Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Honorata Wójcik

Protokolant: sekr. sąd. Barbara Salamondra

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2018 roku

sprawy z powództwa małoletniej J. P. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową A. W. (1)

przeciwko P. P.

o alimenty

1.  zasądza od P. P. na rzecz jego małoletniej córki J. P. ur. (...) alimenty w kwocie po 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych miesięcznie płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dziecka A. W. (1) poczynając od dnia 31.07.2017 r.,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  zasądza od P. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem nieuiszczonego wpisu;

4.  zasądza od P. P. na rzecz A. W. (1) jako ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

5.  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 106/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 lipca 2017 roku małoletnia powódka J. P. reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową A. W. (1) oraz pełnomocnika w osobie adwokata, wniosła o zasądzenie od pozwanego P. P. alimentów na rzecz małoletniej powódki
w kwocie po 2.000 złotych miesięcznie, płatnych do dnia 10. każdego miesiąca wraz
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dziecka A. W. (1) wraz z wnioskiem o zabezpieczenie powództwa do kwoty po 1.500 złotych miesięcznie (pozew – k. 2 – 7).

Przedstawicielka ustawowa małoletniej, w uzasadnieniu pozwu wskazała, że pozwany od maja 2017 r. zerwał wszelkie kontakty z A. W. (1) oraz dziećmi: córką J. P.
i synem A. W. (2) (odrębne postępowanie w przedmiocie ustalenia ojcostwa
i alimentów) przerzucając cały ciężar ponoszenia kosztów utrzymania i osobistych starań
o wychowanie dzieci na ich matkę. A. W. (1) wraz z dziećmi mieszka w domu, którego
w części jest współwłaścicielką po nieżyjącym ojcu. Utrzymuje się ze świadczeń z pomocy społecznej z programu Rodzina 500+, na każde z dzieci oraz zasiłku rodzinnego w kwocie 193 zł z tytułu samotnego wychowywania dziecka, świadczenia rodzicielskiego w kwocie 1.000 zł przyznanego do dnia 3 listopada 2017 r. Świadczenia z zakresu programu 500+, zasiłku rodzinnego, świadczenia wychowawcze nie wpływają na zakres świadczeń alimentacyjnych. W utrzymaniu powódki pomaga babka macierzysta T. W.
w zakresie rzeczowym, jak i finansowym. Miesięczny koszt utrzymania powódki wynosi około 1.200 zł. Pozwany jest czynnym adwokatem prowadzącym od kilkunastu lat kancelarię w (...), a od grudnia 2016 r. rozszerzył działalność gospodarczą o wynajem
i zarządzanie nieruchomościami. Jest właścicielem dwóch lokali mieszkalnych w (...)przy ul. (...), domu w(...)przy ul. (...), którego drugim współwłaścicielem była nieżyjąca matka pozwanego (pozew k. – 2 - 5).

Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Łowiczu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich zabezpieczył powództwo przez zobowiązanie pozwanego P. P. do uiszczania w czasie trwania postępowania w niniejszej sprawie na rzecz J. P. kwoty 1.500 złotych miesięcznie tytułem alimentów (postanowienie – k. 31).

Wskutek zażalenia pozwanego (k. 57-59) Sąd Okręgowy w Łodzi XII Wydział Cywilny Rodzinnych postanowieniem z dnia 7 listopada 2017 roku w sprawie o sygn. akt XII Cz 412/17 zmienił zaskarżone postanowienie w punkcie 1. w ten tylko sposób, że kwotę 1.500 zł obniżył do kwoty 1.200 zł i oddalił zażalenie w pozostałej części, ponadto oddalił zażalenie (k. 42-45) strony powodowej (postanowienie – k. 125-131).

