Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Wojciechowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Kurczewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2017 r.

sprawy: M. M. (1)

s. S., W. z domu A.

ur. (...) w m. G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 19 kwietnia 2017 r. w miejscowości K., gm. K., woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości stwierdzonym badaniami na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu: alko metr A2.0 prowadzących do stężenia próba I - 1,50 mg/l, II – 1,48 mg/l, III -1,40 mg/l prowadził pojazd mechaniczny – samochód osobowy m-ki V. (...) o numerze rej (...) w ruchu lądowym, będąc przy tym prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokami: - Sadu rejonowego w Brzezinach II Wydział Karny w sprawie (...) z dnia 10.11.2010r., _ Sadu Rejonowego dla Lodzi Widzewa w Łodzi X Zamiejscowy Wydział Karny z siedziba w Brzezinach w sprawie (...) z dnia 16.01.2014r. i w trakcie trwania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w sprawie (...) z dnia 16.01.2014r. na okres 5 lat,

tj. o czyn z art. 178a § 1 i 4 kk

1.  M. M. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a§1 i 4 kk i za to na podstawie art. 178a§4 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 42§3 kk orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio,

3.  na podstawie art. 43a§2 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 10 000 (dziesięć tysięcy) złotych tytułem świadczenia pieniężnego,

4.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

S ą d Rejonowy ustali ł , nast ę puj ą cy stan faktyczny:

W dniu 19 kwietnia 2017 r. w K. funkcjonariusze policji T. B. i W. B. w K. ul (...) zatrzymali do kontroli prowadzącego samochód osobowy V. (...) nr rej. (...) oskarżonego M. M. (1). Oskarżony oświadczył, iż obowiązuje go zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. Poddano go badaniom na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem alkometr.

O godzinie: 13:13 oskarżony miał 1,50 mg/l, 13:17 – 1, 48 mg/l, 13:31 – 1,40 mg/l - alkoholu w wydychanym powietrzu.

/dokumentacja z badania stanu trze ź wo ś ci – k. 3 - 4, notatka urz ę dowa k1, wyja ś nienia oskar ż onego k.11/

Oskar ż ony (...) M. urodzi ł si ę w dniu (...), zdoby ł wykszta ł cenie zawodowe - jako mechanik urz ą dze ń przemys ł owych jest rozwiedziony, ma na utrzymaniu 18 –letni ą córk ę , nigdzie nie pracuje – utrzymuje si ę z renty chorobowej w wysoko ś ci 620 z ł . , jest wspó ł w ł a ś cicielem domu jednorodzinnego i by ł dotychczas sze ś ciokrotnie karany

Oskar żony nie leczy ł si ę nigdy psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo i nie by ł badany psychologicznie ( dane osobowo-poznawcze k.64,dane o karalno ś ci k.60,61).

Wyrokiem S ą du Rejonowego w B. z dnia 10 listopada 2010r w sprawie (...) M. M. zosta ł skazany za czyn z art. 178a§ 1na kar ę 5 miesi ę cy pozbawienia wolno ś ci z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby dwóch lat, orzeczono te ż zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat ( odpis wyroku k.27).

Wyrokiem S ą du Rejonowego dla Ł odzi- Widzewa w Ł odzi w sprawie (...) z dnia 21 16 stycznia 2014 r. – prawomocnym od dnia 4 wrze ś nia 2014 r. zosta ł skazany za przest ę pstwo z art.178a§ 1i 4 kk na kar ę 1 roku pozbawienia wolno ś ci, z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres próby 5 lat, a tak ż e orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu l ą dowym na okres 5 lat ( odpisy wyroków k.23,24).

Zarówno w toku post ę powania przygotowawczego jak i s ą dowego oskar ż ony przyzna ł si ę do dokonania zarzucanego mu czynu, wyja ś niaj ą c, ż e przejecha ł tym autem oko ł o 20-30 metrów z parkingu do swojego domu i wtedy zatrzymali go policjanci do kontroli. Tego dnia nie spo ż ywa ł alkoholu, czu ł si ę w miar ę dobrze. Wódk ę pi ł dzie ń wcze ś niej.

/wyja ś nienia oskar ż onego - k. 11 /

S ą d Rejonowy zwa ż y ł , co nast ę puje:

Okoliczności popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu nie budzą żadnych wątpliwości, oskarżony został zatrzymany podczas prowadzenia samochodu po drodze publicznej , gdy znajdował się w stanie nietrzeźwym.

Stan nietrzeźwości oskarżonego potwierdzony został w pełni wiarygodnym badaniem alkometrem, które to urządzenie, jako w pełni sprawne posiadało stosowne świadectwo legalizacji, potwierdzając jego zdatność do użytku, w tym możność wiarygodnego pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu.

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd nadto oparł się na dokumentach w tym w postaci: danych o karalności, które korelowały z wyrokami, a więc Sąd ustalił, że zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych obowiązywał w dacie popełnienia zarzucanego mu czynu.

