Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 778/16

Dnia 6 września 2017roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Elżbieta Kwaśniewska

Protokolant st. sekr. sąd. Karina Drytkiewicz

w obecności Asesora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu K. R.

po rozpoznaniu w dniach 19 kwietnia 2017 r., 8 maja 2017 r., 7 sierpnia 2017 roku, 19 lipca 2017 r., 6 września 2017 r.

sprawy K. A. (1) , s. T. i H. zd. C., ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 20 listopada 2013 roku w miejscowości K., gm. S., pow. (...), woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowo - Usługowa (...) dokonał przywłaszczenia niżej wymienionych ruchomości, które na mocy zawartych z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umów pożyczek i umów ustanowienia zabezpieczenia pod warunkiem zawieszającym spłaty zaciągniętych przez niego zobowiązań finansowych (umowy przewłaszczenia), prawo własności do przedmiotowych ruchomości przeszło na pożyczkodawcę na skutek wypowiedzenia mu niniejszych umów na skutek zalegania przez niego w spłacie wymagalnych rat pożyczek, odmówił wydania ruchomości przewłaszczonych na rzecz pożyczkodawcy, czym spowodował stratę majątkową na szkodę swojego wierzyciela w ten sposób, że pomimo wypowiedzenia mu przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. poniższych umów pożyczek:

- numer (...) PL z dnia 16 sierpnia 2012 roku i umowy z dnia 15 października 2012 roku ustanowienia zabezpieczenia pod warunkiem zawieszającym stanowiącej zabezpieczenie spłaty umowy pożyczki,

- numer (...) z dnia 22 stycznia 2013 roku i umowy z dnia l lutego 2013 roku ustanowienia zabezpieczenia pod warunkiem zawieszającym stanowiącej zabezpieczenie spłaty umowy pożyczki,

nie zwrócił przejętych na własność przez pożyczkodawcę z dniem 21 listopada 2013 roku stanowiących przedmiot wyżej wymienionych umów ruchomości odpowiednio w postaci:

- naczepy - wywrotki aluminiowej marki (...) o nr rej. (...), rok produkcji 2012, numer ramy (...),

- naczepy - wywrotki aluminiowej marki (...) o nr rej. (...)

(...), rok produkcji 2012, numer ramy (...),

jak również ich równowartości, dokonując tym samym przywłaszczenia wyżej wymienionych ruchomości, czym spowodował stratę majątkową w łącznej kwocie 200.000,00 (dwustu tysięcy 00/100) złotych na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

to jest o przestępstwo z art. 284 § l kk w zw. z art. 12 kk

II. w dniu 30 grudnia 2013 roku w miejscowości K., gm. S., pow. (...), woj. (...), prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą Firmą Handlowo - Usługową (...) dokonał przywłaszczenia ruchomości powierzonej mu do użytkowania przez finansującego na podstawie zawartej przez niego z leasingodawcą umowy leasingu operacyjnego numer (...) z dnia 15 września 2009 roku i pomimo mu jej wypowiedzenia przez wierzyciela nie zwrócił stanowiącej przedmiot tejże umowy ruchomości w postaci naczepy - wywrotki marki (...) o nr rej. (...), rok produkcji 2009, numer ramy (...), jak również jej równowartości, czym spowodował stratę majątkową w kwocie 42.400,00 (czterdzieści dwa tysiące czterysta 00/100) złotych na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

to jest o przestępstwo z art. 284 § 2 kk

1.  oskarżonego K. A. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie I, tj. przestępstwa z art. 284 § l kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4§1 kk i za to na podstawie art. 284§1 kk w zw. z art. 4§1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, a na podstawie art.33§2 kk w zw. z art. 4§1 kk grzywnę w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

2.  oskarżonego K. A. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie II, tj. przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 4§1 kk i za to na podstawie art. 284§2 kk w zw. z art. 4§1 kk wymierza oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art.33§2 kk w zw. z art. 4§1 kk grzywnę w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;,

