Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2018 r. w G.

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w G.

przeciwko D. C.

o zapłatę

I.  oddala powództwo w zakresie żądania odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 3.531, 17 zł za okres od dnia 16 września 2016r. do dnia 14 grudnia 2017r.;

II.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu.

Sygn. akt I C 1589/16

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w G. wniosła pozew przeciwko D. C. domagając się zapłaty kwoty 3.531,17 zł tytułem zaległych opłat w związku z kosztami eksploatacji lokalu nr (...) położonego w G. przy ul. (...) za okres od dnia 01 stycznia 2015 roku do dnia 30 kwietnia 2016 roku.

(pozew k. 3-4v.)

W dniu 29 września 2016 roku wydano nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniając w całości żądanie pozwu.

(nakaz zapłaty k. 35)

Pozwany złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Podniósł zarzut niewykazania przez powódkę wysokości dochodzonego długu oraz wniósł o skierowanie sprawy do mediacji. Wskazał na swoją trudną sytuację rodzinną i majątkową.

(sprzeciw k. 37-41)

Pismem z dnia 23 stycznia 2018 roku powódka cofnęła powództwo w zakresie żądania głównego pozwu, podtrzymując wniosek o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tj. od dnia 14 grudnia 2017 roku oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz 17 zł opłaty od pełnomocnictwa. Powódka oświadczyła, że pozwany w całości uregulował dług w kwocie 3.531,17 zł, a nadto wpłacił kwotę 265,59 zł tytułem naliczonych odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tj. do dnia 14 grudnia 2017 roku. Wpłacił też kwotę 961,25 zł tytułem zasądzonych kosztów procesu, wskazując, że wpłaty te będą mogły być zaliczone odpowiednio dopiero po zakończeniu niniejszego postępowania.

(pismo k. 94-94v. – oryginał k. 103-104)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany D. C. zobowiązany był do uiszczenia na rzecz powódki (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w G. opłat związanych z korzystaniem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w G. przy ul. (...) w wysokości 3292,16 zł za okres od 1 stycznia 2015r. do 30 kwietnia 2016r.

W dniu 16 września 2016r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w G. wniosła przeciwko pozwanemu pozew o zapłatę ww. należności wraz z odsetkami skapitalizowanymi na dzień 30 kwietnia 2016r. wnosząc nadto o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztów procesu.

W dniu 14 grudnia 2017r. pozwany zapłacił na rzecz powódki kwotę 3.531,17 zł, tytułem należności głównej, kwotę 265,59 zł tytułem naliczonych odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kwotę 961,25 zł tytułem kosztów procesu zgodnie z treścią nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Powódka cofnęła pozew w zakresie należności głównej.

(okoliczności niesporne)

Pozwany D. C. pozostaje w związku z narzeczoną K. K., z którą od około 8 lat (od śmierci matki pozwanego), prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. K. K. ustanowiona jest kuratorem dla częściowo ubezwłasnowolnionego pozwanego. Oboje utrzymują się ze świadczenia rentowego pozwanego w wysokości 500 zł miesięcznie oraz 742 zł świadczenia rentowego K. K. a nadto z zarobków K. K. w wysokości 1400 zł miesięcznie. Dodatkowym dochodem pozwanego jest czynsz najmu uzyskiwany z przedmiotowego mieszkania w wysokości około 500-600 zł miesięcznie. Pozwany jest osobą chorą. Przyjmuje leki, na które wydaje około 12 zł miesięcznie. Pozwany pozostaje pod opieką lekarza psychiatry. Dodatkowo cierpi na niedosłuch. Na miesięczne wydatki pozwanego składają się opłaty mieszkaniowe w wysokości 800 zł za mieszkanie w G. oraz 500 zł w T., opłaty za prąd w wysokości 200 zł, wodę 100 zł raz na pół roku, telefon 90 zł, telewizję 70 zł - miesięcznie. Pozwany posiada niesprawny samochód osobowy marki F. (...) (rok produkcji 2005) oraz nieruchomość w postaci przedmiotowego mieszkania wchodzącego do zasobu (...) Spółdzielni Mieszkaniowej. Pozwany jest bezdzietny i nie posiada osób na utrzymaniu.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o zeznania świadka K. K. oraz powoda D. C. – płyta CD k. 101, postanowienie Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 28 czerwca 2017 roku w sprawie o sygn. akt III RNs 384/17, zaświadczenie z dnia 29 czerwca 2017 roku k. 96)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był w całości niesporny pomiędzy stronami. Nie było również sporne, iż w dacie wniesienia pozwu powództwo było w całości zasadne a zaspokojone w całości zostało w toku niniejszego postępowania.

