Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 5/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Iwona Porwoł

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. K. ( K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 10 listopada 2017 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu A. K. prawo do emerytury począwszy od dnia(...)

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00 zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 5/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.11.2017r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu A. K. (K.) prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ponieważ nie spełnił ustawowych warunków do przyznania tego świadczenia, a w szczególności nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. co najmniej 15 lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do okresów pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 01.10.1979r. do 22.01.1995r. na stanowisku starszego mistrza oddziału kotłowego w elektrociepłowni i sztygara zmianowego oddziału kotłowni w elektrociepłowni KWK (...).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu (...) złożył wniosek o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał decyzję odmowną z dnia 10.11.2017r. opisaną na wstępie.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia wynoszący 26 lat, 4 miesiące i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych – w tym 6 lata, 7 miesięcy i 2 dni pracy w szczególnych warunkach.

W spornym okresie ubezpieczony był zatrudniony w elektrociepłowni KWK (...) w Oddziale Kotłowym na stanowisku starszego mistrza od 01.10.1979r. do 30.11.1985r. oraz sztygara zmianowego od 01.12.1985r. do 22.01.1995r. Pracował na zmiany w pełnym wymiarze czasu pracy. Po rozpoczęciu każdej dniówki musiał odebrać raporty, później musiał obchodzić i skontrolować wszystkie stanowiska pracy, tj. obsługa nawęglania, obsługa kotłów, obsługa odżużlania, obsługa pomp nawadniających. Kontrolował wszystkie urządzenia, tj. taśmociągi, wentylatory podmuchowe i wyciągowe, praca pomp zasilających, praca stacji uzdatniania wody. Występowały tam ciężkie warunki: zapylenie, hałas, podwyższona temperatury, wilgotność szczególnie na odżużlaniu oraz przeciągi. Obsługa urządzeń odpylania była na zewnątrz na dworze. Taką pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracownicy nie otrzymywali żadnych dodatków z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Od roku 1980 nazwa zajmowanego przez ubezpieczonego stanowiska starszego mistrza została zmieniona na stanowisko sztygara zmianowego ze względu na nazewnictwo kopalniane. Stanowisko starszy mistrz, zostało przywrócone, ale już w Megawacie. Na terenie kotłowni znajdowało się pomieszczenie biurowe, z którego korzystał kierownik oddziału. W biurze ubezpieczony pisał raport początkowy i końcowy co zajmowało mu kilka minut. Razem z ubezpieczonym pracowali powołani w sprawie świadkowie P. T., E. Ś. oraz J. N., którzy potwierdzili rodzaj oraz wymiar wykonywanej przez niego pracy.

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego, akt osobowych, zeznań świadków P. T., E. Ś. i J. N. oraz zeznań ubezpieczonego (k.22-24).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2016r. poz. 1842 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z wykazem A, dział XIV poz. 24 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r., Nr 8, poz.43) – jako pracę w szczególnych warunkach zalicza się kontrolę międzyoperacyjną, kontrolę jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.

Bezsporne jest, że ubezpieczony w dniu(...) ukończył wiek emerytalny. Spór natomiast sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunki konieczne do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, w szczególności czy ma wymagany okres pracy w warunkach szczególnych.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe, ubezpieczony w okresie od 01.10.1979r. do 22.01.1995r. pracując na stanowisku starszego mistrza, a następnie sztygara zmianowego oddziału kotłowni, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w szczególnych warunkach, o których mowa w dziale XIV, poz. 24 wykazu A stanowiącego załącznik do powyższego rozporządzenia tj. wykonywał prace polegające na bezpośrednim dozorze inżynieryjno – techniczny nad pracownikami wykonującymi prace w szczególnych warunkach takimi jak maszyniści kotłów, obsługa nawęglania, obsługa odżużlania, obsługa pomp nawadniających.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w okresach spornych, Sąd oparł się na danych wynikających z powołanej dokumentacji - w szczególności dokumentacji akt osobowych oraz na zeznaniach świadków i ubezpieczonego, które korelują z treścią tej dokumentacji, uznając te zeznania za wiarygodne. Jak wynika z tych dowodów czynności administracyjne stanowiły marginalną część jego pracy, gdyż sprowadzały się do spisania raportu i były bezpośrednio związane ze sprawowanym nadzorem.

Należy tu wskazać na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 października 2013r. II UK 69/13, gdzie Sąd ten stwierdził, iż okres wykonywania tego typu pracy (nadzór i kontrola między operacyjna) jest okresem pracy uzasadniającym prawo do świadczeń na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu, niezależnie od tego ile czasu pracownik poświęca na bezpośredni dozór pracowników, a ile na inne czynności związane ze sprawowanym dozorem i stanowiące jego integralną część. Z czynności polegających na sprawowaniu dozoru nie można bowiem wyłączyć czynności administracyjno – biurowych i traktować ich odrębnie.

Bezsporne w sprawie pozostaje, iż ubezpieczony ukończył emerytalny 60 lat, nie przystąpił do OFE, posiada na dzień 01.01.1999r. wymagany 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym po zaliczeniu uwzględnionego przez Sąd spornego okresu podanego na wstępie rozważań - udowodnił okres pracy w szczególnych warunkach przekraczający 15 lat.

Ubezpieczony spełnił zatem wszystkie konieczne warunki do przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia