Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 luty 2018 r.

Sąd Rejonowy w Brzegu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Iwona Twardzik

Protokolant: asystent sędziego Izabela Dorosz

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Brzegu – Olgierda Kawałko

po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2018 r. w Brzegu

sprawy R. R. (1) s. R. i M. z domu B. ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że:

w dniu 6 września 2017 r. w B. woj. (...), na ul. (...) w pojeździe marki F. (...) o nr rej. (...) oraz w lokalu mieszkalnym przy ul. (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał znaczne ilości amfetaminy o łącznej wadze 796,18 gramów brutto, zaliczanej do substancji psychotropowych grupy II P wskazanych w załączniku nr 2 w/w ustawy oraz środki odurzające w postaci 10,62 gramów brutto suszu ziela konopii innych niż włókniste (marihuany), zaliczanego do środków odurzających grupy I-N, IV-N wskazanych w załączniku nr 1 do w/w ustawy,

tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

I.  uznaje oskarżonego R. R. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005r. orzeka przepadek przez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci marihuany i amfetaminy opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/791/17/N pod poz. nr 1-10 przechowywanych w KWP O.;

III.  na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. S. Kancelaria Adwokacka kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych tytułem wynagrodzenia za sprawowanie obrony z urzędu w postępowaniu sądowym, powiększoną o należny podatek VAT;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 Ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty, kosztami tymi obciążając Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 667/17

UZASADNIENIE

R. R. (1) został oskarżony o to, że w dniu 6 września 2017 r. w B. woj. (...), na ul. (...) w pojeździe marki F. (...) o nr rej. (...) oraz w lokalu mieszkalnym przy ul. (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał znaczne ilości amfetaminy o łącznej wadze 796,18 gramów brutto, zaliczanej do substancji psychotropowych grupy II P wskazanych w załączniku nr 2 w/w ustawy oraz środki odurzające w postaci 10,62 gramów brutto suszu ziela konopi innych niż włókniste (marihuany), zaliczanego do środków odurzających grupy I-N, IV-N wskazanych w załączniku nr 1 do w/w ustawy, tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6 września 2017 r. R. R. (2) poruszał się samochodem marki F. (...) o nr rej. (...). Około godziny 14:30 na ulicy (...) w B. został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji. Z uwagi na podejrzenie, iż R. R. (1) może posiadać przy sobie narkotyki, dokonano jego przeszukania, ujawniając w kieszeni spodni dwa „skręty” zawierające susz roślinny koloru zielonego.

Następnie funkcjonariusze Policji udali się wraz z R. R. (1) do zajmowanego przez niego mieszkania przy ul. (...) w B..

W trakcie przeszukania w mieszkaniu tym znaleziono: reklamówkę foliową z zawartością reklamówek oraz szarego papieru, w który zawinięty był worek z zawartością proszku koloru białego (opisany jako ślad nr 1), worek foliowy z zawartością proszku koloru białego (ślad nr 2), zawiniątko foliowe z zawartością proszku koloru białego (ślad nr 3), młynek z zawartością pyłu roślinnego koloru zielonego (ślad nr 4), dwa woreczki strunowe z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego (ślad nr 5 i 8) i dwa zawiniątka foliowe z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego (ślad nr 6 i 7). Zabezpieczono również pałkę teleskopową, kastet, maczetę, telefon Samsung o nr (...), łyżkę z białym osadem, wagę elektroniczną oraz woreczki strunowe. W lokalu tym oskarżony mieszka sam.

Ujawnione w mieszkaniu R. R. (1) substancje zostały poddane badaniu na testerze narkotykowym M. R., który wykazał, iż zabezpieczony proszek koloru białego może być substancją psychotropową z grupy amfetamin, zaś w zielonym suszu (zarówno znalezionym w mieszkaniu, jak i tym zabezpieczonym w postaci „skrętów”) znajduje się środek odurzający w postaci marihuany.

W związku z powyższym R. R. (1) został zatrzymany, a następnie tymczasowo aresztowany.

