Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III U 542/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2018r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Piotr Witkowski

Protokolant:

stażysta Sylwia Zarzecka Balcer

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2018r. w Suwałkach

sprawy S. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

w związku z odwołaniem S. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 18 października 2016 r. znak (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od S. G. na rzecz pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 18.10.2016r. odmówił S. G. prawa do emerytury.

W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 32 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 17.12.1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.z 2016r., poz. 887) zwanej ustawą emerytalną w związku z § 15 rozporządzenia Rady Ministrów, nauczycielowi, wychowawcy lub innemu pracownikowi pedagogicznemu, urodzonemu po dniu 31.12.1948r., a przed dniem 1.01.1969r., emerytura przysługuje, jeżeli spełnił łącznie następujące warunki:

1.  do dnia 31.12.2008r. osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn;

2.  do dnia 31.12.2008r. osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 25 lat;

3.  wykonywał pracę nauczycielską, o której mowa w art. 1 ustawy – Karta Nauczyciela przez okres co najmniej 15, przy czym praca ta była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy;

4.  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunki w tym funduszu na dochody budżetu państwa.

Zgodnie zaś z art. 46 i art. 32 ust. 5 ustawy emerytalnej w związku z art. 88 ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela emerytura przysługuje nauczycielowi, o ile spełnia następujące warunki:

1.  urodził się po dniu 31.12.1948r., a przed dniem 1.01.1969r.;

2.  wykonywał pracę nauczycielską bezpośrednio przed złożeniem wniosku o emeryturę;

3.  do dnia 31.12.2008r. osiągnął 30 –letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym 20 lat pracy nauczycielskiej, a w przypadku nauczyciela klas, szkół, placówek i zakładów specjalnych 25 – letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym 20 lat pracy w szkolnictwie specjalnym, do dnia rozwiązania stosunku pracy (wszystkich stosunków w charakterze nauczyciela) na swój wniosek albo w wypadku rozwiązania stosunku pracy lub jego wygaśnięcia w okolicznościach określonych w art. 20 ust. 1, 5c i 7 Karty;

4.  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w tym funduszu na dochodu budżetu państwa.

Zakład odmówił S. G. przyznania emerytury, ponieważ nie udowodnił 20 lat pracy na dzień 31.12.2008r. jako pracy nauczyciela, a jedynie 18 lat, 11 miesięcy, 15 dni oraz stosunek pracy został rozwiązany na podstawie kodeksu pracy, a nie na podstawie Karty Nauczyciela.

Zakład Ubezpieczeń przytoczył też warunki przyznania emerytury na podstawie art. 32 ust. 5 ustawy emerytalnej w związku z art. 88 ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela.

W odwołaniu od tej decyzji S. G. zarzucił jej naruszenie:

1.  przepisów postępowania mających istotny wpływ na rozstrzygnięcie, tj:

a)  art. 7,77 § 1 i § 4 w zw. z art. 80 ustawy z dnia 14.06.1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2016r., poz. 996; zwana dalej k.p.a) poprzez błędne ustalenie, iż nie udowodnił okresu 20 lat stażu pracy na stanowisku nauczyciela w sytuacji, gdy złożył do akt przedmiotowej sprawy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22.05.2009r., znak (...), która to potwierdza, iż jego staż pracy jako nauczyciela na dzień 31.12.2008r. wynosił 23 lata 3 miesiące i 15 dni;

b)  art. 7 kpa, 77 § 1 kpa w zw. z art. 103 § 4 kpa poprzez niewyjaśnienie i brak uzasadnienia:

- w jaki sposób organ rentowy obliczył okres stażu pracy ubezpieczonego jako nauczyciela;

- dlaczego obliczony okres stażu różni się od obliczeń poczynionych w decyzji ZUS z dnia 22.05.2009r., znak (...);

- które konkretnie przepisy z grupy przytoczonych przepisów w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ rentowy zastosował w jego sprawie,

co w konsekwencji uniemożliwia kontrolę zaskarżonej decyzji pod kątem jej zasadności oraz legalności;

2.  przepisów prawa materialnego poprzez:

a)  błędną wykładnię art. 88 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 2a ustawy z dnia 26.01.1982r. Karty Nauczyciela (Dz. U. 2014r., poz. 191 ze zm.) poprzez uzależnianie przyznania emerytury od wskazania aktu prawnego będącego podstawą rozwiązania stosunku pracy, w sytuacji gdy ustawodawca w w/w normie nie ustanowił takiej przesłanki;

b)  błędne zastosowanie art. 32 ust. 1 i ust. 3 pkt 5 oraz art. 46 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2016r., poz. 887), w sytuacji gdy ze względu na treść art. 47 ustawy emerytalnej samodzielną podstawę prawną do przyznania emerytury ubezpieczonemu jest art. 88 Karty Nauczyciela.

Wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji na podstawie art. 477 ( 10) kpc, zasądzenie od organu rentowego kosztów postępowania, zobowiązanie organu rentowego do złożenia akt postępowania znak(...)i dopuszczenie dowodu z szeregu dokumentów dotyczących jego pracy.

W uzasadnieniu odwołania bliżej wskazał, że w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji przytoczono i zacytowano serię przepisów z ustawy emerytalnej oraz Karty Nauczyciela, aczkolwiek nie wskazano explicite, które konkretnie normy materialnoprawne organ rentowy zastosował odnośnie jego wniosku. Przytoczenie w taki sposób przepisów nie spełnia wymogów i standardów określonych w art. 107 § 1 kpa, bowiem nie jest rzeczą wnioskodawcy domyślanie się, które przepisy zastosował organ rentowy. Część z przywołanych przepisów w ogóle nie mogła znaleźć zastosowania w przedmiotowej sprawie np. art. 32 ust. 1 i ust. 3 pkt 5 oraz art. 46 ustawy emerytalnej.

Wskazał w związku z tym, iż w myśl art. 32 ust. 5 w zw. z art. 47 ustawy emerytalnej odrębne przepisy określają zasady przechodzenia na emeryturę, bez względu na wiek, nauczycieli urodzonych po dniu 31.12.1948r., a przed dniem 1.01.1969r. Odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 47 ustawy emerytalnej są przepisy Karty Nauczyciela, w szczególności art. 88, stanowiący samodzielną podstawę prawną do przyznania nauczycielowi emerytury.

Zgodnie zaś z art. 88 ust. 1 Karty Nauczyciela nauczyciele mający trzydziestoletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze, zaś nauczyciele szkół, placówek, zakładów specjalnych oraz zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich – dwudziestopięcioletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze w szkolnictwie specjalnym, mogą – po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy – przejść na emeryturę.

Zgodnie zaś z art. 88 ust. 2a Karty Nauczyciela nauczyciele urodzeni po dniu 31.12.1948r., a przed dniem 1.01.1969r. zachowują prawo do przejścia na emeryturę bez względu na wiek, jeżeli:

1.  spełnili warunki do uzyskania emerytury, określone w ust. 1, w ciągu dziesięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r., poz. 887), z wyjątkiem warunku rozwiązania stosunku pracy, oraz

2.  nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń, na dochody budżetu państwa.

Następnie szeroko rozwodził się nad podniesionymi poszczególnymi kwestiami.

Uważał, że organ rentowy z urzędu winien przyjąć mu okres pracy w charakterze nauczyciela w ilości 23 lat, 3 miesięcy i 15 dni skoro taką ilość przyjął już wcześniej w decyzji z dnia 22.05.2009r. Fakt zaś rozwiązania stosunku pracy ze względu na to jaki akt prawny (Kodeks pracy lub Karta Nauczyciela) wskazany w świadectwie pracy był podstawą do rozwiązania stosunku pracy jest irrelewantny przy badaniu ustawowych przesłanek przyznania emerytury. Jak wynika z treści art. 88 ust. 1 czy też w zw. z art. 88 ust. 2a Karty Nauczyciela ustawodawca w żadnym miejscu nie różnicuje przyznania emerytury od tego typu okoliczności, nie można zatem twierdzić, iż jest to ustawowa przesłanka. Sformułowanie zaś „po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy” należy rozumieć nie tylko rozwiązanie stosunku pracy na skutek złożenia przez nauczyciela oświadczenia o wypowiedzeniu, ale również wskutek porozumienia stron zainicjowanego wnioskiem nauczyciela, które to stanowisko podzielił Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 11.12.2013r., sygn. akt III UK 9/13.

