Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2018r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie IV Wydział Pracy

w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Marciniak

Ławnicy: Beata Teresa Golasińska, Marek Wróblewski

Protokolant: sekretarz sądowy Żaneta Bogusz

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. J.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) Sp. z o.o. w M.

o przywrócenie do pracy

I.  przywraca powoda M. J. do pracy u pozwanego w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w M. na poprzednich warunkach;

II.  na podstawie art. 477 ² § 2 k.p.c. nakłada na pozwanego obowiązek dalszego zatrudniania powoda do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy;

III.  zasądza od pozwanego Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w M. na rzecz powoda M. J. kwotę 360,00 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w M. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ciechanowie kwotę 2.357 zł (dwa tysiące trzysta pięćdziesiąt siedem złotych 00/100) tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od pozwu, od której powód był zwolniony z mocy prawa.

Sygn. akt IV P 34/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 02 marca 2016r . (data nadania w placówce pocztowej) skierowanym przeciwko Przedsiębiorstwu (...) sp. z o.o. w M., powód M. J. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego mu w dniu 24 lutego 2016r. za bezskuteczne, zaś po upływie okresu wypowiedzenia o przywrócenie go do pracy na poprzednich warunkach oraz zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. Nadto, powód stosownie do treści art. 477 ² § 2 k.p.c wniósł o nałożenie na pozwanego obowiązku dalszego zatrudniania do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że powód jest pracownikiem pozwanej spółki od 01 stycznia 1992r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W dniu 24 lutego 2016r. doręczono mu oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Pełnomocnik powoda w pierwszej kolejności zarzucił naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów o pracę, tj. art. 38 § 1 k.p. w zw. z art. 30 ust. 2 ² Ustawy o związkach zawodowych, tj. zaniechanie konsultacji z organizacją związkową. Pracodawca nie zwrócił się do jedynej funkcjonującej w zakładzie organizacji związkowej – (...) przy (...) w M. Sp. z o.o, ani z zapytaniem czy będzie bronić pracownika ani nie zawiadomił jej o zamiarze wypowiedzenia ze wskazaniem jego przyczyn. Tym samym pracodawca uniemożliwił realizację ustawowych celów organizacji związkowej i naruszył przepisy o wypowiadaniu umów. W odniesieniu natomiast do wskazanej przyczyny wypowiedzenia, tj. utraty zaufania do powoda jako Głównego Dyspozytora, polegającą na stwierdzeniu przez Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. przekazywania przez powoda nieprawdziwych, nierzetelnych danych dotyczących rozliczeń produkcji ciepła, niemożności wyciągnięcia w tym zakresie właściwych wniosków, wskazał, że z jej brzmienia nie wynika, o który dokładnie zbiór (zestawienie danych) chodzi. Nie wiadomo także w jaki sposób i kiedy pracodawca stwierdził nieprawdziwość danych. Pełnomocnik powoda podkreślił, że powód posiada wykształcenie w zakresie energetyki cieplnej oraz 37 lat doświadczenia w branży energetyki cieplnej, z czego ponad 23-letnie doświadczenia zawodowe na tym samym stanowisku pracy. Posiada przy tym wysokie kompetencje i szeroką wiedzę w swojej dziedzinie, odpowiednią do egzaminowania i stwierdzania kwalifikacji innych osób oraz w zakresie prac związanych z dozorem oraz eksploatacją urządzeń instalacji i sieci energetycznych, którymi zajmował się w pozwanej spółce. Przez cały okres pełnienia funkcji na tym samym stanowisku w pozwanej spółce powód w taki sam sposób zbierał i opracowywał dane niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy, zarówno w czasie kadencji obecnego Prezesa Zarządu, która trwa od lipca 2014r., jak i poprzednich. Niezależnie od powyższego, powołując się przy tym na przepisy ustawy z dn. 10 kwietnia 1997r. – Prawo Energetyczne, pełnomocnik powoda podniósł, iż funkcjonowanie zakładu pracy, a w szczególności sporządzanie zestawień danych dotyczących rozliczeń produkcji ciepła podlega ścisłemu nadzorowi Urzędu Regulacji Energetyki ( (...)). W szczególności co rocznie przedsiębiorstwo składa Prezesowi URE sprawozdanie (...) zawierające tzw. dane rzeczowe oraz dane finansowo – księgowe. Na pojęcie danych rzeczowych składają się dane dotyczące ilości ciepła wytworzonego, sprzedanego, strat przemysłowych, ilości ciepła zużytego na potrzeby własne, ilości zużycia paliw do wyprodukowania ciepła, zatem dane te są tożsame z danymi dotyczącymi rozliczeń produkcji ciepła. W praktyce nadzór (...) jest dwuetapowy. W pierwszej kolejności przedmiotowe dane podlegają weryfikacji w oparciu o sprawozdanie (...), a następnie dane te są powtórnie kontrolowane w oparciu o proces ustalania cen i stawek opłat zatwierdzanych przez (...) na kolejny okres, tzw. okresowe taryfowanie. W odniesieniu do przyczyny krytykowania nowych przedsięwzięć i inicjatyw Prezesa Zarządu oraz niekulturalnego zachowania powoda w stosunku do Prezesa w obecności gościa spółki w dniu 21 stycznia 2016r., pełnomocnik powoda zarzucił, że nie spełnia ona wymogu precyzyjności. Nie wskazano bowiem, o które konkretnie przedsięwzięcia chodzi. Niezależnie od tego, pełnomocnik powoda podniósł, iż powód nie krytykował osoby Prezes, a jedynie niektóre planowane w zakładzie pracy przedsięwzięcia, a ściślej informował o ryzykach i zagrożeniach związanych z niektórymi przedsięwzięciami. Powód, zajmując stanowisko Głównego Dyspozytora, uczestniczył także w planowaniu i realizowaniu nowych inwestycji, dlatego zobowiązany był do rzeczowej oceny planowanych przedsięwzięć i wskazywania na potencjalne zagrożenia oraz problemy wymagające rozwiązania toku realizacji danej inwestycji. Poza tym, w orzecznictwie jednoznacznie wskazuje się, że rzeczowa krytyka pracownika działającego w interesie zakładu pracy, o ile nie kierowana ad personam nie może uzasadniać wypowiedzenia umowy o pracę. Jeśli chodzi o zdarzenia z dn. 27 stycznia 2016 roku dotyczące rzekomo niekulturalnego zachowania pracownika, pełnomocnik powoda wskazał, że powód w ramach swoich obowiązków służbowych monitoruje parametry pracujących urządzeń, a mianowicie obserwuje odczyty wyświetlane na ekranie komputera. Dotyczy to m.in. wentylatorów dostarczających dodatkowe powietrze do komory spalania kotła. Bezpieczna praca kotła wymaga ciągłego funkcjonowania wentylatora. Gdy w pewnym momencie odczyty na monitorze komputera pokazywały wartości skrajne, co dla pracownika prawidłowo odczytującego parametry oznaczało poważną awarię, grożącą trwałym zniszczeniem innych istotnych elementów konstrukcyjnego kotła, powód przestraszył się zagrożenia i pobiegł do hali kotłów, gdzie dowiedział się, że wentylator został wyłączony i polecił jego natychmiastowe przywrócenie do pracy. Jednocześnie powód dowiedział się, że wyłączenie wentylatora stanowiło element jakiego „eksperymentu” Prezesa i osoby nieznanej powodowi. Bezpośrednio po uruchomieniu wentylatora powód, zanim zdążył ochłonąć, napotkał Prezesa i w/w osobę, wobec czego wskazał, że musiał uruchomić wentylator z uwagi na bezpośrednie zagrożenie, które spowodowane było nie działaniem wentylatora. Ponieważ w chwili, gdy powód informował o przywróceniu wentylatora do pracy, był jeszcze nieco wzburzony, po krótkim czasie wrócił do Prezesa i jego gościa i jeszcze raz na spokojnie wyjaśnił im całą zaistniałą sytuację, powiedział im o skutkach, jakie mogłyby wystąpić w razie przedłużenia stanu wyłączenia wentylatora i przeprosił za swoje wzburzenie. W żadnym razie nie krytykował Prezesa ani jego gościa. Co więcej, w zaistniałej sytuacji, zarówno Prezes, jak i gość przyznali powodowi rację, uznali, że rzeczywiście ich eksperyment można było przeprowadzić w nieco mniej radykalny sposób, a mianowicie zmniejszenie mocy wentylatora, zamiast jego zupełnego wyłączenia i co ważne podeszli ze zrozumieniem do uprzednich emocji powoda.

