Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marek Jasiński

Protokolant: Michał Czerwiński

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

I.  zasądza od A. K. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 501,42 zł (pięćset jeden złotych czterdzieści dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od 24 czerwca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od A. K. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 227 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  ustala i przyznaje O. J. – kuratorowi ustanowionemu dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu wynagrodzenie w wysokości 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy);

IV.  nakazuje ściągnąć od A. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku kwotę 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 1733/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. pozwem skierowanym przeciwko A. K. wniósł o zasądzenie kwoty 501,42 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 13 września 2013 roku z pozwanym została rozwiązana umowa na dostawę paliwa gazowego do lokalu położonego w G. przy ul. (...), z uwagi na jego zadłużenie, spowodowane brakiem uiszczania zaległych należności. Po jej rozwiązaniu, powód zauważył wystąpienie różnicy stanów gazomierza na dzień rozwiązania umowy i dzień demontażu gazomierza. Z tego tytułu pozwany został obciążony notą obciążeniową w wysokości 501,42 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 17 grudnia 2015 r. o sygn.. akt X Nc 422/15 Sąd Rejonowy w Tarnowie X Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w T. zasądził zgodnie z żądaniem pozwu.

Zarządzeniem z dnia 12 września 2016 roku Sąd Rejonowy w Tarnowie X Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w T. ustanowił dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego A. K. kuratora procesowego w osobie radcy prawnego O. J., który działając na jego rzecz złożył sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty. Kurator zaskarżył nakaz zapłaty w całości, zarzucając niewłaściwość Sądu Rejonowego w Tarnowie X Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w T. oraz nieudowodnienie roszczenia.

W uzasadnieniu do powyższego zostało wskazane, iż powód nie udowodnił roszczenia, albowiem przedstawił jako dowód w sprawie dokumenty pochodzące od powoda. Nie przedstawił żadnego dokumentu świadczącego o zamieszkiwaniu w przedmiotowym lokalu, jak również czy zawarta została umowa o dostarczenia paliwa gazowego.

Po przekazaniu sprawy do Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku, pozwany nadesłał pismo, w którym wskazał, iż podtrzymuje sprzeciw od nakazu zapłaty złożony przez kuratora, jednocześnie wnosząc o oddalenie powództwa w całości, z uwagi na nieistnienie roszczenia objętego nakazem zapłaty. W uzasadnieniu podkreślił, że nigdy nie miał z powodem zawartej umowy. Ponadto wskazał, że wyzbył się przedmiotowej nieruchomości przed wystawieniem noty obciążeniowej.

Sąd ustalił następując stan faktyczny:

W dniu 18 maja 2011 roku pomiędzy (...) S.A. w W. a A. K. została zawarta umowa kompleksowa dostarczania (...) (...).

/ dowód : kopia umowy nr (...) (k.120)/

W dniu 1 sierpnia 2014 roku nastąpiło wydzielenie nowego podmiotu ze struktur (...) S.A. – spółki (...) sp. z o.o.. która przejęła od (...) S.A prawa i obowiązki wynikające z prowadzonej działalności w zakresie sprzedaży paliwa gazowego i handlu obsługi klienta.

/ dowód : pismo (...) S.A. (...) z dnia 6 marca 2018 r. (k. 105)/

W dniu 13 września 2013 roku A. K. została wypowiedziana umowa o świadczenia usługi dystrybucji dotyczącej dostarczania paliwa gazowego. Pismem z dnia 17 września 2013 roku (...) Sp. z o.o. wezwała A. K. do dobrowolnego wydania gazomierza nr (...).

/ dowody : zestawienie wypowiadanych umów (k.12), ostateczne przedsądowe wezwanie do wydania gazomierza (k.13)/

W dniu 25 listopada 2014 roku w lokalu położonym w G. przy ul. (...) zamknięto dopływ gazu oraz przeprowadzono demontaż gazomierza.

/ dowody : protokół zamknięcia dopływu gazu wraz z demontażem gazomierza (k.14), zlecenie na wykonanie robót nr (...) (k.15)/

W wyniku poboru przez A. K. gazu już po rozwiązaniu umowy na dostawę paliwa gazowego, wystąpiła różnica stanów gazomierza na dzień rozwiązania umowy i dzień demontażu gazomierza. Powód naliczył opłatę w wysokości 501,42 zł, za nielegalny pobór gazu ze wspólnej sieci w wyniku poboru gazu bez zawartej umowy kompleksowej dostarczenia paliwa gazowego. Za podstawę naliczenia opłaty przyjęto różnicę pomiędzy stanem gazomierza w dniu jego demontażu (2.853 m ³), a ilością oszacowaną na dzień rozwiązania umowy (2.714 m ³) oraz trzykrotność Ceny Referencyjnej Gazu.

/ dowody : protokół nr (...) (k.16), (...) dla usług dystrybucji paliw gazowych i usług regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego (17-18)/

W dniu 9 czerwca 2015 roku wystawiona został nota obciążeniowa za nielegalny pobór paliwa gazowego w wysokości 501,42 zł, która w raz z pismem zawiadamiającym została wysłana do A. K. i przez niego odebrana.

/ dowody : kopia noty księgowej: obciążeniowej nr (...) (k.19) zwrotne potwierdzenie odbioru (k.20-21)/

W dniu 28 lipca 2015 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 501,42 zł.

/ dowód : przedsądowe wezwanie do zapłaty (k.23)/

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie.

