Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Monika Zmysłowska-Sołowiej

Protokolant Magdalena Buczyńska

w obecności oskarżyciela publicznego Prokuratora Anny Tondery-Wolińskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11.04.2018r. i 13.04. 2018 r. sprawy z oskarżenia Prokuratury Rejonowej w Legionowie przeciwko;

A. B. s. A. i K. zd. W. urodzonego (...) w L.

Oskarżonego o to, że;

1.  W dniu 09.03.2017 roku o godzinie 0.25 w L. woj. (...) ul. (...) kierował pojazdem mechanicznym marki F. (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości (I badanie 0,30 mg/l, II badanie 0,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) i będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie sygn. akt II K 523/15 za prowadzenie pojazdów mechanicznych w stanie nietrzeźwości na okres 36 miesięcy tj. o czyn z art. 178a§1 i 4 k.k.

2.  W dniu 09.03. 2017 r. w L. woj. (...) złożył obietnicę udzielenia korzyści majątkowej w kwocie 1000 zł osobom pełniącym funkcję publiczną funkcjonariuszom KPP L. W. K. i Ł. Z. w związku z pełnioną funkcją w zamian za naruszenie przepisów prawa polegającego na odstąpieniu od czynności służbowych podjętych w związku z jego zatrzymaniem tj. o czyn z art. 229§3k.k.

orzeka:

1.  Oskarżonego A. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt 1 a/o czynu i za to na podstawie art. 178a§1 i4 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Oskarżonego A. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt 2 a/o czynu i za to na podstawie art. 229§ 3 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 1(jednego) roku pozbawienia wolności;

3.  Na podstawie art. 85§1 i 2 k.k. w zw. z art. 86§1k.k. wymierzone kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 1(jednego) roku pozbawienia wolności;

4.  Na podstawie art. 42§3k.k. orzeka wobec oskarżonego A. B. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio;

5.  Na podstawie art. 43a§ 2 k.k. zobowiązuje oskarżonego A. B. do zapłaty świadczenia pieniężnego w kwocie 10.000(dziesięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

6.  Na podstawie art. 624§ 1k.p.k. zwalnia oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów postępowania obciążając nimi Skarb Państwa

UZASADNIENIE

Wyroku SR w Legionowie z dnia 13.04.2018 r. Sygn. akt II K 329/17

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W nocy z 8 na 9 marca 2017 r. około godziny 00.35 podczas pełnienia służby w patrolu zmotoryzowanym radiowozem oznakowanym, funkcjonariusze Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Powiatowej Policji w L. sierż. sztab. W. K. i sierż. sztab. Ł. Z. zauważyli na wysokości posesji przy ulicy (...) w miejscowości L. pojazd marki F. (...) koloru czerwonego nr rej. (...) jadący ulicą (...) w kierunku miejscowości J., który na widok oznakowanego radiowozu skręcił w ulicę (...). Funkcjonariusze z uwagi na zachowanie kierowcy pojechali ul. (...) aby go zatrzymać. Kierowca na widok radiowozu oraz włączonych sygnałów świetlnych i dźwiękowych zatrzymał się, po czym zaczął wycofywać nie reagując na sygnały. Dodatkowo kierujący pojazdem włączył światła drogowe celem oślepienia funkcjonariuszy. Po krótkim pościgu, funkcjonariusze podbiegli do pojazdu, a oskarżony A. B. próbował przesiąść się na tylne siedzenie pojazdu. Ł. Z. widząc zachowanie oskarżonego A. B. podbiegł do pojazdu celem zatrzymania go. W pojeździe oprócz oskarżonego siedziało jeszcze trzech innych mężczyzn tj.: A. C., P. K. i P. S.. Oskarżony nie wykonywał wydawanych przez funkcjonariuszy, poleceń nie chciał wyjść z auta, szarpał się oraz stawiał bierny i czynny opór. W. K. i Ł. Z. użyli wobec oskarżonego środków przymusu bezpośredniego w postaci siły fizycznej i chwytów obezwładniających, gazu pieprzowego oraz kajdanek. Podczas wykonywania z oskarżonym czynności i ustalania jego danych A. B. zaproponował funkcjonariuszom przyjęcie korzyści majątkowej w zamian za odstąpienie przez nich od czynności służbowych mówiąc cyt; „Panowie może się dogadamy? Ile potrzeba pieniędzy”. W. K. poinformował oskarżonego, że jego zachowanie stanowi przestępstwo z art. 229 k.k. Na miejsce zdarzenia wezwano druga załogę funkcjonariuszy KPP L. w celu udzielenia asysty i zabezpieczenia samochodu. Podczas przejazdu do KPP w L. A. B. szarpał się, usiłował otworzyć drzwi oraz próbował wybić szybę radiowozu głową. Po sprawdzeniu w systemach informatycznych (...) okazało się, iż oskarżony był już prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie II Wydział Karny w sprawie za sygn. akt II K 524/15 za przestępstwo z art. 178a§1k.k. i orzeczono wobec niego zakaz prowadzeni pojazdów mechanicznych na okres 3lat tj. do dnia 23 czerwca 2018 r. Po zbadaniu oskarżonego (...) w KPP L. - I badanie wykazało u niego stężenie 0, 30 mg/l zaś II badanie wykazało 0, 31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony A. B. ponownie zaproponował funkcjonariuszom przyjęcie korzyści majątkowej w wysokości 1000 zł mówiąc „Dajcie spokój, ja zaraz to załatwię. Dam wam 1000 zł i idę do domu”. Funkcjonariusze ponownie poinformowali oskarżonego o treści art. 229 k.k. po czym umieszczono go w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych KPP L..