3.  na podstawie art. 85 kk i art.86§1 i 2 kk w zw. z art.4§1 kk w miejsce z osobna wymierzonych oskarżonemu kar wymierza oskarżonemu karę łączną 1 (jednego ) roku pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

4.  na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 pkt. 1 kk w zw. z art.4§1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3(trzech) lat próby ,

5.  na podstawie art. 46§1 kk w zw. z art.4§1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zwrot pokrzywdzonemu (...) Sp. zoo z siedzibą w W. naczepy - wywrotki marki (...) o nr rej. (...), rok produkcji 2009, numer ramy (...) w terminie 2(dwóch) tygodni od dnia uprawomocnienia się wyroku ,

6.  na podstawie art. 230§2 kpk zwraca oskarżonemu dowody rzeczowe zapisane pod poz. 4/17 wykazu dowodów rzeczowych ;

7.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sadowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 778/16

UZASADNIENIE

Oskarżony K. A. (1) prowadził działalność gospodarczą pod nazwą „ Firma Handlowo - Usługowa (...) „ w miejscowości K. gm. S..

W dniu 16 sierpnia 2012 roku oskarżony zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki o numerze (...) w celu dokonania zakupu na potrzeby swojej działalności gospodarczej naczepy - wywrotki aluminiowej (...), rok produkcji 2012 ( numer ramy (...)) o numerze rej. (...). Następnie w dniu 15 października 2012 roku zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę ustanowienia zabezpieczenia pod warunkiem zawieszającym spłaty tej pożyczki. Zabezpieczenie to polegało na zobowiązaniu się oskarżonego K. A. do przeniesienia własności ww naczepy na rzecz pożyczkodawcy w przypadku niewywiązywania się przez niego z warunków umowy, a zwłaszcza powstania opóźnienia w spłacie którejkolwiek z rat.

( dowód : wyjaśnienia oskarżonego K. A. (1) k. 1315-1316,1318-1319,1600 v, 1656; zeznania świadka P. F. k.2-5,828-829, 1601-1601v; umowa pożyczki wraz z z kopią zastawu rejestrowego do umowy (...) k.40-44,690-694,45-48,695-698,49-50,55-60,699-704,705-710, deklaracja wekslowa k. 63; dokumenty rejestracji pojazdu k. 469-478, 1249-1258, potwierdzenie odbioru wypowiedzenia umowy k. 736-737; 739-740 ; oświadczenie o przejęciu na własność k. 734; wezwanie przesądowe k. 738; kopie zamówień k. 1325-1390)

W dniu 22 stycznia 2013 roku oskarżony K. A. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kolejną umowę pożyczki o nr (...) w celu zakupu naczepy – wywrotki aluminiowej marki ”. (...) KOLEBA”, rok prod.2012 ( numer ramy (...)) o numerze rej. (...). W dniu 1 lutego 2013 roku oskarżony w związku z udzieloną pożyczką zawarł z pożyczkodawcą umowę ustanowienia zabezpieczenia pod warunkiem zawieszającym. Przedmiotem zabezpieczenia była zakupiona naczepa wywrotka aluminiowa m-ki (...) o nr seryjnym (...). Oskarżony zobowiązał się do przeniesienia własności przedmiotu zabezpieczenia na pożyczkodawcę w przypadku niewywiązywania się przez niego z warunków umowy, a zwłaszcza powstania opóźnienia w spłacie którejkolwiek z rat (§1 umowy). Z kolei w dniu 12 lutego 2013 roku oskarżony podpisał z pożyczkodawcą umowę zastawu rejestrowego.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. A. (1) k. 1315-1316,1318-1319,1600 v, 1656; zeznania świadka P. F. k.2-5,828-829, 1601-1601v ;umowa pożyczki k. 23-27,711-715, umowa ustanowienia zabezpieczenia k. 28-33,716-721,umowa zastawu rejestrowego k. 34-37,722-724, deklaracja wekslowa k. 38; dokumenty rejestracji pojazdu k. 479-489,1268-1277; potwierdzenie odbioru wypowiedzenia umowy k. 7231-732; oświadczenie o przejęciu na własność k. 735; pismo (...) Sp. z o.o. k. 899,1187)

