Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLIEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Honorata Wójcik

Protokolant: st. sekr. sąd. Elżbieta Gołaszewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2018 roku

sprawy z powództwa M. J.

przeciwko J. J. (1)

o ustanowienie rozdzielności majątkowej

1)  orzeka o ustanowieniu rozdzielności majątkowej z dniem 16 listopada 2017 roku pomiędzy M. J. a J. J. (1) znoszącej wspólność ustawową małżeńską powstałą pomiędzy nimi na skutek zawarcia związku małżeńskiego w dniu 10 października 2007 roku w USC w N. nr aktu 1005092/00/AM/ (...),

2)  znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania, w tym koszty zastępstwa adwokackiego.

Sygn. akt III RC 217/17

UZASADNIENIE

Powód M. J. w dniu 9 października 2017 roku wniósł o ustanowienie rozdzielności małżeńskiej majątkowej między nim a pozwaną J. J. (1) z datą wsteczną, od dnia 1 lipca 2016 roku z powodu pozostawania przez strony w separacji faktycznej, która powoduje brak porozumienia w zarządzaniu majątkiem, a w szczególności podniósł to, że zmierza do rozwiązania małżeństwa przez rozwód. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 1 lipca 2016 roku pozwana wraz z małoletnimi dziećmi stron wyprowadziła się z mieszkania powoda do swoich rodziców, zabierając laptopy, aparaty fotograficzne, sprzęt AGD, zastawy stołowe, sztućce, ręczniki pościel, leki, kwiatki, ozdoby choinkowe, ubrania swoje i dzieci oraz zabawki, a także samochód S. (...). i nie utrzymuje kontaktu z żoną. Ponadto w sierpniu 2016 r. podczas nieobecności powoda, który był w pracy pozwana zabrała majątek ruchomy, który znajdował się w nowym, jeszcze niezamieszkałym domu, tj. nowy sprzęt AGD oraz nowe meble. Powód nadmienił, że spłaca systematycznie zobowiązania kredytowe zaciągane wspólnie z małżonką. Od tego momentu strony nie podejmują wspólnych decyzji co do zarządu majątkiem wspólnym, w tym w szczególności co do sprzedaży domu (pozew – k. 2-8).

Pozwana w odpowiedzi na pozew z dnia 22 lutego 2018 roku złożonej na rozprawie przed sądem wniosła o oddalenie powództwa, zasądzenie od powoda kosztów procesu. Podniosła w uzasadnieniu swojego stanowiska, iż w lipcu 2016 roku nie wyprowadziła się z domu, tylko wyjechała na wakacje najpierw do swoich rodziców do Ł., a następnie do siostry do G.. W podobny sposób spędziła wakacje w 2015 r., kiedy to powód odmówił wspólnego z rodziną urlopu, decydując się na realizację własnych pasji. Z tego powodu zabrała ze sobą rzeczy niezbędne podczas urlopy zaplanowanego na całe wakacje, m.in. aparaty fotograficzne, ubrania, samochód. Pozostawiła w mieszkaniu męża m.in. dokumenty zdrowotne, drugą parę kluczyków do auta. Powód od 1 kwietnia 2016 r. nie nocował w swoim mieszkaniu tylko u matki, zgłaszał chęć sprzedaży domu (odpowiedź na pozew – k. 304-306). Powyższe stanowiska zostały rozwinięte i podtrzymane przez obie strony w dalszym toku postępowania, zarówno w składanych pismach procesowych, jak i na rozprawie przed Sądem (pismo powoda – k. 351-355; protokół z rozprawy – k. 407).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony zawarły związek małżeński dnia 6 października 2007 roku w N.. Z małżeństwa tego strony mają dwoje dzieci: syna M. urodzonego (...) oraz syna J. urodzonego (...) Z powództwa M. J. od maja 2017 roku toczy się pomiędzy stronami sprawa o rozwód (sygn. akt I C 641/17). Strony nie zawierały dotychczas umów majątkowych małżeńskich. Żadna ze stron nie jest ubezwłasnowolniona ani nie toczy się wobec stron postępowanie upadłościowe.

(dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa – k. 11-12; odpis skrócony aktu urodzenia – k. 13-14; okoliczności przyznane)

Małżonkowie od połowy 2010 roku mieszkali wraz ze starszym synem w mieszkaniu powoda w P. przy ul. (...). W listopadzie 2015 r. powód sam zadecydował o zmianie pracy na mniej płatną i mniej odpowiedzialną. W grudniu 2015 r. przestał przelewać pieniądze na wspólne konto. Regulował ratę kredytu na dom oraz opłaty za mieszkanie. Od 1 marca 2016 roku powód zmienił pracodawcę. Do lutego zarabiał około 8.000 zł netto, obecnie 4.800 zł netto. Wynagrodzenie zasadnicze u obu pracodawców powód ma 7.000 zł brutto. Od 1 kwietnia 2016 roku strony nie mieszkały razem. Wspólnie rozliczyły się z Urzędem Skarbowym za 2015 i 2016 rok. Powód wyprowadził się ze swojego mieszkania do mieszkania swojej matki, oddalonego dwa bloki dalej. Strony rzadko ze sobą rozmawiały, stosunki pomiędzy stronami nie układały się dobrze. Strony ustaliły grafik według którego sprawowały opiekę nad dziećmi. Pozwany codziennie odwiedzał rodzinę, odprowadzał starszego syna do szkoły. Ponosił opłaty związane z utrzymaniem swojego mieszkania. Pozwana utrzymywała siebie oraz synów z zasiłku macierzyńskiego wynoszącego 2.500 zł. Otrzymywała roczne premie od pracodawcy w dniu 5 lutego 2016 r. w kwocie 11.180 zł. W dniu 1 lipca 2016 roku pozwana wyjechała z dziećmi na wakacje do swoich rodziców do Ł. oraz do siostry do G.. W taki sam sposób pozwana spędziła wakacje w roku 2015 r. Powód w tym czasie robił kurs pilotażu za 25.000 zł, rodzinę odwiedził 3 razy. Wyjechała na wakacje wspólnym samochodem stron marki S. (...). Zabrała ubrania swoje i dzieci oraz sprzęt wykorzystywany zwyczajowo podczas wakacji, m.in. aparaty fotograficzne, laptopy. Po zakończeniu roku szkolnego, w okresie urlopu macierzyńskiego wolała spędzać czas w domu jednorodzinnym z podwórkiem niż w kawalerce w bloku.

Strony nie poczyniły wówczas uzgodnień co do zarządu majątkiem wspólnym, w szczególności zasad ponoszenia comiesięcznych opłat. W tym czasie powód wymienił za namową siostry wymienił zamki w drzwiach mieszkania oraz zmienił kod do domu. Wraz z ojcem przewiózł rzeczy żony oraz synów do nowego domu. Pozwana w sierpniu 2016 r. chciała przygotować się do powrotu z wakacji, m.in. sprawdzić datę szczepienia wyznaczonego młodszemu synowi. Nie mogła wejść do mieszkania. W sierpniu 2016 r. otrzymała od powoda kod wejścia do domu. Pod nieobecność męża zabrała część majątku ruchomego i zawiozła do domu swoich rodziców do Ł., m.in. nowy sprzęt AGD, narożnik, stół z krzesłami, komodę. Do dyspozycji pozwanego pozostał motocykl K. wartości około 21.000 zł, część nowego sprzętu AGD (lodówka, zmywarka), łóżka dzieci, telewizor, odtwarzacz, komputer, odkurzacz, sprzęt grający, zabawki dzieci.

Powód pismem z dnia 12 sierpnia 2016 r. skierowanym do pozwanej pismo proponując ugodowe rozwiązanie małżeństwa i innych kwestii z tym związanych. J. J. (1) od września 2016 r. podjęła pracę. Pozwana pozwem z dnia 12 września 2016 r. wystąpiła do Sądu Rejonowego w Pabianicach o przyczynianie się przez pozwanego do zaspokajania potrzeb rodziny sygn. akt III RC 249/16). Sąd zasądził alimenty na dwoje małoletnich dzieci w łącznej kwocie po 2.000 zł uwzględniając przy tym fakt spłacania przez powoda raty kredytu w wysokości 2.200 zł. W sprawie rozwodowej Sąd Okręgowy w Łodzi utrzymał wymienioną wyżej kwotę alimentów tytułem zabezpieczenia.

