Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Nowosielska

Protokolantka : staż. Anna Zboch

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2018 roku w Elblągu , na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej Z. P. zastępowanej przez matkę P. P.

przeciwko K. D.

o alimenty

I . zasądza od pozwanego K. D. na rzecz małoletniej powódki Z. P., urodzonej (...) w E. alimenty w kwotach po 500 (słownie : pięćset) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 01 stycznia 2018 roku, płatnych do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki P. P., wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat;

II . nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Elblągu) kwotę 306 (trzystu sześciu) złotych, tytułem kosztów sądowych ;

III . wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

Sygn. akt III RC 611/17

UZASADNIENIE

Po ostatecznym sprecyzowaniu żądania , P. P., działając jako przedstawicielka ustawowa małoletniej Z. P., wniosła o zasądzenie od pozwanego K. D. na rzecz małoletniej Z. P. alimentów w kwotach po 500 zł miesięcznie, płatnych z góry do jej rąk do 10 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 01 stycznia 2018 roku .

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że małoletnia Z. P., która urodziła się w dniu (...) , jest jej i pozwanego córką. Pozwany w dniu 01 marca 2017 roku opuścił rodzinę, od tego czasu nie łoży na utrzymanie córki. Poinformowała, że pozwany nie interesuje się losem córki od dnia jej narodzin, nie utrzymuje kontaktów z dzieckiem i z nią. P. P. nie pracuje i nie uzyskuje żadnych dochodów, ponosi wydatki mieszkaniowe w kwocie 500 zł miesięczne , zaś miesięczne koszty utrzymania małoletniej powódki określiła na kwotę po około 700 zł . Wskazała, że nie ma wiedzy odnośnie zatrudnienia oraz wysokości wynagrodzenia ojca małoletniej.

Z uwagi na brak skutecznego doręczenia pozwanemu korespondencji oraz nie ustalenia innego niż adres zameldowania miejsca zamieszkania pozwanego , zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 23 lutego 2018 roku ustanowiono dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, zameldowanego w S. przy ulicy (...), gmina T., kuratora w osobie pracownika Sądu Rejonowego w Elblągu M. B..

Pismem z dnia 06 kwietnia 2018 roku pozwany poinformował, że w/w adres zameldowania jest też jego adresem zamieszkania. Jednocześnie wskazał, iż z uwagi na charakter pracy (kierowca zawodowy) przebywa w S. kilka dni w miesiącu .

Na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2018 roku kurator procesowy dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wskazał, iż telefonicznie kontaktowano się z pozwanym , który wiedział o terminie rozprawy i wnosił o rozpoznanie sprawy pod jego nieobecność , co skutkowało zwolnieniem kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego .

K. D. nie odniósł się do treści żądania .

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia Z. P. urodziła się dnia (...) w E. ze związku nieformalnego P. P. i K. D.. Rodzice razem zamieszkiwali w S. w okresie ciąży do marca 2017 roku, po czym rozstali się. P. P. z uwagi na zagrożoną ciążę wróciła do Polski, zamieszała razem z rodzicami w E.. Po miesiącu, tj. w kwietniu 2017 roku, pozwany powrócił do kraju i nie utrzymywał kontaktu z matką dziecka, a po urodzeniu także z córką Z. I..

Pozwany posiada syna I. D., urodzonego dnia (...) ze związku z inną kobietą . W czasie wspólnego zamieszkiwania stron dobrowolnie łożył na niego kwoty po 500 zł miesięcznie.

P. P. ma 25 lat, wykształcenie wyższe o kierunku ekonomika menedżerska. Nie pracuje. Otrzymuje zasiłek macierzyński w kwocie 1.000 zł miesięcznie. Według zeznania PIT-37 za 2015 rok uzyskała dochód w tym roku z działalności wykonywanej osobiście (w tym umowy o dzieło i zlecenia) w kwocie 2.000 zł, a w 2016 roku z tego samego źródła - w kwocie 3.218,16 zł, po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne - w kwocie 3.127,35 zł.

P. P. mieszka razem z córką u rodziców, u których zamieszkuje także jej 24 letni studiujący brat . Dziadkowie macierzyści małoletniej pracują zawodowo . Opłaty mieszkaniowe , łącznie z mediami , wynoszą kwoty po około 550 zł średnio miesięcznie . Małoletnia Z. I. ma ukończone 7 miesięcy. Pozostaje pod opieką matki. Nie choruje przewlekle. Od miesiąca na wysypkę, jest diagnozowana z tego powodu. Miesięczne utrzymanie małoletniej powódki w marcu 2018 roku jej matka określiła na kwotę 1.370 zł, w tym dwie wizyty lekarskie odpłatne oraz koszt leków z uwagi na wysypkę dziecka, za każdym razem po 300 zł. Przeciętne miesięcznie koszty utrzymania córki jej matka określiła na kwoty po około 1.000 zł . Na powyższą kwotę składają się wydatki na: pieluchy, odzież, mleko modyfikowane, środki pielęgnacyjne.