Pozwany nie uznał żadnej kwoty alimentów, zadeklarował, że chciałby, aby tak jak dotychczas mógł kupować córce ubrania i zakwestionował wysokość ponoszonych przez przedstawicielkę ustawową wydatków. Powyższe stanowiska zostały rozwinięte i podtrzymane przez obie strony w dalszym toku postępowania, zarówno w składanych pismach procesowych, jak i na rozprawie przed Sądem (pismo powódki – k. 139-142; pismo powódki – k. 187-142; pismo pozwanego – k. 222, 223-224, 265-266; protokół z rozprawy z dnia 07.12.2017 r. – k. 244-248, z dnia 19.02.2018 r. – k. 269–271, dnia 08.03.2018 r. – k. 283-295).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. P. urodzona dnia (...) jest córką A. W. (1) oraz P. P.. Przedstawicielka ustawowa i pozwany nie mieszkają razem, nie byli małżeństwem.

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia – k. 8, okoliczności przyznane)

Małoletnia J. P. ma 10 lat, chodzi do klasy IV do (...) Szkoły Podstawowej (...) (...) w (...). Mieszka z przedstawicielką ustawową, młodszym bratem A. W. (2) i babką macierzystą w domu należącym do T. W. i A. W. (1). Jej potrzeby wynoszą około 1.500 złotych miesięcznie. Na kwotę tę składają się następujące pozycje: 167 złotych – koszty edukacyjne, w tym podręczniki nie refundowane, wyprawka szkolna (m.in. atlasy, globus, długopisy, zeszyty, bloki, farby, klej), komitet rodzicielski – 35 zł, składki klasowe – 10 zł, wycieczki szkolne – 360 zł, obiady; 160 złotych – udział w kosztach utrzymania domu, 270 złotych – wyżywienie, 230 złotych – ubranie, w tym mundurek szkolny i obuwie, 40 złotych – środki czystości i higieniczne, 20 złotych – zakup sprzętu sportowego, 70 złotych – zakup sprzętu muzycznego, 90 złotych – wypoczynek („wakacje z Bogiem” 800 złotych, ferie zimowe zorganizowane w szkole 60 zł), 125 zł – wyjazd wakacyjny lub feryjny; 45 złotych – leczenie, 85 złotych – rozrywka (m.in. prezenty na urodziny koleżanek), 100 złotych – koszty paliwa związane z dojazdem do szkoły, 35 złotych – zakup pościeli (kołdra, poduszka, poszwy), 35 złotych – zakup mebli i odświeżenie pokoju. Jeżeli chodzi o sprzęt sportowy to dwukrotnie miała kupowane łyżwy oraz rolki, hulajnogi, ponadto rower za 700 zł. Korzysta ponadto z pierwszego w życiu telefonu, który kosztował 400 zł. Przedstawicielka ustawowa doładowuje jej telefon za 25 zł miesięcznie. Małoletnia J. nie ma szczególnych potrzeb w zakresie leczenia. Przedstawicielka ustawowa leczy córkę w ramach NFZ, bywa u lekarza prywatnie, gdy córka zachoruje w sobotę lub niedzielę. Leczyła ponadto prywatnie zęby córki, po tym jak wypadły jej w jednym okresie plomby tymczasowe zakładane u stomatologa w (...). Małoletnia J. jest nosicielem opryszczki, zdarza się, że koszt leczenia w tym zakresie wynosi 70 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa zakupiła strój do pierwszej Komunii Świętej, poniosła koszty związane ze składkami i zakupem akcesoriów. Powódka nie wyjeżdża na ferie, gdyż przedstawicielki ustawowej na to nie stać. Małoletnia J. nie była nigdy w górach. Zorganizowanie takiego wyjazdu, który zaspokoiłby potrzeby powódki to koszt około 1.500 zł.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej z dnia 7.12.2017 r. 00:08:52 – k. 245 w zw. z zeznaniami z dnia 19.02.2018 r. 00:06:45 – k. 269v; zdjęcia pokoju powódki – k. 145; )