Przed złożeniem wniosku o przyznanie emerytury zatrudniony był w Ochotniczych Hufcach Pracy Centrum (...) w G., gdzie rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło na skutek jego wypowiedzenia. Świadczył też pracę w (...)Gimnazjum w G., gdzie stosunek pracy rozwiązał na mocy porozumienia stron zainicjowanego jego wnioskiem.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Ogólnie wskazał, że zgodnie z art. 88 ustawy Karta Nauczyciela – nauczyciele mający trzydziestoletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze, mogą – po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy lub po wygaśnięciu stosunku pracy w okolicznościach określonych w art. 20 ust. 1,5c i 7, art. 23 ust. 1 pkt 1 i art. 27 ust. 1

Jednocześnie zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy emerytalnej – prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r., a przed dniem 1.01.1969r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

1.  nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE, za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa;

2.  warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31.12.2008r.

S. G. nie spełnia wskazanych warunków, ponieważ na dzień 31.12.2008r. pomimo udowodnienia 30 – letniego ogólnego okresu zatrudnienia nie udowodnił 20 lat pracy nauczycielskiej, a tylko 18 lat 11 miesięcy i 15 dni. Z przedłożonych dowodów bezsprzecznie wynika, że ubezpieczony udokumentował jedynie 18 lat, 11 miesięcy i 15 dni pracy nauczycielskiej.

Odnosząc się do wskazania różnic w zakresie wyliczenia okresu pracy nauczycielskiej wykazanej w decyzji z 22.05.2009r. i w obecnie wydanej, wskazał, że wynika to z udokumentowania stanu faktycznego z akt ubezpieczonego. Zgodnie z zaświadczeniem z 23.03.2009r. wydanym przez Komendę Główną Ochotniczych Hufców Pracy (k. 51,II plik), ubezpieczony wykonywał pracę dydaktyczno – wychowawczą w (...) w G. – średnio 80 godzin w miesiącu. Ten dokument dał możliwość zaliczenia okresu pracy od 1.09.2004r. do 29.12.2008r. jako okresu pracy nauczycielskiej.

Aktualnie organ rentowy ustalił, że ubezpieczony będąc zatrudnionym w (...) pełnił jedynie funkcję dyrektora nie wykonującego pracy jako nauczyciel (k. 23, III plik). Będąc dyrektorem w (...) Gimnazjum w G., w okresie od 1.09.2004r. do 31.07.2016r. również nie pracował jako nauczyciel, co wynika zarówno z zaświadczenia (k. 16, III plik jak i z oświadczenia ubezpieczonego (k. 13, III plik).

Odnosząc się zaś do zarzutu dotyczącego trybu rozwiązania stosunku pracy organ rentowy zwrócił uwagę, że skoro ubezpieczony nie wykonywał pracy jako nauczyciel to konsekwencję jest rozwiązanie stosunku pracy w trybie kodeksowym a nie w oparciu o przepis art. 88 Karty Nauczyciela.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Odwołania za uzasadnionego uznać nie można było.

W sprawie oczywistym jest, ze na dzień zaskarżonej decyzji odwołujący się mógł otrzymać prawo do emerytury tylko ewentualnie o przepisy art. 88 Karty Nauczyciela, gdyż nie osiągnął powszechnego wieku emerytalnego (ur. (...)) Poza tym na dzień 1.01.1999r. nie osiągnął 15 lat pracy w szczególnych warunkach, co dawałoby prawo do emerytury w oparciu o art. 184 ustawy emerytalnej.

Nie wdając się też w aspekty podstaw prawnych do otrzymania emerytury w związku z przepisami ustawy emerytalnej, gdyż są to tylko kwestie natury technicznej, to wskazać należy, że właściwą podstawą prawną do otrzymania emerytury przez odwołującego się jest art. 88 ustawy Karta Nauczyciela. Rzeczywiście zaś część powołanych przez organ rentowy przepisów prawa jego sytuacji nie dotyczyła. Jednak odwołujący się nie spełnia warunków do otrzymania emerytury. Aby mianowicie mógł otrzymać prawo do emerytury musi, stosownie do art. 88 Karty Nauczyciela, posiadać co najmniej 20 lat pracy w szczególnych warunkach jako pracy nauczyciela. Takiego zaś okresu pracy nie posiada.

Na wstępie wskazać należy, że pomimo, iż organ rentowy decyzją z dnia 22.05.2009r. przyjął staż pracy odwołującego jako nauczyciela, a więc w szczególnych warunkach, w ilości 23 lat, 3 miesięcy i 15 dni, to Sąd nie jest tym związany. W sprawie bowiem z odwołania od decyzji rozstrzygającej o prawie do emerytury, sąd rozpoznający takie odwołanie samodzielnie ustala wszystkie przesłanki tego świadczenia i może kwestionować spełnienie nawet tych, których nie zakwestionował organ rentowy (tak wyrok SA w Białymstoku z 26.05.2015r., III AUa 1485/14, Lex; postanowienie SN z 5.09.2008r, II UK 104/08, Lex, wyrok SN z 7.02.2002r., II UKN 42/01, Lex).