Dowód:

- protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów – k. 15-17

- protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) w B. – k. 11-13

- protokół zatrzymania osoby – k. 19

- protokół użycia testera narkotykowego – k. 9-10

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. R. (1) – k. 163-164, 23, 29, 34, 62

Susz roślinny znaleziony w mieszkaniu R. R. (1) przy ul. (...) w B., zabezpieczony jako ślady 4, 5, 6, 7, i 8 o wadze odpowiednio 0,83 grama, 2,63 grama, 4,01 grama, 0,99 grama i 0,57 grama, stanowi ziele konopi innych niż włókniste, które jest wymienione w grupie I-N i IV-N, w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, zaś susz roślinny o wadze 1,59 grama (w postaci tzw. „skrętów”) znaleziony w kieszeni R. R. (1) stanowi mieszaninę ziela konopi innych niż włókniste oraz krajanki tytoniu. W białym proszku znalezionym w mieszkaniu R. R. (1) przy ul. (...) w B., zabezpieczonym jako ślady 1, 2 i 3 o wadze odpowiednio 770,75 grama i 16,99 grama stwierdzono natomiast obecność amfetaminy stanowiącej substancję psychotropową wymienioną w grupie II-P w załączniku nr 2 do w/w ustawy i kofeiny, zaś w białym proszku o wadze 8,46 grama oznaczonym jako ślad nr 3 stwierdzono obecność fenatycyny, lidokainy, kokainy, amfetaminy i kofeiny.

Porcję handlową stanowi 1 gram marihuany i 1 gram amfetaminy.

Dowód:

- opinia biegłego z zakresu badań chemicznych Laboratorium Kryminalistycznego KWP w O. nr (...).5480.338.2017 z dnia 24.11.2017 r.– k. 97-99

R. R. (1) ma 44 lata, jest kawalerem, ojcem czwórki dzieci, w tym dwójki małoletnich. Ma wykształcenie podstawowe, z zawodu jest kafelkarzem-posadzkarzem, sporadycznie podejmuje prace dorywcze, nie ma majątku o większej wartości . Utrzymuje się z zasiłku stałego w kwocie 500 zł przyznanego z uwagi na stan zdrowia psychicznego. Posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Jest zdrowy fizycznie, leczy się psychiatrycznie z rozpoznaniem zaburzeń urojeniowych charakteryzujących się obecnością urojeń prześladowczych i ksobnych. Biegli psychiatrzy stwierdzili u oskarżonego zespół uzależnienia od alkoholu i zaburzenia osobowości. W okresie popełnienia zarzucanego czynu R. R. (1) nie miał zniesionej zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postepowaniem. Oskarżony był wielokrotnie karany, obecnie przebywa w Zakładzie Karnym odbywając karę pozbawienia wolności w innej sprawie .

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do posiadania narkotyków . Jednocześnie wyjaśnił, że znalezione przy nim w kieszeni 2 skręty były z marihuany i tytoniu. Co do substancji znalezionych w mieszkaniu zajmowanym przez oskarżonego w jego wersalce w toku postępowania wyjaśniającego podtrzymywał swoje twierdzenia dotyczące tego , do kogo należały te znalezione rzeczy , a to ,że nie nabył ich osobiście ,lecz miał je nabyć jego syn, który zmarł w 2010r. w wieku lat 17. Po nabyciu syn miał mu nie przekazać wskazówek , co ma oskarżony z nimi zrobić , wobec tego rzeczy te po prostu tak leżały w domu . Oskarżony wyrażał przypuszczenie, że być może syn ( zmarły) przyjdzie i je weźmie. Nadto oskarżony podniósł, że jego syn przychodzi do niego zarówno na jawie , jak i w snach .Rozmawiają. W czasie tych rozmów syn miał mu powiedzieć, że może sobie brać z tych środków , które oskarżony mimo wszystko nazywał narkotykami . Oskarżony wówczas przyznał, że dawkował sobie co kilka dni z tych narkotyków. Ważył małe dawki od ok. 1 grama do 1,30 grama, z czego miał 10 do 13 porcji , które zażywał specjalną łyżeczką. Miał też wagę, żeby to zważyć. Nadto oskarżony miał otrzymać też od syna wskazówki , jak użytkować te narkotyki .