Oskarżony A. B. ma 27 lat, był uprzednio karany, jest kawalerem, posiada wykształcenie średnie z zawodu jest technikiem informatykiem, aktualnie pracuje w fabryce butelek (...) w N. jako operator maszyn, osiągając dochód
w kwocie 2.500 złotych netto miesięcznie, nie posiada majątku, nie leczył się psychiatrycznie ani odwykowo.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- częściowych wyjaśnień oskarżonego A. B. (k-17-19, 30-31, 80),

- zeznań świadków: W. K. (k. 7-9, 82), Ł. Z. (k. 12-15, 81-82), P. S. (k. 32-33, 83), A. C.. (k. 35-36, 82-83), P. K. (k. 49, 83)

k. 1 notatki urzędowej,

k. 2 protokołu zatrzymania

k. 5 protokołu użycia alkosensora,

k. 6 świadectwa wzorcowania,

k. 42-43 dane o karalności,

k. 44 danych osobo poznawczych,

Alkomat (...), którym wykonano badanie zaopatrzony był w aktualne w chwili badania świadectwo legalizacji.

A. B. został oskarżony o przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 oraz art. 229 §3 k.k.

Oskarżony w postępowaniu przygotowawczym oraz przed Sądem nie przyznał się do zarzucanego mu czynu z art. 229§3k.k. tj. próby wręczenia funkcjonariuszom publicznym korzyści majątkowej w wysokości 1 000 zł, natomiast przyznał się do drugiego z zarzucanych mu czynów tj. prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Wyjaśnił, że w dniu 8 marca 2017 roku spożywał alkohol w postaci 0,5 litra wódki podczas grilla ze znajomymi. Oskarżony twierdził, że został zatrzymany przez policje, nie chciał dać się skuć funkcjonariuszom, a oni się z nim szarpali i potraktowali go jak bandytę. Oskarżony zaprzeczył aby mówił, żeby się dogadali. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w części w jakiej przyznał się do jazdy w stanie nietrzeźwości. W pozostałym zakresie Sąd uznał jego wyjaśnienia za niewiarygodne , nielogiczne i sprzeczne z zeznaniami świadków W. K. i Ł. Z., którym dał wiarę. Należy zauważyć, że świadkowie są funkcjonariuszami policji a więc osobami obcymi i nie mieli powodu aby fałszywie go oskarżać tym bardziej, że w czasie kontroli oskarżonemu towarzyszyło trzech kolegów.