Oskarżony K. A. (1) nie dokonywał w terminie spłat określonych w harmonogramie i został do wezwany do spłaty zadłużenia. W tej sytuacji, zgodnie z treścią zawartych z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umów ustanowienia zabezpieczenia pod warunkiem zawieszającym prawo własności do obu naczep w dniu 20 listopada 2013 roku przeszło na pożyczkodawcę.

Oskarżony dokonywał uzgodnień z pożyczkodawcą i na jego wniosek spłata zaległości miała nastąpić w dwóch równych ratach po 24 000 złotych każda, odpowiednio płatnych w dniach 28 listopada 2013 roku i 2 grudnia 2013 roku. Oskarżony K. A. powyższych wpłat nie dokonał. W związku z tym do miejsca prowadzenia przez niego działalności gospodarczej w dniu 9 grudnia 2013 roku przyjechał pracownik firmy (...) Sp. z o.o. w celu odebrania naczep stanowiących przedmiot zabezpieczenia. Na miejscu nie zastał oskarżonego, a w rozmowie telefonicznej K. A. ponownie zdeklarował spłatę zadłużenia jednak w późniejszym czasie. Pomimo takiej deklaracji oskarżony nie dokonał żadnej wpłaty na poczet zaległości, a w dniu 22 stycznia 2014 roku P. F. przyjechał do miejsca zamieszkania oskarżonego ale nie zastał go i nie ujawnił naczep. Nie dokonując zwrotu przedmiotów zabezpieczenia oskarżony spowodował szkodę w wysokości 200 000 złotych wobec pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Ostatecznie oskarżony zwrócił (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. naczepy stanowiące przedmiot umów pożyczki o numerach (...).

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. A. (1) k. 1315-1316,1318-1319,1600 v, 1656; deklaracja k.8; faktury VAT k.9,14; polecenia przelewów k. 10-12, 16; zlecenia windykacji k. 17-18; wezwania o spłaty pożyczek k. 19-20,727-728,21-22,729-730; potwierdzenie zwrotu k. 1619- 1620, 1478)

Oskarżony K. A. (1) w dniu 15 września 2013 roku zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę leasingu operacyjnego o numerze (...). Przedmiotem tej umowy była naczepa – wywrotka marki B. o nr rej. (...), rok produkcji 2009 ( o numerze ramy (...)). Z powodu niewywiązywania się przez oskarżonego ze spłaty określonych umową rat w dniu 27 grudnia 2013 roku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wypowiedział skutecznie oskarżonemu umowę leasingu ( pismo wypowiadające doręczono oskarżonemu skutecznie w dniu 16 grudnia 2013 roku). Oskarżony nie zwrócił przedmiotu leasingu i w rozmowach z przedstawicielami spółki negocjował spłatę powstałego zadłużenia. Ostatecznie oskarżony odmówił wydania wywrotki wskazując, że jest mu ona potrzebna do prowadzenia działalności gospodarczej. Oskarżony nie zwrócił pokrzywdzonej Spółce przedmiotu leasingu powodując szkodę majątkowa w wysokości 42 400,00 złotych .