Ponadto, pełnomocnik powoda zarzucił, iż prawdziwą przyczyną wypowiedzenia była okoliczność, iż Prezes Zarządu pozwanej spółki chciał na stanowisko dotychczas zajmowane przez powoda zatrudnić inną osobę, z którą pozostaje w zażyłych przyjacielskich relacjach. Decyzja zaś o zwolnieniu powoda, nie została podjęta w momencie wypowiedzenia umowy o pracę, ani w okresie bezpośrednio poprzedzającym wypowiedzenie, lecz na wiele miesięcy przed wręczeniem mu wypowiedzenia. S. S. już 16 listopada 2016r. na portalu społecznościowym facebook tytułował się jako osoba zajmująca stanowisko powoda. Tytułem wyjaśnienia wskazał, iż stanowisko (...) to dokładnie to stanowisko, które zajmował powód, tj. Główny Dyspozytor. Dodał przy tym, iż S. S. nie jest osobą przypadkową, czy obcą dla Prezesa Zarządu pozwanej spółki. Obaj panowie mieszkają bowiem w P., razem dojeżdżają do pracy. Niezależnie od tego, zdumienie budzi zatrudnienie na tak trudnym stanowisku osoby w tak młodym wieku i o małym doświadczeniu jak p. S. S., który w 2015 roku ukończył studia, przed zatrudnieniem w pozwanej spółce nie pracował w branży energetycznej, a w czerwcu 2015 roku zajmował stanowisko palacza, które to jest najniższym w strukturze organizacyjnej pozwanej spółki. Tym bardziej budzi awans w tak krótkim czasie na tak wymagające stanowisko (k. 2-15 akt).

Pozwany Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w M. reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika złożyło odpowiedź na pozew z naruszeniem art. 132 § 1 zd. 1 kpc. W związku z tym Sąd zarządził jej zwrot (k-49 akt)

W toku dalszego postępowania przed Sądem pozwane Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w M. wnosiło o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Swoje stanowiska strony podtrzymywały na kolejnych rozprawach przed Sądem (k. 111, k. 132, k. 611, k. 644 akt 00:04:39 do 00:06:24, k. 649 akt 02:20:53 do 02:41:10)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. J. był zatrudniony u pozwanego Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w M. od dnia 01 stycznia 1992r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy, ostatnio na stanowisku Główny Dyspozytor. Powód posiada świadectwo kwalifikacyjne (...) uprawniające do zajmowania się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci na stanowisku eksploatacji oraz świadectwo kwalifikacyjne (...) uprawniające do zajmowania się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci na stanowisku dozoru.

(Dowód: akta osobowe powoda cz. B – umowa o pracę z dn. 01.01.1992r. k. 2, porozumienie zmieniające umowę o pracę z dn. 01.10.2009r. k. 60, zeznania powoda k. 111-116, k. 646-648 akt 01:19:00 do 01:46:33)

Do zakresu obowiązków powoda jako Głównego Dyspozytora w pozwanej spółce należał nadzór nad produkcją i dystrybucją ciepła, a także dozór nad urządzeniami wytwarzającymi i przetwarzającymi ciepło w oparciu o obowiązujące instrukcje i procedury. Powód był zobowiązany do sporządzania analiz i zestawień dla potrzeb działu eksploatacji. Przedstawiał dane dotyczące ilości wyprodukowanego ciepła, rozliczeń ilości ciepła sprzedanego, wykorzystanego na potrzeby własne oraz utraconego. Przedstawiał też ilości zużywanych paliw do produkcji ciepła. Podstawowym źródłem danych były dla niego urządzenia pomiarowe. Nie był zobligowany do przedstawiania tych danych okresowo. Dane te przedstawiał w cyklach miesięcznych. Poza tym wypełniał część techniczną sprawozdania (...), coroczne sprawozdanie składane przez firmy ciepłownicze do Urzędu Regulacji Energetyki. Do pracy powoda, do jakości i rzetelności wykonywanych przez niego obowiązków nigdy nie było żadnych zastrzeżeń. Przez cały okres zatrudnienia w pozwanej spółce powód w taki sam sposób zbierał i opracowywał dane niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy. W 2014 roku Prezesem Zarządu pozwanej spółki został J. P., który nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń do raportów miesięcznych powoda, zaś dane w nich zawarte przekazywał Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki w ramach corocznego sprawozdania (...) składanego przez firmy ciepłownicze, jako dane rzetelne i prawdziwe. Prezes na bieżąco prowadził swoją ewidencję komputerową, z którą porównywał dane przedstawione przez powoda i nigdy nie stwierdzał żadnych niezgodności. Jedyny przypadek nieprawidłowego odczytu danych z urządzeń pomiarowych, związany był z awarią urządzenia pomiarowego, tzw. kryzy pomiarowej, lecz powód zwrócił na to uwagę Prezesa i ostatecznie kryza została wymieniona. Powód nie krytykował przy tym żadnych inicjatyw, czy pomysłów Prezesa pozwanej spółki (...). Powód zgłaszał swoje zastrzeżenia jedynie co do zmiany organizacji pracy elektryków oraz w kwestii bezpieczeństwa mechanizacji przesuwu zgarnika, urządzenia skonstruowanego samodzielnie przez Prezesa, który nie miał do tego uprawnień i okazało się, że były one zasadne.