Okoliczności faktyczne w kwestiach istotnych dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy Sąd ustalił głównie w oparciu o dokumenty prywatne zwłaszcza protokół zamknięcia dopływu gazu, protokół naliczenia opłaty, wydruk z taryfy, a także umowy łączącej (...) z A. K. na dostawę paliwa gazowego, nadesłaną na zobowiązanie Sądu przez (...) sp. z o.o.

Pozwany w niniejszej sprawie kwestionował przede wszystkim istnienie umowy łączącej go ze stroną powodową, jednocześnie wskazując, że nie został przedstawiony żaden dowód na potwierdzenie tej okoliczności. Ponadto wskazał, iż nigdy nie zamieszkiwał w lokalu położonym w G. przy ul. (...), ja również, że wyzbył się przedmiotowej nieruchomości w dniu 26 sierpnia 2014 roku, tj. 10 miesięcy przed wystawieniem przez powoda noty obciążeniowej.

W ocenie Sądu zarzuty pozwanego okazały się niezasadne. W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że Sąd na wniosek powoda zwrócił się o (...) Sp. z o.o. o nadesłanie umowy o dostarczanie paliwa gazowego, która łączyła (...) S.A. w W. z pozwanym A. K.. Powyżej wskazana umowa została złożona do akt sprawy i potwierdzała okoliczność przytaczaną przez stronę powodową w pozwie odnośnie dostarczanego paliwa gazowego do lokalu położonego w G. przy ul. (...). Na podstawie umowy pozwany zobowiązany był do dokonywania opłat za pobór paliwa gazowego. Jednakże z uwagi na niewywiązywanie się z jej postanowień odnośnie braku uiszczania należności, została pozwanemu wypowiedziana. W wyniku rozwiązania umowy i demontażu gazomierza stwierdzony został nielegalny pobór paliwa gazowego, którego wartość powód prawidłowo ustalił zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi, jak również w oparciu o obowiązującą (...), dołączona do akt sprawy.

Zgodnie z przepisem art. 57 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne, w razie nielegalnego pobierania paliw lub energii z sieci przedsiębiorstwo energetyczne pobiera opłaty za nielegalnie pobrane paliwo lub energię w wysokości określonej w taryfach lub dochodzi odszkodowania na zasadach ogólnych. W niniejszej sprawie powód wybrał pierwszy ze wskazanych wyżej sposobów dochodzenia roszczeń z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej, bowiem dochodził zapłaty na podstawie taryfy. Przez nielegalne pobieranie energii rozumieć należy pobieranie jej bez zawarcia umowy, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo rozliczeniowy (art. 3 pkt 18 Prawa energetycznego). Taryfą z kolei jest zbiór cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania, opracowany przez przedsiębiorstwo energetyczne i wprowadzony jako obowiązujący dla określonych w nim odbiorców w trybie określonym ustawą (art. 3 pkt 17 Prawa energetycznego).

Ponadto podnoszona przez pozwanego okoliczność wskazująca na wyzbycie się przedmiotowej nieruchomości nie została w żaden sposób przez niego udowodniona. Zgodnie z treścią art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten określa reguły dowodzenia, tj. przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Zaznaczyć też trzeba, że przy rozpoznawaniu sprawy na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego (po zmianach wprowadzonych ustawą z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. nr 43, poz. 189), rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. Jest to wyrazem zasady, iż to strony powinny być zainteresowane wynikiem postępowania oraz że to one dysponują przedmiotem postępowania m. in. poprzez powoływanie i przedstawianie Sądowi wybranych przez siebie dowodów.

Zaprzeczenie dokonane przez stronę procesową powoduje, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności stają się sporne i muszą być udowodnione. W razie ich nieudowodnienia Sąd oceni je na niekorzyść strony, na której spoczywał ciężar dowodu, chyba że miał możność przekonać się o prawdziwości tych twierdzeń na innej podstawie (orzeczenie SN z 28 kwietnia 1975 r., sygn. akt III CRN 26/75).

Odnosząc powyższą argumentację do okoliczności niniejszej sprawy wskazać należy, że to na pozwanym spoczywał ciężar udowodnienia przytoczonego przez niego argumentu wskazującego na wyzbycie się przedmiotowej nieruchomości. Jednakże obowiązkowi temu nie podoła, albowiem nie przytoczył żadnych dowodów potwierdzających powyższą okoliczność. W konsekwencji brak jest zatem możliwości jej potwierdzenia.

W ocenie Sądu ustalony stan faktyczny nie pozwolił na ustalenie, aby zaszły przesłanki faktyczne, pozwalające na oddalenie powództwa. Ponadto zdaniem Sądu wyniki przeprowadzonego dotychczas postępowania dowodowego dostatecznie wyjaśniły wszelkie okoliczności niniejszej sprawy. W konsekwencji pozwany w żaden sposób nie wykazał swoich twierdzeń oraz okoliczności na które powoływał się w sprzeciwie on nakazu zapłaty.

Z uwagi na powyższe Sąd powództwo w stosunku do pozwanego uwzględnił i orzekł jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II wyroku na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, uznając pozwanego za stronę, która przegrała proces w całości, a w konsekwencji zobowiązaną do poniesienia całości kosztów sądowych. Zgodnie z powyższym przepisem strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Strona powodowa w toku niniejszego procesu poniosła koszty opłaty sądowej (30 zł), koszty zastępstwa procesowego (180 zł) oraz koszt opłat skarbowych od pełnomocnictw (17 zł). W punkcie III na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratora ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w związku z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, Sąd przyznał O. J. – kuratorowi ustanowionemu dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu wynagrodzenie w wysokości 221,40 zł. W punkcie IV wyroku Sąd nakazał ściągnąć od A. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 1733/16

ZARZĄDZENIE

(...).

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)