Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. w Kaliszu

odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 25 września 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 25 września 2013 r. znak (...) w ten sposób, że wznawia J. W.wypłatę emerytury od 30 lipca 2013 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25.09.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. wznowił J. W. wypłatę emerytury od 1 września 2013 r., tj. od miesiąca złożenia wniosku w tym przedmiocie, co miało miejsce w dniu 19.09.2013 r.

Odwołanie od tej decyzji wniosła do Sądu J. W. domagając się podjęcia wypłaty emerytury od 30.07.2013 r. tj. od daty złożenia pierwszego wniosku o podjęcie wypłaty emerytury po rozwiązaniu stosunku pracy. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Poza sporem jest, że J. W. (urodzona w dniu (...)) decyzją z dnia 09.04.2009 r. uzyskała prawo do emerytury od 1.03.2009 r. tj. od miesiąca złożenia wniosku. (dowód – k.52 akt rentowych). Wypłata świadczenia została wstrzymana decyzją z dnia 12.10.2011 r. wobec kontynuowania zatrudnienia (dowód – k.71 akt rentowych). W dniu 30.07.2013 r. złożony został przez odwołującą się wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury z powodu jej zawieszenia i nie pobierania przez co najmniej 18 miesięcy (dowód – k.85 akt rentowych). Do wniosku zostało dołączone zaświadczenie o zarobkach i świadectwo pracy z dnia 29.07.2013 r. świadczące o rozwiązaniu stosunku pracy z tym dniem (dowód - k. 87 i 89 akt rentowych).

Jak wynika z notatki służbowej z rozmowy telefonicznej w dniu 27.08.2013 r. J. W. sprecyzowała swoje stanowisko potwierdzając, że prosi o przeliczenie świadczenia, a nie o podjęcie jego wypłaty (dowód – k.94 akt rentowych). Decyzją z dnia 28.08.2013 r. ZUS dokonał przeliczenia wysokości emerytury poprzez zwiększenie wskaźnika wysokości odstawy wymiaru jak i zwiększenie stażu ubezpieczeniowego. Dodał przy tym informację o treści: „emerytura zawieszona.”

Wniosek o wznowienie wypłaty emerytury, z uwagi na ustanie zatrudnienia z dniem 29.07.2013 r., złożony został przez J. W. w organie rentowy w dniu 19.09.2013 r. i wypłata świadczenia została podjęta od 1 września 2013 r. tj. od miesiąca złożenia tego wniosku.

Zgodnie z treścią art.129 cyt ustawy świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Oceniając jedynie przytoczone informacje należałoby ocenić postępowanie organu rentowego za właściwe. Akta emerytalne ZUS nie zawierają jednak wszystkich danych powalających ocenić racjonalność zachowań obu stron. Niezbędnym uzupełnieniem obrazu sytuacji są akta zasiłkowe ZUS.

Wynika z nich, że zwolnienie lekarskie, wydane przez oddział kardiologiczny szpitala, przy wypisie za okres od 27.07.2013 r. do 25.08.2013 r., zostało złożone w zakładzie pracy w dniu 05.08.2013 r. W oświadczeniu na druku ZUS Z-10, składanym w dniu 26.08.2013 r., odwołująca się podawała zgodnie z rzeczywistością, że ma ustalone prawo do emerytury. Tego samego dnia do akt zasiłkowych wpłynęło świadectwo pracy z 29.07.2013 r. Decyzja odmawiająca J. W. prawa do świadczenia chorobowego z uwagi na ustanie tytułu ubezpieczenia i posiadanie uprawnienia do emerytury została wydana w dniu 12.09.2013 r. (dowód - dane w aktach zasiłkowych ZUS).

W oparciu o zeznania odwołującej się Sąd ustalił, że J. W.planowała podjęcie emerytury po rozwiązaniu stosunku pracy i przeliczeniu wysokości świadczenia, którego nie pobierała przez okres 18 miesięcy. Z pracodawcą uzgodniła datę rozwiązania stosunku pracy na 29 lipca 2013 r. Planowano też, że następnie od 1 sierpnia 2013 r. ponownie podejmie tam pracę na dotychczasowym stanowisku, ale w połowie wymiaru czasu pracy. W dniu 27 lipca 2013 r. J. W.doznała zawału serca i znalazła się w szpitalu, gdzie przebywała do 2 sierpnia 2013 r. W czasie jej pobytu w szpitalu mąż odebrał świadectwo pracy i zaniósł w jej imieniu do ZUS wraz z wnioskiem z 30.07.2013 r. Druk wniosku odwołująca się podpisała osobiście w szpitalu, ale jego treść wynika z faktu, że nie była zorientowana w swych prawach wobec niespodziewanego zachorowania, które zmieniało zupełnie jej sytuację życiową. Liczyła się z tym, że może otrzymać świadczenie chorobowe, którego wysokość byłaby korzystniejsza niż emerytura. Nie miała zamiaru pobierać emerytury i zasiłku chorobowego, a tylko jedno, wyższe ze świadczeń. Nie miała wiedzy, że jako osoba mająca ustalone prawo do emerytury nie może nabyć prawa do zasiłku chorobowego i że jej wniosek z 30.07.2013 r. w istocie sprzeczny jest z jej interesem.

W rozmowie telefonicznej w dniu 27.08.2013 r., odbytej z pracownikiem ZUS dla wyjaśnienia kwestii żądania zawartego we wniosku z 30.07.2013 r., odwołująca się również nie uzyskała takiej informacji. Pracownik organu rentowego poinformował ją jedynie, że dwóch świadczeń nie może pobierać i że zostanie powiadomiona o ewentualnej odmowie zasiłku chorobowego telefonicznie. Dopiero po otrzymaniu decyzji o odmowie zasiłku chorobowego odwołująca dowiedziała się, że świadczenia tego nie może uzyskać mając ustalone prawo do emerytury (dowód - zeznania J. W. - od 4,44 do 17 minuty nagrania z rozprawy).

Postępowanie przed organem rentowym regulują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 07. 02.1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. nr.10 poz.49 ze zm.). Jak wynika z treści § 4 tego rozporządzenia postępowanie w tych sprawach wszczyna się na podstawie wniosku zgłoszonego przez osobę zainteresowaną lub jej pełnomocnika. Wniosek powinien zawierać oprócz danych personalnych i adresu osoby zainteresowanej, wyraźne wskazanie rodzaju świadczenia o jakie się ubiega. Do wniosku powinny być dołączone, w zależności od rodzaju żądanych świadczeń, odpowiednie dokumenty lub oświadczenia stwierdzające okoliczności uzasadniające przyznanie tego świadczenia. Stosownie do treści § 9 cyt. rozporządzenia za datę złożenia wniosku przyjmuje się datę złożenia wniosku na piśmie w organie rentowym.

W okolicznościach niniejszej sprawy zdaniem Sądu należy przyjąć, że wniosek z dnia 30.07.2013 r. był w istocie wnioskiem o wypłatę świadczenia emerytalnego. Stanowisko odwołującej się nie zostało wprawdzie wprost tak wówczas określone, ale wynikało to z jej niewiedzy o sytuacji prawnej w jakiej się znalazła, a nie było wyrazem rzeczywistej, świadomej woli odwołującej się. Ponadto w dniu składania tego wniosku odwołująca się była hospitalizowana krótko po przebytym zawale i nie mogła być aktywna w zdobywaniu informacji i właściwym dbaniu o swe interesy.

Nawet jednak podczas telefonicznego wyjaśniania treści żądania J. W. nie została poinformowana przez organ rentowy, że już sam fakt ustalenia uprawnień do emerytury w jej sytuacji pozbawi ją możliwości pobierania zasiłku chorobowego. Pracownik ZUS przeprowadzający rozmowę w dniu 27.08.2013 r. dysponował aktami emerytalnymi z decyzją emerytalną od 2009 r., zatem wyjaśniając sprawę treści wniosku powinien przekazać odwołującej się pełną informację, co do prawa do zasiłku chorobowego osoby w jej sytuacji. Udzielanie informacji o prawach ubezpieczonych jest jednym z podstawowych obowiązków organu rentowego. Mając wiedzę, że zasiłek chorobowy się nie będzie należał w jej sytuacji, odwołująca się sprecyzowałaby zapewne wniosek właściwie, a co najmniej alternatywnie gdyby oczekiwała na formalne potwierdzenie stanowisko organu rentowego w formie decyzji.

W tym stanie rzeczy odwołanie podlegało uwzględnieniu, bo za faktyczną datę wniosku o podjęcie wypłaty emerytury należy przyjąć dzień 30.07.2013 r. Odwołująca się nabyła prawo do wypłaty emerytury od tego dnia, który jednocześnie jest następnym dniem po rozwiązaniu stosunku pracy, co zgodne jest z art.,103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzeczono więc jak w wyroku.