(Dowód: zeznania powoda k. 111-116, k. 646-648 akt 01:19:00 do 01:46:33, zeznania świadka M. W. k. 141-143, zeznania świadka M. O. k. 138, zeznania świadka A. S. k. 138-139)

Gdy w dniu 27 stycznia 2016r. powód wychodził ze swojego pomieszczenia zauważył, że na halę kotłów wchodzi Prezes Zarządu J. P. w towarzystwie nieznanej mu osoby. Był to L. P. (1), przedstawiciel firmy (...) z W., którą J. P. poprosił o wprowadzenie rozwiązań, które umożliwiałyby zwiększenie efektywności działania systemu, o czym powód nie był informowany. Po przywitaniu się z nimi, powód zwrócił się do Prezesa, „ czy będzie mu potrzebny”, w odpowiedzi usłyszał, że „ nie ma takiej potrzeby”. Po powrocie z hali kotłów, powód udał się do swojego pomieszczenia biurowego, gdzie monitorowany jest stan pracy urządzeń kotłowych. W pewnym momencie zauważył na kotle nr 3 stan wyłączenia wentylatora powietrza wtórnego, który to odczytał jako stan awaryjny i natychmiast pobiegł do szafy sterującej przy kotle, gdzie stał pracownik obsługi. Po otrzymaniu od niego informacji, że wentylator powietrza wtórnego został wyłączony na polecenie Prezesa, ponieważ jest prowadzony „jakiś eksperyment”, powód polecił palaczowi M. Ł. natychmiastowe włączenie wentylatora powietrza wtórnego, którego wyłączenie mogło spowodować uszkodzenie dysz podmuchowych, będących istotnym elementem kotła, po czym udał się poinformować telefonicznie prezesa o zmianie jego decyzji. Przechodząc obok sterowni, zauważył, że jest w niej Prezes wraz ze swoim gościem. Stali przy monitorze i obserwowali parametry na monitorze. Powód zapytał dlaczego został wyłączony wentylator powietrza wtórnego, na co gość Prezesa, tj. L. P. (1) powiedział czy coś wielkiego się stało?”. Powód odpowiedział, że „ oczywiście stało się coś wielkiego, że grozi zniszczeniem urządzenia”. Powód miał podniesiony głos podczas tej rozmowy. W związku z tym, że L. P. (1) próbował bagatelizować sytuację, powód opuścił pomieszczenie sterowni. Nie chciał kontynuować rozmowy w swoim stanie. Był wzburzony i zdenerwowany zaistniałą. Po udaniu się pokoju, powód postanowił wrócić do Prezesa i jego gościa do sterowni. Przeprosił za swoje wzburzenie i wyjaśnił do jakich skutków mógłby doprowadzić wyłączony wentylator powietrza wtórnego. Od L. P. (2) usłyszał, że rzeczywiście „ nie należało tak radykalnie eksperymentować”. Około tygodnia po zaistniałej sytuacji, powód miał wyjazd służbowy. Jeszcze przed wyjazdem, usłyszał od Prezesa J. P., że zachował się nie kulturalnie, że obraził gościa, tj. pana L. P. (1) i jego. Z kolei na pytanie powoda „czym obraził, czy słowem, gestem czy czynem”, usłyszał „Pan doskonale wie”. Po czym w dniu 02 lutego 2016r. powodowi została wymierzona kara porządkowa nagany z powodu naruszenia regulaminu pracy w zakresie podstawowych obowiązków pracownika, które miało miejsce w dniu 27 stycznia 2016r. i polegało na niewłaściwym zachowaniu powoda w obecności pracownika Spółki wobec Prezesa Zarządu pozwanej spółki i gościa Zarządu Spółki. Powód nie zgodził się z nałożoną kary nagany i wniósł od niej sprzeciw. Po zapoznaniu się z nim, Prezes Zarządu pozwanej spółki (...) odrzucił sprzeciw powoda i utrzymał w mocy nałożoną na niego karę porządkową.

(Dowód: akta osobowe powoda cz. B – zawiadomienie o zastosowanej karze nagany z dn. 02.02.2016r. k. 96, sprzeciw powoda z dn. 08.02.2016r. k. 97, odrzucenie sprzeciwu z dn. 17.02.2016r. k. 98, zeznania powoda k. 111-116, k. 646-648 akt 01:19:00 do 01:46:33, częściowe zeznania pozwanego k. 132-137, k. 648-649 akt 01:46:33 do 02:20:32, zeznania świadka L. P. k. 139-141)

W dniu 28 stycznia 2016r. Prezes Zarządu pozwanej spółki zwrócił się do powoda o złożenie na podstawie danych techniczno – eksploatacyjnych za 2014 i 2015 roku wyjaśnień dotyczących przyczyn wzrostu strat przesyłowych systemu ciepłowniczego CC, spadku sprawności wytwarzania ciepła w poszczególnych ciepłowniach, tj. węglowej i gazowej, zróżnicowanego poboru ciepła na potrzeby własne w poszczególnych miesiącach, z uwzględnieniem podziału na miesiące okresu grzewczego i okresu letniego. Polecenie to zostało wydane powodowi na piśmie. Został mu jednocześnie wyznaczony termin na złożenie wyjaśnień do dnia 04 lutego 2016r. Z uwagi na krótki termin, powód przygotowywał w domu w weekend odpowiedź na powyższe kwestie. Nie dysponował przy tym dokumentami źródłowymi, tylko notatkami, które były niewystarczające do udzielenia precyzyjnych wyjaśnień. W dniu 01 lutego 2016r. powód złożył pismo zawierające wyjaśnienia. Z kolei w dniu 10 lutego 2016r., powód otrzymał od Prezesa J. P. pismo, w którym wskazywał, że proponowane przez niego wnioski w odpowiedzi na pismo z dn. 28 stycznia 2016r. są „cenne”, ale nie będą przez niego realizowane. Wobec tego, że powód nie udzielił odpowiedzi na konkretnie zadane pytania, ponownie zwrócił się w nim o wyjaśnienie kwestii wskazanych w piśmie z dn. 28 stycznia 2016r, dołączając „dla ułatwienia” tabele i zestawienia opracowane w większości na podstawie miesięcznych raportów powoda. Oprócz tego, polecenie zawierało wyjaśnienie kwestii dotyczących m.in. obliczonych spadków wartości, jakie działania organizacyjno – technologiczne podjął dla zrealizowania wydanych przez niego w końcówce 2014 roku w bezpośredniej rozmowie wytycznych w sprawie podwyższenia sprawności systemów o pięć punktów procentowych, co jest przyczyną sukcesywnego wzrostu utraconej energii na przesyle na przestrzeni ostatnich 4 lat, różnicy ok. 10% pomiędzy ilością gazu zakupionego a wykazanego w rozliczeniach, wzrostu w ostatnich 4 latach dla obiektów CC łącznej wartości zużycia własnego i strat przesyłowych ciepła. Termin na złożenie wyjaśnień został zakreślony powodowi do dnia 15 lutego 2016r. W związku z tym w dniu 14 lutego 2016r. powód złożył na piśmie wyjaśnienia dotyczące powyższych kwestii.