Podobnie i organ rentowy nie był związany przyjętym w decyzji z dnia 22.05.2009r. stażem pracy odwołującego się jako nauczyciela. Decyzja ta odmawiała prawa do emerytury i kwestia ta była jednym tylko z elementów tej decyzji. Podlegała więc weryfikacji przy późniejszym ustaleniu prawa do emerytury, gdyż wcześniej o tym prawie nie decydowała, a fakt nie rozwiązania stosunku pracy.

Jak wynika ze złożonej przez odwołującego się dokumentacji od 12.07.1973r. do 28.10.1976r. pracował on w Stoczni, Spółdzielni (...) i Przedsiębiorstwie (...) jako stolarz, od 28.10.1976r. do 29.10.1977r. odbywał służbę wojskową, i od 1.10.1977r. do 15.09.1985r. znowu był stolarzem w Jednostce Wojskowej. Od 16.09.1985r. został zatrudniony w Ochotnicze Hufce Pracy (...)w G., gdzie wykonywał pracę w pełnym wymiarze :

- od 16.09.1985r. do 31.07.1991r. – Komendanta (...) w S.;

- od 1.08.1991r. do 31.03.1993r. – Komendanta (...) 39-1D w G.;

- od 1.04.1993r. do 31.08.1993r. – Komendanta H. (...) w G.;

- od 1.09.1993r. do 31.08.1994r. – Kierownika (...)w G. (w organizacji);

- od 1.09.1994r. do 30.09.1994r. – Kierownika (...)w G.;

- od 1.10.1994r. do 31.12.1998r. – Kierownika Centrum (...) w G. i

- od 1.01.1999r. do 31.07.2016r. – Dyrektora (...)w G..

Od 1.09.2004r. do 31.07.2016r. był też zatrudniony w (...) Gimnazjum w G., gdzie wykonywał prace w pełnym wymiarze dyrektora tego Gimnazjum. Od dnia 26.10.1992r. do dnia 25.06.1993r. i od dnia 1.10.1993r. do dnia 22.06.1994r. był zatrudniony w Zespole Szkół Zawodowych w G. w wymiarze 2/18 etatu jako nauczyciel. Był też zatrudniony jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w S. w okresie od 12.11.1991r. do 24.06.1992r. w wymiarze : 6/18, od 15.10.1992r. do 25.06.1993r. w wymiarze: 3/18, od 1.10.1993r. do 24.06.1994r. w wymiarze: 6/18, od 1.11.1994r. do 24.06.1995r. w wymiarze: 5/18, od 18.09.1995r. do 22.06.1996r. w wymiarze: 4/18, od 12.09.1996r. do 20.06.1997r. w wymiarze: 6/18, od 16.02.1998r. do 19.06.1999r. w wymiarze: 2/18 i od 1.10.1999r. do 23.06.2000r. w wymiarze: 2/18.

