Pełny tekst orzeczenia

IX Ns 297/12

POSTANOWIENIE

Dnia 8 listopada 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia -Śródmieścia Wydział IX Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Jolanta Malik

Protokolant : Mirosław Jabłoński

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013r. we W.

na rozprawie

sprawy z wniosku M. Ś. (1)

przy udziale A. Ś.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

I.  ustalić, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków wnioskodawcy M. Ś. (1) i uczestniczki A. Ś. wchodzi:

1.  udział ½ w prawie własności nieruchomości zabudowanej położonej we W. przy ul. (...) , działka nr (...), dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków prowadzi księgę wieczystą nr (...) o wartości 668.000 zł (sześćset sześćdziesiąt osiem tysięcy złotych)

2.  prawo własności nieruchomości rolnej niezabudowanej położonej w miejscowości G., gmina W., działka nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Wałbrzychu prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) oraz udział (...) w prawie własności nieruchomości stanowiącej drogę dojazdową do ww nieruchomości, położonej w miejscowości G., gmina W., działka nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Wałbrzychu prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), o łącznej wartości 34.845 zł (trzydzieści cztery tysiące osiemset czterdzieści pięć złotych)

3.  prawo własności samochodu osobowego marki A. (...) nr rej. (...), o wartości 8.000 zł

4.  prawo własności samochodu osobowego marki M. (...) nr rej. (...), o wartości 8.000 zł;

II.  ustalić, że udziały w majątku wspólnym są równe;

III.  ustalić, że wnioskodawca M. Ś. (1) dokonał nakładu z majątku odrębnego na majątek wspólny o wartości 434.200 zł (czterysta trzydzieści cztery tysiące dwieście złotych );

IV.  oddalić wniosek uczestniczki o ustalenie, że poniosła nakłady ze swojego majątku odrębnego na majątek wspólny;

V.  oddalić żądanie uczestniczki o zasądzenie wynagrodzenia za korzystanie przez wnioskodawcę z nieruchomości zabudowanej położonej we W. przy ul. (...);

VI.  dokonać podziału majątku wspólnego byłych małżonków M. Ś. (1) i A. Ś. w następujący sposób:

1.  wnioskodawcy M. Ś. (1) przyznać:

a)  udział ½ w prawie własności nieruchomości zabudowanej opisanej w punkcie I. 1 o wartości 668.000 zł,

b)  prawo własności nieruchomości rolnej oraz udział 1106/10000 w prawie własności nieruchomości stanowiącej drogę dojazdową do tej nieruchomości, opisane w punkcie I.2., o łącznej wartości 34.845 zł

c)  prawo własności samochodu opisanego w punkcie I. 3 o wartości 8.000 zł

2.  uczestniczce A. Ś. przyznać prawo własności samochodu opisanego w punkcie I. 4 o wartości 8.000 zł ;

VII.  zasądzić od wnioskodawcy M. Ś. (1) na rzecz uczestniczki A. Ś. spłatę w kwocie 134.322,50 zł (sto trzydzieści cztery tysiące złotych trzysta dwadzieścia dwa złote pięćdziesiąt groszy) płatną w terminie 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia wraz z odsetkami ustawowymi na wypadek opóźnienia w zapłacie w ww terminie;

VIII.  nakazać uczestniczce A. Ś., aby wydała wnioskodawcy M. Ś. (1) nieruchomość zabudowaną położoną we W. przy ul. (...);

IX.  ustalić, iż strony postępowania ponoszą samodzielnie koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. akt. IX Ns 297/12

UZASADNIENIE

Wnioskodawca M. Ś. (1) wniósł o ustalenie, że w skład majątku wspólnego zgromadzonego w czasie trwania małżeństwa z uczestniczką A. Ś. wchodzi:

I. udział w ½ nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) o powierzchni 740 m2 , zabudowanej domem mieszkalnym, w którym uczestnicy mają udział ½ i zajmują wszystkie pomieszczenia na parterze nieruchomości, o wartości 500.000 zł;

II. nieruchomość rolna bez zabudowań położona w G. gm. W. składającej się z działki o nr (...) o pow. 0,2323 ha oraz działki o nr (...) o pow. 1,007 m2, o łącznej wartości 30.000 zł

Nadto wnosił o ustalenie, że dokonał nakładów z majątku odrębnego na majątek wspólny o wartości 325.000 zł i dokonanie podziału tego majątku poprzez przyznanie na własność wnioskodawcy obu nieruchomości o łącznej wartości 530.000,00 zł i zasądzenie tytułem wyrównania udziałów od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki kwoty 102.500,00 zł płatnej w terminie miesiąca od daty uprawomocnienia się postanowienia wraz z ustawowymi odsetkami, a nadto obciążenie uczestników kosztami postępowania stosowanie do udziału w sprawie.

Wnioskodawca wskazał, że w czasie trwania małżeństwa od 30.11.1985r. do 01.12.2011r. uczestnicy nabyli dwa składniki majątkowe. Podał, że 17.12.1993r. uczestnicy zawarli ze S. P. umowę zamiany ½ części zabudowanej nieruchomości obejmującej działkę nr (...) o powierzchni 731 m2 z ½ własności budynku mieszkalnego i prawo do zajmowania wszystkich pomieszczeń na parterze składającego się z 4 pokoi, kuchni, łazienki, przedpokoju i werandy, o wartości 460.000.000,00 zł za równoczesnym przeniesieniem na S. P. własności mieszkania położnego we W. przy ul. (...) o wartości 300.000.00,00 zł. Mieszkanie, które przekazano za nieruchomośćprzy ul. (...) wchodziło w skład majątku odrębnego wnioskodawcy, które nabył w drodze darowizny od siostry E. A.. Wnioskodawca podał też, że w dniu 09.12.1998r. uczestnicy nabyli nieruchomość rolną bez zabudowań położoną w G., gm. W., o składającej się z działki (...) o powierzchni 2003 m2 oraz działkę nr (...) o powierzchni 1367 m2. Wskazał, że następnie umową zamiany w dniu 09.07.1999r. przenieśli na rzecz K. P. i B. B. (1) własność działki nr (...) o powierzchni 2003m2 oraz działki nr (...) o powierzchni 1367 m2,w zamian za działkę nr (...) o powierzchni 1007m2 oraz działkę nr (...) o powierzchni 0,2323 ha położone w G. gm. W..

W odpowiedzi na wniosek uczestniczka wniosła o ustalenie, że w skład majątku wspólnego stron wchodzą:

I. udział w wysokości 2/4 prawa własności nieruchomości gruntowej o powierzchni 741 m2, zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w którym strony zajmują wszystkie pomieszczenia znajdujące się na parterze budynku oraz przyziemie, położonej we W. przy ul. (...);

II. prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w G. Gm. W., składającej się z działki o nr (...) o pow. 2.323 m2 oraz działki o nr (...) o pow. 1,007 m2, o łącznej wartości 250.000 zł;

III. prawo własności samochodu osobowego marki M. (...) o nr rej. (...), rok prod. 1997 o wartości 8.000 zł;

IV. prawo własności samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...), rok prod. 1994 o wartości 8.000 zł.

Nadto uczestniczka wniosła o ustalenie, że udziały stron w majątku wspólnych są równe oraz że uczestniczka dokonała nakładów z majątku odrębnego na majątek wspólny stron w kwocie 70.000 zł oraz dokonanie podziału majątku wspólnego, poprzez przyznanie wnioskodawcy składników majątkowych w pkt. II. I IV., a uczestniczce składników majątkowych opisanych w pkt I. i III. Nadto, wniosła o zasądzenie od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy spłaty w kwocie 140.000 zł tytułem wyrównania udziału wnioskodawcy w majątku wspólnym stron, pomniejszonej o kwotę wynagrodzenia za bezprawne korzystanie przez wnioskodawcę z nieruchomości położonej we W. przy ul. (...), ponad przysługujący wnioskodawcy udział w prawie własności tej nieruchomości w okresie od grudnia 2012r. do dnia wydania postanowienia w przedmiocie podziału majątku i rozłożenie tej spłaty na dwie równe raty, z czego pierwsza płatna w ciągu miesiąca od uprawomocnienia się postanowienia, a druga w ciągu dwóch tygodni od wydania przez wnioskodawcę uczestniczce przedmiotowej nieruchomości. Ponadto, uczestniczka wniosła o zobowiązanie wnioskodawcy do wydania uczestniczce tej nieruchomości w terminie miesiąca od uprawomocnienia się postanowienia w przedmiocie podziału majątku w stanie wolnym od obciążeń oraz zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki kwoty 22.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty:

- 2500 zł od dnia 11.12.2011r. do dnia zapłaty;

- 2500 zł od dnia 11.01.2012r. do dnia zapłaty;

- 2500 zł od dnia 11.02.2012r. do dnia zapłaty;

- 2500 zł od dnia 11.03.2012r. do dnia zapłaty;

- 2500 zł od dnia 11.04.2012r. do dnia zapłaty;

- 2500 zł od dnia 11.05.2012r. do dnia zapłaty;

- 2500 zł od dnia 11.06.2012r. do dnia zapłaty;

- 2500 zł od dnia 11.07.2012r. do dnia zapłaty;

- 2500 zł od dnia 11.08.2012r. do dnia zapłaty;

tytułem wynagrodzenia z bezprawne korzystania przez wnioskodawcę w okresie od grudnia 2011r. do sierpnia 2012r. z nieruchomości położonej przy ul. (...) ponad przysługujący wnioskodawcy udział w prawie własności tej nieruchomości i zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki ponad kwotę 22.500 zł, kwot po 2500 zł za każdy miesiąc następujący po sierpniu 2012r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od tych kwot od 11. dnia każdego miesiąca, do wydania postanowienia w niniejszym postępowaniu. Wniosła też o zasądzenie na jej rzecz od wnioskodawcy kosztów postępowania.

Uczestniczka podniosła, że strony w równym stopniu przyczyniły się do powstania majątku wspólnego. Podała, że nieruchomości przy ul. (...) stanowi przedmiot współwłasności uczestników w udziale wynoszącym 2/4 oraz B. M. i H. G. w udziałach wynoszących po ¼ dla każdego z nich. Współwłaściciele dokonali podziału nieruchomości do korzystania. Przyznała, że nieruchomość ta uczestnicy nabyli na mocy umowy zamiany ze S. P., w zamian za spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego we W. przy ul. (...) nabytego przez wnioskodawcę na mocy umowy darowizny, a następnie wniesionego do majątku wspólnego. Podała, że udział w prawie własności przedmiotowej nieruchomości wynosił 460.000.000,00 zł, a spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego odpowiadało wartości 155.817.000,00 zł. Wskazała też, że uczestnicy zobowiązani byli do dopłaty, na rzecz S. P. różnicy wartości przedmiotów zamiany odpowiadającą w rzeczywistości kwocie 300.000.000,00 zł, a nie jak wskazano w treści aktu notarialnego – 160.000.000,00 zł. Podała, że składając oświadczenie do aktu notarialnego strony po wcześniejszym porozumieniu zgodnie zawyżyły wartość spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego z rzeczywiście uzgodnionej kwoty 160.000.000,00 zł do kwoty 300.000.000,00 zł, celem zmniejszenia obowiązku zapłaty należnego podatku. Podała też, że pieniądze przeznaczone na dopłatę różnicy wartości przedmiotów zamiany w kwocie 250.000.000,00 zł pochodziły z majątku odrębnego uczestniczki, która otrzymała ją od swojej matki M. B. w drodze umowy darowizny. Wskazała, że kwotę tę przekazała wnioskodawcy. Pozostała kwota dopłaty w wysokości 50.000.000,00 zł pochodziła z majątku wspólnego stron. Powyższe zdaniem uczestniczki potwierdza sama treść aktu notarialnego, w którym strony oświadczyły, że przedmiot zamiany pochodzi z ich majątku wspólnego oraz że nabycia udziału dokonały one z majątku wspólnego oraz że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...) przy ul. (...) objętej jest wspólnością ustawową małżonków, co stanowiło wykonanie wcześniejszych uzgodnień małżonków, zgodnie z którymi za przekazanie kwoty 250.000.00,00 zł wnioskodawca zobowiązał się do wniesienia do majątku wspólnego małżonków tego prawa, czym dokonano rozszerzenia wspólności majątkowej. Uczestniczka dalej podała, że w 2002r. jako pełnomocnik swojej matki zawarła umowę sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w R. przy ul. (...) za cenę 73.000 zł, a następnie w drodze dziedziczenia po zmarłej w dniu 31.07.2002r. matce otrzymała kwotę 73.000 zł, która w wysokości 7.000 zł przeznaczyła na remont i wyposażenie nieruchomości przy ul. (...), czyniąc tym samym nakłady z majątku odrębnego na nieruchomość wspólną i co pomniejsza należną wnioskodawcy od uczestniczki spłatę z tytułu wyrównania udziałów w majątku wspólnym o kwotę 350.000 zł. Zdaniem uczestniczki podany przez nią sposób podziału majątku wspólnego uzasadniony jest okolicznością, że do grudnia 2011r. kiedy uczestniczka została zmuszona przez wnioskodawcę do opuszczenia nieruchomości, nieruchomość ta stanowiła jej centrum życiowe, a obecnie uczestniczka mieszka w mieszkaniu służbowym i zamierza wrócić do lokalu przy ul. (...), który wyremontowała oraz z którym jest związana emocjonalnie. Podała też, że wnioskodawcy przysługują udziały w prawie własności dwóch nieruchomości mieszkaniowych w L., które wraz z siostra otrzymał w wyniku spadkobrania po zmarłych rodzicach, które mogą zaspokoić potrzeby mieszkaniowe wnioskodawcy. Wskazała, że wnioskodawca od grudnia 2011r. zawłaszczył nieruchomość przy ul. (...), uniemożliwił korzystanie z niej uczestniczce, stosował przemoc słowną, a nadto zezwolił na zamieszkanie w niej osobie chorej na schizofrenię i ubezwłasnowolnionej, której wnioskodawca jest prawnym opiekunem i który był agresywny wobec uczestniczki, co skłoniło ją do przeniesienia się w listopadzie 2011r. do mieszkania służbowego. Podała, że wezwanie do zapłaty kwoty z tytułu bezprawnego korzystania przez wnioskodawcę pozostało bezskuteczne.