(Dowód: pismo z dn. 28.01.2016r. k. 58, pismo powoda z dn. 01.02.2016r. k. 59-67, pismo pozwanego do powoda z dn. 09.02.2016r. wraz z zestawieniem danych k. 68-81, pismo powoda do pozwanego z dn. 14.02.2016r. k. 82-88, zeznania pozwanego k. 132-137, k. 648-649 akt 01:46:33 do 02:20:32, zeznania powoda k. 111-116, k. 646-648 akt 01:19:00 do 01:46:33)

W dniu 24 lutego 2016r. Prezes Zarządu pozwanej spółki wręczył powodowi na piśmie oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę na czas nieokreślony zawartej w dniu 01 stycznia 1992r. z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął z dniem 31 maja 2016r. Jako przyczynę podano utratę zaufania do powoda jako Głównego Dyspozytora, polegającą na stwierdzeniu przez Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. przekazywania przez powoda nieprawdziwych, nierzetelnych danych dotyczących rozliczeń produkcji ciepła, niemożności wyciągnięcia w tym zakresie właściwych wniosków, krytyka wszelkich nowych przedsięwzięć i inicjatyw Prezesa Zarządu, a jego niekulturalne zachowanie w stosunku do Prezesa Zarządu w dniu 27 stycznia 2016r. w obecności gościa Spółki ujawniło negatywne nastawienie powoda do działań Prezesa Zarządu. Jednocześnie, z uwagi na utratę zaufania, powód został zwolniony w okresie wypowiedzenia z obowiązku świadczenia pracy. Oświadczenie w tym przedmiocie zawierało pouczenie o prawie odwołania do Sądu Pracy. Na liście członków przekazanej pozwanej spółce przez (...) w 2014 roku nie było powoda.

(Dowód: akta osobowe powoda cz. B - wypowiedzenie umowy o pracę z dn. 23.02.2016r. k. 99 i k. 31 akt sprawy, lista członków związków zawodowych k. 53, zeznania powoda k. 111-116, k. 646-648 akt 01:19:00 do 01:46:33)

Pozwana spółka jako przedsiębiorstwo posiadające koncesję na działalność związaną z zaopatrzeniem odbiorców ciepło, była zobowiązana do złożenia w terminie do dnia 28 lutego 2016r. do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki sprawozdania (...) za 2015 rok. Pismem z dn. 25 lutego 2016r. Prezes Zarządu pozwanej spółki (...) w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę i zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy, polecił powodowi w terminie do dnia 29 lutego 2016r. opracować i wysłać do adresatów brakujące sprawozdania. Z kolei w dniu 03 marca 2016 roku do Urzędu Regulacji Energetyki Środkowo- Zachodniego Oddziału Terenowego z/s w Ł. wpłynęło sprawozdanie (...) C-1 pozwanego za rok 2015. Zostało ono nadane w dniu 29 lutego 2016r.

(Dowód: akta osobowe powoda cz. B – pismo (...) z dn. 15.01.2016r. k. 196-197, pismo z dn. 25.02.2016r. k. 100, pismo (...) z dn. 06.10.2016r. k. 228)

Sąd dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu rzeczoznawstwa budowlanego o specjalności inżynieryjnej elektrycznej, energetycznej - ciepłownictwo i termoizolacja, urządzeń energetycznych – instalacje, sieci, stacje wraz z (...) na okoliczność ustalenia prawidłowości i rzetelności sporządzanych przez powoda M. J. comiesięcznych rozliczeń produkcji ciepła, w szczególności w przedmiocie strat przesyłowych i zużycia własnego oraz na okoliczność ustalenia, czy straty przesyłowe Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w M. są prawidłowe dla systemu ciepłowniczego tego typu oraz czy uzyskiwana rzeczywista średnioroczna sprawność kotła (...) 2,5 na poziomie 78,5% jest sprawnością prawidłową. Z opinii biegłego wynika, iż roczne i miesięczne wartości potrzeb własnych ewidencjonowane są w pozwanej spółce m.in. w zestawieniach Raport pracy centralnej ciepłowni oraz zestawieniach Ciepło wytworzone. Zestawione tam wartości miesięczne s ustalane w oparciu o wskazania indywidualnego licznika ciepła zgodnie z algorytmami stosowanymi w (...) M.. Wartości roczne są sumą wartości miesięcznych. Wyniki obliczeń zamieszczone w tabelach są poprawne – nie stwierdza się błędów rachunkowych. Wobec zgromadzonego materiału dowodowego, w tym schematów cieplnych ciepłowni oraz wiedzy uzyskanej w trakcie wizji lokalnej na terenie ciepłowni z uczestnictwem pozwanego i powoda, stwierdza się , że wykazane przez powoda źródła zużycia ciepła na potrzeby własne zostały zdefiniowane prawidłowo. Nie budzi zastrzeżeń sposób kontroli zużycia ciepła na ten cel. Wyjaśnienia powoda dotyczące dynamiki zmian są prawidłowe, logiczne, spójne i w pełni uzasadniają przebieg zmian w tym obszarze. Dokonane przez biegłego analizy zawarte w R.. I i III opinii, pozwalają na istotne ustalenie prawidłowości i rzetelności sporządzania przez powoda comiesięcznych rozliczeń produkcji ciepła, w szczególności w przedmiocie strat przemysłowych i zużycia własnego oraz na okoliczność ustalenia, czy straty przesyłowe Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w M. są prawidłowe dla systemu ciepłowniczego tego typu oraz czy uzyskiwana rzeczywista średnioroczna sprawność kotła (...) 2,5 na poziomie 78,5% jest sprawnością prawidłową. Przesłanki świadczące o wiarygodności i rzetelności rozliczeń produkcji są następujące:

- algorytmy stosowane przez powoda przy rozliczeniu produkcji ciepła wynikają wprost z zasad matematyki i fizyki obowiązujących w technice cieplnej oraz uwzględniają rzeczywiste możliwości pozyskiwania danych do obliczeń z wykorzystaniem tych algorytmów,

- w pozwanej spółce nie było ustalonych innych metod rozliczania produkcji ciepła niż te, które stosował powód. W tej sytuacji algorytmy te należy przyjąć jako obowiązujące i stosowane w pozwanej spółce,

- dane do obliczeń wykonywanych z wykorzystaniem przyjętych algorytmów pochodziły z wielu urządzeń pomiarowych. Odczyty liczników były wykonywane systematycznie w raportach cyklach miesięcznych przez wiele osób. W dokumentacji udostępnionej biegłemu brak jest jakichkolwiek wzmianek o zastrzeżeniach co do zgodności odczytów danych, zastosowanych w obliczeniach ze wskazanymi licznikowymi, brak reklamacji ze strony pozwanego, które kontrolował i akceptował,

- rozliczenia produkcji ciepła były zestawiane w wielu układach, a jego elementy były wykorzystywane do obrazowania wielu wskaźników i parametrów pracy systemu ciepłowniczego. Wskaźniki i parametry są ze sobą spójne i logiczne,

- rozliczenia produkcji ciepła przekazywane w cyklu miesięcznym. Na bieżąco były one analizowane przez pozwanego. Pozwany wykorzystywał te dane do prowadzenia własnych zestawień,

- powód zadbał o zobiektyzowanie prezentowanych przez siebie danych. Wielokrotnie zgłaszał w pismach do Prezesa, wnioskował o kontrolę metrologiczną urządzeń pomiarowych, z których pochodziły dane źródłowe do obliczeń oraz wnioskował o wykonywanie eksperckich niezależnych (...) pracy sieci ciepłowniczej”, tj. dokumentu, o którym mowa w § 22 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dn. 15 stycznia 2007r. w sprawie szczególnych warunków funkcjonowania sieci ciepłowniczych,

- brak jakichkolwiek podstaw do stwierdzenia, że dane dotyczące rozliczeń produkcji ciepła są nierzetelne lub nieprawdziwe. Pozwany te same dane, w tym wielkość strat przesyłowych przekazywał Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki w ramach sprawozdania (...) jako dane rzetelne i prawdziwe,

- dane dotyczące rozliczeń produkcji ciepła były wielokrotnie przedstawiane Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki i przez niego weryfikowane w procesie zatwierdzania kolejnych „Taryf dla ciepła” stosowanych przez Spółkę w rozliczeniach z odbiorcami ciepła. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nigdy nie kwestionował wiarygodności i rzetelności danych dotyczących rozliczeń produkcji ciepła przedstawianych w procesie taryfowania,

- wartości strat przesyłowych wskazywanych w comiesięcznych raportach rozliczeniach produkcji ciepła są wartościami ustalanymi prawidłowo, mieszczą się w przedziale wartości średnich dla tego typu systemów ciepłowniczych,

- z materiału udostępnionemu biegłemu oraz przeprowadzonej wizji lokalnej wynika jednoznacznie, że przy istniejącym opomiarowaniu zużycia paliwa i ilości wytworzonego ciepła nie jest możliwe ustalenie sprawności pojedynczego kotła (...) 2,5 zainstalowanego w ciepłowni,

- z udostępnionych biegłemu dokumentów wynika, że wskazywana sprawność na poziomie 78,5% jest sprawnością średnioroczną całej ciepłowni składającej się z czterech różnych jednostek kotłowych, a nie sprawnością pojedynczego kotła,

- zważywszy, że najwyższa nominalna sprawność pojedynczego kotła wg (...) od producenta wynosi 82% (dotyczy to dwóch jednostek kotłowych), a najniższa jest na poziomie 75% (dotyczy najstarszej jednostki zainstalowanej w kotłowni)to uzyskiwaną sprawność średnioroczną na poziomie 78,5%, przy uwzględnieniu specyfiki pracy kotłów ciepłowniczych – duża zmienność obciążeń dobowych oraz długie okresy pracy z obciążeniami minimalnymi, uznaje się za sprawność zadowalającą i technicznie uzasadnioną,

- rozwój Ciepłowni (...) możliwy jest tylko poprzez uzyskanie nowych odbiorców.

(Dowód: pisemna opinia biegłego z zakresu rzeczoznawstwa budowlanego W. S. k. 305-531, pisemna opinia uzupełniająca z dn. 03.11.2017r. k. 578-605, ustna opinia uzupełniająca k. 645 akt 00:10:20 do 01:02:52)

Obowiązki wykonywane przez powoda są nadal wykonywane w pozwanej spółce. Zostały one przejęte przez S. S., który został zatrudniony w pozwanej spółce w czerwcu 2015 roku na stanowisku palacza, a po odejściu na emeryturę p. T., przejął on obowiązki mistrza ciepłowni. Zaś po zwolnieniu powoda, Prezes pozwanej spółki (...) „podniósł jego rangę do funkcji kierownika”. Obaj panowie mieszkają w P., razem dojeżdżają do pracy. Z kolei S. S. już 16 listopada 2015r. na portalu społecznościowym facebook wskazywał, że zajmuje stanowisko (...).

(dowód: wydruk z portalu społecznościowego k. 25-30, zeznania powoda zeznania pozwanego k. 132-137, k. 648-649 akt 01:46:33 do 02:20:32)

W niniejszej sprawie stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych i wyszczególnionych wyżej dokumentów, których wiarygodność nie była kwestionowana przez strony, w oparciu o zeznania powoda M. J., zeznania pozwanego – w jego imieniu Prezes Zarządu J. P., zeznania świadków: M. W. (2), L. P. (1), M. O. (2), A. S. (2) oraz opinię biegłego sądowego z zakresu rzeczoznawstwa budowlanego o specjalności inżynieryjnej elektrycznej, energetycznej - ciepłownictwo i termoizolacja, urządzeń energetycznych – instalacje, sieci, stacje wraz z infrastrukturą energetyczną mgr inż. W. S..

Sąd dał wiarę zeznaniom powoda M. J. w całości. Były one logiczne, konkretne i rzeczowe, a także korespondowały z pozostałym materiałem zgromadzonym w niniejszej sprawie, w szczególności z zeznaniami świadków: M. W. (2), L. P. (1), M. O. (2), A. S. (2).