Ponadto oskarżony podniósł, że z tego co nabył kiedyś syn, w 2015 r. część przy przeszukaniu zabezpieczyła policja i o to prowadzona była sprawa . Pozostała znaczna część narkotyków syna nie została wówczas znaleziona. Oskarżony przyznał ,że przechowywał tę ( nieodnalezioną ) resztę w wersalce, zabezpieczone. Oskarżony wówczas wyjaśniał, że nie czuł się właścicielem tych narkotyków , ale przyznał, że był ich dysponentem, bo w zasadzie mógł z nimi zrobić, to co sam by zechciał . Dodał, że żałuje, że ich nie spalił.

W toku postępowania sądowego oskarżony nie kwestionował faktu znalezienia w jego mieszkaniu narkotyków, jednak podnosił, że nie wie , jak pakunek z amfetaminą znalazł się w jego wersalce. Nie podtrzymał swoich zeznań złożonych w toku postępowania przygotowawczego, zaprzeczając, aby by narkotyki należały do syna i by je zażywał. Wyjaśnił, że nie wiedział co znajduje się w „skrętach” znalezionych w jego spodniach.

Dowód:

- dane osobopoznawcze – k. 105

- wyjaśnienia oskarżonego R. R. (1) – k. 163-164, 23, 29, 34, 62

- opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 12.12.2017 r. – k. 91-93

- dane o karalności 47-49

Sąd Rejonowy zważył , co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego sprawstwo i wina obwinionego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budziły jakichkolwiek wątpliwości Sądu.

Zasadniczych ustaleń w zakresie sprawstwa obwinionego Sąd dokonał przede wszystkim w oparciu o dowody z dokumentów w postaci protokołów przeszukania, protokołu użycia testera narkotykowego. Sąd dał wiarę powyższym dowodom w pełni i uczynił je podstawą swoich ustaleń. Nie były one nadto kwestionowane w toku postępowania przez żadną ze stron, zostały sporządzone przez uprawnione do tego organy w zakresie ich kompetencji, a następnie wprowadzono je do procesu karnego zgodnie z wymogami procedury. Nie budziły również jakichkolwiek wątpliwości Sądu sporządzone w niniejszej sprawie opinie sądowo-psychiatryczna oraz z zakresu badań chemicznych albowiem zostały sporządzone przez kompetentne osoby, posiadające odpowiednią wiedzę specjalistyczną w tym zakresie. Nie ujawniono również w zgromadzonym materiale dowodowym innych dowodów mogących mieć wpływ na ocenę odmienną od przyjętej.

Wyjaśnienia oskarżonego w świetle tak zgromadzonego materiału dowodowego nie podważyły w/w dowodów i nie prowadziły Sądu do odmiennych ustaleń niż w/w dokonane.

Mając na uwadze w/w materiał dowodowy należy stwierdzić, iż przyjęta przez oskarżonego linia obrony, a polegająca na zaprzeczeniu swojego sprawstwa, nie może się ostać. Sąd jedynie częściowo oparł się na wyjaśnieniach oskarżonego R. R. (1), albowiem w przeważającym zakresie były one niekonsekwentne, niespójne, nielogiczne i chaotyczne, a oskarżony nie był w stanie logicznie wytłumaczyć faktu posiadania tak znacznej ilości środków odurzających i psychotropowych. W konsekwencji Sąd dał wiarę tym wyjaśnieniom jedynie w tym wąskim zakresie, w jakim korespondowały z pozostałym zabranym w sprawie materiałem dowodowym, tj. w części w jakiej de facto oskarżony nie kwestionował ,że w jego mieszkaniu w jego wersalce , do której nikt poza nim nie miał dostępu , znaleziono podczas przeszukania w jego obecności ( a więc nikt mu tego nie podrzucił) zabezpieczony pakunek, którego zawartość po zbadaniu okazała się być określoną substancją , której posiadanie w świetle obowiązujących przepisów prawa jest zabronione. Nadto oskarżony w swoich twierdzeniach przyznał, że mieszkanie otrzymał po wyjściu na wolność z zakładu karnego , a jego syn miał umrzeć w czasie jego pobytu w ZK . Nielogicznym więc jest i podlega w związku z tym odrzuceniu, twierdzenie ,że znalezione substancje należały do syna. W ocenie Sądu środki te znajdowały się w bezpośredniej dyspozycji oskarżonego , mógł nimi władać, jak chciał i czynił to . Sąd dał wiarę oskarżonemu w tej części , gdyż znaleziono u niego sprzęt służący do ważenia działek , oskarżony dokładnie potrafił opisać czynności wykonawcze związane z dzieleniem narkotyków i porcje. Gdyby nie zażywał tych narkotyków , nie składałby tak rzeczowych wyjaśnień w tym zakresie. Okoliczność, wcale nie wykluczona, że narkotyki te nie zostały w całości odkryte w czasie poprzedniego przeszukania ( choć mogły być to zupełnie inne , nabyte później narkotyki) nie umniejsza winy oskarżonego , gdyż za tę część narkotyków nie został jeszcze skazany .