Na rozprawie w dniu 26.10.2012r. uczestnicy zgodnie wnieśli o ustalenie równych udziałów w majątku wspólnym oraz zgodnie przyznali, że w skład majątku wspólnego wchodzą nieruchomości podane w dotychczasowych pismach prcoesowych oraz dwa samochody. Wskazali, że wartość samochodów jest bezsporna, tak jak i sposób ich podziału. Strony zaprzeczyły podawanej przez siebie wartości nieruchomości.

Wnioskodawca zaprzeczył okoliczności poniesienia przez uczestniczkę nakładów z jej majątku odrębnego na wspólny oraz okolicznościom związanym z żądaniem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie. Zaprzeczył też, jakoby mieszkanie przy ul. (...) wniósł do majątku wspólnego.

W piśmie procesowym z 14.10.2013 r. uczestniczka zmodyfikowała żądanie, wnosząc o przyznawanie wnioskodawcy udziału w nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) oraz prawa własności nieruchomości położonych w G., ustalenie że udziały uczestników są równe, zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki spłaty w kwocie 317.442,50 zł tytułem wyrównania udziału uczestniczki w majątku wspólnym stron w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia, ustalenie, że uczestniczka dokonała nakładów z majątku odrębnego na majątek wspólny stron w kwocie 250.000.000 zł stanowiącej równowartość 50 % wartości udziału w wielkości wynoszącej ½ w prawie własności nieruchomości przy ul. (...), ustalenie, że uczestniczka dokonała nakładów z majątku odrębnego na majątek wspólny stron w kwocie 70.000 zł. Na rozprawie w dniu 25.10.2013r. pełnomocnik uczestniczki oświadczył, że podtrzymuje żądanie podziału samochodów bez spłat oraz zasądzenia wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z domu przez wnioskodawcę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małżeństwo M. Ś. (1) i A. Ś. zawarte w dniu 30.11.1985r. przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego we W. zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu Wydział XIII Cywilny Rodzinny wydanym w dniu 01.12.2011r. w sprawie o sygn. akt. XIII RC 2650/11.

Dowód: Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu, Wydział XIII Cywilny Rodzinny z 01.1.2011r. sygn. XIII RC 2650/11 k. 55

Uczestnicy pozostawali w separacji faktycznej od 1998r., nie prowadzili od tego czasu wspólnego gospodarstwa domowego.

Bezsporne

W dniu 03.07.1987r. M. Ś. (1) otrzymał w drodze darowizny od siostry E. A. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...).

Dowód: Akt notarialny nr rep. (...)03.07.1987r. k. 16

W dniu 17.12.1993r. M. Ś. (1) i A. Ś. oświadczyli przed notariuszem, że M. Ś. (1) jest członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W., w której nabył z majątku dorobkowego z żoną A. Ś. lokal mieszkalny nr (...) znajdujący się w budynku tej spółdzielni przy ul. (...). M. Ś. (1) służy do tego mieszkania spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu i objętej jest wspólnością ustawową małżonków Ś..

S. P. przeniosła na małżonków M. i A. Ś. cały swój udział wynoszący ½ części nieruchomości zabudowanej obejmującej działkę nr (...) , rej. gruntu 107, o powierzchni 741 m2 położonej we W. D. przy ul. (...), na której posadowiony jest dom mieszkalny, w którym S. P. zajmowała wszystkie pomieszczenia na parterze tj. cztery pokoje, kuchnię, łazienkę, przedpokój, i werandę, dla której to nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta nr (...), a małżonkowie Ś. na przeniesienie wyrażają zgodę i w zamian przenoszą na S. P. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) we W., na co S. P. wyraża zgodę.

Małżonkowie Ś. oświadczyli, że nabycia tego dokonali z majątku dorobkowego.

Strony określiły wartość zamienianych przedmiotów na kwotę: ½ części własności nieruchomości przy ul. (...) róg (...) na kwotę 460.000.000,00 zł., a spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) we W. na kwotę 300.000.000 zł. Różnica wartości określona została na 160.000.000. zł i kwotę te małżonkowie Ś. zapłacili S. P.. Strony zobowiązały się do wzajemnego wydania przedmiotów tej umowy w dniu 15.02.1994 r.

Dowód: Akt notarialny rep. (...)z 17.12.1993 r. k. 8

Odpis zwykły księgi wieczystej nr (...) k. 13

Przesłuchanie wnioskodawcy k. 134

W dniu 09.12.1998r. M. Ś. (1) nabył od J. i D. K. nieruchomość rolną bez zabudowań położoną w G. Gm. W. składającej się z działki nr (...) o powierzchni 2.003 m2. (Kw (...))

W dniu 09.07.1999r. M. Ś. (1) i A. śledziona dokonali zamiany nieruchomości z K. P. i B. B. (2), w ten sposób, że małżonkowie Ś. zbyli na rzecz K. P. i B. B. (2) nieruchomość rolną bez zabudowań położoną w G. Gm. W., składającej się z działki nr (...) o powierzchni 2.003 m2 (Kw nr (...)) oraz nieruchomość bez zabudowań, położoną w G. Gm. W. składającą się z działki nr (...) o powierzchni 1.367 m2 w udziale wynoszącym (...) (Kw nr (...))

