Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1112/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Iwona Chojecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2014r. w S.

odwołania R. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 19 września 2012 r. (Nr (...) )

w sprawie R. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1112/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 19.09.2012r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu R. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła, że ubezpieczony jest niezdolny do pracy.

Od decyzji tej odwołanie wniósł ubezpieczony R. P. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty. W uzasadnieniu odwołania podniósł, iż schorzenia powstałe na skutek wypadku przy pracy, na które cierpi, a zwłaszcza brak widzenia obuocznego, nie pozwalają mu na wykonywanie pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł te same argumenty co w uzasadnieniu decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje.

Ubezpieczony R. P. urodzony (...) był uprawniony do świadczenia rehabilitacyjnego na skutek wypadku przy pracy do dnia 21.10.2011r. Komisja Lekarska ZUS po stwierdzeniu u wnioskodawcy urazowego uszkodzenia oka lewego i w następstwie jednooczności uznała go za zdolnego do pracy. Badając sporną okoliczność niezdolności do pracy Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: okulisty A. K., specjalisty medycyny pracy A. S., kardiologa D. W. i neurologa E. K.. Biegli w swoich opiniach (k. 14-16, 29-30, 77-78) stwierdzili u ubezpieczonego stan po urazie lewej gałki ocznej, zanik i ślepotę lewego oka, praktyczną jednooczność, hiperlipidemię, zespół bólowy kręgosłupa w wywiadzie, obserwacja w kierunku nadciśnienia tętniczego i choroby węzła zatokowego. Schorzenia te, zdaniem biegłych, nie powodują niezdolności do pracy ubezpieczonego..

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie nie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 6 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2002r. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie wskazuje, że ubezpieczony nie spełnia warunków zawartych w tym przepisie. Odnośnie warunku niezdolności do pracy Sąd podzielił opinię biegłych, ponieważ została wydana przez lekarzy odpowiedniej specjalności po bezpośrednim zbadaniu ubezpieczonej i zapoznaniu się z dokumentacją lekarską. Z opinii biegłych lekarzy sądowych wynika, że przy ocenie stanu zdrowia wnioskodawcy i uznaniu, że rozpoznane u nigo schorzenia nie naruszają funkcji organizmu w stopniu sprowadzającym niezdolność do pracy, biegli oparli się na dokumentacji medycznej dołączonej do akt sprawy i przeanalizowali wyniki badań dotychczasowego leczenia wnioskodawcy. Zdaniem biegłych zgłaszane przez niego dolegliwości i ich stopień zaawansowania nie mają znaczenia dla oceny zdolności do pracy. Ubezpieczony w pełni zaadoptował się do jednooczności. Przeciwwskazane są jedynie niektóre prace, taki jak przy maszynach wysokoobrotowych, na wysokości, prace precyzyjne. Sąd Okręgowy, dokonując oceny prawidłowości wydanych opinii uznał je za miarodajny dowód w sprawie, tym bardziej, że biegli ocenili wszystkie zgłaszane przez wnioskodawczynię dolegliwości. Ubezpieczony ma wykształcenie zawodowe rolnicze. Jednooczność nie jest przeciwwskazaniem do wykonywania prac rolniczych. Na rozprawie w dniu 29.01.2014r. (k. 86) ubezpieczony nie zgłosił dalszych wniosków dowodowych. Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.1 kpc orzekł jak w wyroku.