Sąd dał wiarę zeznaniom poniżej opisanych świadków jako spójnym, logicznym i wzajemnie korespondującym ze sobą oraz pozostałymi dowodami tj. protokoły zatrzymania i użycia A. zebranymi w postępowaniu, którym Sąd dał wiarę

Świadkowie W. K. i Ł. Z. zgodnie zeznali, iż w trakcie pełnienia nocnej służby patrolowej w dniu 9 marca 2017 r. zauważyli jak pojazd marki F. (...), który nie miał włączonych świateł na widok radiowozu policji skręcił w ul. (...) w L.. Chcąc skontrolować jego kierowcę, skręcili w ul. (...) a następnie w ul. (...), gdzie zajechali drogę oskarżonemu, który, który jechał z naprzeciwka. W momencie gdy oskarżony dostrzegł radiowóz zatrzymał się, a następnie zaczął wycofywać samochód, nie reagując na sygnały świetlno – dźwiękowe. Dodatkowo kierujący pojazdem włączył światła drogowe w celu ich oślepienia. Świadkowie zeznali że podbiegli do drzwi kierowcy, który próbował przesiąść się na tylne siedzenie pojazdu. Ł. Z. zeznał, iż kiedy próbował wyciągnąć oskarżonego z samochodu, ten szarpał się oraz stawiał bierny i czynny opór. Funkcjonariusze użyli wobec oskarżonego środków przymusu bezpośredniego. Podczas ustalania danych oraz badania A. B. alkomatem oskarżony proponował im udzielenie korzyści majątkowej w kwocie 1000 złotych w zamian za odstąpienie od czynności wobec niego.

Świadkowie A. C., P. K. i P. S. zeznali,
iż w momencie zdarzenia siedzieli w samochodzie marki F. (...) byli po spożyciu alkoholu i niewiele pamiętają oraz nie byli bezpośrednimi świadkami próby wręczenia korzyści majątkowej ponieważ siedzieli samochodzie, a drzwi i szyby auta były zamknięte więc nie słyszeli treści rozmów oskarżonego z funkcjonariuszami Policji.

Sąd obdarzył wiarą dowody z dokumentów gdyż zostały sporządzone przez powołane do tego organy, a żadna ze stron nie zaprzeczyła ich prawdziwości i autentyczności. Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia pozostałych ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych nie była przedmiotem zarzutów stron, a także nie wzbudziła wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

A. B. został oskarżony o popełnienie przestępstw z art. 178a§1 i 4 k.k. oraz z art. 229§1i3k.k.

Przepis art. 178 a § 1 kk stanowi, iż karze podlega, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi w ruchu lądowym pojazd mechaniczny.

Występek ten ma charakter umyślny. Ze względu na powszechny charakter przestępstw opisanych w art. 178a §1 k.k. dopuścić się ich może każdy podmiot zdolny do ponoszenia odpowiedzialności karnej. Jak w przypadku każdego przestępstwa umyślnego dla bytu odpowiedzialności karnej niezbędne jest występowanie po stronie sprawcy świadomości realizacji wszystkich znamion, a zatem i świadomości znajdowania się w stanie nietrzeźwości lub odurzenia. Z treści art. 178 a § 1 kk wynika więc, że dla stwierdzenia przesłanek popełnienia przestępstwa wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie następujących znamion: po pierwsze sprawca winien prowadzić pojazd mechaniczny, po drugie – prowadzący pojazd musi znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego, wreszcie – po trzecie –prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Należy stwierdzić iż, wszystkie wyżej wskazane przesłanki zostały spełnione w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania.

Po pierwsze niewątpliwym jest iż oskarżony A. B. kierował pojazdem mechanicznym bowiem kierował samochodem marki F. (...) nr rej. (...).