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki A. W. (1) ma 40 lat, jest ekonomistą. Po urodzeniu małoletniej powódki otrzymała od pozwanego 10.000 zł. Obecnie nie pracuje, jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w (...) jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. W ciągu ostatnich 9 lat pracowała około 2 lata. Zajmuje się wychowaniem dzieci, oprócz małoletniej powódki sprawuje bezpośrednią opiekę nad synem A. W. (2). Jej dochody stanowią świadczenia z pomocy społecznej w wysokości: świadczenie Rodzina 500+ na dwoje dzieci, zasiłek rodzinny, zasiłek dla matek samotnie wychowujących dzieci, łącznie jest to kwota 1.400 zł miesięcznie netto.

Mieszka w domu stanowiącym własność w domu należącym do niej jako spadkobierczyni swojego nieżyjącego ojca oraz do jej matki T. W.. Koszty utrzymania domu dzielone są proporcjonalne do liczby mieszkańców. Na koszty te składają się następujące pozycje: 100 złotych – energia elektryczna, 40 złotych – gaz, 269,51 złotych – podatek od nieruchomości, 30 złotych – woda, 5.160 złoty rocznie – opał, 313 złotych rocznie – wywóz nieczystości, 120 złotych rocznie - szambo. Babka macierzysta T. W. udziela powódce pomocy finansowej i rzeczowej.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej z dnia 7.12.2017 r. 00:08:52 – k. 245
w zw. z zeznaniami z dnia 19.02.2018 r. 00:06:45 – k. 269v; zaświadczenie z PUP w (...)– k. 9; decyzja MOPS w (...) – k. 10-13; decyzja wymiarowa – k. 14-15; dyplom – k. 156, umowa zlecenia – k. 157 – 161; umowa o dzieło – k. 162-163; świadectwo pracy – k. 164; oświadczenie bezrobotnego – k. 165-166; program stażu – k. 167; decyzja administracyjna – k. 168)

P. P. ma 50 lat, jest czynnym adwokatem, ma dodatkowo wykształcenie wyższe rolnicze. Od 26 listopada 2004 r. prowadzi działalność gospodarczą w postaci kancelarii (...) w (...)w lokalu przy ul. (...) (...). Pozwany w 2014 r. złożył ankietę dotyczącą gotowości do pełnienia pomocy prawnej w sprawach z urzędu, w której opowiedział się negatywnie we wszystkich kategoriach spraw. W latach 2015 – 2017 nie składał wyżej wymienionych ankiet ani nie złożył innego rodzaju oświadczenia woli w tej kwestii, co jest traktowane równoznacznie z niewyrażeniem zainteresowania pełnieniem funkcji pełnomocnika z urzędu. Okręgowa Rada Adwokacka w(...)nie wyznaczała pozwanego do prowadzenia spraw z urzędu w latach 2014 - 2017. Ponadto pozwany nie w latach 2015 – 2017 nie zgłosił chęci świadczenia pomocy prawnej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej.

Opodatkowany przychód pozwanego w 2016 roku wynosił 23.864,63 złotych, z czego dochód brutto to kwota 19.351 złotych. Na rynku pracy w (...)są dostępne oferty pracy dla prawników, tj. adwokatów lub radców prawnych.

Pozwany P. P. jest właścicielem lokalu mieszkalnego w (...) w dzielnicy (...) przy ul. (...), powierzchni ponad 42,37 mkw. i wartości około 500.000 złotych. Na zakup nieruchomości zaciągnął kredyt w wysokości 460.000 złotych, do spłaty pozostało mu około 380.000 złotych. Nieruchomość kupił w celu czerpania dochodów z najmu. Obecnie prowadzi rozmowy w celu wynajęcia mieszkalnia. Ponadto był współwłaścicielem wraz ze swoją nieżyjącą matką E. P. nieruchomości gruntowej wraz z domem w (...) przy ul. (...). Dom o pow. około 130 mkw. ma wartość minimum 400.000 złotych. Pozwany jest ponadto właścicielem lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w(...)o pow. ponad 70 mkw. wartości minimum 700.000 złotych. Lokal ten stanowi jego centrum życiowe. Pozwany w dniu 27 maja 2017 roku kupił samochód osobowy marki(...)wartości 120.000 – 150.000 złotych za gotówkę. Ponadto jest właścicielem obrazów znanych, cenionych, polskich malarzy.