( dowód : wyjaśnienia oskarżonego K. A. (1) k. 1315-1316,1318-1319,1600 v, 1656; zawiadomienie k.71-74,221-225; zeznania świadków: H. P. k. 797-798, 1601v; T. G. k. 238; dokumenty pojazdu k. 91-92,93,94-97,98,99,101-102,139, 1214-1217; pismo (...) Sp. z o.o. k. 192, 900, 1635, 1652; potwierdzenie odbioru k. 502-503,598-599; pismo Starostwa Powiatowego k. 1493 )

Wobec oskarżonego K. A. (1) prowadzone były postępowania egzekucyjne w sprawach Km 5694/13, Km 1395/13 oraz K. 19/14. Oskarżony posiadał także datowane na 2010 rok zalęgłości z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie podatku VAT, jak również zaległości z tego samego tytułu za lata 2011-2013, co do których wystawiono tytuły wykonawcze. Oskarżonego obciążały także zaległości z tytułu wpłat na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za lata 2010 do 2014 . W latach 2011 i 2012 firma oskarżonego zachowywała płynność finansową, natomiast kondycja finansowa firmy zaczęła się pogarszać w listopadzie 2013 roku, a w 2014 roku działalność ta została ograniczona.

( dowód: pisma komorników k. 210-212,213-219,234-236,239-242; pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego k. 245-249v; kopie tytułów wykonawczych k. 250-321v; pismo ZUS z załącznikami k. 326-326v,327-454v; protokół zatrzymania rzeczy k. 813-817; opinia k. 874-882 ; zeznania świadka A. B. k.809v , P. W. k. 1158; informacja o dochodach k. 1395; zestawienia faktur k. 1404-1411; zeznania E. M. k. 1309-1310 )

Oskarżony K. A. (1) cierpi na zespół zależności alkoholowej w fazie abstynencji. W chwili popełnienia czynów nie miał zniesionej ani ograniczonej poczytalności. Oskarżony K. A. (1) ma 42 lata. Jest żonaty, posiada na utrzymaniu dwoje dzieci Ma wykształcenie zawodowe w zawodzie kierowca-mechanik. Żona oskarżonego prowadzi własną działalność gospodarczą. Oskarżony był uprzednio karany .

( dowód: karta karna k.1391-1392,1495,1497; opinia sądowo-psychiatryczna k. 1412-1415, odpis wyroku k. 1498-1509; wydruk z (...) k. 1482-1492 )

Oskarżony K. A. (1) w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, a przed Sądem stwierdził, że przyznaje się tylko do tego, że naczepy miał i je użytkował. Podtrzymał wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego, w których potwierdził skuteczność dokonania przez pokrzywdzonych wypowiedzeń umów, a także okoliczność, iż naczepy pozostawały u niego i były wykorzystywane do prowadzonej przez żonę działalności gospodarczej, która stanowiła jedyne źródło utrzymania jego rodziny i w prowadzeniu której jej pomagał. Podał, iż przyczyną opóźnień w spłacie rat były trudności firmy i utrata płynności finansowej spowodowana opóźnieniami w płatnościach ze strony kontrahentów. Natomiast środki z działalności żony miały pozwolić także na spłatę zaległości. Oskarżony stwierdził, iż oddał jedną z naczep (...) Sp. z o.o. w W. i zamierza także zwrócić dwie pozostałe. Ponadto podał, iż wielokrotnie chciał dogadać się z pożyczkodawcą do spłaty zaległości i zwrot jednej z naczep miał świadczyć o jego wiarygodności.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego K. A. (1), co do kwestii dotyczących zarówno zawarcia wskazanych wyżej umów, ich skutecznego wypowiedzenia oraz podawanych przez niego przyczyn nie dokonania zwrotu przedmiotów bezpośrednio w momencie powstania po jego stronie takiego obowiązku. Okoliczności zawarcia umów i ich wypowiedzenia potwierdzają zgromadzone w sprawie i nie kwestionowane dokumenty. Oskarżony nie kwestionuje także faktu zatrzymania przedmiotów przewłaszczenia ( w przypadku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.) oraz przedmiotu umowy leasingu operacyjnego zawartej z (...) Sp. z o.o. Okoliczności te poparte zostały zeznaniami pracowników firm zajmujących się egzekwowaniem od oskarżonego tego obowiązku, tj. świadków P. F. i H. P.. Z ich konkretnych w treści i logicznych zeznań oraz przedłożonych dokumentów wynika także podkreślana przez oskarżonego okoliczność podejmowania prób negocjacji, co do dalszych spłat. Także zeznaniom świadków T. G., A. B. i P. W. jako rzeczowym Sąd dał w pełni wiarę. Waloru wiarygodności Sąd nie odmówił także tej części wyjaśnień oskarżonego K. A., która odnosiła się do kwestii wykorzystywania opisanych, niezwróconych naczep w działalności gospodarczej żony oskarżonego i wykonywania nimi usług, co z kolei zostało potwierdzone dołączonymi zamówieniami. W sprawie brak jest jakichkolwiek innych dowodów, które wskazywałyby na odmienną motywację oskarżonego.