Ponadto oskarżony w trakcie wyjaśnień składanych przed sądem przyznał, że policjanci pokazali mu pakunek, który był w reklamówce, z znaleziony w wersalce i że oskarżony wcześniej ten pakunek widział , tj. 2 lata wcześniej i on sobie tam cały czas leżał .

W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za przyjętą przez niego uprawnioną linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełniony czyn a nakierunkowaną na wykazanie choroby psychicznej .

W świetle ustalonego stanu faktycznego nie budziło wątpliwości Sądu, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

Zgodnie z treścią art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii odpowiedzialności karnej podlega ten kto wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe. W ust. 2 tego przepisu ustawodawca przewidział natomiast surowszą odpowiedzialność karną w przypadku, gdy przedmiotem czynu, o którym mowa powyżej, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych.

W orzecznictwie wskazuje się, iż na podstawie powołanego przepisu karalny jest każdy wypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej "wbrew przepisom ustawy", a więc w celu dalszej sprzedaży lub udzielenia ich innej osobie, jak i w celu samodzielnego zażycia - czy to za jakiś czas czy niezwłocznie, jeżeli sprawca posiada środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2009 r., sygn. I KZP 22/09). Posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia (zob. uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. I KZP 24/10).

Ustawodawca nie określił, co należy rozumieć pod pojęciem „znaczna ilość”. W orzecznictwie przyjmuje się, że kryteriami pozwalającymi na przyjęcie w konkretnej sprawie znamienia znacznej ilości są: masa wagowa (gramy, kilogramy, tony, ilość porcji), rodzaj środka odurzającego (podział na tzw. twarde i miękkie) i cel przeznaczenia (w celach handlowych, na potrzeby własne). Przyjmuje się również, że miarą "znaczności" może być stosunek ilości określonych środków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków (wyr. Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 17 grudnia 2002 r., sygn. II AKa 282/02). Za znaczną ilość uznaje się taką ilość środków odurzających lub psychotropowych, która jednorazowo mogłaby zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2013 r., sygn. II AKa 401/12; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 12 września 2013 r., sygn. II AKa 141/13; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2009 r., sygn. I KZP 10/09, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2008 r., sygn. III KK 30/08). Przyjmuje się, że porcję handlową/konsumpcyjną stanowi 1 gram marihuany lub amfetaminy (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23 marca 2016 r., sygn. II AKa 63/16, opinia biegłego z zakresu badań chemicznych). Podkreślić również trzeba, że dla przypisania odpowiedzialności z art. 62 ust. 2 w/w ustawy nie jest konieczne dokładne ustalenie, ile substancji aktywnej (zabronionej) znajduje się w proszku. Substancje psychotropowe będące przedmiotem nielegalnego obrotu (posiadania) z reguły nie są bowiem czystym narkotykiem z uwagi na mogące się pojawić w procesie produkcji zanieczyszczenia albo celowe dodawanie zwiększających masę tzw. wypełniaczy. Ustalenie, że substancja zawierała wypełniacze w postaci m.in. kofeiny, nie może prowadzić do ustalenia posiadania odpowiednio mniejszej ilości amfetaminy (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. III KK 208/14, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. II KK 76/17).