Na miesięczne koszty utrzymania P. P. składają się następujące pozycje: 300 – 350 zł – wyżywienie, 120 zł – energia elektryczna, 1220 zł – czynsz, 200 zł rocznie – podatek od nieruchomości, 500 zł rocznie – ubezpieczenie domu, 70 zł – telefon komórkowy, 2.200 zł – kredyt hipoteczny mieszkaniowy, 90 zł rocznie – leczenie, 40 zł – rozrywka (wino), 5.000 zł rocznie – ubezpieczenie samochodu, 300 zł – paliwo, 10 zł – artykuły chemiczne i higieniczne, 10 zł – ubrania i obuwie.

Od maja 2017 roku pozwany nie utrzymuje kontaktu w żadnej formie z małoletnią powódką. Pozwany kupił córce klejnoty w postaci szmaragdów, pereł, brylantów. Zapłacił 2.200 zł za przyjęcie z okazji uroczystości Pierwszej Komunii Świętej. Kupował córce ubrania, obuwie, sprzęt sportowy.

(dowód: wartość nieruchomości – okoliczność przyznana; pismo z (...) w (...) – k. 178-179; wydruk bankowy (...) (...) – k. 184; wydruk z (...) k. 16; wynik wyszukiwania księgi wieczystej – k. 17-20, 21-22; PIT – 36 – k. 50-55; karta ze sprawy Kmp 39/17 – k. 89; wydruk internetowy – k. 90-95; wydruki dotyczące ofert pracy – k. 96-107; umowa pożyczki z dnia 22.05.2017 r. – k. 110; wypłata gotówki z dnia 26.05.2017 r. – k. 111; rechnung z tłumaczeniem – k. 112-114; polisa ubezpieczeniowa – k. 115; wydruk ofert pracy z Krajowego Rejestru (...) i (...)– k. 137; potwierdzenie wpłaty – k. 136, umowa pożyczki – k. 135; karty z akt Kmp 39/17 – k. 143-144; wydruk ofert zleceń – k. 146-155; oferty wolnych miejsc na stanowiskach sędziego i prokuratora – k. 190-199; pismo (...) z dnia 20.11.2017 r. – k. 207; wydruk z rachunku bankowego – k. 211; zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w 2014 i 2015 r. – k. 225 - 236częściowo zeznania powoda P. P. e-protokół z dnia 07.12.2017 r. 00:56:57 – k. 247 w zw. z zeznaniami z dnia 08.03.2018 r. 00:08:58 – k. 283v; wydruk z konta A. (...)– k. 261 i 262; oświadczenia o wypowiedzeniu umowy najmu lokalu przy ul. (...) l. 17 )

Sąd uznał za wiarygodny zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy
w postaci dowodów z dokumentów oraz zeznań przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki przesłuchanej w charakterze strony. Dowody z dokumentów w postaci zaświadczeń o wysokości dochodów nie były kwestionowane przez strony, potwierdzają i precyzują fakty przez nie przedstawiane, nie budzą wątpliwości co do swej wiarygodności.