Przydatną w sprawie okazała się, uzupełniona jasnymi w treści zeznaniami złożonymi przez biegłego E. M. z dziedziny finansów i rachunkowości, opinia z dnia 16.10.2015 roku. Opinię te cechuje kompleksowość i pełność - biegła korzystała z całej zabezpieczonej dokumentacji finansowej , a wnioski z niej płynące są logiczne i jasne.

Także opinia sądowo - psychiatryczna sporządzona po jednorazowym badaniu oskarżonego K. A. (3) nie budzi wątpliwości co do jej pełności i przydatności w sprawie w zakresie oceny świadomości działania oskarżonego.

Sąd zważył,co następuje :

Zgromadzony w sprawie materiał dowody poddany ocenie Sądu pozwolił na ustalenie, że oskarżony K. A. (1) w dniu 20 listopada 2013 roku, mając pełną świadomość obowiązku dokonania zwrotu przejętych na własność przez (...) Sp.z o.o. w W. z dniem 20 listopada 2013 roku naczepy - wywrotki aluminiowej (...), rok produkcji 2012 ( numer ramy (...)) o numerze rej. (...). oraz naczepy – wywrotki aluminiowej marki ”. (...) KOLEBA”, rok prod.2012 ( numer ramy (...)) o numerze rej. (...) odmówił ich wydania, powodując szkodę w wysokości 200 000 złotych na rzecz (...) Sp.z o.o. w W..

Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony nie miał zamiaru dokonania zwrotu opisanych wyżej wywrotek, bowiem zamierzał wykorzystywać je do dalszej działalności gospodarczej. W tej sytuacji jego działanie miało charakter działania w z góry powziętym zamiarem i w krótkim odstępie czasu. Podejmowane przez niego próby negocjacji dotyczącej spłaty miały charakter pozornych i zmierzających raczej do przedłużenia okresu posiadania rzeczy i czerpania z nich korzyści. Oskarżony nie dokonał żadnej z deklarowanych przez siebie wpłat. Biorąc pod uwagę treść opinii biegłego w tamtym okresie oskarżony nie miał płynności finansowej, a zatem nie był w stanie uregulować zaległości. Niewątpliwie zachowanie to zostało podjęte w celu uzyskania korzyści majątkowej, bowiem oskarżony nadal wykorzystywał pojazdy w działalności gospodarczej i tym samym zwiększył swoje aktywa. Zadysponował także tymi rzeczami jak właściciel przekazując je faktycznie do firmy prowadzonej przez żonę, gdzie służyły do realizacji zamówień. Swoim zachowaniem zrealizował zatem znamiona art. 284§1 kk w zw. z art. 12 kk .

Nadto oskarżony K. A. (1) w dniu 30 grudnia 2013 roku włączył cudzą, legalnie posiadaną rzecz stanowiącą przedmiot leasingu operacyjnego w postaci naczepy – wywrotki marki B. o nr rej. (...), rok produkcji 2009 ( o numerze ramy (...)) do swojego majątku i rozporządzał nią jak swoją własnością z wykluczeniem osoby uprawnionej - pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. w W.. Rozporządzenie to polegało na przekazaniu tego pojazdu do wykorzystywania go w działalności gospodarczej żony, pomimo skutecznego i niekwestionowanego przez oskarżonego K. A. wezwania do jego zwrotu. Przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym, a istotnym elementem strony podmiotowej sprzeniewierzenia nie jest sam fakt odmowy wydania rzeczy powierzonej, lecz powody niezwrócenia, a więc wola włączenia rzeczy do swojego majątku lub wola postępowania z nią jak z własną. – por. M. K., komentarz do art. 284 k.k., [w:] A. B.-O., G. B., Z. Ć., M. K., P. K., J. M., J. R., M. R., M. S., W. W., A. Z.. K. karny. Cześć szczególna. Tom II . Komentarz do art. 117-227 k.k., Z., 2006, wyd II. Analizując zachowanie oskarżonego w tym aspekcie należy stwierdzić, iż zamiar towarzyszący odmowie wydania naczepy był jednoznaczny, bowiem oskarżony nie mógł zakładać, że w trudnej sytuacji finansowej w jakiej znalazła się jego firma będzie w stanie zrealizować deklaracje dotyczące spłaty. Nadto oskarżony zadysponował rzeczą jak właściciel i wbrew woli pokrzywdzonego. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że obecnej chwili, pomimo stworzenia sobie i żonie prowadzącej działalność gospodarczą dogodnej sytuacji korzystania z naczepy bez kosztów, oskarżony nie zapłacił zaległości.

Swoim zachowaniem oskarżony wypełnił znamiona art. 284§2 kk .

Stronę podmiotową obu tych czynów stanowi umyślność. Oskarżony działał umyślnie. W przypadku czynu z art.284§2 kk z zamiarem bezpośrednim kierunkowym, gdyż mając świadomość, że rzecz nie została przekazana mu do swobodnego dysponowania, postąpił z nią w sposób sprzeczny z uzgodnieniami poczynionymi z (...) Sp. z o.o. w W.. W obu przypadkach działał w celu włączenia tych rzeczy do swojego majątku, a zamiar taki uzewnętrznił poprzez bezprawne zatrzymanie cudzych rzeczy, odmowę ich zwrotu i brak realizacji ( pomimo deklaracji w tym zakresie ) podjętych zobowiązań w zakresie spłaty zaległości.

Stopień społecznej szkodliwości czynu jest spory. Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu Sąd – zgodnie z art. 115 § 2 k.k. – wziął pod uwagę rodzaj i charakter zaatakowanego dobra, którą jest cudza własność. Za taką oceną przemawia też duża wysokość wyrządzonej szkody. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości w niniejszej sprawie należy także uwzględnić okoliczność, iż oskarżony K. A. (1) początkowo płacił raty wynikające z umowy pożyczki oraz raty leasingu operacyjnego.

W sprawie nie ujawniły się okoliczności, które wpłynęłyby na ocenę stopnia zawinienia oskarżonego, bowiem był on poczytalny, podejmował w pełni przemyślane decyzje i winien przewidywać ich konsekwencje. Oskarżony miał przy tym swobodę decyzyjną, a więc możliwość podjęcia decyzji zgodnej z prawem, tj. dokonania zwrotu naczep pokrzywdzonym.

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe za poszczególne przestępstwa Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność K. A. (1), w tym za przestępstwo podobne. Jako okoliczność łagodzącą uznano natomiast znaczny upływ czasu od zdarzeń objętych zarzutem oraz fakt dokonania przez oskarżonego zwrotu przedmiotów przewłaszczenia (...) Sp. zo.o. w W..

