Pełny tekst orzeczenia

  Sygnatura akt IIK 663/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Rembiasz

Protokolant: Magdalena Bieniasz

po rozpoznaniu dnia 12 lutego 2018 roku sprawy karnej

M. D.

urodzonego (...) w N.

syna S. i J. zd. D.

oskarżonego o to, że:

w dniu 31 sierpnia 2017 roku w N., woj. (...) prowadząc w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki V. (...) o nr rej. (...) nie zatrzymał się niezwłocznie do kontroli pomimo wydania takiego polecenia przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych przez funkcjonariuszy Policji poruszających się pojazdem

to jest o czyn z art. 178b kk

I.  oskarżonego M. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 178b kk i za to na podstawie art. 178b kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,-

II.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniu 22 listopada 2017 roku od godziny 13.30 do godziny 14.20,-

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem poniesionych w sprawie wydatków i wymierza opłatę w wysokości 60 złotych.

Sygn. akt IIK 663/17

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

31 sierpnia 2017 roku pełniący służbę obchodową funkcjonariusze policji Ł. R. i J. Ś. około godziny 14:00 , podczas patrolowania ulicy (...) w N. zauważyli jadący niezgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym samochód osobowy marki V. (...) o nr rejestracyjnych (...).

Podczas mijania pojazdu funkcjonariusze policji nakazali kierującemu- oskarżonemu M. D. , by zjechał do lewej krawędzi jezdni i zatrzymał pojazd. Gdy funkcjonariusze zjechali radiowozem na pobocze oskarżony gwałtownie ruszył swoim pojazdem i odjechał w kierunku ulicy (...) w stronę miejscowości Ś..

Funkcjonariusze , włączywszy sygnały świetlne i głosowe w radiowozie , ruszyli za pojazdem oskarżonego.

Oskarżony przejechał około 200 metrów i zatrzymał pojazd miedzy budynkami nr (...) i 22a , po czym opuścił samochód i oddalił się w kierunku ulicy (...) .

Około 100 metrów od pojazdu oskarżony został zatrzymany.

dowód:

-wyjaśnienia oskarżonego M. D. k. 26-27

- notatka z kontroli drogowej k. 1

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień

dowód:

-wyjaśnienia oskarżonego M. D. k. 26-27

Oskarżony był w przeszłości wielokrotnie karany.

dowód :

- karta karna k. 45-46

- wyrok w sprawie VIIIK 859/08

- wyrok w sprawie IIK 12/11 k. 13

- wyrok w sprawie IIK 584/10 k. 14

Sąd zważył:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdza winę i sprawstwo oskarżonego w kierunku popełnienia przestępstwa z art. 178bkk. Zgodnie z tym przepisem odpowiedzialność karną ponosi ten ,kto pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego , poruszającą się pojazdem , przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych , polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego nie zatrzymuje niezwłocznie pojazdu i kontynuuje jazdę. Podkreślenia wymaga fakt ,że przestępstwo to nie jest przestępstwem skutkowym , co oznacza ,że jego znamiona są zrealizowane w oderwaniu od faktycznego wywołania zagrożenia w ruchu lądowym .

Nie ulega wątpliwości ,że funkcjonariusze policji są osobami uprawnionymi do kontroli ruchu drogowego . Krytycznego dnia poruszali się oni oznakowanym radiowozem z włączonymi sygnałami dźwiękowymi i świetlnymi.

Oskarżony , nie zatrzymując się do kontroli drogowej , pomimo wydania przez funkcjonariuszy policji , poruszających się pojazdem z włączonymi sygnałami świetlnymi i głosowymi , polecenia zatrzymania , zachowaniem swoim zrealizował znamiona przestępstwa opisanego w art. 178bkk .

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd potraktował jako okoliczności obciążające uprzednią karalność oskarżonego , działanie z niskich pobudek oraz wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu.

Wymierzając oskarżonemu karę we wskazanym wymiarze Sąd miał również na względzie wszelkie okoliczności mające znaczenie dla sądowego wymiaru kary , a w szczególności właściwości i warunki osobiste oskarżonego, sposób jego życia przed popełnieniem przestępstwa, dotychczasową karalność , a przede wszystkim zasady indywidualizacji kary. Istotne jest również ,że dotychczasowa postawa oskarżonego, wyjątkowo lekceważące podejście do norm społecznych , wykazuje iż orzeczenie kary łagodniejszej byłoby niewystarczające i niecelowe , nie odniosłoby skutku oraz nie spełniło stawianych karze celów prewencji szczególnej.

Kierując się więc okolicznościami popełnienia przestępstwa oraz motywami jego popełnienia , Sąd doszedł do przekonania ,że wobec oskarżonego , konieczna jest stanowcza reakcja a jedynym słusznym i celowym będzie orzeczenie bezwzględnej krótkoterminowej kary pozbawienia wolności w wymiarze wskazanym przez Sąd ,gdyż kolejny powrót na drogę przestępstwa przekreśla możliwość przyjęcia wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej.

Wymierzona oskarżonemu kara , w ocenie Sądu, jest adekwatna do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego przestępstwa, a jednocześnie wystarczająca dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów wychowawczych i zapobieżenia jego powrotowi do przestępstwa, a także spełni swoją funkcję w zakresie prewencji ogólnej. Oskarżony w żaden sposób nie skontaktował się z pokrzywdzonymi , nie przeprosił ich.

Po myśli art. 63§1 kk Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniu 22 listopada 2017 roku od godziny 13:30 do godziny 14:20.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. biorąc pod uwagę możliwości majątkowe oskarżonego i jego sytuacje rodzinną.