(dowód: zeznania powoda e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 00:04:55 – k. 318v-320 w zw. z zeznaniami k. 410; zeznania pozwanej e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 00:45:08 – k. 320-321 w zw. z zeznaniami k. 410; zeznania świadka I. J. e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 01:23:23 – k. 321v; zeznania świadka S. J. e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 02:11:47 – k. 323; zeznania świadka L. O. – k. 408-409; zeznania świadka A. O. – k. 409-409v; potwierdzenia przelewów rocznych premii pozwanej – k. 43-47; zaświadczenia lekarskie powoda – k. 48-50; pismo z dnia 12.08.2016 r. z potwierdzeniem doręczenia – k. 283-285; zestawienie wspólnych zobowiązań stron ponoszonych przez pozwanego – k. 286-287; okoliczności przyznane)

W czerwcu 2013 roku strony zaciągnęły kredyt na zakup domu jednorodzinnego położonego w P. przy ul. (...). Miesięczna rata kredytu wynosiła 2.200 złotych, a ostateczna spłata miała nastąpić w 2043 roku. Kredyt spłacał powód, pozwana nie chciała uczestniczyć w spłacie raty kredytu. Zdarzało się, że powód odmawiał spłaty rat lub płacił połowę. Prowadził w związku z tym negocjacje z kredytodawcą. Powód dążył do sprzedaży domu.

Ponadto strony zaciągnęły kredyt na kwotę 51.600 zł na zakup działki w R. do roku 2028. Kredyt ten spłaca pozwana. Rata kredytu wynosiła 271 zł miesięcznie. Małżonków obciążał również kredyt na zakup mebli, którego rata wynosiła 308,12 zł. Początkowo spłacała go pozwana. Został on uregulowany we wrześniu 2017 roku.

Pozwany podjął próbę podziału majątku ruchomego wystosowując do pozwanej pismo z dnia 10 maja 2017r. z propozycją podziału rzeczy ruchomych oraz ustalenia kontaktów z dziećmi i alimentów.

(dowód: umowa o kredyt hipoteczn y – k. 26-35, umowa o kredyt na zakup towarów i usług – k. 36 , F. Vat – k. 37-38; pismo z dnia 10.05.2017r. – k. 39, potwierdzenie odbioru – k. 40; odpowiedź pozwanej – k. 41-42; akt notarialny – k. 31 – 35 ; upomnienie – k. 51, informacja – k. 52; wezwania do zapłaty – k. 53-55; potwierdzenia przelewów – k. 57 – 130 i 132-201; usługa reklamowa – k. 202; paragony i F. VAT za zakup towarów dla dzieci – k. 203-257; F. VAT leczenie powoda – k. 258-282; zeznania powoda e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 00:04:55 – k. 318v-320; zeznania pozwanej e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 00:45:08 – k. 320-321; zeznania świadka I. J. e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 01:23:23 – k. 321v; zeznania świadka S. J. e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 02:11:47 – k. 323 )

Strony wspólnie wystawiły dom na sprzedaż pod koniec 2016 roku. Rozmowy z klientami również prowadzili w uzgodnieniu. Powód pokazywał nieruchomość, zaś pozwana negocjowała cenę. Ustalono cenę poniżej, której transakcja nie mogła być zawarta na kwotę 660.000 zł. W dniu 15 listopada 2017 roku przed notariuszem M. N. została zawarta przez M. J. i J. J. (1) umowa sprzedaży nieruchomości zabudowanej domem położonej przy ul. (...), a z uzyskanej ceny spłacony został kredyt zaciągnięty na jej nabycie. Dom został sprzedany jako wspólność ustawowa. Strony zgodnie przystąpiły do umowy, a pozostałą po spłacie kredytu podzieliły się po połowie, z tym, że kwotą przypadającą na powoda została przeznaczona w akcie notarialnym na spłatę zaległości alimentacyjnych. Obecnie strony wspólnie, po połowie, spłacają kredyt zaciągnięty na zakup działki w R..

(dowód: wypis aktu notarialnego Repertorium A nr 6014/2017 – k. 308-316; zeznania powoda e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 00:04:55 – k. 318v-320; zeznania pozwanej e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 00:45:08 – k. 320-321; zeznania świadka I. J. e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 01:23:23 – k. 321v; zeznania świadka S. J. e-protokół z dnia 22.02.2018 r. od 02:11:47 – k. 323)

Sąd uznał za wiarygodny zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy
w postaci dowodów z dokumentów, zeznań stron oraz świadków i oparł się na nim, dokonując ustaleń faktycznych.