Jeśli chodzi o zeznania J. P., słuchanego w charakterze strony pozwanej, to Sąd dał im wiarę w części, tj. w zakresie faktów, które znalazły odzwierciedlenie w ustaleniach Sądu. Natomiast w kwestii przyczyn wypowiedzenia powodowi stosunku pracy, a mianowicie, że powód przekazywał nieprawdziwe i nierzetelne dane dotyczących rozliczeń produkcji ciepła, Sąd nie dał im wiary. W tym zakresie były one zupełnie nielogiczne oraz sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, w szczególności z opinią biegłego z zakresu rzeczoznawstwa budowlanego o specjalności inżynieryjnej elektrycznej, energetycznej - ciepłownictwo i termoizolacja, urządzeń energetycznych – instalacje, sieci, stacje wraz z infrastrukturą energetyczną mgr inż. W. S., który w oparciu o materiał, jakim dysponował nie dopatrzył się żadnych nieprawidłowości czy nierzetelności w przekazywanych przez powoda danych dotyczących rozliczeń produkcji ciepła, przy czym pozwana spółka nie dostarczyła mu żadnych dokumentów, z których wynikałyby błędy powoda przy raportowaniu.

Dopiero w toku postępowania przed Sądem, Prezes Zarządu pozwanej spółki (...) wyjaśniał, na czym miało polegać rzekomo niekulturalne zachowanie powoda w dniu 27 stycznia 2016r., a mianowicie powód miał stwierdzić, że nikt nie może ingerować w pracę kotłów „bo on jest Bogiem i C. na kotłowni” i bez jego wiedzy nic nie można stwierdzić. Jednakże twierdzenia te nie znalazły potwierdzenia w pozostałym materiale zgromadzonym w sprawie.

Nie polegały na prawdzie twierdzenia J. P. jakoby sprawozdanie (...) do Urzędu Regulacji Energetyki złożył do 15 lutego 2016r. Jak wynika bowiem z pisma do Urzędu Regulacji Energetyki Środkowo- Zachodniego Oddziału Terenowego z/s w Ł. z dn. 06 października 2016r. w dniu 03 marca 2016 roku wpłynęło do niego sprawozdanie pozwanego (...) C-1 za rok 2015, które to zostało nadane w dniu 29 lutego 2016. ( k. 228 akt).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. W. (2), Prezesa Zarządu pozwanej spółki od 01 lutego 2005 roku do 30 czerwca 2014 roku, na okoliczność jakości pracy powoda i sposobu zachowania się powoda w miejscu pracy, sposobu gromadzenia danych w spółce, kto był uprawniony do bezpośredniej obsługi w kotłowni oraz kondycji spółki w trakcie wykonywania obowiązków pracowniczych przez powoda oraz charakteru stanowiska pracy zajmowanego przez powoda. Były one spójne, logiczne, rzeczowe. Sąd nie znalazł żadnych podstaw do tego, aby kwestionować ich wiarygodność.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: M. O. (2) oraz A. S. (2), którzy nie potwierdzili jakoby powód krytykował jakieś inicjatywy, czy pomysły pozwanego. Zeznania w/w świadków były rzeczowe, logiczne wzajemnie się uzupełniały Poza tym z zeznań świadka A. S. (2) wynikało, że powód zgłaszając zastrzeżenia do zmiany organizacji elektryków miał na uwadze zarówno dobro pracowników, ale też spółki poprzez zagwarantowanie obsady na wypadek awarii.

Sąd uznał zasadniczo za wiarygodne zeznania świadka L. P. (1), który przedstawiał okoliczności przebiegu zdarzenia z dnia 27 stycznia 2016 roku. Z relacji świadka wynikało, że był obecny w pozwanej spółce w związku z tym, że został poproszony przez prezesa zarządu o ocenę możliwości poprawy parametrów technicznych spółki. Po dokonaniu oględzin różnych instalacji na ciepłowni, zaproponował zmianę regulacyjną w kotle i w towarzystwie Prezesa oraz S. S. poprosili palacza, który jego zdaniem pełnił obowiązki obsługującego kotły, czy mogą dokonać zmiany regulacyjnej. Palacz udzieli odpowiedzi, że nie widzi żadnych przeciwskazań do dokonania tej zmiany. Po wyłączeniu wentylatora powietrza wtórnego, udali się do sterowni i oczekiwali na efekty zmiany. Po jakimś czasie do sterowni wszedł dość zdenerwowany powód i podniesionym głosem zapytał, kto wydał polecenie tej zmiany regulacyjnej, po czym między nimi wywiązała się rozmowa, w trakcie której starał się uzyskać informację skąd wie, że ta zmiana może spowodować awarię kotła. W tym zakresie były one spójne, logiczne, a także korespondowały z zeznaniami powoda. Jednakże należało podejść do nich z dużą ostrożnością jakoby zachowanie powoda było niekulturalne oraz nieuzasadnione okolicznościami.

W ocenie Sądu opinia biegłego z zakresu rzeczoznawstwa budowlanego o specjalności inżynieryjnej elektrycznej, energetycznej - ciepłownictwo i termoizolacja, urządzeń energetycznych – instalacje, sieci, stacje wraz z infrastrukturą energetyczną mgr inż. W. S. jest wiarygodnym dowodem w sprawie. Jest ona rzetelna, została sporządzona zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą. Wynikające z niej wnioski były logicznie i prawidłowo uzasadnione, nadto nie zawierały braków i wyjaśniały okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Ponadto, biegły w sposób szczegółowy i rzeczowy odniósł się do w pisemnej i ustnej opinii uzupełniającej do zastrzeżeń pełnomocnika pozwanej spółki.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika pozwanej spółki o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego, albowiem okoliczności sporne zostały dostatecznie wyjaśnione w opinii biegłego z zakresu rzeczoznawstwa budowlanego o specjalności inżynieryjnej elektrycznej, energetycznej - ciepłownictwo i termoizolacja, urządzeń energetycznych – instalacje, sieci, stacje wraz z infrastrukturą energetyczną mgr inż. W. S.. Samo niezadowolenie strony z treści opinii nie może być podstawą dopuszczenia dowodu z kolejnej opinii biegłego, w sytuacji gdy pierwsza opinia została sporządzona w sposób rzetelny.

