Sygn. akt II AKa 385/17
Dnia 9 marca 2018 roku
Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący Sędzia SA - Grzegorz Salamon
Sędziowie SA - Hanna Wnękowska ( spr)
SO ( del) - Anna Kalbarczyk
Protokolant - sekretarz sąd. Sylwester Leńczuk
przy udziale przedstawiciela Mazowieckiego Urzędu Celno-Skarbowego -
Leszka Kurantowicza
po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2018 roku sprawy
W. L. oraz P. G.
oskarżonych o przestępstwo z art. 107 § 1 k.k.s
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego Naczelnika Mazowieckiego Urzędu Celno-Skarbowego w Warszawie
od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. IX Ko 264/17
z dnia 25 sierpnia 2017 roku
zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy
kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.
Naczelnik Mazowieckiego Urzędu Celno-Skarbowego w Warszawie wniósł apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 25 sierpnia 2017 roku sygn. IX Ko 264/17 umarzającego postępowanie w sprawie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy III K 628/16.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje.
Apelacja jest niezasadna.
W całej rozciągłości należy podzielić stanowisko Sądu Okręgowego , że wyłącznie uprawnionym do wniesienia aktu oskarżenia w niniejszej sprawie był prokurator ,zatem z uwagi na fakt , że akt oskarżenia został wniesiony przez finansowy organ postępowania przygotowawczego – należało postępowanie umorzyć wobec braku skargi uprawnionego oskarżyciela.
Trafnie uznał Sąd Okręgowy ,że w obecnie obowiązującym stanie prawnym
( od 1 lipca 2015 roku) decyzja prokuratora o przedłużeniu czasu trwania dochodzenia prowadzonego przez finansowy organ powoduje, że postępowanie to należy traktować jako objęte nadzorem prokuratora w rozumieniu art. 155 § 1 k.k.s. Stanowisko takie zajął Sąd Najwyższy w uchwale z 28 stycznia 2016 roku ( I KZP 13/15 ) stwierdzając ,że wskazana decyzja prokuratora jako poprzedzona obowiązkiem prokuratora zapoznania się z wykonanymi czynnościami i zebranymi dowodami , ma charakter nadzorczy , a zatem - zgodnie z art. 155 §1 k.k.s – wniesienie aktu oskarżenia należy do kompetencji prokuratora.
Całkowicie nieuprawnione jest więc zawarte w apelacji twierdzenie, ,że we wskazanej wyżej uchwale Sąd Najwyższy nie odniósł się do wpływu decyzji prokuratora o przedłużeniu dochodzenia prowadzonego przez organ finansowy na to ,że postępowanie to należy traktować jako objęte nadzorem prokuratora
( str. 5 apelacji) .
Sąd Apelacyjny podziela przedstawione wyżej stanowisko Sądu Najwyższego a zatem podniesiony w apelacji argument ,że przedmiotowa uchwała nie posiada rangi zasady prawnej – jest bez znaczenia.
Wobec powyższego, zważywszy , że dochodzenie w niniejszej sprawie było wielokrotnie przedłużane przez prokuratora - Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.