Z kolei K. D. ma 24 lata. Mieszka w S. w dwupokojowym lokalu stanowiącym własność jego rodziców razem z synem I. i jego matką A. Z. (2) . Pracuje jako kierowca zawodowy poza granicami kraju. Jeździ busem towarowym na trasach zagranicznych. Według zeznania PIT-37 za 2015 rok uzyskał dochód ze stosunku pracy w kwocie 36.409,62 zł, a po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne - w kwocie 31.328,91 zł, co stanowi kwotę 2.610,74 zł miesięcznie. Natomiast w kolejnym roku podatkowym, tj. w 2016, uzyskał dochód ze stosunku pracy w kwocie 23.873,96 zł, po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne - w kwocie 20.552,70 zł, co stanowi kwotę 1.712,72 zł miesięcznie .

Ojciec małoletniej Z. I. dotychczas nie widział córki. Nie interesuje się nią. Na święta przekazał przelewem bankowym jednorazowo prezent dla dziewczynki w formie środków pieniężnych w kwocie 150 zł , poza tym do grudnia 2017 roku – po interwencjach matki powódki – przekazał na jej utrzymanie kwoty po 500 złotych miesięcznie .

Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2018 roku , wydanym w niniejszej sprawie , oddalono wniosek powódki o udzielenie zabezpieczenia .

Na wniosek P. P. przez tutejszym Sądem toczy się postępowanie o sygn. akt III Nsm 1150/17 o pozbawienie K. D. władzy rodzicielskiej nad córką .

(dowód : odpis zupełny aktu urodzenia, informacje, k. 5, 29, 31 , koperta k. 43, zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki P. P.: protokół z rozprawy z dnia 13 kwietnia 2018 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k. 65 w czasie: 00:03:30 – 00:16:46, 00:18:23 – 00:20:26 protokół skrócony k. 62 – 63, dokumenty zgromadzone w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. III Nsm 1150/17) .

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd oparł się na zebranych w sprawie dokumentach w postaci informacji, odpisu zupełnego aktu urodzenia małoletniej powódki, ich autentyczność nie budziła bowiem wątpliwości , nie była także kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd przyznał również zeznaniom przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki P. P. w większości walor wiarygodności z uwagi na ich spójność, logikę i zbieżność z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Nadto Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. III Nsm 1150/17.

Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego , w trybie art 302 § 1 kpc , bowiem prawidłowo wezwany na termin rozprawy nie stawił się na nią bez odpowiedniego usprawiedliwienia, będąc prawidłowo pouczony o skutkach niestawiennictwa .

W niniejszej sprawie wydano wyrok zaoczny na podstawie przepisu art. 339§ 1 i § 2 k.p.c. - wobec nie zajęcia stanowiska w sprawie przez pozwanego .

Obowiązek alimentacyjny na rzecz małoletniej Z. P. opisywany jest przez artykuły 133 k.r.o. i 135 k.r.o. Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś - od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.). Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza zaś treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewidują także formę wykonania obowiązku alimentacyjnego, w całości lub w części w postaci osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 k.r.o.).

Należy przy tym stwierdzić, iż pojęcie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz pojęcie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego , pozostają we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują , w szczególności przy ustalaniu wysokości alimentów przez Sąd . Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiednio do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy – o czym wspomniano wyżej. Możliwości zarobkowe zobowiązanego nie mogą być zawsze utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami. W przypadkach uzasadnionych obejmują one także wysokość zarobków, które zobowiązany jest w stanie uzyskać, lecz nie osiąga ich z przyczyn niezasługujących na usprawiedliwienie. Chodzi tu o przypadki, w których osoba zobowiązana nie wykonuje wyuczonego i dobrze wynagradzanego zawodu, pracuje w niepełnym wymiarze godzin bądź też pracuje dorywczo.

Powództwo małoletniej powódki zasługiwało na uwzględnienie w całości . Należy przy tym jednocześnie zauważyć, że wskazane przez przedstawicielkę ustawową małoletniej Z. I. wydatki na tak malutkie dziecko (córka stron ma 7 miesięcy) w kwocie 1.000 zł , a także wynoszące 1.370 zł (koszty za marzec 2018 roku) oceniono na zawyżone, gdyż nie w każdym miesiącu są ponoszone wszystkie koszty wyszczególnione przez matkę dziewczynki, przykładowo koszty odpłatnych wizyt lekarskich razem z lekami po 300 zł za wizytę , nadto zasady doświadczenia życiowego i brak przedstawienia dowodów na wskazane wydatki przemawiały za powyższym .

Niezależnie od tego , wypada podkreślić , iż , zdaniem Sądu , koszty utrzymania małoletniej powódki wynoszą kwoty po około 700 – 800 złotych miesięcznie , które dotychczas w większości były ponoszone przez matkę (do grudnia 2017 roku pozwany przekazał kwoty po 500 złotych miesięcznie na utrzymanie córki) . Należy zaakcentować , że matka dziecka swój obowiązek alimentacyjny wypełnia również poprzez osobiste starania o wychowanie i rozwój córki , stąd udział finansowy pozwanego w kosztach utrzymania dziecka powinien być wyższy tym bardziej , iż dotychczas nie widział dziecka , nie interesuje się jej losem i potrzebami , nie uczestniczy w jej wychowaniu . Poza kwotą 150 złotych przesłaną na święta , nie bierze udziału w życiu dziecka .

