmierzającej do osiągnięcia zawyżonych świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie dotyczącym podstawy wymiaru zasiłków chorobowych wskazuje bardzo często na charakter tych świadczeń, które zastąpić mają utracony przychód i powinny być ekwiwalentne w stosunku do tego utraconego przychodu.