Po drugie w ocenie Sądu nie ma wątpliwości, iż oskarżony w chwili popełnienia czynu zabronionego znajdował się w stanie nietrzeźwości. Zgodnie z treścią dyspozycji art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy: zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo 0,25 mg/l i prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Wynik I badania wykazał u oskarżonego stężenie 0.30 miligrama alkoholu w jednym decymetrze sześciennym wydychanego powietrza o godzinie 01:07, II badania 0,31 miligrama alkoholu w jednym decymetrze sześciennym wydychanego powietrza o godzinie 1.08. Oskarżony znajdował się zatem w stanie nietrzeźwości prowadząc pojazd marki F. (...) po drodze publicznej. A. B. został w dniu 13.04.2016 roku skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie II Wydział Karny sygn. akt II K 524/15 za przestępstwo z art. 178a§1k.k. i orzeczono wobec niego 3 lata zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym. W omawianej sytuacji oskarżony w stanie nietrzeźwości kierował samochodem w ruchu lądowym pomimo orzeczonego wobec niego zakazu .Swoim zachowaniem zrealizował zatem znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 k.k.

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego potwierdza również, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał również znamiona przestępstwa z art. 229 §1 i 3 k.k. Przepis art. 229 § 3k.k. stanowi, iż jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa, aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa lub udziela albo obiecuje udzielić takiej osobie korzyści majątkową lub osobistą za naruszenie przepisów prawa, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Udzielenie korzyści polega na dostarczeniu jej w jakikolwiek sposób osobie pełniącej funkcję publiczną (Popławski, Surkont, Przestępstwo..., s. 61 i n.; Górniok (w:) Wąsek II, s. 67). Przestępstwo, zostaje popełnione w chwili złożenia obietnicy, jest dokonane już z chwilą jej złożenia, niezależnie od tego, czy została ona przyjęta (tak wyrok SN z 7 listopada 1994 r., WR 186/94, OSNKW 1995, nr 3-4, poz. 20, z glosą aprobującą Surkonta, WPP 1994, nr 3-4). Omawiane przestępstwo ma charakter formalny. Jest dokonane w czasie udzielenia korzyści lub jej obietnicy, niezależnie od tego, czy wystąpiły jakiekolwiek skutki (Surkont, Łapownictwo..., s. 86; Górniok, Wąsek II, s. 68-69; Zoll (w:) Zoll, 1999, s. 766). Typem kwalifikowanym z art.229§ 3kk jest udzielenie korzyści lub jej obietnicy po to, aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa lub w zamian za naruszenie przepisów prawa. Łapownictwo czynne jest przestępstwem umyślnym, które można popełnić tylko w zamiarze bezpośrednim. W ocenie Sądu oskarżony swoim zachowaniem polegającym na proponowaniu funkcjonariuszom policji, którzy wykonywali z nim czynności korzyści majątkowej w kwocie 1000 złotych w zamian za odstąpienie od w/w czynności działał w zamiarze bezpośrednim aby obietnica wręczenia korzyści majątkowej skłoniła osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa. Oskarżony chciał uniknąć kary za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości , pomimo orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości jego czynów godzących w prawidłowość sprawowania funkcji publicznych oraz bezpieczeństwo ruchu drogowego oraz zdrowie i życie innych uczestników ruchu drogowego. Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył nagminność tego rodzaju przestępstw i uprzednią 4-krotna karalność oskarżonego w tym za przestępstwo z art. 178a§1k.k. Należy podkreślić, że oskarżony w toku postępowania nie wykazywał żadnej refleksji ani analizy swojego zachowania.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd orzekł wobec oskarżonego: za czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k. karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 229 § 3 k.k. karę 1 roku pozbawienia wolności. Zgodnie z treścią art. 85§1 i2 k.k. i art. 86 § 1i 2 k.k. sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego A. B. w punktach I-II wyroku kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Skazując oskarżonego za przestępstwo określone w art. 178a § 4 k.k. Sąd obowiązany był orzec wobec niego na podstawie art. 42 § 3 k.k. dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd obowiązany był również orzec obowiązek zapłaty świadczenia pieniężnego w kwocie 10 000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Sytuacja majątkowa oskarżonego przemawiała w ocenie Sądu za zwolnieniem go
z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w sprawie. Orzeczenie w tym przedmiocie znajduje uzasadnienie w treści art.624 § 1 k.p.k.