K. P. i B. B. (2) zbyli na rzecz M. i A. Ś. nieruchomość rolną bez zabudowań, położone w G., Gm. W., składającą się z działki nr (...) o powierzchni 0,23,23ha (Kw nr (...)) oraz udział wynoszącym (...) w nieruchomości bez zabudowań, położoną w G., Gm. W., działki nr (...) o powierzchni 1.007 m2 w (Kw (...)).

Dowód:

Akt notarialny nr rep. (...)z 09.12.1998r.k .18

Akt notarialny nr rep. (...)z 09.07.1999r.k .18

Odpis zwykły księgi wieczystej Kw nr (...) k.26

Odpis zwykły księgi wieczystej Kw nr (...) k.121

Wartość ewidencyjna mieszkania położonego we W. przy ul. (...) wynosiła w dniu 16.12.1993 r. 155.817.000,00 zł.

Dowód: Zaświadczenie SM (...) z 16.12.1993r. k. 12

W dniu 09.07.2002r. M. B. reprezentowana przez córkę A. Ś. sprzedała W. L. i R. L. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w R. przy ul. (...) za cenę 73.000 zł.

Spadek po M. B. zmarłej 31.07.2002r. we W., ostatnio stale zamieszkałej w R. na podstawie stawy nabyła córka A. Ś. w całości.

Uczestniczka otrzymała kwotę 70.000 zł w spadku po matce.

Dowód: Akt notarialny nr Rep. (...)z 09.07.2002r. k. 63

postanowienie Sądu Rejonowego w Nowym Targu z 30.10.2003r. k. 66

zeznania świadka M. Ś. (2) k. 116

przesłuchanie uczestniczki k. 136

Uczestniczka kwotę 70.000 zł przeznaczyła na bieżące potrzeby, środki zużywane były sukcesywnie. W 2006r. środki te zostały już w większości wydane.

Dowód: przesłuchanie uczestniczki k. 136

Strony w czasie trwania małżeństwa nabyły samochód osobowy A. (...) nr rej. (...) o wartości 8.000 zł, z którego korzysta wnioskodawca oraz samochód osobowy marki M. (...) nr. Rej. Dw 798HH, o wartości 8.000 zł, z którego korzysta uczestniczka.

Okoliczności bezsporne

Uczestniczka w dniu 02.06.2011r. wezwała wnioskodawcę do zapłaty kwoty 15.000 zł wraz z odsetkami tytułem wynagrodzenia za bezprawne korzystanie w okresie od grudnia 2011r. do czerwca 2012r. z lokalu mieszkalnego nr (...). znajdującego się w budynku mieszkalnym położonym we W. przy ul. (...). W dniu 22.08.2012r. uczestniczka wezwała wnioskodawcę do zapłaty kwoty 22.500 zł z tego samego tytułu.

Dowód:

Wezwanie do zapłaty z 02.06.2011r. k. 56 wraz z dowodem doręczenia k. 58

Wezwanie do zapłaty z 22.08.2012r. k. 60 wraz z dowodem doręczenia k. 62

Wartość rynkowa udziału w wysokości ½ w prawie własności nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, wolnostojącym położona we W. na zbiegu ul. (...), działka ew. nr 21, dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Kw nr (...) wynosi na dzień 22.12.2011r. – wynosi 668.000 zł.

Wartość rynkowa nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w miejscowości G., gm. W., powiat (...), działka ew. nr (...) i udziału w 1106/10000 w działce nr (...), nr Kw (...)- wynosi 34.845 zł.

Dowód: opinia biegłego z zakresu szacowania nieruchomości z 01.07.2013r. k. 146

J. Z., kuzyn wnioskodawcy przez ok. 7 lat, okresowo przez kilka dni zajmował pomieszczenie piwniczne przystosowane do zamieszkania w nieruchomości przy ul. (...). W ostatnich latach przed rozwodem jego obecność przeszkadzała uczestniczce.

Dowód: częściowo zeznania świadka M. Ś. (2) k. 116

przesłuchanie wnioskodawcy k. 134

Powódka od stycznia 2010r. nie mieszkała na ul. (...), gdyż wówczas podjęła pracę w Ś. , gdzie otrzymała mieszkanie służbowe. Początkowo przyjeżdżała do wspólnego mieszkania średnio raz na tydzień, formalnie zaś wyprowadziła się w listopadzie 2010r. i od tego czasu jej centrum życiowe zostało przeniesione do Ś., do mieszkania na W. już nie przyjeżdżała. Od tego czasu we wspólnym domu przestał zamieszkiwać także jej mąż, gdyż nie chciał ogrzewać tak dużego mieszkania mieszkając w nim sam. Wrócił do mieszkania po zimie , wiosną 2011. W okresie kiedy nikt w domu nie mieszkał, wnioskodawca wyłączył w nim prąd, gaz i ogrzewanie.

Dowód: przesłuchanie wnioskodawcy k. 134 i n.

przesłuchanie uczestniczki k. 136 i n.

Po sprzedaży mieszkania matki uczestniczki w R., uczestnicy nie przeprowadzali większego remontu w mieszkaniu na ul. (...). Od 1998r. strony pozostawały w separacji faktycznej, prowadziły odrębne gospodarstwa domowe i przeprowadzały wówczas jedynie malowanie. Remont piwnicy po powodzi finansowany był z odszkodowania z ubezpieczenia mieszkania. Po 2002r. wnioskodawca wyremontował na swój koszt jedynie pokój córki, swój pokój i taras. Uczestniczka malowała pokój syna i łazienkę, cyklinowana była podłoga w pokoju syna.

Dowód: przesłuchanie wnioskodawcy k. 134

Strony nie porozumiewały się co do włączenia mieszkania przy ul. (...) do majątku wspólnego.

Dowód: przesłuchanie wnioskodawcy k. 134

przesłuchanie uczestniczki k. 136

Uczestniczka pracuje w uzdrowisku w Ś. w ramach kontraktu zawartego do 30.12.2013r. na stanowisku ordynatora. Pracuje też w przychodni specjalistycznej neurologicznej w J. na trzyletnim kontrakcie.

Wnioskodawca latem 2012r wymienił zamki w nieruchomości na ul. (...)., przy czym uczestniczka dysponuje kluczami do domu, gdyż dostała je od córki.

Po wyprowadzeniu się ze wspólnego mieszkania uczestniczka nigdy nie domagała się od wnioskodawcy, aby umożliwił jej zamieszkanie – nie brała tego nawet pod uwagę, gdyż jej centrum życiowe znajdowało się w Ś..

Dowód: przesłuchanie uczestniczki k. 136 i n.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w roku 1985 wynosiło 20.005 zł, a w roku 1993 – 3.995.000 zł.

Okoliczność znana z urzędu

Sad zważył, co następuje:

Na podstawie przepisu art. 567 § 3 k.p.c. do postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, stosuje się odpowiednio przepisy o dziale spadku, tj. art. 680– 689 k.p.c.

Zgodnie z art. 31 k.r.o., w brzmieniu obowiązującym w dacie powstania małżeńskiego ustroju wspólności majątkowej między spadkodawcami z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca ich dorobek (wspólność ustawowa). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawowa ustaje z chwilą ustania małżeństwa i od tej chwili traktuje się przedmioty przez nią objęte jako objęte współwłasnością w częściach ułamkowych. Zgodnie z kolei z art. 1037 § 1 k.c. w zw. z art. 46 k.r.i.o. do zgłoszenia wniosku o dokonanie przez Sąd podziału majątku wspólnego uprawniony jest każdy z byłych małżonków. Art. 32 § 1 k.r.o. stanowi, iż dorobkiem małżonków są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. W szczególności stanowią dorobek małżonków: 1) pobrane wynagrodzenie za pracę oraz za inne usługi świadczone osobiście przez któregokolwiek z małżonków; 2) dochody z majątku wspólnego, jak również z odrębnego majątku każdego z małżonków (§ 2).

Sąd ustalił skład i wartość majątku wspólnego stron w oparciu o art. 684 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. Miał przy tym na uwadze, że skład majątku wspólnego ustala się według stanu na dzień ustania wspólności majątkowej, a wartość – według jego wartości aktualnej. Skład majątku wspólnego był bezsporny. Uwzględniając powyższe, Sąd ustalił, że w skład majątku wspólnego stron wchodziło:

- udział ½ w prawie własności nieruchomości zabudowanej położonej we W. przy ul. (...) ( (...)) o wartości 668.000 zł

- prawo własności nieruchomości rolnej niezabudowanej położonej w G., Gm. W., ( (...)) oraz udział (...) w prawie własności nieruchomości stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości działka nr (...) ( (...)) o łącznej wartości 34.845, zł

- prawo własności samochodu osobowego marki A. (...)nr rej. (...)o wartości 8.000 zł

- uczestniczce przyznał prawo własności samochodu M. (...) nr rej. (...) o wartości 8.000 zł.

Jeśli umowa małżeńska nie stanowi inaczej, udziały małżonków w majątku wspólnym, a także po ustaniu wspólności – są równe (por. art. 43 i art. 50 1), co ma miejsce w niniejszej sprawie. Żadna ze stron postępowania nie zgłosiła wniosku o ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym.

W związku z powyższym oraz art. 46 k.r.i.o. w zw. z art. z art. 1035 k.c. i art. 212 § 2 k.c. wedle których rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, Sąd dokonał podziału majątku wspólnego byłych małżonków uwzględniając żądanie wnioskodaowcy oraz zmodyfikowane żądanie uczestniczki, co do sposobu dokonania podziału majątku zgłoszone w piśmie z 14.10.2013r.w ten sposób, że:

1. wnioskodawcy przyznał:

- udział ½ w prawie własności nieruchomości zabudowanej położonej we W. przy ul. (...) ( (...)) o wartości 668.000 zł

- prawo własności nieruchomości rolnej niezabudowanej położonej w G., Gm. W., ((...)oraz udział 1106/10000 w prawie własności nieruchomości stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości działka nr (...)((...)) o łącznej wartości 34.845, zł

- prawo własności samochodu osobowego marki A. (...)nr rej. (...)o wartości 8.000 zł

2. uczestniczce przyznał prawo własności samochodu M. (...) nr rej. (...) o wartości 8.000 zł

Sąd zatem dokonał podziału majątku wspólnego w sposób odzwierciedlający zgodne wnioski stron.

Wartość składników majątkowych w zakresie nieruchomości Sąd ustalił w oparciu o niekwestionowaną przez strony opinię biegłego sądowego . Wartość ruchomości była z kolei bezsporna.

Wymienione wyżej składniki wyczerpywały majątek wspólny małżonków.

Uczestnicy wnosili także o rozliczenie wzajemnie poniesionych nakładów i wydatków, jak nakłady uczestniczki na remont i wyposażenie nieruchomości przy ul. (...) we W. oraz na pokrycie różnicy pomiędzy zamienianymi nieruchomościami zapłaconej na rzecz S. P. oraz nakłady wnioskodawcy na majątek wspólny w postaci przeznaczenia spółdzielczego prawa do lokalu przy ul. (...) będącego przedmiotem zamiany na nabycie udział ½ w prawie własności nieruchomości zabudowanej położonej we W. przy ul. (...), która weszła do majątku wspólnego.

Należy na wstępie zauważyć, że zgodnie z art. 45 k.r.i.o. w zw. z art. 567 § 1 k.p.c. każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód oraz może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. O tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego lub odwrotnie podlegają zwrotowi, rozstrzyga sąd w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami.

W tym zakresie, na podstawie całokształtu materiału dowodowego, Sąd ustalając wysokość nakładów stron z majątku osobistego na majątek wspólny, dał wiarę w całości twierdzeniom wnioskodawcy i przyjął, że poniósł on nakład z majątku odrębnego na majątek wspólny w postaci spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...).

Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut uczestniczki, że wnioskodawca swój majątek odrębny (mieszkanie na O.) przekazał do majątku wspólnego. Twierdzenia uczestniczki na tę okoliczność zawarte w pismach procesowych są rozbieżne z dowodem z jej przesłuchania, w których wyraźnie wskazuje, że pomiędzy małżonkami nie miały miejsca żadne ustalenia co do przekazania nieruchomości do majątku wspólnego. Powyższe potwierdził też wnioskodawca. Uznać więc należało, że twierdzenia te wskazane zostały w pismach procesowych tylko na potrzeby procesu. Uczestnicy zgodnie podali, że w czasie umowy zamiany nie mieli świadomości istnienia w obrocie prawnym pojęcia majątku wspólnego i odrębnego, i jako młode małżeństwo nie przywiązywali wagi do różnicy między nimi. Jednakże przekonanie uczestniczki, że wszystkie składniki majątku jakim dysponowali małżonkowie, z chwilą małżeństwa stały się wspólne, nie może prowadzić do obalenia wniosku, że przedmiotowe prawo, pozyskane w drodze darowizny stanowiło nakład z majątku odrębnego wnioskodawcy na wspólny. Wartość tego prawa ustalona została na podstawie treści dowodu dokumentu w postaci notarialnej umowy zamiany, na kwotę 300.000.000 st. zł. Z kolei wartość ½ udziału w nieruchomości na ul. (...) w oparciu o to samo źródło dowodowe ustalona została na kwotę 460.000.000 st. zł. Stąd, nakład wnioskodawcy z majątku osobistego na wspólny wynosił 65 %.

