Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 203/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant: st. sekr. sąd. Lidia Śnieg

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 26 czerwca 2017 r.

sprawy K. B., syna R. i M. z domu P., ur. (...) w K.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 24 lutego 2017 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 1,09 g brutto, co stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

1. oskarżonego K. B. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu, wyczerpującego znamiona występku z art. 62 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( t.j. Dz.U.2016.224 ze zm.) i za ten czyn na podstawie art. 62 ust. 3 powołanej ustawy wymierza mu karę grzywny w wysokości 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

2.na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego pod pozycją 1 wykazu dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr I/704/17/N (k. 60 akt) w postaci zwitka folii z suszem roślinnym o wadze 1,09 grama brutto, (po badaniach 0,366 grama) zarejestrowanego w Prokuraturze Rejonowej w Kaliszu pod numerem Drz 295/17, przechowywanego w składnicy K. w K. i zarządza zniszczenie tego dowodu rzeczowego,

3. na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 24.02.2017 r. godz. 20.30 do dnia 25.02.2017 r. godz. 12.45,

4. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 590 (pięćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów sądowych.

II K 203/17

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2017 r. około godziny 20.30 funkcjonariusze Policji zatrzymali do kontroli na ul. (...) pojazd marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Kierującym okazał się oskarżony K. B., pasażerem był P. B.. W trakcie przeszukania K. B. znaleziono zwitek foliowy z suszem roślinnym barwy brunatnozielonej. Susz roślinny to konopie inne niż włókniste (kwiatostany) oraz iście i drobne łodyżki o masie 0,366 grama zawierających w swym składzie delta-9 - (...) (dowód: protokół przeszukania - k. 2-4, notatka urzędowa – k. 1, opinia – k. 53-59, wyjaśnienia oskarżonego – k. 31).

Oskarżony K. B. ma 22 lata. Ma wykształcenie podstawowe. Nie ma wyuczonego zawodu. Pracuje i zarabia około 300 zł miesięcznie. Nie ma majątku większej wartości. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Był wielokrotnie karany (dane osobowe – k. 29-30, karta karna – k. 44).

Oskarżony K. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, w których podał, iż jakiś czas wcześniej zakupił na własny użytek marihuanę. Podał także, że nie jest uzależniony od tego typu substancji. Złożył wniosek o skazanie go w uzgodniony z Prokuratorem sposób. Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować wyjaśnienia oskarżonego oraz pozostały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy.

Zgodnie z treścią art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii karze podlega ten Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe. Wypadek mniejszej wagi został opisany w ust. 3 art. 62 cyt. ustawy. Natomiast zgodnie z art. 62a jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości.

Oskarżony K. B. nie kwestionuje, iż w dniu 24 lutego 2017 r. posiadał środki odurzające w postaci marihuany w ilości 1,09 grama brutto. Oskarżony podnosi, iż wobec niego Sąd powinien zastosować art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Niewątpliwie oskarżony posiadał środki odurzające w ilości nieznacznej, Sąd nie kwestionuje również, iż oskarżony posiadał tę substancję na własny użytek. Aby umorzyć postępowanie konieczne jest spełnienie łączne kolejnych warunków, tj. orzeczenie kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości. W doktrynie przyjmuje się, że okoliczności popełnienia czynu, są to okoliczności towarzyszące czynowi sprawcy, które nie zostały wskazane w określonym typie czynu zabronionego w postaci znamion ustawowych (tak np. P. G. w artykule „Materialnoprawne ujęcie przesłanek instytucji przewidzianej w art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii”, PrPr 2015, Nr 10). Tu należy stwierdzić, iż oskarżony nie znajdował się w żadnej szczególnej sytuacji motywacyjnej. Oskarżony wiedząc, iż posiadanie środków odurzających jest zabronione dokonał wyboru i zakupił takie środki. Jak sam oskarżony twierdzi, nie jest osobą uzależnioną a zatem mógł się obyć bez takiego zakupu. Dlatego Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora Rejonowego w Kaliszu o skazanie K. B. w określony sposób.

W ocenie Sądu choć uzgodniona z oskarżonym kara 70 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda stawka jest surowa, jednak jest ona zgodna z dyrektywami wymiaru kary zawartymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Jest osobą wielokrotnie karaną. Zarzucanego mu czynu dopuścił się w trakcie okresu próby orzeczonego w sprawach Sądu Rejonowego w Kaliszu II K 103/13, II K 99/14 oraz Sądu Rejonowego w Pleszewie II K 81/15. Wymierzenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, w ocenie Sądu obliguje skazanego do dołożenia szczególnych starań, by wykazać, iż taka pozytywna prognoza nie jest prognozą błędną. Tymczasem oskarżony lekceważy konsekwencje warunkowego zawieszenia wykonania kary. Oskarżony uprzednio popełniał czyny przeciwko życiu i zdrowiu oraz mieniu. Teraz popełnił czyn przeciwko zdrowiu publicznemu. To oznacza, iż uprzednio wymierzane kary nie odniosły wobec K. B. prewencyjnego skutku. Jego zachowanie jest prostym naruszeniem prawa. Zarówno wymierzenie kary grzywny (na poczet której został zaliczony okres zatrzymania oskarżonego – art. 63 § 1 k.k.) jak i obciążenie oskarżonego całością kosztów sądowych (art. 627 k.p.k. ) nie przekracza możliwości finansowych oskarżonego, który jest osobą młodą, zdrową, bez dodatkowych zobowiązań finansowych. Rozstrzygnięcie o dowodzie rzeczowym jest konsekwencją przypisania oskarżonemu zarzucanego czynu.