Decydujące znaczenie miało w tym postępowaniu stwierdzenie, że strony 15 listopada 2017 roku wspólnie podpisały umowę sprzedaży domu i zgodnie zadysponowały kwotą z jego sprzedaży, potwierdzone wypisem z aktu notarialnego Repertorium A nr 6014/2017. Sąd uznał za wiarygodne w tym zakresie zeznania stron oraz świadków, które wzajemnie się uzupełniają.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo M. J. o ustanowienie rozdzielności majątkowej z datą wsteczną między nim a jego żoną J. J. (1) z dniem 1 lipca 2016 roku zasługuje na uwzględnienie w części, tj. co do zasady nie zaś co do daty określającej czas powstania rozdzielności.

Z dniem 6 października 2007 roku, to jest z chwilą zawarcia małżeństwa, powstała między stronami z mocy ustawy, na podstawie art. 31 § 1 k.r.o., wspólność majątkowa, nazwana przez ustawodawcę wspólnością ustawową. Wspólność ustawowa stanowi ustrój majątkowy preferowany przez prawodawcę, jednak nie jest on obligatoryjny.

Artykuł 23 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego statuuje naczelne zasady, jakimi winni kierować się małżonkowie. Przepis art. 23 KRO wskazuje cztery podstawowe obowiązki małżonków:

1) wspólnego pożycia: polega on na duchowej, fizycznej i gospodarczej więzi małżonków, stanowiącej naturalny cel małżeństwa i warunkującej w znacznym stopniu urzeczywistnienie jego zadań. Powinno bazować na uczuciu miłości, lojalności i szczerości; wzajemnych stosunkach intymnych i prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego;

2) wzajemnej pomocy (we wszelkich sferach i przejawach życia rodzinnego, zarówno majątkowych, jak i niemajątkowych;

3) wierności (głównie na tle stosunków intymnych, a contrario – zakazie zdrady małżeńskiej), uzupełniony w praktyce orzeczniczej o wzajemne poszanowanie;

4) współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli. Obowiązek ten konkretyzują przepisy art. 27–29 (por. J. Winiarz, Prawo rodzinne, s. 82–83).

Kolejny przepis artykułu 24 k.r.o. jest jedną z konsekwencji równouprawnienia małżonków. Stanowi on, iż małżonkowie rozstrzygają wspólnie o istotnych sprawach rodziny; w braku porozumienia każdy z nich może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu. Treść prawną pojęcia istotnych spraw rodziny ukształtowała wieloletnia judykatura. Zgodnie z jej utrwalonym stanowiskiem, pojęcie to obejmuje sprawy o charakterze osobistym lub majątkowym, które mają dla rodziny podstawowe znaczenie. Mogą to być np. niektóre sprawy wynikające ze sprawowania władzy rodzicielskiej, a nienależące do kompetencji sądu opiekuńczego, niektóre sprawy z zakresu zarządu majątkiem wspólnym, różne sprawy, które mogą być załatwiane przez małżonków na zasadzie ich porozumienia, a nie zostały unormowane w szczególnych przepisach. Rolą sądu w sprawach objętych treścią art. 24 KRO jest głównie sui generis mediacja, a wydane orzeczenie sądowe stanowi surogat porozumienia małżonków.

I dalej ustawodawca nakłada na małżonków kolejne obowiązki wynikające z normy artykułu 36 k.r.o.: oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. W przywołanych powyżej normach ustawodawca przedstawia idealne małżeństwo, w którym małżonkowie mają równe prawa i obowiązki, spełniają określone funkcje i dokonują wzajemnej informacji, co do tego jak należy gospodarować majątkiem wspólnym, jakie działania podejmować, jak dysponować osiąganymi dochodami czy też przedmiotami nabytymi do majątku wspólnego.

Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pozwalają na inne ukształtowanie tego ustroju, a mianowicie na rozszerzenie lub ograniczenie wspólności, a nawet na jej wyłączenie. Mogą tego dokonać sami małżonkowie, stosownie do art. 47 § 1 k.r.o., a w braku ich zgody sąd na żądanie jednego z małżonków w trybie art. 52 k.r.o. Zgodnie z przywołanym art. 52 § 1 k.r.o., z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej.

Rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W świetle art. 52 § 2 zdanie drugie k.r.o., w wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, gdy małżonkowie żyli w rozłączeniu. Ustanowienie przez sąd rozdzielności majątkowej na podstawie art. 52 k.r.o. możliwe jest wbrew woli jednego z małżonków, dlatego też może nastąpić tylko w razie istnienia ku temu ważnych powodów.