Sąd zważył, co następuje:

Ochrona pracownika w razie otrzymania wypowiedzenia wyraża się m.in. poprzez przyznanie mu prawa do wniesienia odwołania do Sądu Pracy, z żądaniem weryfikacji zasadności dokonanego wypowiedzenia. Rozpoznając powództwo Sąd Pracy bada po pierwsze czy wypowiedzenie jest zgodne z prawem, czyli czy zostały spełnione wymogi formalne, a po drugie, czy wypowiedzenie to jest uzasadnione. Sąd uwzględni odwołanie pracownika jedynie wówczas, gdy jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu.

Zgodnie z art. 30 § 3 i 4 k.p. oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę lub jej rozwiązaniu bez wypowiedzenia powinno być dokonane na piśmie. W oświadczeniu tym powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy o pracę. Według utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego przyczyna wypowiedzenia musi być konkretna, rzeczywista i prawdziwa, musi istnieć w dacie wypowiedzenia czy rozwiązania umowy ( wyrok SN z dnia 1.10.1999r., OSNP 2001/4/118, wyrok z dnia 19.1.2000r. OSNP 2001/11/373, wyrok z dnia 12.12.2001r,. PP 2002/5, str. 32). Podanie przyczyny pozornej (nieprawdziwej, nierzeczywistej) jest równoznaczne z brakiem jej wskazania (wyrok SN z 13.10.1999r., I PKN 304/99, OSNAPiUS 2001/4/118).

Utrata zaufania do pracownika może stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę, jeżeli znajduje oparcie w przesłankach natury obiektywnej i racjonalnej oraz nie jest wynikiem arbitralnych ocen lub subiektywnych uprzedzeń ( por. wyrok Sądu Najwyższego z 25 listopada 1997 r., I PKN 385/97, OSNAPiUS 1998 nr 18, poz. 538). Wynika z tego, że nie tyle istotna jest sama utrata zaufania pracodawcy do pracownika, co przyczyny, które ją spowodowały. Samo powołanie się w wypowiedzeniu na utratę zaufania nie jest wystarczające. Pracownik z treści wypowiedzenia powinien dowiedzieć się jakie konkretnie sytuacje spowodowały utracenie przez pracodawcę zaufania. Utrata do pracownika może uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę, mimo że jego zachowanie nie nosi cech zawinienia, jeżeli w konkretnych okolicznościach jest usprawiedliwiona, w tym znaczeniu, że od pracodawcy nie można wymagać, by nadal darzył pracownika niezbędnym zaufaniem (por. wyrok Sądu Najwyższego z 7 września 1999 roku sygn. I PKN 257/99).

Według utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego to pracodawca jest obowiązany udowodnić zasadność wypowiedzenia, przy czym może to czynić tylko w oparciu o przyczynę, którą wskazał w wypowiedzeniu (wyrok SN z 19.12.1999 r. I PKN 571/98 OSNCP 2000/7/266).

W odniesieniu do wymogów formalnych ustanowionych dla wypowiedzenia Sąd skonstatował, iż pozwany uczynił im zadość w piśmie zawierającym wypowiedzenie z dnia r. Wypowiedzenie to spełniało wymogi formalne przewidziane w art. 30 § 3, 4, 5 k.p., a zatem wypowiedzenie zostało sporządzone w formie pisemnej, zawierało stosowne pouczenie o prawie odwołania do Sądu Pracy oraz wskazano w nim przyczynę wypowiedzenia.

Wskazać należy, że pracodawca nie miał więc obowiązku powiadamiać na piśmie zakładowej organizacji związkowej o zamiarze wypowiedzenia powodowi umowy o pracę na czas nieokreślony, albowiem z listy przekazanej przez związek zawodowy (...) pozwanej spółce w 2014 roku wynikało, że powód nie był jego członkiem.

W niniejszej sprawie jako przyczynę wypowiedzenia powodowi umowy o pracę pozwany podał utratę zaufania do powoda jako Głównego Dyspozytora, polegającą na stwierdzeniu przez Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. przekazywania przez powoda nieprawdziwych, nierzetelnych danych dotyczących rozliczeń produkcji ciepła, niemożności wyciągnięcia w tym zakresie właściwych wniosków, a także krytykę wszelkich nowych przedsięwzięć i inicjatyw Prezesa Zarządu, a jego niekulturalne zachowanie w stosunku do Prezesa Zarządu w dniu 27 stycznia 2016r. w obecności gościa Spółki ujawniło negatywne nastawienie powoda do działań Prezesa Zarządu.

Zdaniem Sądu podane przyczyny nie były prawdziwe i rzeczywiste, nie zostały one także w sposób wystarczający skonkretyzowane, a zwłaszcza krytykowanie przez powoda wszelkich nowych przedsięwzięć i inicjatyw Prezesa Zarządu oraz niekulturalne zachowanie powoda w stosunku do Prezesa Zarządu w dniu 27 stycznia 2016r. w obecności gościa Spółki, co ujawniło negatywne nastawienie powoda do działań Prezesa Zarządu.

Z poczynionych przez Sąd ustaleń wynika, że do pracy powoda, do jakości i rzetelności wykonywanych przez niego obowiązków nigdy nie było żadnych zastrzeżeń. Przez cały okres zatrudnienia w pozwanej spółce powód w taki sam sposób zbierał i opracowywał dane niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy. Gdy w 2014 roku Prezesem Zarządu pozwanej spółki został J. P., także nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń do raportów miesięcznych powoda, zaś dane w nich zawarte przekazywał Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki w ramach corocznego sprawozdania (...) składanego przez firmy ciepłownicze, jako dane rzetelne i prawdziwe. Prezes na bieżąco prowadził swoją ewidencję komputerową, z którą porównywał dane przedstawione przez powoda i nigdy nie stwierdzał żadnych niezgodności. Jedyny przypadek nieprawidłowego odczytu danych z urządzeń pomiarowych, związany był z awarią urządzenia pomiarowego, tzw. kryzy pomiarowej, lecz powód zwrócił na to uwagę Prezesa i ostatecznie kryza została wymieniona. Powód nie krytykował przy tym żadnych inicjatyw, czy pomysłów Prezesa pozwanej spółki (...). Powód zgłaszał swoje zastrzeżenia jedynie co do zmiany organizacji pracy elektryków oraz w kwestii bezpieczeństwa mechanizacji przesuwu zgarnika, urządzenia skonstruowanego samodzielnie przez Prezesa, który nie miał do tego uprawnień. To, że w tych sprawach powód miał odmienne zdanie od Prezesa Zarządu pozwanej spółki (...), które niewątpliwie wynikało z wieloletniej pracy powoda, doświadczenia, nie mogło pozbawiać go prawa do jego wyrażania. Pracownik ma prawo bowiem do wyrażania swojego stanowiska, a nawet krytykowania pracodawcy, lecz w granicach tzw. dozwolonej krytyki, która zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie nie została przekroczona. Strona pozwana nie dowiodła tej okoliczności.

