Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 listopada 2012 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2012 r. w Lubinie

na rozprawie sprawy

z powództwa M. R.

przeciwko I. G.i L. W.

o ustalenie i zapłatę

I. ustala, że powódkę M. R.łączył z pozwaną L. W.stosunek pracy w celu przygotowania zawodowego w okresie od 02.11.2011 r. do 11.01.2012 r.,

II. zasądza od pozwanej L. W.na rzecz powódki M. R.kwotę 68,32 zł brutto (sześćdziesiąt osiem złotych i 32/100) tytułem wynagrodzenia za pracę oraz kwotę 47,00 zł (czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów badań lekarskich,

III. oddala powództwo w pozostałym zakresie w stosunku do pozwanej L. W.i w całości w stosunku do pozwanej I. G.,

IV. zasądza od pozwanej L. W.na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Lubinie) kwotę 30,00 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od uiszczenia której powódka była zwolniona.

UZASADNIENIE

Powódka w pozwie skierowanym przeciwko I. G., po ostatecznym sprecyzowaniu żądania domagała się ustalenia, że strony łączyła umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego w okresie od 2.11.2011r. do 11.01.2012r., zasądzenia wynagrodzenia za listopad 2011r. w kwocie 134,64 zł, za grudzień 2011r. w kwocie 136,64 zł i za styczeń 2012r. w kwocie 136,64 zł. Nadto domagała się zwrotu kosztów za badania lekarskie w kwocie 47 zł oraz zwrotu kosztów dojazdu do Cechu (...)w L.. W uzasadnieniu podała, że w dniu 2.11.2011r. została przyjęta na praktyczną naukę zawodu przez pozwaną w Salonie (...)przy ul. (...)w L.. Pozwana nie podpisała z nią umowy o pracę i nie wypłaciła wynagrodzenia. Powódka poniosła koszty badań lekarskich oraz koszty dojazdu do Cechu (...)w L..

Pozwana I. G. wniosła o oddalenie powództwa , zarzucając, że nie miała uprawnień do zawarcia umowy z powódką. Uprawnienia takie posiadała właścicielka Salonu (...) jej matka L. W.. Wskazała, że powódka nie uczęszczała na praktykę i była obecna tylko przez cztery nieregularne dni w jednym miesiącu. Unikała kontaktu. Zatem L. W. odmówiła podpisania z powódką umowy w celu przygotowania zawodowego.

Sąd na podstawie art. 194 kpc wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanej L. W., która wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając, iż jej córka I. G.posiadała jej umocowanie do zawarcia umów o praktyczną naukę zawodu. Początkowo wyraziła zamiar zawarcia umowy, z czego później zrezygnowała, kiedy dowiedziała się, że powódka nie przychodzi na praktyki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka, wówczas małoletnia, M. R. była uczennicą Zespołu Szkół Zawodowych nr (...) w L.. Początkowo odbywała praktyki w zawodzie piekarz, ale ich nie ukończyła, gdyż zawód ten jej się nie spodobał. Postanowiła zatem, że będzie kontynuowała naukę w zawodzie fryzjer. W tym celu udała się do Salonu (...) przy ul. (...) w L., którego właścicielką jest L. W. – posiadająca tytuł mistrza i uprawnienia do prowadzenia praktycznej nauki zawodu. L. W. upoważniła swoją córkę, zatrudnioną w tymże salonie, do zawarcia z powódką umowy o praktyczną naukę zawodu. Podpisanie umowy zostało odsunięte w czasie, z uwagi na fakt, że L. W. przebywała w sanatorium.

Powódka rozpoczęła praktyki od dnia 2.11.2011r. Strony ustaliły ustanie , że będzie przychodziła na praktyki trzy razy w tygodniu. Powódka pojawiła się w Salonie około 6 razy w pierwszym miesiącu w odstępach nieregularnych. Następnie informowała pozwaną I. G., że jest chora, nie przedkładała jednak zwolnienia lekarskiego. Pozwana miała utrudniony kontakt z powódką. Powódka nie odbierała od niej telefonów , nie odpowiadała na wiadomości wysyłane drogą SMS.

W dniu 11.01.2012r. w salonie stawiła się powódka wraz z matką, która zażądała wydania powódce zaświadczenia, że ukończyła praktykę i wystawienia jej oceny. Uzależniła powyższe od oddania kluczy do salonu, w których posiadaniu znajdowała się M. R.. I. G. podpisała zaświadczenie, nie chcąc przedłużać awantury w obecności klientów.

Pozwana L. W., odmówiła podpisania umowy z powódką, posiadając informację, że ta na praktyki nie przychodzi.

Dowód; - zeznania świadków:

- K. R., k. 52,

- P. M., k. 52

- zeznania pozwanej I. G., k. 60-61

- zeznania pozwanej L. W.,k. 61

- częściowo zeznania powódki, k. 60

- zaświadczenie, k. 4, 5

- karta pracownika młodocianego, k. 3,

Powódka w dniu 11.01.2012r. udała się do lekarza w celu przeprowadzenia badań profilaktycznych. Poniosła z tego tytułu koszt 47 zł.

