Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 55/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku IV Wydział Pracy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11.04.2018 r.

sprawy z powództwa R. B.

przeciwko Szkole Podstawowej w S.

o wynagrodzenie

I.  Zasądza od pozwanej Szkoły Podstawowej w S. na rzecz powoda R. B. kwotę 3.915 (trzy tysiące dziewięćset piętnaście) złotych z odsetkami:

a)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.09.2014r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

b)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.10.2014r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

c)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 04.11.2014r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

d)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.12.2014r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

e)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.01.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

f)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 03.02.2015. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

g)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 03.03.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

h)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.04.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

i)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.05.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

j)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.06.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

k)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.07.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

l)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 04.08.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

m)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.09.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

n)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.10.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

o)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 03.11.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

p)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi od dnia 02.12.2015r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

q)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.01.2016r. do dnia zapłaty;

r)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.02.2016r. do dnia zapłaty;

s)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.03.2016r. do dnia zapłaty;

t)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.04.2016r. do dnia zapłaty;

u)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 03.05.2016r. do dnia zapłaty;

v)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.06.2016r. do dnia zapłaty;

w)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.07.2016r. do dnia zapłaty;

x)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.08.2016r. do dnia zapłaty;

y)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.09.2016r. do dnia zapłaty;

z)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 04.10.2016r. do dnia zapłaty;

aa)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 02.11.2016r. do dnia zapłaty;

bb)  od kwoty 45,60 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.04.2016r. do dnia zapłaty;

cc)  od kwoty 138,18 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.04.2016r. do dnia zapłaty.

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 675 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IV P- upr 55/17

UZASADNIENIE

Powód R. B. domagał się zasądzenia od pozwanej Szkoły Podstawowej w S. kwoty 3.915,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie wskazanymi w załączniku do pozwu oraz kosztami procesu tytułem dodatku do wynagrodzenia za pracę w warunkach trudnych w formie zajęć łączonych z wychowania fizycznego, za okres od 1.09.2014 r. do 30.11.2016 r. W uzasadnieniu wskazał, że był zatrudniony w pozwanej Szkole Podstawowej w S. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od 1.09.2008 r. na stanowisku nauczyciela początkowo w wymiarze 5/18 etatu, od 1.09.2008 r. w wymiarze 9/18 etatu, a od 1.09.2016 r. w wymiarze 11/18 etatu. Uzasadnił, że w latach 2014- 2016 prowadził zajęcia z wychowania fizycznego w klasach łączonych co, zdaniem powoda, determinuje powstanie po stronie pozwanej szkoły obowiązku wypłaty dodatku za pracę w trudnych warunkach. Podniósł, że wielokrotne próby uzyskania od pozwanej zaległego dodatku nie doprowadziły do wypłaty na jego rzecz żądanego wynagrodzenia.

Pozwana Szkoła Podstawowa w S. nie kwestionowała wysokości dochodzonego roszczenia. Podniosła jednak, że żądanie powoda nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem jest sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa, a także z zasadami współżycia społecznego. Zdaniem pozwanej nie doszło do powstania utrudnionych warunków pracy w postaci realizowania dwóch różnych podstaw programowych, co wyklucza przyjęcie, że powód pracował w warunkach odbiegających stopniem trudności od standardowych warunków pracy nauczyciela. Argumentowała, że jest szkołą wiejską, a łączna liczba osób na prowadzonych przez powoda zajęciach nie przekraczała nigdy maksymalnej liczby dzieci w jednej klasie podstawowej. Nadmieniła wreszcie, że żądanie dodatku do wynagrodzenia dopiero po zmianie dyrektora, którym była żona powoda, uzasadnia przyjęcie, że powód przez okres przeszło dwóch lat w sposób dorozumiany uznawał, że dodatek dochodzony powództwem mu się nie należy.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód R. B. był zatrudniony w Szkole Podstawowej w S. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od 1.09.2008 r. do 31.08.2017 r. na stanowisku nauczyciela początkowo w wymiarze 5/18 etatu, od 1.09.2008 r. w wymiarze 9/18 etatu, zaś od 1.09.2016 r. w wymiarze 11/18 etatu.

(dowód: okoliczności bezsporne)

W roku szkolnym 2014/2015 oraz 2015/2016 powód w ramach umowy o pracę prowadził zajęcia łączone z wychowania fizycznego. W roku szkolnym 2014/2015 łączone były klasy IV z V, a w roku szkolnym 2015/2016 - V z VI. W każdym roku szkolnym zajęcia w klasach łączonych stanowiły 4/18 etatu. Od 1.09.2016 r. powód również realizuje po części swoje lekcje z klasami łączonymi (klasy IV z V) w takim samym wymiarze co w latach poprzednich, tj. 4/18 etatu.