Sąd dał wiarę tylko częściowo zeznaniom pozwanego, jakoże w ich treści zachodzą sprzeczności. Pozwany wykazuje, iż jego roczny przychód wynosi około 25.000 zł, co daje miesięcznie kwotę przychodu około 2.080 zł. Podczas, gdy sama rata kredytu hipotecznego wynosi 2.200 zł, a pozwany spłaca kredyt regularnie, a ponadto ponosi pozostałe wyszczególnione powyżej koszty własnego utrzymania oraz uiszcza tytułem zabezpieczenia kwotę 1.200 zł. Zakupił samochód o wartości 120.000 – 150.000 zł za gotówkę. Nadto musiał wykazać się zdolnością kredytową na podstawie, której bank udzielił mu kredytu w wysokości 460.000 zł. Zatem wydatki pozwanego przekraczają znacznie jego dochody, co świadczy o zaniżeniu dochodów pozwanego bądź nie ujawnieniu wszystkich ich źródeł.

W kontekście wydatków pozwanego dochody przedstawicielki ustawowej małoletniej J. są znikome i przeznaczone na potrzeby córki.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo J. P. zasługuje na uwzględnienie w części, tj. do kwoty po 1.200 złotych miesięcznie, dlatego też w pozostałym zakresie zostało oddalone. Żądanie zgłoszone przez powódkę reprezentowaną przez przedstawicielkę ustawową oparte zostało na treści art. 133 i 135 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Określenie zakresu obowiązku alimentacyjnego powinno być dokonane przy uwzględnieniu przepisu art. 135 § 1 kro, z którego wynika, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Wedle art. 96 kro obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej. Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, w tym termin dojścia przez uprawnionego do pełnoletniości. Jedyną decydującą okolicznością warunkującą trwanie bądź ustanie obowiązku alimentacyjnego jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Zakres świadczeń alimentacyjnych jest natomiast podwójnie uzależniony- z jednej strony zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej strony od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć bieżące potrzeby w zakresie utrzymania (tj. mieszkania, wyżywienia, ubrania itd.) oraz w zakresie wychowania (tj. odpowiednie wykształcenie, rozwijanie zainteresowań i uzdolnień itd.). Podkreślić trzeba, że niezdolne do samodzielnego utrzymania dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że małoletnia J. P. nie jest zdolna do samodzielnego utrzymania. W tej sytuacji zobowiązanymi do zapewnienia mu wychowania, środków utrzymania, a także wykształcenia, są jej rodzice A. W. (1) i P. P.. Jak wskazano powyżej alimenty są to bieżące środki na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb. Zasadniczy ciężar opieki nad małoletnią spoczywa na jej matce. Przedstawicielka ustawowa powoda wyartykułowała jednoznacznie, jakie są potrzeby małoletniej J.. W sposób szczegółowy wyliczyła, jakie są koszty utrzymania dziecka, wynoszące średnio 1.500 zł miesięcznie. Sąd uznał, że nie jest to kwota wygórowana i odzwierciedla podstawowe potrzeby małoletniej. Znajduje się ona bowiem w okresie intensywnego wzrostu, ubrania i obuwie kupowane małoletniej muszą być wymieniane, gdyż po prostu z nich wyrasta. W ocenie Sądu, który zgadza się w tym zakresie ze stronami postępowania, dziecko winno funkcjonować na przeciętnym poziomie, a zatem nie wywyższać się ponad miarę, ale i nie czuć się gorszym od rówieśników. Co prawda pozwany P. P. zaprezentował się, jako osoba prowadząca skromny, czy wręcz ascetyczny styl życia, jednakże jako osoba dorosła kierująca się swoimi racjami ma prawo wybrać odpowiedni dla siebie model konsumpcyjny, nie może jednak wymagać od córki, aby ta nie korzystać z podstawowych współcześnie środków higieny w postaci pasty do zębów, czy szamponu, odżywki do włosów. Nie ma racjonalnych powodów ku temu, aby małoletnia J. musiała na tyle ograniczać się w wydatkach, aby odstawać na niekorzyść od rówieśników, podczas gdy jej ojciec posiada majątek nieruchomy i ruchomy wartości powyżej miliona złotych a dodatkowo nie wykorzystuje dostępnych dla niego możliwości zarobkowania i osiągania odchodów (m.in. najem, pomoc prawna z urzędu, darmowa pomoc prawna).

