Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2018 r.

sprawy T. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy dla inwalidów wojennych i wojskowych

na skutek odwołania T. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 25 kwietnia 2017

znak : (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 592/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 marca 2018r.

Decyzją z dnia 25.04.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił wnioskodawcy T. J. prawa do renty inwalidy wojskowego, powołując art. 30 ustawy z dnia 29.V.1974r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych i ich rodzin (Dz. U. z 2016r., nr 101, poz. 871 ze zm.). W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołał orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu z dnia 18.04.2012r. – w którym stwierdzono,
iż częściowa niezdolność wnioskodawcy do pracy pozostaje bez związku z jego służbą wojskową.

T. J. odwołał się od decyzji ZUS do Sądu Okręgowego Sądu Pracy
i (...) w R., domagając się jej zmiany i przyznania prawa do renty inwalidy wojskowego.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w R., wnosił o oddalenie żądania wnioskodawcy, z tego samego względu, który legł u podstaw wydania zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

T. J. urodził się (...) w okresie od 24.04.1981r. do 18.01.1982r. odbywał zasadniczą służbę wojskową (książeczka wojskowa z dnia 20.10.1979r. nr (...)).

Orzeczeniem z dnia 05.01.1982r. Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska Ż.
ustaliła, że rozpoznane u T. J. schorzenia w postaci cukrzycy insulinozależnej, czyni go trwale niezdolnym do służby wojskowej.

Decyzją z dnia 5.01.2017r. T. J. złożył wniosek o rentę inwalidy wojskowego.

Orzeczeniem z dnia 18.04.2017r. komisja lekarska ZUS stwierdziła, że wnioskodawca jest trwale częściowo niezdolny do pracy, przy czym niezdolność do pracy nie powstała w związku z tą służbą (akta ZUS).

To orzeczenie stanowiło podstawę wydania przez organ rentowy zaskarżonej decyzji.

Celem ustalenia, czy T. J. stał się całkowicie niezdolny do pracy w czasie odbywania służby wojskowej, czy też w ciągu 3-ch lat od czasu zwolnienia ze służby wojskowej, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych: endokrynologa, onkologa, urologa.

Biegły endokrynolog rozpoznał u wnioskodawcy: - cukrzycę typu 1, - retinopatię cukrzycową proliferacyjną, polineuropatię cukrzycową, - chorobę G. – B., - niedoczynność tarczycy po leczeniu radiojodem. Według biegłego schorzenia odwołującego się T. J. powodują naruszenie sprawności organizmu w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy. Schorzeniem wiodącym, zdaniem endokrynologa u wnioskodawcy jest cukrzyca z przewlekłymi powikłaniami. Ujawnienie się cukrzycy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ponieważ warunki i właściwości służby wojskowej nie przyczyniły się do jej powstania. Opinia biegłego jest zgodna z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 18.04.2017r.

Biegły onkolog rozpoznał u badanego: - stan zapalny prostaty, - raka podstawnokomórkowego skóry, - wycięcie całkowite.

Według onkologa z przyczyn onkologicznych wnioskodawca nie jest częściowo niezdolny do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy w związku ze służbą wojskową.

Wnioskodawca jest obecnie leczony farmakoterapią z powodu stanu zapalnego prostaty. Nie stwierdzono cech naciekania ani też zajęcia sąsiednich narządów. Nie zastosowano leczenia operacyjnego. Stwierdzane obecnie dolegliwości polegają na skutkach przerostu gruczołu krokowego – takich jak zaburzenia w oddawaniu moczu. Dolegliwości te aczkolwiek dokuczliwe – nie powodują niezdolności do pracy. Stwierdzony w 2009r. nowotwór skóry został całkowicie usunięty i nie powoduje niezdolności do pracy.

Biegły urolog po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną zawartą w aktach sprawy i przedstawioną przez wnioskodawcę oraz przeprowadzonym badaniu stwierdził, że wyżej wymienione choroby układu moczowego dotychczas nie spowodowały istotnego upośledzenia jego wydolności i funkcji. Badania diagnostyczne (usg, badania laboratoryjne) obrazujące stan układu moczowego zawarte w dokumentacji medycznej akt sprawy i przedstawione przez wnioskodawcę w trakcie badania nie wykazują istotnego upośledzenia wydolności układu moczowego i istotnej patologii układu moczowego. Badany wymaga dalszej kontroli i leczenia urologicznego, ale jego aktualny stan układu moczowego nie upośledza jego ogólnego stanu zdrowia w stopniu dającym podstawy do stwierdzenia niepełnosprawności i niezdolności do pracy z powodu choroby układu moczowego. Wystąpienie u skarżącego ww. chorób układu moczowego nie ma także istotnego związku z jego dotychczasową służbą wojskową. Brak niepełnosprawności i niezdolności do pracy z powodu choroby układu moczowego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody.

Sąd zważył co następuje.

Art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 29.V.1974r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych
i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. 2010r., nr 101, poz. 648 j.t.) stanowi, że inwalidą wojskowym jest żołnierz niezawodowy Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów na skutek inwalidztwa powstałego:

1)  w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju,

2)  w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli inwalidztwo to jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej.

Natomiast z przepisu art. 57 ust. 1 i 2 powołanej ustawy wynika, że:

1.  związek zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób … ze służbą wojskową ustala wojskowa komisja lekarska,

2.  natomiast niezdolność do pracy, datę jej powstania oraz związek niezdolności
do pracy ze służbą wojskową ustala lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej.

Powołany w sprawie biegły sądowy z zakresu endokrynologii , diabetologii w wydanej opinii stwierdził, że schorzenia na jakie cierpi wnioskodawca powodują u niego częściową niezdolność do pracy, lecz niezdolność ta nie powstała w czasie służby wojskowej, a warunki i właściwości służby wojskowej nie przyczyniły się do jej powstania.

Pozostali biegli uznali, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.

Skoro wnioskodawca nie wykazał, że jego niezdolność do pracy powstała w okresie odbywania służby wojskowej, bądź w okresie 3 lat od odbycia tej służby, tym samym nie spełnił warunków określonych przepisem art. 35 ustawy z 29.V.1974r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych
i wojskowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił odwołanie zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 1 kpc.