Praca z uczniami w klasie łączonej związana jest z większym wysiłkiem nauczyciela. Powód realizował jedną podstawę programową dla każdej z łączonych klas.

(dowód: wykaz godzin lekcyjnych- k. 20-26, arkusze organizacyjne za lata 2014/2015, 2015/2016, (...) oraz dzienniki lekcyjne, stanowiące załącznik do akt, zeznania powoda- k. 54v, zeznania świadka B. B. (1)- k. 67-67v, zeznania świadka L. P. (1)- k. 67v)

Zgodnie z § 8 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31.01.2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz.U. Nr 22, poz. 181 ze zm.) za pracę w trudnych warunkach uznaje się m.in. prowadzenie przez nauczycieli zajęć dydaktycznych w klasach łączonych w szkole podstawowej. Za pracę w trudnych bądź uciążliwych warunkach nauczycielom przysługuje dodatek, szczegółowo określony w przepisach ustawy Karta Nauczyciela oraz w uchwale nr XXXI/177/2009 Rady Gminy M. z dnia 26.03.2009 r. w sprawie regulaminu wynagradzania nauczycieli.

(dowód: okoliczności bezsporne)

Przeprowadzona w dniu 24.10.2016 r. w pozwanej Szkole Podstawowej w S. kontrola wykazała, że pracodawca nieterminowo wypłacał nauczycielom wynagrodzenia za pracę oraz nie wypłacał nauczycielom prowadzącym zajęcia dydaktyczne w klasach łączonych dodatku za pracę w trudnych warunkach.

(dowód: pismo Państwowej Inspekcji Pracy- k. 53-53v)

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym w sprawie jest ustalony wyżej stan faktyczny, który wynika z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy i stanowiących załączniki do akt, korespondujących ze zgodnymi twierdzeniami samych stron i zeznaniami świadków E. P., B. B. oraz L. P.. Bezsporną w szczególności pozostała wysokość dochodzonego roszczenia z tytułu dodatku za pracę w trudnych bądź uciążliwych warunkach, a przy tym sposób wyliczenia należnego dodatku dokonany przez powoda.

Kwestią sporną pozostawała zasada odpowiedzialności pozwanej Szkoły Podstawowej w S. wobec powoda, a przy tym zasadność podnoszonego przez pozwaną zarzutu sprzeczności roszczeń powoda ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa oraz z zasadami współżycia społecznego. Jakkolwiek bowiem pozwana nie kwestionowała roszczenia powoda co do wysokości, to jednak wskazała, że żądanie sformułowane w pozwie nie daje się pogodzić z treścią art. 8 k.p.

Rozstrzygając zdiagnozowane wyżej zagadnienie sporne, jakim jest zasada odpowiedzialności pozwanej wobec powoda Sąd dostrzegł treść art. 34 ustawy - Karta Nauczyciela, zgodnie z którym nauczycielom pracującym w trudnych, uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia warunkach przysługuje z tego tytułu dodatek za warunki pracy. Pojęcia "praca w warunkach trudnych" i "praca w warunkach uciążliwych", to pojęcia odrębne. Za każdy z rodzajów tych prac nauczycielom przysługuje zatem dodatek, do którego prawo ustanawia przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 i art. 34 ust. 1u Karta Nauczyciela (wyr. WSA we Wrocławiu z 30.11.2010 r., IV SA/Wr 552/10). Dodatek za pracę w trudnych warunkach oraz dodatek za pracę w uciążliwych warunkach przysługuje nauczycielom nie za każdy rodzaj pracy, który w potocznym rozumieniu mógłby zostać uznany za pracę w trudnych bądź uciążliwych warunkach, a jedynie za taki rodzaj pracy w trudnych bądź uciążliwych warunkach pracy, który został wymieniony w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 2 powołanego wyżej przepisu. Ustęp 2 jest podstawą wydania przez Ministra Edukacji Narodowej i Sportu rozporządzenia z 31.01.2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenie zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy. Katalog warunków trudnych i uciążliwych sformułowany w w/w rozporządzeniu jest katalogiem zamkniętym. Dlatego też organ prowadzący szkołę, który jest jednostką samorządu terytorialnego nie posiada kompetencji do rozszerzenia tego katalogu. Gdy nauczyciel świadczy swoją pracę zarówno w warunkach trudnych, jak i w warunkach uciążliwych, przysługują mu dwa odrębne dodatki: jeden za pracę w warunkach trudnych, a drugi za pracę w warunkach uciążliwych. W takiej sytuacji wypłacanie nauczycielowi tylko jednego z należnych mu dwóch dodatków byłoby działaniem nieuprawnionym.