Orzekanie o zniesieniu małżeńskiej wspólnoty majątkowej z datą wsteczną jest dopuszczalne także po prawomocnym rozwiązaniu związku małżeńskiego przez rozwód, jeżeli powództwo zostało wytoczone przed tą datą (por. Uchwał Sądu Najwyższego z dnia 14 kwietnia 1994 r., III CZP 44/94, OSNC 1994/10/190). Tym bardziej jest to możliwe, w trakcie sprawy rozwodowej.

Ustawa nie definiuje pojęcia ważne powody, jednakże w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że pod pojęciem tym rozumieć należy takie okoliczności, które powodują, że w konkretnej sytuacji faktycznej wspólność ustawowa przestaje służyć dobru drugiego z małżonków oraz dobru założonej przez małżonków rodziny, a wręcz dalsze jej trwanie zagraża interesom drugiego małżonka (tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 czerwca 2000 roku, III CKN 287/00, LexPolonica nr 379815; M. Sychowicz [w:] K. Piasecki (red.), Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Warszawa 2006, komentarz do art. 52, tezy 14 i nast.).

Wśród katalogu ważnych powodów wymienia się okoliczność, że małżonkowie żyją w rozłączeniu (separacja faktyczna), trwonienie majątku, alkoholizm czy narkomania, hazard, uporczywy brak przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny, uporczywe dokonywanie szczególnie ryzykownych operacji finansowych zagrażających materialnym podstawom bytu rodziny. Podkreślić należy ponadto, że ważne powody przemawiające za ustanowieniem rozdzielności majątkowej powinny mieć charakter majątkowy.

W realiach rozpoznawanej sprawy zachodzi ważny powód w rozumieniu art. 52 § 1 k.r.o. uzasadniający ustanowienie przez Sąd rozdzielności majątkowej pomiędzy stronami. Jest nim długotrwała, separacja faktyczna, uniemożliwiająca wspólny zarząd majątkiem wspólnym. Strony zgodnie stwierdziły, że dnia 15 listopada 2017 roku podjęły wspólną, zgodną decyzję co do zadysponowania majątkiem wspólnym, a przynajmniej jego zasadniczą częścią. Dokonały sprzedaży domu w ramach wspólności ustawowej oraz zgodnego podziału pieniędzy z niego uzyskanych. Ustaliły ponadto zasady spłaty kredytu zaciągniętego na działkę w R.. Od tego momentu spłacają go po połowie. W tym czasie stronie nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego. Po tej dacie strony nie współdziałały ze sobą w zarządzie majątkiem wspólnym. Współdziałanie w zarząd majątkiem wspólnym jest niemożliwe pomiędzy stronami, bowiem nie mogą porozumieć się kwestii części majątku ruchomego. Powód nie korzysta z nieruchomości żony, mieszka z rodzicami, z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Powód w maju 2017 roku wniósł pozew o rozwód do Sądu Okręgowego w Łodzi. Strony nie doszły do porozumienia w kwestii utrzymania małoletnich dzieci, wobec powyższego pozwana wystąpiła do sądu z powództwem o alimenty jeszcze we wrześniu 2016 roku. Jednakże w akcie notarialnym z 15 listopada 2017 roku strony zgodnie postanowiły o zaliczeniu części pieniędzy przypadających powodowi po sprzedaży domu na poczet zaległości alimentacyjnych.

Pomiędzy stronami ustała więź gospodarcza, fizyczna a nawet psychiczna, powód wystąpił w związku z tym o rozwód w dniu maju 2017 roku. Wyrok SN z 4.11.2004 r. (V CK 215/04, L.) również potwierdza tezę, że „ważnym powodem uzasadniającym żądanie zniesienia wspólności majątkowej małżeńskiej może być separacja faktyczna, uniemożliwiająca współdziałanie w zarządzie tym majątkiem”. Definicja ważnego powodu została również doprecyzowana w wyroku SN z 14.1.2005 r. (III CK 112/04, L.). Zgodnie z zaproponowaną tam definicją, „ważnym powodem w rozumieniu art. 52 § 1 KRO jest taka separacja faktyczna, która skutkuje trwałym zerwaniem wszelkich stosunków majątkowych stron i brakiem możliwości podejmowania wspólnych decyzji gospodarczych”.