W sprawie nie ulega wątpliwości, że odwołujący się, w świetle jego oświadczenia i zaświadczenia Gimnazjum w G., był zatrudniony w tym Gimnazjum jedynie na etacie administracyjnym. Kwestią zatem zasadniczą determinującą rozstrzygnięcie w sprawie było ustalenie czy odwołujący się będąc zatrudnionym w Ochotnicze Hufce Pracy (...)w G. był też tam nauczycielem, czy też pracował tam tylko na etacie administracyjnym. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela ustawie tej podlegają również pracownicy zatrudnieni w Ochotniczych Hufcach Pracy na stanowisku wychowawców, pedagogów oraz na stanowiskach kierowniczych, posiadających kwalifikacje, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1, wykonujący pracę dydaktyczną i wychowawczą co najmniej w połowie obowiązującego ich czasu pracy. W Obliczu jednak okoliczności sprawy nie można było uznać, iż odwołujący się w Ochotniczych Hufcach Pracy (...)w G. wykonywał pracę dydaktyczną bądź wychowawczą w co najmniej połowie obowiązującego czasu pracy. Choć odwołujący się twierdził, że taką wykonywał, powołując się na oświadczenia jakie w tym względzie składał Komendzie Głównej Ochotniczych Hufców Pracy, to takiej przyjąć nie można. Brak jest bowiem na to jednoznacznych dowodów. Oświadczenia na wykonywanie takiej pracy były generowane tylko przez samego zainteresowanego w sprawie więc nie są wystarczające na potwierdzenie takiej pracy, zwłaszcza że Ochotnicze Hufce Pracy (...)w G. jej nie potwierdziły. Ochotnicze Hufce Pracy (...) w G. poinformowały, że S. G. pełnił funkcje dyrektora (...)Ochotniczych Hufców Pracy w G., jednakże w tym czasie nie pracował jako nauczyciel przy tablicy. Był zatrudniony w Centrum na podstawie Kodeksu Pracy dlatego podstawa rozwiązania umowy o pracę, która jest w świadectwie, jest prawidłowa. Zeznania zgłoszonych przez odwołującego się świadków A. N., F. K. i T. M. też nie mogą być wystarczającym dowodem na to, że taką pracę dydaktyczno – wychowawczą prowadził w co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy. Wprawdzie taką pracę odwołującego się potwierdzili ale nie ma to oparcia w dokumentacji tego Ochotniczego Hufca Pracy. Trudno więc w oparciu o zeznania świadków, którzy zawsze mają tendencję do zeznań korzystnych stronie ich wnioskującej do przesłuchania, prowadzić stanowcze ustalenia w sprawie. Przecież to dokumentacja szkolna i pracownicza daje pewne i nie budzące wątpliwości dowody na czas i charakter wykonywanej pracy w przeciwieństwie do zeznań świadków, których pamięć jest zawodna, a wiedza nie zawsze pełna. Świadkowie mogą kogoś pamiętać, że pracował na cały etat, gdy tymczasem ten ktoś pracował tylko na część etatu. Nie do uchwycenia zaś jest okoliczność wiedzy czy ktoś rzeczywiście pracował w co najmniej połowie obowiązującego czasu pracy, zwłaszcza jeżeli chodzi o tak specyficzną pracę jak praca nauczyciela. Stąd tak ważna jest jej dokumentacja poprzez prowadzone dzienniki lekcyjne. W innym przypadku praca dydaktyczno – wychowawcza może nie odpowiadać jej istocie i stąd musi być dokumentowana dziennikami jej prowadzenia. Trzeba powtórzyć za Sądem Apelacyjnym w Lublinie, że zeznania świadków gdy nie znajdują potwierdzenia w dokumentach pracowniczych nie stanowią miarodajnego dowodu pracy w szczególnych warunkach (wyrok z dnia 6.08.2014r., III AUa 466/14). Tymczasem dzienników lekcyjnych dokumentujących pracę dydaktyczno – wychowawczą odwołującego się nie ma. Odpowiedz Ochotniczych Hufców Pracy (...)w G. jest w tym względzie jednoznaczna. Takich dzienników Centrum nie posiada, gdyż S. G. pracy dydaktyczno – wychowawczej nie wykonywał. Odwołujący ostatecznie twierdził, że takie dzienniki przekazał organowi rentowemu w 2009r., gdy wcześniej starał się o emeryturę, ale gdyby było to prawdą to taką okoliczność podniósłby już wcześniej na początku postępowania sądowego. Poza tym powinien być tego ślad w dokumentacji organu rentowego, a takiego brak jest. Pomocniczo należy też wskazać, że z protokołów kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli w okresie od 15.01.2003r. do 5.03.2003r. oraz od 10.05.2012r. do 14.08.2012r. również nie wynika aby odwołujący się prowadził zajęcia dydaktyczno – wychowawcze. Zwłaszcza pierwszy protokół wskazuje na fakt, że jego funkcja była czysto administracyjna, bez wskazań, że był wychowawcą, instruktorem czy pedagogiem. Podobnie wynika i z akt osobowych odwołującego się, w których nie znajduje się żadne urzędowe pismo mówiące o ty, że pełnił prace dydaktyczno – wychowawczą. Oświadczenie odwołującego się same w sobie, jak wyżej wskazano, za dowód takiej pracy za wystarczające być nie mogą.

W obliczu powyższego nie sposób więc uznać aby odwołujący się posiadał co najmniej 20 lat pracy w szczególnych charakterze jako nauczyciel.

Mając więc to na uwadze Sąd Okręgowy w Suwałkach na mocy art. 477 14§ 1 kpc oddalił odwołanie. O kosztach zastępstwa procesowego rozstrzygnął na mocy art. 98 kpc oraz § 9 ust. 2 rozp. MS z dnia 22.10.2015r., w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r., poz. 1804 ze zm.)

PW/bd