Zasadnym jest jednak przyjęcie, że swój szeroko pojęty obowiązek alimentacyjny przedstawicielka ustawowa wypełnia także w innych aspektach, a mianowicie poprzez zapewnienie powódce troski, opieki, pomocy w codziennych czynnościach, uczestniczenie we wszelkich wydarzeniach życiowych dziecka, w większym stopniu niż ojciec, który od czerwca 2017 roku całkowicie zerwał kontakt z córką. Powyższe, jak również fakt wychowywania drugiego dziecka - małoletniego A., w dużym stopniu ograniczone możliwości zarobkowe przedstawicielki ustawowej, która sprawuje bezpośrednią opiekę nad bratem małoletniej powódki i nią samą. Nie ma zatem możliwości zarobkowych a utrzymuje się ze świadczeń z pomocy społecznej oraz dzięki wsparciu finansowemu i rzeczowemu swojej matki a babki małoletniej powódki.

Przedstawicielka ustawowa dotychczas pracowała zarobkowo około 2 lata w ciągu ostatnich 9 lat. Obecnie nie pracuje, jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w(...)jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Zajmuje się wychowaniem dzieci, oprócz małoletniej powódki sprawuje bezpośrednią opiekę nad synem A. W. (2). Jej dochody stanowią świadczenia z pomocy społecznej w wysokości: świadczenie Rodzina 500+ na dwoje dzieci, zasiłek rodzinny, zasiłek dla matek samotnie wychowujących dzieci, łącznie jest to kwota 1.400 zł miesięcznie netto.

Sąd zważył, że to pozwany ma zdecydowanie większe możliwości majątkowe i zarobkowe, a do czerwca 2017 roku zaspokajał potrzeby małoletniej J. w zakresie ubrania, atrybutów sportowych, pokrył koszty przyjęcia komunijnego, łożył na wypoczynek i rekreację, a także prywatne leczenie stomatologiczne w (...) Sąd wziął pod uwagę fakt, iż do tego czasu – jak przyznał sam pozwany – łożył on na utrzymanie córki niemal w całym zakresie poza wyżywieniem i drobnymi bieżącymi wydatkami. Zaspokajał także potrzeby zbytkowe J. w zakresie zakupu biżuterii w postaci brylantów, pereł, szmaragdów. W ocenie Sądu oznacza to, że pozwany ma możliwości zarobkowe i majątkowe do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniej córki, jeżeli stać go na zaspokajanie zbytkowych – z punktu widzenia wieku dziecka potrzeb. Jednocześnie nie uczestniczy w żaden sposób w życiu córki, nie poświęca jej uwagi, osobistej troski, nie spotyka się z nią ani nie kontaktuje w żadnej innej formie. Nie dostrzega też potrzeb małoletniej w zakresie zakupu strojów dostosowanych do rówieśników, prawa do letniego wypoczynku, dowodu do szkoły czy korzystania z dostępnych środków chemicznych uznając, że może umyć się szarym mydłem, jak czyni to pozwany lub kupować najtańsze ubiory czy żywność.

Dlatego też Sąd uznał, iż pozwany powinien w wyższym zakresie łożyć na utrzymanie małoletniej. Tym bardziej, że tytułem zabezpieczenia pozwany łożył kwotę 1.200 złotych miesięcznie. Ponadto P. P. utrzymuje pusty, 130-metrowy dom na ul. (...) w(...)ze względów sentymentalnych. Wyjaśnił, iż w domu tym mieszkała jego matka, zmarła przed 10-laty. Sąd ocenił tę okoliczność również w kontekście potrzeby zbytkownej, potrzeby serca, na którą niewiele osób może sobie pozwolić. Podczas, gdy obciąża go obowiązek alimentacyjny wobec małoletniej powódki, która winna mieć zapewniony byt tu i teraz w zakresie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb. Nie może odłożyć swoich potrzeb edukacyjny o 10 lat. Sąd uznał, iż za nieskuteczne kwestionowanie zakupu łóżka, biurka i krzesła do pokoju małoletniej powódki. Są to bowiem podstawowe meble dla dziecka, które rozpoczęło edukację szkolna. D. i walory estetyczne to kwestia wtórna. Przedstawiona przez A. W. (1) cena mebli mieściła się raczej w dolnych granicach cen za tego typu sprzęty.