W odniesieniu do zdarzenia z dnia 27 stycznia 2016r., wskazać należy, iż dopiero w toku postępowania przed Sądem, Prezes Zarządu pozwanej spółki (...) wyjaśniał, na czym miało polegać rzekomo niekulturalne zachowanie powoda w obecności gościa L. P. (1). Nie wynikało ono natomiast z treści pisma wypowiadającego umowę o pracę. Niespornym było, że powód był wzburzony i zdenerwowany wyłączeniem wentylatora powietrza wtórnego. Jednakże jego reakcja była w zaistniałej sytuacji całkowicie zrozumiała, zwłaszcza że wyłączenie wentylatora mogło spowodować poważną awarię kotła.

Z kolei w kwestii prawidłowości i rzetelności sporządzanych przez powoda M. J. comiesięcznych rozliczeń produkcji ciepła, w szczególności w przedmiocie strat przesyłowych i zużycia własnego oraz na okoliczność ustalenia, czy straty przesyłowe Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w M. są prawidłowe dla systemu ciepłowniczego tego typu oraz czy uzyskiwana rzeczywista średnioroczna sprawność kotła (...) 2,5 na poziomie 78,5% jest sprawnością prawidłową, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu rzeczoznawstwa budowlanego o specjalności inżynieryjnej elektrycznej, energetycznej - ciepłownictwo i termoizolacja, urządzeń energetycznych – instalacje, sieci, stacje wraz z infrastrukturą energetyczną mgr inż. W. S.. Z opinii tej jednoznacznie wynika, że brak jest jakichkolwiek podstaw do stwierdzenia, że dane dotyczące rozliczeń produkcji ciepła przygotowywane przez powoda były nierzetelne lub nieprawdziwe. Zaś pozwany te same dane, w tym wielkość strat przesyłowych przekazywał Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki w ramach sprawozdania (...) jako dane rzetelne i prawdziwe. Ponadto, dane dotyczące rozliczeń produkcji ciepła były wielokrotnie przedstawiane Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki i przez niego weryfikowane w procesie zatwierdzania kolejnych „Taryf dla ciepła” stosowanych przez Spółkę w rozliczeniach z odbiorcami ciepła. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nigdy nie kwestionował wiarygodności i rzetelności danych dotyczących rozliczeń produkcji ciepła przedstawianych w procesie taryfowania,

Zwrócić uwagę należy, że pozwana spółka nie dostarczyła biegłemu żadnych dokumentów, z których wynikałyby błędy powoda przy raportowaniu. Mimo zobowiązania przez Sąd pozwanej spółki do udostępnienia biegłemu wszelkiej niezbędnej dokumentacji, a także umożliwienia biegłemu dokonania oględzin urządzenie celem sporządzenia opinii, to jak wskazał biegły, nie wszystkie o które prosił, zostały mu przez pozwaną spółkę udostępnione.

Zdaniem Sądu, z dużą dozą prawdopodobieństwa, można stwierdzić, iż rzeczywistą przyczyną wypowiedzenia powodowi umowy o pracy, była chęć zatrudniania na jego stanowisku S. S., z którym Prezes pozwanej spółki wspólnie dojeżdża do pracy. Znamiennym jest zatrudnienie na tak wymagającym i odpowiedzialnym stanowisku osoby w tak młodym wieku i o małym doświadczeniu jak p. S. S., który to dopiero w 2015 roku ukończył studia, zaś przed zatrudnieniem w pozwanej spółce nie pracował w branży energetycznej, a w jeszcze w czerwcu 2015 roku zajmował stanowisko palacza, które jest najniższym w strukturze organizacyjnej pozwanej spółki.

W związku z powyższym Sąd uznając, że wypowiedzenie umowy o pracę nie było zgodnie z przepisami prawa pracy o wypowiadaniu umów o pracę na czas nieokreślony, bo i sama przyczyna nie była prawdziwa i rzeczywista, zgodnie z żądaniem powoda orzekł o przywróceniu go do pracy u pozwanego na poprzednich warunkach.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności czyniących przywrócenie do pracy powoda niemożliwym lub niecelowym. To, że w strukturze organizacyjnej pozwanej spółki nie ma nazwy stanowiska zajmowanego przez powoda, tj. Głównego Dyspozytora, nie oznacza że stanowisko to zostało zlikwidowane. Wskazać należy, że zakres obowiązków jakie wykonywał powód jest nadal wykonywany. Nie ma zatem przeszkód dla przywrócenia powoda do pracy na dotychczasowych warunkach, co też Sąd uczynił.

Ponadto, Sąd na zasadzie art. 477 ² § 2 k.p.c nakazał pozwanej spółce zatrudnianie powoda do czasu prawomocnego zakończenia sprawy, albowiem okoliczności sprawy, w tym pozorna przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę w pełni uzasadniały uwzględnienie takiego wniosku.

Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zawartą w tym przepisie zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, z której wynika, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowej obrony swych praw.

Wobec faktu, że powód M. J. wygrał sprawę, a był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, który złożył wniosek o zwrot kosztów zastępstwa procesowego, należy mu się, zgodnie z art. 98 k.p.c. zwrot kosztów procesu, do których zalicza się wynagrodzenie jednakże nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach.

Sąd zasądził więc od pozwanego Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w M. na rzecz powoda M. J. kwotę 360 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego na podstawie § 9 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800).

Koszty zastępstwa procesowego zostały ustalone stosownie do § 9 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia 26 października 2016r. (Dz. U z 2015r, poz. 1800) z § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2016r., poz. 1668). Sprawa została bowiem wszczęta i prowadzona przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U z 2016r., poz. 1668), tj. przed dniem 27 października 2016r.

Stosownie do treści art. 97 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. 2018, poz. 300) w toku postępowania w sprawach z zakresu prawa pracy o roszczenia pracownika wydatki obciążające pracownika ponosi tymczasowo Skarb Państwa. Sąd pracy w orzeczeniu kończącym postępowanie w instancji rozstrzyga o tych wydatkach, stosując odpowiednio przepisy art. 113 tejże Ustawy, z tymże obciążenie pracownika tymi wydatkami może nastąpić w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Kosztami sądowymi których strona nie miała obowiązku uiścić Sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją ku temu podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Powód M. J. wygrał sprawę, wobec czego na podstawie art. 98 k.p.c w zw. z art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od pozwanego Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w M. kwotę 2.357 złotych tytułem nieuiszczonej przez powoda opłaty od pozwu, od której był on zwolniony na mocy art. 96 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.