Przenoszą powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w świetle opinii biegłego z zakresu badań chemicznych nie budziło wątpliwości, że znalezione przy oskarżonym oraz w jego mieszkaniu substancje stanowiły odpowiednio środek odurzający oraz substancję psychotropową w rozumieniu w/w ustawy oraz że oskarżony sprawował nad tymi środkami faktyczne władztwo, mając jednocześnie możliwość korzystania z tych środków. Nadto, ilość ujawnionych i zabezpieczonych substancji pozwala na stwierdzenie, iż przedmiotem omawianego czynu była znaczna ilość środków odurzających i substancji psychotropowych w rozumieniu art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Środek odurzający w postaci suszu roślin konopi innych niż włókniste w ilości 10,62 grama stanowi bowiem 10 pojedynczych porcji konsumpcyjnych, zaś środek psychotropowy w postaci amfetaminy w ilości 796,18 grama stanowi 796 pojedynczych porcji konsumpcyjnych. Z powyższego bezsprzecznie wynika, że oskarżony znajdował się w posiadaniu substancji odurzających i psychotropowych w ilości, która mogłaby zaspokoić potrzeby co najmniej kilkuset osób. Nie wykazano także żadnej okoliczności ekskulpacyjnej uzasadniającej fakt posiadania tych środków przez oskarżonego zgodnie z przepisami wskazanej ustawy, a więc np. na podstawie stosownego zezwolenia.

Zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości również możliwość przypisania oskarżonemu winy w zakresie w/w czynu. Wprawdzie w toku postępowania ujawniły się wątpliwości odnośnie poczytalności oskarżonego, jednak z treści wydanej przez biegłych lekarzy psychiatrów opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, że w inkryminowanym czasie R. R. (1) nie miał zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Próby podważania tej opinii przez oskarżonego nie mogły odnieść zamierzonego skutku albowiem opinia ta jest jasna, logiczna i wydana została przez biegłych posiadających stosowne kompetencje i doświadczenie. Wbrew zarzutom R. R. (1) z opinii tej wynika również, iż biegli przed jej wydaniem zapoznali się z dokumentacją medyczną z dotychczasowego leczenia psychiatrycznego oskarżonego. Stwierdzić zatem należy, że warunki z art. 31 § 1 lub 2 kk nie są w przypadku oskarżonego spełnione.

Po ustaleniu winy i sprawstwa oskarżonego w zakresie tegoż czynu Sąd wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności. Orzekając przedmiotową karę Sąd miał na uwadze dyrektywy sędziowskiego wymiaru kary zawarte w dyspozycji art. 53 k.k. Zdaniem sądu przy niekwestionowanej nawet przez samego oskarżonego uprzedniej jego karalności ,w tym za identyczne przestępstwo z art. 62 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ( wyrokiem II K 579/17 z którego karę odbywa w ZK) . Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, Sąd uwzględnił przede wszystkim ilość posiadanych przez niego środków, fakt, iż oskarżony posiadał zarówno środek odurzający w postaci suszu roślin konopi innych niż włókniste, jak i substancję psychotropową w postaci amfetaminy. Nie sposób było pominąć również okoliczności, że oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną, a dotychczasowe środki represji karnej nie wzbudziły w nim potrzeby poszanowania porządku prawnego. W przekonaniu Sądu, tylko kara pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat może spełnić cele kary w zakresie zapobiegawczym, wychowawczym oraz kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, do którego musi wyjść informacja o nieopłacalności tego rodzaju zachowań sprzecznych z prawem skutkująca długoterminową izolacją

Na podstawie art. 70 ust. 2 w/w orzeczono przepadek przez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci marihuany i amfetaminy opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/791/17/N przechowywany w KWP O..

W pkt III wyroku, na podstawie powołanych tam przepisów, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. S. kwotę 420 zł powiększoną o należny podatek VAT tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu. Jako że obrońca w osobie adw. A. S. wyznaczony został oskarżonemu już po wpłynięciu do Sądu aktu oskarżenia, wynagrodzenie przyznano jedynie za obronę na etapie postępowania sądowego.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania uzasadnia sytuacja majątkowa oskarżonego, który aktualnie przebywa w Zakładzie Karnym.

Co do pozostałych niż narkotyki zabezpieczonych w sprawie dowodów rzeczowych Sąd orzeknie w terminie późniejszym .

Sędzi