Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 25/18

POSTANOWIENIE

Dnia 30 kwietnia 2018 roku

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Barbara Białecka (spr.)

Sędziowie:

SA Urszula Iwanowska

SO (del.) Gabriela Horodnicka – Stelmaszczuk

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2018 roku na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o przyznanie renty socjalnej

na skutek zażalenia ubezpieczonej A. B.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 stycznia 2018 r. sygn. akt VI U 426/17

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

SSA Urszula Iwanowska SSA Barbara Białecka SSO (del.) Gabriela Horodnicka

– Stelmaszczuk

Sygn. akt III AUz 25/18

UZASADNIENIE

Na rozprawie w dniu 19 grudnia 2017 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok, którym oddalił odwołanie ubezpieczonej od decyzji z dnia 3 lipca 2017 r. A. B. została pouczona o terminie i sposobie zaskarżenia wyroku.

W dniu 11 stycznia 2018 r. A. B. złożyła apelację od wyroku
z dnia 19 grudnia 2017 r.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 stycznia 2018 r. Sąd Okręgowy
w G. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odrzucił apelację ubezpieczonej jako złożoną po terminie.

Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 369 § 1-3 k.p.c. apelację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie skarżącej wyroku z uzasadnieniem. Jeżeli strona nie zgłosiła wniosku
o doręczenie wyroku z uzasadnieniem w terminie tygodniowym od dnia ogłoszenia sentencji, termin do wniesienia apelacji biegnie od dnia, w którym upłynął termin do zgłoszenia takiego wniosku. Termin, o którym mowa w § 1 i 2, uważa się za zachowany także wtedy, gdy przed jego upływem strona wniosła apelację do sądu drugiej instancji. W takim wypadku sąd ten niezwłocznie przesyła apelację do sądu, który wydał zaskarżony wyrok.

W świetle treści § 2 art. 369 k.p.c., zgłoszenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nie stanowi warunku dopuszczalności apelacji. Wpływa natomiast na obliczenie biegu terminu do jej wniesienia. Zatem okoliczność, że ubezpieczona nie wystąpiła z żądaniem tej treści ma jedynie takie znaczenie dla postępowania apelacyjnego, że termin do wniesienia środka zaskarżenia w takiej sytuacji upływa w 21 dniu od daty ogłoszenia wyroku (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21 stycznia 2013 r., III AUz 383/12, Legalis).

Ubezpieczona nie złożyła wniosku o uzasadnienie wyroku, a zatem w stosunku do niej znajduje zastosowanie przepis art. 369 § 2 k.p.c. Ogłoszenie wyroku nastąpiło w dniu 19 grudnia 2017 r., a zatem termin do złożenia apelacji od wyroku upłynął wnioskodawczyni w dniu 9 stycznia 2018 r. (21 dni od ogłoszenia wyroku). W dniu 11 stycznia 2018 r., czyli po upływie terminu, ubezpieczona wniosła apelację od wyroku z dnia 19 grudnia 2017 r.

Stosownie do treści art. 370 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Mając na względzie powyższe, Sąd Okręgowy w oparciu o art. 370 k.p.c. odrzucił apelację A. B. jako spóźnioną.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiodła ubezpieczona. Skarżąca wniosła o pozytywne rozpatrzenie sprawy, powołując się przy tym na okoliczności dotyczące złego stanu jej zdrowia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Apelacyjny uznał, że Sąd I instancji podjął prawidłową decyzję procesową, odrzucając apelację ubezpieczonej A. B. od wyroku z dnia 19 grudnia 2017 r., uznając ją za wniesioną po upływie ustawowego terminu przewidzianego
w art. 369 k.p.c. Należy jednoznacznie stwierdzić, że w sprawie doszło do uchybienia terminowi do wniesienia apelacji, co stanowiło wystarczającą przesłankę do odrzucenia wskazanego środka odwoławczego.

W zażaleniu skarżąca jako okoliczności mające uzasadniać jego uwzględnienie wskazała jedynie te dotyczące złego stanu jej zdrowia. Należy więc zwrócić uwagę, że okoliczności tego rodzaju mogą być rozważane jedynie przy ocenie zawinienia bądź jego braku w związku z niezachowaniem terminu, jednakże nie w ramach zażalenia na postanowienie odrzucające apelację. Ocena taka może być jedynie przedmiotem analizy w ramach rozpatrywania wniosku o przywrócenie terminu do dokonania stosownej czynności procesowej (art. 168 k.p.c.). Wyłącznie zatem w przypadku zgłoszenia takiego wniosku wskazane argumenty, o ile zostałyby przez sąd rozpoznający taki wniosek uznane za wystarczające, mogłyby wywołać skutek w postaci przywrócenia terminu (zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego
w Gdańsku z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt III AUz 7/13, Lex nr 1281188).
Z powyższego wynika więc, że wszelkie wskazane przez skarżącą w zażaleniu okoliczności mające usprawiedliwiać uchybienie terminowi mogą być podstawą do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Jeżeli w ocenie ubezpieczonej spóźnione wniesienie apelacji nie zostało przez nią zawinione, może ona – w ciągu tygodnia od doręczenia niniejszego postanowienia – złożyć do Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wniosek
o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji. Wówczas, zgodnie z art. 169 § 3 k.p.c., powinna ona równocześnie złożyć apelację, ponieważ wobec uprawomocnienia się postanowienia o odrzuceniu apelacji z dnia 17 stycznia 2018 r., ten środek odwoławczy przestaje istnieć w sensie procesowym.

Mając na uwadze powyższe, postanowienie Sądu Okręgowego o odrzuceniu apelacji uznać należało za prawidłowe. Stąd też zażalenie podlegało oddaleniu
w oparciu o art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSA Urszula Iwanowska SSA Barbara Białecka SSO (del.) Gabriela Horodnicka

– Stelmaszczuk