P. P. zajmuje miejsce w kancelarii adwokackiej od kilkunastu lat, doskonale zna realia pracy w zawodzie adwokata, nie wykazał, aby jego koleżanki z kancelarii zrezygnowały z wykonywania zawodu z uwagi na zbyt wysokie koszty najmu pomieszczeń, a z przedłożonych zaświadczeń wynika, iż powodem były sprawy osobisty i zdrowotne. Pozwany pozwala sobie ponadto na utrzymywanie mieszkania przy ul. (...) bez osiągania dochodów z najmu na poczet spłat kredytu hipotecznego w wysokości 2.200 zł miesięcznie. Co również musi się mieścić w jego możliwościach zarobkowych.

Biorąc pod uwagę zarobki i majątek obojga rodziców zasądzenie kwoty 1.200 złotych miesięcznie tytułem alimentów na rzecz powódki jest kwotą adekwatną tj. z jednej strony pozostającą w odpowiedniej relacji do zarobków zobowiązanego, a z drugiej wystarczającą do zaspokojenia bieżących potrzeb powódki. Zasadą jest równa stopa życiowa dzieci i rodziców. W ocenie Sądu kwota 1.200 złotych miesięcznie zasądzona od pozwanego na rzecz powódki nie przekracza możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, stanowiąc zaledwie niewielką część jego dochodów. Obecnie przedstawicielka ustawowa ma bardzo ograniczone możliwości zarobkowe z uwagi na sprawowanie bezpośredniej opieki nad drugim dzieckiem, synem A., co do którego – przed tutejszym Sądem – toczy się przeciwko pozwanemu postępowanie o ustalenie ojcostwa i alimenty.

Zważywszy na to, iż wysokość świadczeń alimentacyjnych uwarunkowana jest usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego oraz możliwościami zarobkowymi i majątkowymi zobowiązanego Sąd na podstawie art. 133 i 135 k.r.o. zasądził od P. P. na rzecz jego małoletniej córki J. P. alimenty w kwocie po 1.200 złotych miesięcznie płatne z góry do dnia 10. każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dziecka A. W. (1). W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo jako nieuzasadnione, uznając, że kwota 300 zł brakująca do pełnego zaspokojenia potrzeb małoletniej powinna być realizować matka z otrzymywanych środków.

Alimenty zasądzono od dnia 31 lipca 2017 r., czyli od dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanemu, uznając, iż wówczas pozwany został wezwany do niezwłocznego spełnienia świadczenia na podstawie art. 455 k.c. Z chwilą doręczenia odpisu pozwu na pozwanym, jako dłużniku, zaczął ciążyć obowiązek niezwłocznego spełnienia świadczenia – płacenia podwyższonych alimentów. Strona powodowa nie wskazała żadnych okoliczności uzasadniających podwyższenie alimentów z datą wsteczną.

Zgodnie z treścią art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2005 r., Nr 167, poz. 1398), strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych jest zwolniona z mocy ustawy od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Sąd obciążył pozwanego kosztami sądowymi, który powódka nie miała obowiązku uiścić, na które to koszty złożyła się opłata sądowa w wysokości 720 złotych. .

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, Sąd zasądził od P. P. na rzecz A. W. (1) kwotę 3.600 złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów zastępstwa adwokackiego zgodnie z § 4 ust. 4 w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. Nr 2017, poz. 1668).

Stosownie do art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd z urzędu nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w części zasądzającej świadczenia alimentacyjne.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.