Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 1843/17

POSTANOWIENIE

Dnia 21 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Gabriela Sobczyk

Sędzia SO Leszek Dąbek

SO Roman Troll (spr.)

Protokolant Marzena Makoś

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2018 r. w Gliwicach

na rozprawie sprawy z powództwa S. M., D. P. i A. P.

przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Spółce Akcyjnej

w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 4 maja 2016 r., sygn. akt I C 1070/14

postanawia:

1.  uchylić zaskarżony wyrok w punkcie 6. i w tym zakresie umorzyć postępowanie;

2.  zasądzić od pozwanej na rzecz powódki A. P. 1200 zł (tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Roman Troll SSO Gabriela Sobczyk SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt: III Ca 1843/17

UZASADNIENIE

Pozwem z 16 kwietnia 2014 r. powodowie S. M., A. P. i D. P. domagali się zasądzenia od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W. po 20000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 27 lipca 2013 r. tytułem zadośćuczynienia w związku ze śmiercią B. P. i F. P. w wyniku wypadku komunikacyjnego. Nadto domagali się zasądzenia kosztów procesu.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu.

Wyrokiem z 4 maja 2016 r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach rozstrzygnął
o żądaniach S. M. i D. P., a także zasądził od pozwanej na rzecz powódki A. P. 20000 zł z odsetkami ustawowymi od 27 lipca 2013 r. do dnia zapłaty (pkt 6) oraz zasądził od pozwanej na rzecz powódki A. P. 3400 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt 7).

Apelację od rozstrzygnięcia zawartego w punktach 6. i 7. wyroku, co do powódki A. P., wniosła pozwana domagając się zmiany wyroku w zaskarżonej części poprzez zasądzenie na rzecz powódki A. P. 10000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od 27 lipca 2013 r. do dnia zapłaty oraz stosunkowego rozdzielenia kosztów związanych z jej udziałem w sprawie stosownie do wyniku procesu, a także zasądzenia od tej powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego. Ewentualnie domagała się uchylenia wyroku w zaskarżonej części i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie art. 325 k.p.c. w związku
z art. 328 § 2 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie powodujące rozbieżność miedzy sentencją wyroku, a jego uzasadnieniem w zakresie zadośćuczynienia zasądzonego na rzecz powódki A. P., a także naruszenie art. 100 k.p.c. w związku z art. 98 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie –nie uwzględniono faktu przyjęcia żądań powódki jedynie w 50%, obciążając pozwanego całością kosztów procesu związanych z jej udziałem w sprawie.

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach, prawomocnym postanowieniem z 14 października 2016 r., uchylił rozstrzygniecie zawarte w punkcie 7. zaskarżonego wyroku na skutek zażalenia powódki A. P. i zasądził tytułem kosztów procesu od pozwanej na rzecz tej powódki 3703 zł /k. 233-234/.

W odpowiedzi na apelację powódka A. P. wniosła o jej oddalenie i zasądzenie od pozwanej na jej rzecz kosztów postępowania apelacyjnego. Wskazała, że pozwana zrealizował wyrok Sądu I instancji wobec każdego z powodów w całości, a zatem uznała powództwo w części jakiej zostało ono uwzględnione w zaskarżonym wyroku.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Przed rozpoczęciem rozprawy apelacyjnej, wyznaczonej na 21 lutego 2018 r., powódka A. P. złożyła pismo datowane na 8 lutego 2018 r., w którym – wobec spełnienia żądania powództwa przez pozwaną w całości wraz z kosztami procesu – cofnęła pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia i wniosła o zasądzenie od pozwanej na jej rzecz kosztów postępowania apelacyjnego /k. 283-290/. Przedłożyła także informację od pozwanej o przelaniu na jej rzecz całej należności tytułem zadośćuczynienia i całości kosztów procesu wraz z potwierdzeniem przelewu na jej rzecz tych kwot zasądzonych zgodnie z zaskarżonym wyrokiem /k.274-279/. To spowodowało, że wycofała powództwo i zrzekła się roszczenia, gdyż pozwana w całości ją zaspokoiła.

Powództwo może być wycofane aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli jest połączone ze zrzeczeniem się roszczenia - aż do wydania wyroku, zaś pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków prawnych (art. 203 § 1 i 2 k.p.c.). Przy czym sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, gdy okoliczności sprawy wskazują, że jest to czynność sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.).

Jednocześnie na żądanie pozwanej powódka powinna zwrócić jej koszty (art. 203
§ 2 k.p.c.
). Jest możliwe odstępstwo od tej zasady, gdy powódka wykaże, że wystąpienie
z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw z uwzględnieniem okoliczności w dacie wytoczenia powództwa. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy cofnięcie pozwu jest konsekwencją zaspokojenia przez pozwaną wymagalnego w chwili wytoczenia powództwa roszczenia powoda. W rozumieniu przepisów o kosztach procesu (art. 98 k.p.c.) pozwaną należy uznać wówczas za stronę przegrywającą sprawę. (Por. postanowienie Sądu Najwyższego z 12 kwietnia 2012 r., sygn. akt II CZ 208/11, LEX 1214570).

Postępowanie umarza się, gdy powódka cofnęła ze skutkiem prawnym pozew lub gdy wydanie orzeczenia stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne (art. 355
§ 1 k.p.c.
).

Cofniecie pozwu, w związku z uregulowaniem w całości zasądzonego zaskarżonym wyrokiem zadośćuczynienia, nie pozostaje w sprzeczności z prawem lub zasadami współżycia społecznego ani nie zmierza do obejścia tego prawa powodując dobrowolne zaspokojenie powódki przez pozwaną. W takiej sytuacji trzeba też uznać, że pozwana sprawę przegrała
i powinna ponieść koszty procesu.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 386 § 3 k.p.c., należało postanowieniem uchylić zaskarżony wyrok w punkcie 6. i w tej części umorzyć postępowanie, albowiem orzeczenie w tym zakresie zapada w formie postanowienia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 29 sierpnia 2001 r., sygn. akt IV CKN 1153/00, LEX nr 52699).

Orzeczenie o kosztach postępowania odwoławczego zapadło na podstawie art. 98
§ 1 i 3 k.p.c.
w związku z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. o w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800, apelację złożono jeszcze przed zmianą tego rozporządzenia) i § 10 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, albowiem na skutek uregulowania należności pozwaną przegrała sprawę, a powódka zasadnie cofnęła powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia.

SSO Roman Troll SSO Gabriela Sobczyk SSO Leszek Dąbek