W chwili orzekania w przedmiotowej sprawie obowiązywały ustawy inne niż w czasie popełnienia przestępstwa. Badając, która z ustaw jest „względniejsza” w rozumieniu art. 4 § 1 kk, należy brać pod uwagę całokształt konsekwencji wynikających z zastosowania konkurujących ze sobą ustaw, np. rodzaj możliwych albo koniecznych do orzeczenia środków karnych czy okres wymagany do zatarcia skazania – tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 stycznia 2017 r. w sprawie IV KK 188/16, opubl. Legalis nr 1546752. Jednocześnie brak jest możliwości orzekania częściowo w oparciu o przepisy ustawy obowiązującej poprzednio, a częściowo o przepisy ustawy nowej ( tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 października 2016 r. w sprawie IV KK 139/16- Legalis nr1511766). Kierując się zasadą wyrażoną w art. 4§1 kk Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały przepisy kodeksu karnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2015 roku (ustawa nowelizującej z dnia 20 lutego 2015 r. - Dz.U. poz. 396), a to przede wszystkim ze względu na brzmienie art.69 kk.

W stanie prawnym obowiązującym w czasie wyrokowania w niniejszej sprawie uprzednia karalność oskarżonego K. A. (1) na karę pozbawienia wolności ostatecznie eliminowałoby możliwość skorzystania wobec tego oskarżonego z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary.

Mając na uwadze powyższe oraz znaczny stopień winy i spory stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych wraz z dyrektywami wymiaru kary z art. 53 k.k. Sąd wymierzył oskarżonemu za czyn z art.284§1 kk w zw. z art.12 kk karę 1 roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych grzywny po 10 zł. każda stawka. Za drugi czyn z art. 284§2 kk oskarżonemu wymierzono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 60 stawek dziennych grzywny po 10 zł. każda stawka.

Wymierzone za te czyny kary jednostkowe są w ocenie Sądu wystarczającym środkiem oddziaływania i nie przekraczają winy sprawcy, a nadto nie są nadmiernie surowe i uwzględniają zarówno sposób działania oskarżonego i jego motywację.

Działając na zasadzie art.85 kk i art.86§1 i 2 kk w miejsce orzeczonych z osobna wobec K. A. (1) kar pozbawienia wolności wymierzono oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności, a także karę łączną 80 stawek dziennych grzywny, określając przy tym wysokość jednej stawki na 10 złotych. Wymierzone oskarżonemu kary łączne są dostatecznie dolegliwe dla sprawcy i uwzględniają całokształt okoliczności, w jakich doszło do realizacji przez oskarżonego znamion przestępstw mu przypisanych. Z kolei określona wysokość stawki dziennej odpowiada możliwościom finansowym oskarżonego.

Sąd zastosował wobec oskarżonego K. A. (1) dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 3 lat próby, co było możliwe wobec skorzystania z klauzuli art. 4§1 kk . Biorąc pod uwagę dotychczasową postawę K. A., a zwłaszcza prowadzenie ustabilizowanego trybu życia w ocenie Sądu istnieje pozytywna prognoza i podstawa do uznania, że mimo nie wymierzenia mu kary bezwzględnej oskarżony będzie przestrzegać norm prawnych, a zwłaszcza, że nie powróci do przestępstwa. Ustalony okres próby pozwoli na zweryfikowanie dalszej podstawy oskarżonego.

Uznając winę oskarżonego w zakresie stawianego mu zarzutu z art. 284 §2 kk Sąd na alternatywny wniosek oskarżyciela posiłkowego (...) Sp. z o.o. w W. zobowiązał K. A. do dokonania zwrotu naczepy – wywrotki marki B. o nr rej. (...), rok produkcji 2009 ( o numerze ramy (...)) w posiadaniu której nadal jest, w terminie 2 tygodni od dnia uprawomocnienia się wyroku.

Działając na zasadzie art.230§2 kpk Sąd zwrócił zbędne na obecnym etapie postępowania dowody rzeczowe w postaci zabezpieczonej dokumentacji finansowej działalności prowadzonej przez K. A. zapisane pod poz. Drz. 4/17 oskarżonemu.

Sąd zwolnił oskarżonego K. A. (1) w całości od ponoszenia kosztów sądowych, bowiem aktualna sytuacja finansowa oskarżonego, który nie prowadzi już działalności gospodarczej i posiada ograniczone dochody uzasadnia taką decyzję.