Minister (...) w rozporządzeniu z dnia 6 marca 2006 r. określił odrębnie wykaz prac wykonywanych w trudnych warunkach (§ 8 rozporządzenia) oraz wykaz prac wykonywanych w warunkach uciążliwych (§ 9 rozporządzenia). Wykładnia literalna i celowościowa tego przepisu prowadzi do wniosku, że dodatki za pracę w warunkach trudnych i uciążliwych przysługują nauczycielowi oddzielnie za każdą godzinę zajęć lekcyjnych przeprowadzonych w okolicznościach wskazanych zarówno w § 8 jak i § 9 rozporządzenia. Zgodnie z § 8 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31.01.2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz.U. Nr 22, poz. 181 ze zm.) za pracę w trudnych warunkach uznaje się m.in. prowadzenie przez nauczycieli zajęć dydaktycznych w klasach łączonych w szkole podstawowej. Zasady, wysokości tryb wypłacania dodatku za szkodliwe warunki pracy na terenie placówek oświatowych w Gminie M. określa Uchwała Nr XXXI/177/2009 Rady Gminy M. z dnia 26.03.2009 r. w sprawie regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez Gminę M..

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd uznał, że wykonywanie przez powoda pracy w postaci zajęć łączonych z wychowania fizycznego w okresie od 1.09.2014 r. do 30.11.2016 r. mieści się w katalogu określonych w § 8 rozporządzenia w sprawie minimalnych stawek wynagradzania nauczycieli… (Dz.U. 2014.416) prac w trudnych warunkach i stanowi podstawę do uznania zasadności roszczeń powoda w zakresie dotyczącym dodatku za pracę. Z treści powołanych wyżej regulacji wynika, że wypłata spornego dodatku ma charakter obligatoryjny, a nie fakultatywny, jak np. w przypadku dodatku motywacyjnego dla nauczycieli, odnoszący się do jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć. Niewątpliwie w realiach tej sprawy powód wykazał uprawnienie do otrzymania spornego dodatku. Na marginesie jedynie dostrzec należy, że zarzuty stawiane stronie pozwanej znalazły odzwierciedlenie w przeprowadzonej w pozwanej Szkole Podstawowej w S. dniu 24.10.2016 r. kontroli Państwowej Inspekcji Pracy. Przeprowadzona kontrola wykazała, że pracodawca nie naliczał i nie wypłacał nauczycielom prowadzącym zajęcia dydaktyczne w klasach łączonych dodatku za pracę w trudnych warunkach, co całkowicie stawia w cieniu stanowisko pozwanej wyrażone w odpowiedzi na pozew.

Rozstrzygając w powyższym kontekście zarzut pozwanej z art. 8 k.p. podnieść należy, że ustawodawca w powołanych wyżej przepisach nie przewidział, by dodatek za pracę w klasach łączonych przysługiwał dopiero, gdy nauczyciel realizuje różne podstawy programowe. Nie wynika to z treści żadnego z przepisów regulujących kwestię należnego powodowi dodatku. Bez znaczenia również pozostaje liczebność grupy powstałej wskutek jej połączenia. Jedynym warunkiem otrzymania dodatku do wynagrodzenia jest prowadzenie zajęć w klasach łączonych, a ów warunek niewątpliwie został przez powoda spełniony. Odnosząc się do twierdzeń pozwanej, że trudno dopatrywać się w zrealizowanych przez powoda zajęciach cechy w postaci trudnych bądź uciążliwych warunków pracy dostrzec należy, że powód prowadził zajęcia z wychowania fizycznego z grupą uczniów w sali gimnastycznej zaadoptowanej z klasy o wymiarach 5m x 9 m. Bezsprzecznie prowadzenie zajęć z grupą 18-20 osób w tych warunkach jest dla nauczyciela utrudnieniem. Trudno także w tych warunkach oczekiwać od powoda realizowania różnych podstaw programowych. Wskazane okoliczności pozostają jednak bez wypływu na kształt rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, bowiem sam fakt prowadzenia zajęć w klasach łączonych wypełnia całkowicie dyspozycję § 8 pkt 10 rozporządzenia w sprawie minimalnych stawek wynagradzania nauczycieli… (Dz.U. 2014.416). Wreszcie, w ocenie Sądu argument pozwanej, iż powód w sposób dorozumiany uznawał, że dodatek dochodzony powództwem mu się nie należy stanowi co najwyżej próbę uniknięcia odpowiedzialności pozwanej wobec powoda. Z powyższych względów zarzut naruszenia art. 8 k.p. podnoszony przez pozwaną uznać należało za całkowicie nietrafiony.