Powyższą wartość nakładu wnioskodawcy, w związku ze zmianą wartości pieniądza, należało odnieść procentowo do aktualnej wartości przedmiotowej nieruchomości.

Wartość ta ustalona została w niekwestionowanej przez uczestników opinii biegłego i wynosi 668.000 zł. Stąd wartość nakładu wnioskodawcy na majątek wspólny po zwaloryzowaniu jej do aktualnej wartości nieruchomości stanowi kwota 434.200 zł (668.000 zł x 65 %).

Uczestniczka zaprzeczając twierdzeniom wnioskodawcy w tym zakresie, wskazywała, że na ten składnik majątku wspólnego to ona poniosła nakład z majątku osobistego w wysokości 250.000.000 st. zł, które to środki miała otrzymać od matki w 1985 r. przed ślubem oraz że wartość lokalu przy ul. (...) została w umowie zamiany zawyżona.

Zdaniem Sądu jednak, mając na względzie całokształt okoliczności sprawy, uczestniczka nie udowodniła, że w istocie dysponowała taką kwotą oraz że przeznaczyła ją na pokrycie różnicy pomiędzy zmienianymi nieruchomościami, która była wyższa niż wskazana w akcie notarialnym.

Za niewiarygodne i w żaden sposób nieudowodnione uznał Sąd twierdzenia uczestniczki o otrzymaniu kwoty 250 mln st. zł od matki w drodze darowizny w 1985r. przed ślubem. Poza przesłuchaniem uczestniczki nie zostały one poparte żadnymi innymi dowodami. Przeczy tej okoliczności fakt, że ani uczestniczka, ani zeznający na tę okoliczność świadek M. Ś. (2) nie potrafili wyjaśnić, co stało się z tak dużą kwotą. Uczestniczka podawała, że przekazała je mężowi i nie interesowała się ich dalszym losem, co po pierwsze przeczy jej zapewnieniom, że przeznaczone zostały na pokrycie różnicy w nieruchomościach, a nadto, mając na względzie wysokość tej kwoty w latach osiemdziesiątych jest to niewiarygodne w świetle zasad doświadczenia życiowego. W 1985r. kwota rzekomej darowizny na rzecz uczestniczki, mając na względzie wysokość średniego miesięcznego wynagrodzenia które wynosiło wówczas 20 tys. zł, stanowiła ok. 12.500 - krotność średniego wynagrodzenia. Niewykazane zostało, że matka powódki wykonująca zawód lekarza, wówczas w realiach gospodarki uspołecznionej, zgromadziła taką fortunę. Okoliczność ta nie wynikała nawet z samego przesłuchania uczestniczki, a winna zostać udowodniona dowodami innymi, niż samo jej gołosłowne twierdzenie. Zasady doświadczenia życiowego wskazują, że podawana przez uczestniczkę wysokość darowizny wykreowana została na potrzeby procesu i dopasowana do cen z roku 1993, kiedy po inflacji średnie miesięczne wynagrodzenie wynosiło ok. 4 mln. Natomiast w roku 1985 dysponowanie taką kwotą przez matkę powódki jest zdaniem Sądu nierealne. Matka powódki musiałaby być po prostu bardzo bogata (patrząc na wysokość średniego miesięcznego wynagrodzenia), co nie wynika nawet z przesłuchania powódki. Nadto gdyby jednak uznać, że uczestniczka dysponowała tak dużą kwotą, nie jest możliwe, żeby nie interesowała się jej losami po przekazaniu mężowi, na co wskazują zasady doświadczenia życiowego. Dodatkowo gdyby w 1985r. małżonkowie dysponowali kwotą, która stanowiła 12.500 krotność miesięcznego wynagrodzenia, już wtedy mogliby sobie kupić domek, a nie czekać jeszcze kolejnych 8 lat po ślubie. (kiedy to de facto gromadzili środki na zakup domu)

Z kolei twierdzenia w zakresie różnicy w dopłacie z tytułu zamiany nieruchomości, uczestniczka oparła jedynie na swoim przesłuchaniu, dla którego potwierdzeniem miała stać się treść dowodu z dokumentu w postaci zaświadczenia ze spółdzielni, z którego wynika, że wartość ewidencyjna lokalu przy ul. (...) wynosiła 155 mln. st. zł. Nie zasługiwały one jednak na uwzględnienie. Należy odróżnić bowiem wartość ewidencyjną lokalu wskazaną w zaświadczeniu, która jest wartością nominalną wkładu budowlanego ustalaną dla celów podatkowych, od jego wartości rynkowej tj. dla potrzeb obrotu, uwidocznionej w akcie notarialnym. Stąd, treści przedmiotowego zaświadczenia nie sposób uznać za potwierdzającego podawane przez uczestniczkę okoliczności, skoro nie zostały poparte żadnymi innymi dowodami.

Na marginesie wskazać należy, że w toku postępowania uczestniczka wskazywała też, że pokrycie różnicy nastąpiło po połowie przez małżonków. Ta niekonsekwencja dodatkowo przesądza o niewiarygodności wersji uczestniczki. Gdyby bowiem przyjąć, że mieszkanie przy ul. (...) w istocie było wartości niższej niż wskazana w akcie notarialnym i gdyby dodatkowo przyjąć za prawdziwe twierdzenia uczestniczki o jej nakładzie na pokrycie tej różnicy w kwocie 250 mln st. zł oraz gdyby uczestnicy pokryli różnicę po połowie, ostateczne rachunkowe wyliczenia nie potwierdzają wersji podawanej przez uczestniczkę.

Tak więc, uczestniczka nie udowodniła, że w ogóle dysponowała podawaną przez nią kwotą (a nawet gdyby uznać, że otrzymywała darowiznę, nie wykazała, że przeznaczyła ją w całości na majątek wspólny, zeznała bowiem, ze sama nie wie na co mąż przeznaczył te pieniądze). Z tych przyczyn Sąd oddalił wniosek uczestniczki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości na okoliczność wartości rynkowej spółdzielczego prawa do lokalu na ul. (...) wg stanu z roku 1993r. (data umowy zamiany) jako wniosek zbędny, zmierzający do przewleczenia postępowania.