W ocenie Sądu, zgromadzone dowody pozwoliły na uznanie, że w dniu 19 kwietnia 2017r oskarżony znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadził pojazd mechaniczny- samochód osobowy w ruchu lądowym , będąc wcześniej skazanym prawomocnymi wyrokami za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości - wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzezinach z dnia 10 listopada 2010r w sprawie (...) M. M. (1) został skazany za czyn z art. 178a§ 1na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby dwóch lat, orzeczono też zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat : wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi w sprawie (...) z dnia 21 16 stycznia 2014 r. – prawomocnym od dnia 4 września 2014 r. został skazany za przestępstwo z art.178a§ 1i 4 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres próby 5 lat, a także orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat i zachowaniem swym wyczerpał znamiona przestępstwa zdefiniowanego w przepisie art. 178a § 1 i 4 kk.

Jednocześnie nie budzi wątpliwości, że w/w dacie oskarżony był już uprzednio prawomocnie skazany za przestępstwo z art. 178a § 1 kk i kierował autem w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia takich pojazdów.

Oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Spożył alkohol w dużych ilościach przed kierowaniem pojazdem, na co wskazuje wynik przeprowadzonych badań. Jego twierdzenie, iż czuł się dobrze nie usprawiedliwia w żaden sposób jego zachowania.

W toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające winę lub bezprawność popełnionego czynu.

Oskarżony, pomimo iż znajdował się pod wpływem alkoholu, dysponował możliwością oceny swojego zachowania i w chwili dokonywania przypisanego mu czynu znajdował się w takiej sytuacji motywacyjnej, że mógł zachować się zgodnie z normami prawa.

Czyn oskarżonego charakteryzował się znaczną społeczną szkodliwością. Ilość spożytego przez oskarżonego alkoholu była na tyle znaczna, że prowadziła do wyniku przewyższającego wartości minimalne wynikające z art. 115 § 16 kk, definiującego stan nietrzeźwości. Stan nietrzeźwości zachodzi bowiem, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Przy tym stężeniu alkoholu we krwi występuje już upośledzenie zdolności do prowadzenia pojazdów. Upośledzenie to jest tym wyższe, im większy jest poziom alkoholu we krwi. Stan wywołany spożywanym alkoholem mógł znacznie ograniczać możliwości jego percepcji.

Oskarżony, po raz kolejny naruszył podstawową zasadę bezpieczeństwa w ruchu drogowym – zasadę trzeźwości, a swoim zachowaniem godził w bezpieczeństwo i poczucie pewności innych uczestników ruchu drogowego, nadto w sposób zawiniony naruszał zakaz sądowy.

Okolicznością obciążającą jest postawa sprawcy, który z błahych powodów i bez żadnej pilnej potrzeby, w miejscu publicznym, a więc bez żadnej refleksji złamał zakaz sądowy i to będąc pod wpływem alkoholu, a nadto na niekorzyść M. M. (1) Sąd poczytał uprzednią wielokrotną karalność, w tym złamanie zakazu sądowego.

Za przypisany sprawcy czyn Sąd wymierzył karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, która została dostosowana do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i zdaniem Sądu, spełni swe cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, oddziaływania prewencyjnego i wychowawczego na oskarżonego, a zwłaszcza pozwoli uzmysłowić nieopłacalność tego typu przestępnych zachowań i nieuchronność poniesienia konsekwencji prawnych, jakie ze sobą niosą. Oskarżony jest sprawcą niepoprawnym, a jego sposób postępowania w dniu 10 października 2015 r. świadczy dobitnie o stosunku do kar wolnościowych oraz wskazuje na brak jakiegokolwiek szacunku do porządku prawnego i norm społecznych.

Sąd orzekł również na podstawie art. 42 § 3 kk zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio, co ma zapobiec ponownemu popełnianiu przez oskarżonego przestępstw tego typu oraz oddziaływać na niego represyjnie i dyscyplinująco, bowiem winien on zostać wyeliminowany z grona uczestników ruchu drogowego, jako osoba stwarzająca realne zagrożenie dla jego bezpieczeństwa.

Orzeczenie dożywotniego zakazu jest adekwatne do rzeczywistego zagrożenia, jakie M. M. (1) stworzył po raz kolejny swoim zachowaniem. Najskuteczniejszym bowiem sposobem poprawy bezpieczeństwa w ruchu lądowym jest wyłączenie z niego osób, które zagrażają temu bezpieczeństwu i nie przestrzegają zasad określonych prawem, w tym również nie stosują się do orzeczonego zakazu, popełniają kolejne przestępstwo jazdy w stanie nietrzeźwości. Z tych też względów, Sąd nie znalazł podstaw do skorzystania z możliwości nie orzekania dożywotnio tego środka karnego, nie znajdując w ustalonych okolicznościach żadnych szczególnych podstaw, które tłumaczyłyby zachowanie oskarżonego.

Na podstawie art. 43a § 2 kk Sąd orzekł również świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, które to stanowi finansową dolegliwość dla oskarżonego. Wysokość świadczenia została dostosowana do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu sprawcy, a ustalona została na poziomie minimalnym – co uwzględnia sytuacje finansową oskarżonego.

W ocenie Sądu wymierzone: kara i środki karne są adekwatne do realiów faktycznych sprawy i będą wystarczającą dolegliwością dla osiągnięcia celów kary.

Zwalniając oskarżonego od kosztów sądowych, Sąd działał w oparciu o art. 624§ 1 kpk w zw. z art. 626 § 1 kpk uwzględniając trudną sytuację majątkową oskarżonego, który utrzymuje się z renty chorobowej w niskiej wysokości.