Odnosząc się w tym miejscu do kwestii prawa do dodatku do wynagrodzenia w przypadku prowadzenia zajęć z zespołem uczniów składającym się z uczniów będących na różnym poziomie nauczania wskazać również należy, że pojęcie "klasy" określa art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 ze zm.). Według tego przepisu struktura organizacyjna szkoły podstawowej obejmuje klasy I-VIII. Wynika stąd wprost, że klasa oznacza pewien określony poziom nauczania. Prowadzenie zajęć w klasach łączonych oznacza zatem pracę z takim zespołem uczniów, który składa się z uczniów będących na różnym poziomie nauczania. Organizacyjnie te zespoły uczniów tworzą oddziały lub grupy. Zgodnie z § 14 ust. 1 zarządzenia Nr 14 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 czerwca 1992 r. w sprawie ramowego statutu szkół publicznych dla dzieci i młodzieży (Dz. Urz. MEN Nr 4, poz. 18) podstawową jednostką organizacyjną jest oddział złożony z uczniów, którzy w jednorocznym kursie nauki danego roku szkolnego uczą się wszystkich przedmiotów obowiązkowych, określonych planem nauczania. Natomiast w odniesieniu do małych szkół, liczących do 100 uczniów, zasady tworzenia oddziałów określają przepisy w sprawie ramowych planów nauczania (§ 14 ust. 2 tego zarządzenia). Przepisy te są zawarte w zarządzeniu Nr 13 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 maja 1992 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach ogólnokształcących i zawodowych (Dz. Urz. MEN Nr 2, poz. 12 ze zm.). Przepis § 5 ust. 2 pkt 1 tego zarządzenia używa pojęcia "klasy łączone" stanowiąc, że w razie trudnych warunków można w planie nauczania "wprowadzić inne niż w ramowym planie nauczania zasady tworzenia oddziałów z klas łączonych". Drugą formę organizacyjną zespołu uczniów stanowią grupy. Według § 17 cyt. zarządzenia Nr 14 MEN, statut szkoły określa podział oddziału na grupy na zajęciach wymagających specjalnych warunków nauki i bezpieczeństwa. Przepisy § 18 tego zarządzenia dopuszczają także tworzenie grup międzyoddziałowych, międzyklasowych i międzyszkolnych. Szczegółowe warunki tworzenia grup określa zarządzenie Nr 13 MEN. W odniesieniu do zajęć z wychowania fizycznego w § 9 ust. 4 stanowi ono, że te zajęcia prowadzone są w grupach, liczących nie mniej niż 15 i nie więcej niż 30 uczniów od klasy IV szkoły podstawowej, oddzielnie z chłopcami i dziewczętami. W przypadku małej liczby dziewcząt lub chłopców należy tworzyć grupy międzyklasowe lub międzyoddziałowe. Przepis § 14 ust. 1 pkt 2 cyt. zarządzenia MEN z dnia 4 lutego 1994 r. stanowi o "prowadzeniu klas łączonych", nie ogranicza on zatem prawa do spornego dodatku tylko do nauczycieli prowadzących zajęcia w oddziałach (składających się z uczniów różnych klas). Stąd też pojęcie klasy łączonej z § 5 ust. 2 pkt 1 zarządzenia MEN Nr 13, mające zastosowanie do tworzenia oddziałów w małych szkołach, nie może przesądzać o braku prawa powoda do tego dodatku. Prowadzenie zajęć w grupach jest drugą formą organizacji procesu nauczania, która też może - jak w niniejszej sprawie - polegać na odbywaniu zajęć z uczniami różnych klas. Nauczyciel nabywa wówczas prawo do omawianego dodatku.

Mając powyższe na względzie, a przy tym niekwestionowaną przez pozwaną wysokość dochodzonego roszczenia, ustaloną przez powoda na kwotę 138 zł miesięcznie oraz treść załącznika nr 1 do pozwu z k. 30-30v Sąd, po myśli powołanych przepisów orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c. Zważając na zmianę ustawy Kodeks cywilny (na mocy ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. poz. 1830) od dnia 01.01.2016 r. Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie, zaś przed 1.01.2016 r. odsetki ustawowe zasądzono od początkowej daty wymagalności do 31.12.2015 r., zaś odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie powództwo o odsetki podlegało oddaleniu.

Orzeczenie o kosztach postępowania Sąd oparł o treść art. 98 § 1 k.p.c., art. 97 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz § 3 ust. 1 pkt 3 w zw. z § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2018.265). Do niezbędnych i celowych kosztów procesu poniesionych przez powoda należało zaliczyć koszty zastępstwa procesowego profesjonalnego pełnomocnika w kwocie 675 zł (900 zł x 75%). Mając powyższe na względzie orzeczono jak w pkt III sentencji.