Obecnie matka małoletniej sprawuje bezpośrednią opiekę nad córką, zajmuje się jej wychowaniem, opieką na nią, zabezpiecza potrzeby mieszkaniowe, żywieniowe, uczęszcza z małoletnią na wizyty lekarskie, dba o jej prawidłowy rozwój.

Natomiast pozwany, od czasu rozstania się stron w marcu 2017 roku, w czasie gdy P. P. była jeszcze w ciąży z córką, a także po urodzeniu się małoletniej, nie interesuje się jej losem (od czasu narodzin nie widział córki, nie bierze żadnego udziału w jej życiu, nie uczestniczy w wychowaniu małoletniej, poza jednym prezentem na święta w formie pieniędzy w kwocie 150 zł), nie wspiera matki dziewczynki w zaspokajaniu potrzeb córki, w związku z czym jego obowiązek alimentacyjny nie jest wypełniany. W ocenie Sądu, pozwany posiada możliwości łożenia na utrzymanie córki kwoty po 500 złotych miesięcznie, bowiem pracuje jako kierowca zawodowy , jego dochody , po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne , w 2015 roku stanowiły kwotę 2.610,74 zł miesięcznie, a w 2016 roku kwotę 1.712,72 zł miesięcznie.

Ponieważ stopa życiowa dziecka nie może być niższa od stopy życiowej jego rodziców a pozwany posiada wyższe możliwości zarobkowe niż matka, dlatego i z tego powodu w większym zakresie powinien przyczyniać się do utrzymania córki.

Faktem jest, iż pozwany posiada również drugie, starsze dziecko – syna I. , na którego musi łożyć świadczenia . Jednakże powyższe – przy ustalonych jego dochodach – nie ogranicza go w możliwości przyczyniania się finansowego do utrzymania małoletniej powódki . Natomiast ewentualne utrzymanie partnerki, z którą żyje i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, nie może mieć znaczenia na zasądzenie na rzecz małoletniej powódki alimentów .

Obecnie pozwany nie ma kontaktu i nie uczestniczy w osobistych staraniach o wychowanie małoletniej Z. I. (nie sprawuje opieki nad dzieckiem co wiąże się z poświęconym czasem na ten cel), a zatem również z tego względu powinien w większym stopniu finansowo partycypować w jej utrzymaniu. Z kolei przy starszym synu , przebywa po pracy razem z nim zamieszkując , więc w ten sposób również spełnia swój obowiązek alimentacyjny wobec niego.

Mając powyższe okoliczności na względzie, Sąd doszedł do przekonania, iż kwota zasądzonych alimentów w wysokości 500 złotych - przy ustaleniu możliwości zarobkowych pozwanego oraz usprawiedliwionych potrzeb powódki (bowiem znajduje się w okresie intensywnego rozwoju psychofizycznego) - jest usprawiedliwiona okolicznościami sprawy. Sąd uznał, iż kwota ta nie jest wygórowana i pozwany powinien partycypować w tym zakresie w jej utrzymaniu. Tak zasądzona kwota odpowiada także usprawiedliwionym potrzebom powódki, również w odniesieniu do jej stanu zdrowia oraz aktualnej stopy życiowej jej rodziców . Nadto należy podkreślić, iż zasądzenie alimentów we wskazanej wyżej kwocie i tak nie zaspokaja wszystkich usprawiedliwionych potrzeb powódki, które musi mieć zaspokojone. W pozostałym zakresie potrzeby te nadal będzie zaspokajała jej matka , która w większości alimentuje córkę poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę , kierując się powyższymi przesłankami, Sąd - na podstawie przepisów art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 § 1 i 2 k.r.o. - zasądził od pozwanego K. D. na rzecz małoletniej powódki Z. P., alimenty w kwotach po 500 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 01 stycznia 2018 roku, płatne do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki P. P., wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat i orzekł jak w punkcie I wyroku zaocznego.

Punkt II wyroku zaocznego zawiera rozstrzygnięcie o kosztach sądowych, które - na mocy przepisu art.13 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (opublikowanej j.t. Dz. U. z 2018 roku pod poz. 300) oraz art. 108 § 1 k.p.c. i art. 98 § 1 k.p.c. – nakazał ściągnąć od pozwanego , biorąc pod uwagę jego aktualną sytuację finansową , na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Elblągu), w kwocie 306 zł, na którą składają się opłata stosunkowa wynosząca 5% wartości przedmiotu sporu obliczona stosunkowo w takim zakresie w jakim pozwany przegrał proces (ojciec małoletniej powódki przegrał proces w 100%) w wysokości 300 zł oraz opłata kancelaryjna za klauzulę wykonalności 6 zł .

Na mocy przepisu art. 333 § 1 pkt 1 i 3 k.p.c., wyrokowi w części zasądzającej roszczenie tj. w punkcie I , nadano rygor natychmiastowej wykonalności (punkt III rozstrzygnięcia).