Mając na uwadze powyższe, Sąd oddalił wniosek uczestniczki o ustalenie, że poniosła ona wskazywany nakład z majątku osobistego (250.000.000 st.zł).

Uczestniczka wnosiła też o ustalenie, że kolejnym nakładem poniesionym przez nią z majątku osobistego na wspólny była kwota 70.000 zł pochodząca ze spadku po matce i przeznaczona na remont i wyposażenie mieszkania. O ile wykazane zostało, że uczestniczka w istocie kwotą tą dysponowała, wynika to bowiem z dowodów z dokumentów w postaci umowy sprzedaży lokalu w R. oraz postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, a dodatkowo potwierdzona zeznaniami M. Ś. (2) oraz przesłuchaniem uczestniczki, o tyle z całokształtu materiału dowodowego nie wynika w żaden sposób, jakoby przeznaczyła ją na wskazywany przez nią cel.

Nawet jeżeli uczestniczka zakupiła za tę kwotę jakiekolwiek składniki wyposażenia mieszkania, to stanowią one jej własność, a nie są nakładem z majątku osobistego na wspólny. Nadto, uczestniczka wskazywała podczas przesłuchania, że środki te zużywane były na bieżące potrzeby nieruchomości, przecząc tym samym podnoszonym w pismach procesowych twierdzeniom, że pochłonął je gruntowny remont w 2008r. Nadto, uczestniczka w żaden sposób nie udowodniła ani zakresu tego remontu, ani konkretnej kwoty, która miała zostać na niego przeznaczona. Zarówno jej zeznania jak i zeznania świadka M. Ś. (2), który wskazywał, że nie ma wiedzy co do przeznaczenia kwoty 70.000 zł, są niewystarczające do udowodnienia okoliczności przeprowadzenia remontu i jego zakresu. Nadto, z przesłuchania uczestniczki wynika, że w 2006r. kiedy uczestniczka kupowała samochód, środki te zostały już zużyte, a remont, na który miały być przeznaczone, miał według jej twierdzeń miejsce w 2008r., a więc nie mógł być z nich finansowany. Nadto, wnioskodawca w sposób wiarygodny wskazał, że od czasu kiedy strony pozostawały w faktycznej separacji tj. od 1998r. i nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego, nie wykonywały tym bardziej gruntownych remontów, które mogłyby pochłonąć tak znaczną kwotę, a jedynie prace odświeżające, przy czym każdy z uczestników – w zakresie zajmowanych przez siebie i jedno z dzieci pomieszczeń. Mając na uwadze powyższe, Sąd oddalił wniosek uczestniczki o ustalenie, że poniosła ona wskazywany nakład z majątku osobistego.

Należy dodać, że o zwrocie wydatków i nakładów z majątku odrębnego na majątek wspólny sąd orzeka wyłącznie na wniosek zgłoszony w postępowaniu w pierwszej instancji, a domagający się ich zwrotu zobowiązany jest dokładnie określić te żądania, zgodnie z art. 187 § 1 pkt 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Stosownie zaś do art. 321 § 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., żądaniami tymi sąd jest związany ( postanow. SN 2012-04-04 CSK 323/11 LEX nr 1164719). Wynika z tego, iż w zakresie tych nakładów Sąd nie orzeka z urzędu, z urzędu też nie prowadzi postępowania dowodowego zmierzającego do wyliczenia wartości tego nakładu. Sąd nie może zatem postępowaniem dowodowym prowadzonym z urzędu zastępować zawodowych pełnomocników uczestniczki.

Uczestniczka domagała się też od wnioskodawcy zapłaty wynagrodzenia za bezprawne korzystanie z lokalu tj. korzystanie „ponad przysługujący wnioskodawcy udział” we współwłasności prawa do nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym przy ul. (...) we W. w okresie od grudnia 2011 do sierpnia 2012 oraz za okres bieżący.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego rozstrzygnięto, że współwłaściciel może domagać się od pozostałych współwłaścicieli, korzystających z rzeczy wspólnej z naruszeniem art. 206 kc w sposób wykluczający jego współposiadanie, wynagrodzenia za korzystnie z tej rzeczy z zachowaniem przesłanek określonych w art.224 § 2 lub art. 225 kc. (uchwała SN z 13.03.2008r. III CZP 3/08 OSNC 2009/4/53 ). Naruszenie uprawnienia do korzystania z rzeczy stwarza po stronie współwłaścicieli podstawę żądania dopuszczenia do korzystania z rzeczy wspólnej lub dokonania podziału rzeczy quo ad usum. W razie wykazania przesłanek stosowania art. 224 § 2 lub art. 225 kc, współwłaściciele pozbawieni możliwości korzystania z rzeczy mogą żądać zapłaty wynagrodzenia od tego współwłaściciela, który wyłącznie korzystał w całości lub w części z przedmiotu współwłasności. (wyrok SN z 23.06.2010r. II CSK 32/10 OSNC – ZD 2011/2/27). Przepis art. 206 kc nie stanowi jednak samodzielnej podstawy roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy przez współwłaściciela. Służy jednak do oceny sposobu posiadania rzeczy wspólnej i korzystania z niej. W razie uznania, że ustalony w danej sprawie sposób jest niezgodny z tym przepisem, wyznaczenie zakresu uprawnionego posiadania i korzystania z rzeczy wspólnej następuje odpowiednio do wielkości udziałów we współwłasności. Taka sytuacja – w zależności od spełnienia dalszych przesłanek – może dawać podstawy do zastosowania art.224 § 2 lub art. 225 kc. (post. SN z 14.10.2011 III CSK 288/10 lex nr 1129123).

Według utrwalonego poglądu posiadaczem w dobrej wierze jest ten, kto władając rzeczą, pozostaje w błędnym, ale usprawiedliwionym okolicznościami przeświadczeniu, że przysługuje mu prawo do rzeczy (por. J. Ignatowicz (w:) Kodeks..., s. 602; S. Rudnicki, Komentarz..., s. 313; E. Skowrońska-Bocian (w:) Kodeks..., s. 531). W przypadku posiadania samoistnego chodzi o przeświadczenie posiadacza, że przysługuje mu prawo własności. Równocześnie trzeba zastrzec, że dobrą wiarę posiadacza wyłącza zarówno jego wiedza o przeciwnym stanie prawnym, jak też niedbalstwo (brak dołożenia należytej staranności). Należy też jednak pamiętać, że de lege lata obowiązuje uniwersalne domniemanie dobrej wiary (art. 7 k.c.). Obalenie domniemania stanowi ciężar dowodowy współwłaściciela rzeczy, tj. uczestniczki, która mu zdaniem Sądu nie sprostała.