Powyższe okoliczności świadczą o tym, że w związku małżeńskim powoda i pozwanej wspólność ustawowa nie spełnia już swych funkcji, a jej dalsze trwanie stwarza zagrożenie interesów majątkowych stron.

Nie budzi zatem wątpliwości, iż strony od 2016 roku są w separacji faktycznej, co zostało potwierdzone zeznaniami stron oraz świadków, jednakże podejmowały w czasie jej trwania wspólne decyzje co do zarządu majątkiem wspólnym, zaś nie czyniły tego po 15 listopada 2017 roku. Jednocześnie z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż strony nie są w stanie podejmować obecnie wspólnych, zgodnych decyzji gospodarczych. Nie rozmawiają ze sobą a co za tym idzie nie konsultują ze sobą decyzji w sprawie zarządu majątkiem wspólnym. Powód proponował rozwiązanie ugodowe w sprawie alimentowania małoletnich dzieci. Pozwana wystąpiła o alimenty na rzecz dzieci. Strony nie doszły do porozumienia w tym względzie.

Ustanowienie rozdzielności majątkowej z datą wsteczną jest możliwe o tyle tylko, o ile w tej dacie istniały już ważne powody ustanowienia rozdzielności, także w kontekście realnego zagrożenia interesu wierzycieli (por. wyr. SN z 4.6.2004 r., III CK 126/03, L.). W dniu 16 listopada 2017 r. istniały już zatem powody orzeczenia rozdzielności majątkowej. Strony pokonały trudności w komunikacji i dokonały sprzedaży domu, który generował wysokie koszty utrzymania, dokonały ustaleń co do ostatniego kredytu, który obciąża ich oboje. Obecnie jednak nie są w stanie współpracować w zarządzie majątkiem wspólnym, konflikt dotyczący rzeczy ruchomych nie został rozwiązany i znajdzie swój finał w sądzie.

W niniejszej sprawie zachodzą wyjątkowe wypadki, o których mowa w art. 52 § 2 zdanie drugie in principio k.r.o., dla ustanowienia rozdzielności majątkowej
z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa. Trwająca przed wniesieniem pozwu separacja faktyczna przemawia za uznaniem, że w przedmiotowej sprawie zachodzą wyjątkowe okoliczności uzasadniające ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami z datą wcześniejszą, tj. z dniem 16 listopada 2017 roku, czyli po podpisaniu umowy sprzedaży nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnych w formie aktu notarialnego , w którym dokonali oświadczeń , że pozostają we wspólności majątkowej zgodnie z wpisem w księdze wieczystej .

Należy podnieść, iż zniesienie wspólności majątkowej z datą wsteczną może być orzeczone tylko w sytuacjach rzadkich i wyjątkowych, za czym przemawia wzgląd na ochronę interesu wierzycieli każdego z małżonków, przy rozważaniu zaś takiego zniesienia sąd musi rozważyć nie tylko interes rodziny, ale także ewentualność pokrzywdzenia tych wierzycieli każdego z małżonków, których należności powstały w okresie objętym wstecznym działaniem orzeczenia (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 1994 r., I CRN 50/94, OSNCP 1994, nr 12, poz. 246; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 1995 r., II CRN 148/94, OSNC 1995, nr 4, poz. 70; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 1995 r., II CRN 162/94, OSNC 1995, nr 6, poz. 100). W okolicznościach przedmiotowej sprawy rozważenie interesów obojga małżonków, widziane w perspektywie przyszłości, a także wnikliwe rozważenie interesów osób trzecich, w szczególności wierzycieli stron, pozwala na uwzględnienie żądania powoda w części. Uwzględnienie powództwa nie stanowi zatem zagrożenia dla osób trzecich i nie narusza ich interesu, bowiem kwestia spłat może zostać rozstrzygnięta w postępowaniu o podział dorobku.

Mając na względzie powyższe ustalenia i rozważania, Sąd uznał za zasadne ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy M. J. i J. J. (1) z dniem 16 listopada 2017 roku znoszącej wspólność majątkową małżeńską powstałą między nimi na skutek zawarcia związku małżeńskiego w dniu 6 października 2007 roku w N. o oznaczeniu aktu małżeństwa numerem 1005092/00/AM/ (...).

Biorąc pod uwagę wynik postępowania, jak i sytuację materialną i rodzinną stron, Sąd zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania, w tym koszty zastępstwa procesowego.