Zadaniem sądu była zatem ocena skutków procesowych powyższego oraz oświadczenia powoda w przedmiocie częściowego cofnięcia pozwu i podtrzymania go w pozostałej części.

W niniejszej sprawie powód cofnął pozew w zakresie pretensji głównej po rozpoczęciu rozprawy, a pozwany wyraził na to zgodę. Nadto, oceniając czynność procesową wnioskodawcy w myśl przepisu art. 203 § 4 k.p.c. sąd nie dopatrzył się okoliczności wskazujących na to, aby czynność ta była sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzała do obejścia prawa. Dlatego też, skoro pozwany uregulował całość żądania pozwu w kwocie 3.531,17 zł wraz ze skapitalizowanymi na dzięń 30 kwietnia 2016r. odsetkami a nadto żądane pozwem odsetki za okres od dnia wniesienia pozwu tj. 16 września 2016 roku do dnia zapłaty tj. 14 grudnia 2017r. zaś powód za zgodą pozwanego cofnął pozew jedynie w zakresie kwoty 3531,17 zł, to postępowanie w tej części na podstawie art. 203 § 1 i § 4 k.p.c. na mocy art. 355 § 1 k.p.c. należało umorzyć, o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

W pozostałym natomiast zakresie zważyć należało, iż w praktyce sądowej uznać należy za utrwalone stanowisko, że jeżeli powód po spełnieniu świadczenia przez pozwanego po doręczeniu pozwu nie cofnął pozwu, sąd oddala powództwo. Sąd Najwyższy tej treści uchwałę podjął w dniu 26 lutego 2014 roku sygn. akt III CZP 119/13 potwierdzając dotychczasową linię orzeczniczą, że samo zaspokojenie roszczenia bez cofnięcia pozwu wywołuje skutki materialnoprawne, prowadzące do oddalenia powództwa z powodu jego bezzasadności, nie zachodzi przeszkoda merytoryczna w rozpoznaniu sprawy (wyrok SN z dnia 9.06.1999r. sygn. akt III CKN 936/98 niepubl.). Tak więc zapłata w toku sporu z wolą zaspokojenia roszczenia powoda powoduje wygaśnięcie dochodzonego roszczenia, skutkujące odpadnięciem podstawy do uwzględnienia powództwa. Wobec nieistnienia wierzytelności powództwo ulega oddaleniu, chyba że powód cofnął pozew, bo wówczas dopiero można mówić o istnieniu podstaw do umorzenia postępowania. Do czynności wpływających na zmianę stanu sprawy istniejącego w chwili wnoszenia pozwu należy również spełnienie świadczenia przez pozwanego w toku postępowania, powodujące wygaśnięcie dochodzonego roszczenia (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2014 roku sygn. akt III CZP 119/13, OSNC 2015/1/1).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, skoro pozwany spełnił świadczenie również w zakresie żądanych przez powódkę odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu (16 września 2016r.) do dnia zapłaty (14 grudnia 2017r.), to uznać należy, iż odpadła przesłanka do uwzględnienia powództwa w tym zakresie, biorąc pod uwagę stan sprawy na dzień zamknięcia rozprawy i powództwo w tym zakresie na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.p.c. a contrario oddalono w punkcie I wyroku.

O kosztach z kolei Sąd orzekł na mocy art. 102 k.p.c. i odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu z uwagi na jego sytuację materialną i zdrowotną. Sąd miał na uwadze, że pozwany posiada niskie dochody pochodzące z renty. Nadto, szczególną okolicznością uzasadniającą odstąpienie od obciążania pozwanego kosztami procesu była sytuacja zdrowotna pozwanego, który cierpi na chorobę psychiczną oraz niedosłuch, co potwierdzają zeznania samego pozwanego oraz świadka -ustanowionego dla niego kuratora w osobie jego narzeczonej K. K.. Z powyższego wynika również, iż nie jest on w stanie w pełni samodzielnie funkcjonować i wymaga pomocy innej osoby, w tym przypadku jest to jego narzeczona K. K.. Szczególną uwagę należy zwrócić na postawę pozwanego, który dążąc do pozasądowego załatwienia zaistniałego sporu, po uzgodnieniach ze stroną powodową, w całości spełnił żądanie pozwu. Taka postawa pozwanego w połączeniu ze wskazaną sytuacją majątkową, osobistą i zdrowotną nie pozwala, aby dodatkowo obciążać prowadzonego przez niego gospodarstwa domowego dodatkowymi opłatami.

W tych okolicznościach – zdaniem Sądu orzekającego – sytuacja osobista, zdrowotna i majątkowa pozwanego w pełni uzasadnia skorzystanie z dobrodziejstwa określonego w art. 102 k.p.c.