Uczestniczka uzasadniając wniosek w tym zakresie podawała, że w grudniu 2011r. została zmuszona przez wnioskodawcę do opuszczenia domu, który zaspokajał jej potrzeby mieszkaniowe oraz stanowił jej centrum życiowe. Twierdzenia te nie znajdują potwierdzenia nawet w samych zeznaniach uczestniczki. Zarówno ona jak i wnioskodawca wskazali, że na początku roku 2010 przeprowadziła się dobrowolnie do Ś., do mieszkania służbowego i tam przeniosła w ciągu roku 2010r., a ostatecznie w listopadzie tego roku, swoje centrum życiowe. Zeznający na tę okoliczność świadek M. Ś. (2) nie potwierdził podawanych przez uczestniczkę przyczyn wyprowadzki, która rzekomo miała mieć miejsce w grudniu 2011. Nie zostało wykazane też, że przyczyną wyprowadzki stała się nagła uciążliwa obecność kuzyna wnioskodawcy, który co zgodnie przyznano „pomieszkiwał” u uczestników od wielu lat.

Stąd, skoro w grudniu 2011r. strony nie mieszkały już razem od blisko dwóch lat, a uczestniczka przestała przyjeżdżać do domu już rok wcześniej, czym jednoznacznie dała wyraz woli przeniesienia centrum życiowego do Ś., brak jest podstaw do ustalenia, iż od grudnia 2011 wnioskodawca pozostawał w złej wierze w korzystaniu z domu „ponad udział”. Okoliczność okresowego pomieszkiwania w domu kuzyna wnioskodawcy, o ile faktycznie mogła być źródłem niezadowolenia uczestniczki w okresie kiedy mieszkała jeszcze w domu, nie była bezpośrednią przyczyną wyprowadzenia się uczestniczki na początku roku 2010. Jeżeli chodzi bowiem o grudzień 2011 to uczestniczka zaprzestała przyjeżdżania do domu od ponad roku, więc sama nie miała nawet wiedzy czy wymieniony kuzyn tam jeszcze pomieszkuje czy nie. W grudniu 2011 strony natomiast rozwiodły się , co skłania do przypuszczenia, iż miesiąc ten jako czas kiedy uczestniczka rzekomo została zmuszona do wyprowadzki został wskazany tylko na potrzeby procesu w powiązania z datą rozwodu, a nie w powiązaniu z faktyczną syatcją byłych małżonków i ich stosunkami.

Nie zostały spełnione więc przesłanki z art. 225 kc, nie udowodniona została bowiem zła wiara wnioskodawcy w korzystaniu z całego mieszkania, z którego przecież może korzystać w całości zgodnie z art. 206 kc. Z całokształtu okoliczności sprawy wynika bowiem, że uczestniczka dobrowolnie wyprowadziła się do mieszkania służbowego w Ś., nie została zmuszona do tego przez wnioskodawcę, otrzymała tam propozycję pracy i jak sama wskazała, była zmęczona mieszkaniem z wnioskodawcą w jednym mieszkaniu (strony żyły w separacji faktycznej od ponad 10 lat). Nadto, uczestniczka nie domagała się od wnioskodawcy dopuszczenia do współposiadania w postaci umożliwienia jej skorzystania z części mieszkania. Wymiana zamków podawana przez uczestniczkę nastąpiła dopiero w 2012r., kiedy to uczestniczka już od 2 lat mieszkała w Ś.. Wnioskodawca nie miał zatem podstaw by sądzić, że korzysta z mieszkania przy ul. (...) „ponad udział”, a tym samym, brak było po jego stronie znamion złej wiary. Tymczasem samoistny posiadacz w dobrej wierze nie jest zobowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy, taki obowiązek powstaje dopiero od chwili, gdy dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa windykacyjnego (art. 224 kc), co nie miało miejsca w stosunkach pomiędzy uczestnikami.

Mając to na uwadze sąd oddalił wniosek uczestniczki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu szacowania nieruchomości na okoliczność wysokości stawki rynkowej najmu nieruchomości o podobnych właściwościach i zbliżonym położeniu do nieruchomości stron, jako wniosek zbędny, zmierzający do przewleczenia postępowania.

Reasumując, składniki majątkowe przyznane na rzecz wnioskodawcy łącznie stanowią wartość 710.845 zł (668.000 zł + 34.845 zł + 8.000 zł) , a składniki majątkowe przyznane uczestniczce 8.000 zł.

Od wartości składników majątkowych przyznanych na rzecz wnioskodawcy należało odjąć nakład wnioskodawcy z majątku osobistego podlegający zwrotowi wnioskodawcy w całości : 710.845 - 434.200 zł = 276.645 zł. Tak otrzymaną kwotę dzielimy na pół (zgodnie z udziałami w majątku wspólnym) , co daje 138.322,50 zł jako wysokość spłaty należnej uczestniczce.

Z kolei z wartości składników majątkowych przyznanych uczestniczce (8.000 zł), ½ tj. 4000 zł winna zostać spłacona na rzecz wnioskodaowcy.

Po wzajemnym zbilansowaniu spłata należna uczestniczce w związku z orzeczonym podziałem majątku powinna wynosić stosownie do art. 212 kc w zw. z art. 1035 kc i art. 46 krio kwotę 134.322,50 zł (138.322,50 zł- 4.000 zł), płatną zgodnie z wnioskiem wnioskodawcy w terminie 1 miesiąca od prawomocności postanowienia z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności, o czym orzeczono w punkcie VII.

W punkcie VIII. na podstawie art. 624 kpc nakazano uczestniczce wydać wnioskodawcy przyznaną mu nieruchomość przy ul. (...). Uczestniczka jak sama zeznała dysponuje kluczami do tej nieruchomości, co stanowi element władztwa.

O kosztach postępowania w punkcie IX. orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c. Sąd uznał, że nie zaistniały okoliczności uzasadniające obciążenie nimi jednej ze stron. Strony były w równym stopniu zainteresowane wynikiem postępowania, zaś nie można stwierdzić, aby stopień sprzeczności ich interesów był tego rodzaju, aby uzasadniał obciążenie wnioskodawcy czy uczestniczki kosztami postępowania czy też stosunkowy ich rozdział na zasadzie art. 520 § 2 k.p.c. Strony w równym stopniu zostały obciążone kosztami wynagrodzenia biegłego, a nadpalone zaliczki zostaną im zwrócone.