Dowód - zaświadczenie, k., 7,

- faktura Vat, k. 8

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zasady zatrudniania młodocianych reguluje 190 i nast. kp. Zgodnie z treścią art. 191 kp wolno zatrudniać młodocianych, którzy ukończyli gimnazjum, przedstawią świadectwo lekarskie, że praca nie zagraża ich zdrowiu. Młodociany nie posiadający kwalifikacji może być zatrudniony w celu przygotowania zawodowego. Zgodnie z treścią art. 194 kp do zawierania umów z młodocianymi w celu przygotowania zawodowego mają zastosowanie przepisy kodeksu pracy dotyczące umów na czas nieokreślony. Na podstawie art. 191 i 195 kp wydano rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28.05.1996r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagrodzenia. Zgodnie z § 2 przygotowanie zawodowe może prowadzić osoba posiadająca kwalifikacje wymagane od instruktorów praktycznej nauki zawodu . Zgodnie z § 3 pracodawca jest obowiązany zawrzeć z młodocianym umowę na piśmie. Przepis § 19 wskazuje na minimalną wysokość wynagrodzenia w pierwszym i kolejnych latach nauki, odnosząc je do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale ( 4%). W stosunku do powódki były to kwoty 134,64 zł w listopadzie 2011r. i 136,64 w kolejnych miesiącach.

W oparciu o powyższe przepisy oraz o treść art. 189 kpc powódce przysługiwało roszczenie o ustalenie istnienia stosunku pracy w celu przygotowania zawodowego, posiadała bowiem w tym zakresie interes prawny.

Na wstępie wskazać należy, że Sąd uznał roszczenie za słuszne wobec osoby mającej uprawnienia do prowadzenia praktycznej nauki zawodu, posiadającej tytuł mistrza – L. W.( właścicielki (...)). Pozwana ta wskazała, że I. G.posiadała w tym celu jej pełnomocnictwa.

Zatem Sąd uznał, że pomiędzy stronami L. W. a powódką wówczas małoletnią M. R. doszło do zawarcia umowy o praktyczną naukę zawodu. Powyższemu nie przeczy fakt, że strony nie zawarły umowy na piśmie. Istotnym jest , że zostały ustalone warunki umowy oraz , że powódka rozpoczęła praktyczną naukę zawodu ( co nie było przez żadną ze stron kwestionowane).

Zatem Sąd dokonał ustalenia , że strony łączyła umowa w okresie od 2.11. (...). do 11.01.2012r. Zawarta przez strony umowa ustna do tego czasu nie została przez żadną ze stron rozwiązana. O zawarciu umowy świadczą nadto przedłożone zaświadczenia.

Konsekwencją ustalenia , że strony zawały umowę w celu przygotowania zawodowego było częściowo zasadne roszczenie powódki o zapłatę wynagrodzenia za pracę. Sąd jednak uznał, że powódka w oparciu o przepis art. 80 kp może domagać się wynagrodzenia tylko za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy przysługuje wynagrodzenie tylko wówczas , jeżeli przepisy tak stanowią. Zgodnie z art. 81 kp za czas niewykonywania przy, jeżeli pracownik był gotów do jej wykonywania , a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenia za gotowość do pracy. Wynagrodzenia przysługuje również za czas urlopu, lub innej usprawiedliwionej nieobecności ( np. za czas choroby). Powódka nie wykazała, aby świadczyła pracę więcej niż 6 razy, w o kresie objętym żądaniem pozwu. Pozwana I. G. przyznała w odpowiedzi na pozew, że powódka była na praktyce około 6 razy. Powódka nie przedłożyła zwolnień lekarskich, do czego zobowiązał ją Sąd. Zwolnień takich nie przedkładała również pozwanej , w okresie trwania praktyki. Stąd Sąd uznał, że powódce należy się wynagrodzenie za połowę miesiąca. I taką kwotę w wysokości 68,32 zł brutto zasądził.

Konsekwencją ustalenia , że strony łączyła umowa o w celu przygotowania zawodowego, było uznanie, że powódce należy się zwrot za wykonane w tymże okresie badania lekarskie, w kwocie zgodnej z przedłożoną fakturą tj. 47 zł.

Sąd nie znalazł podstaw do obciążenia pozwanej L. W. kosztami dojazdu powódki do Cechu (...) w L.. Brak jest ku temu podstawy prawnej. Koszt zawarcia umowy ( w tym dojazdy ) obciąża strony.

Zatem mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Oddalono powództwo przeciwko I. G.. Z zeznań stron wynikało, że stroną umowy od początku miała być L. W.. I. G., nie posiadała uprawnień do bycia stroną umowy zatrudniającej młodocianego w celu odbycia praktycznej nauki zawodu.

Pozwaną W. obciążono kosztami Sądowymi na podstawie ary. 113 uksc w zw. z art. 98 kpc.