Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Julita Preis

Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Beska

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2018 r. w Chełmnie

sprawy z powództwa (...)w W.

przeciwko M. Z.

o zapłatę

orzeka :

I.  Zasądza od pozwanej M. Z. na rzecz powoda (...) w W. kwotę 1777,23 zł ( jeden tysiąc siedemset siedemdziesiąt siedem złotych dwadzieścia trzy grosze ) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 03 października 2017 r. do dnia zapłaty.

II.  Oddala powództwo w pozostałej części.

III.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 844,11 zł (osiemset czterdzieści cztery złote jedenaście groszy ) z tytułu kosztów procesu.

IV.  Nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności co do pkt. I i III.

UZASADNIENIE

Powód (...) w W. w pozwie wniesionym przeciwko M. Z. domagał się zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz kwoty 2147,44 zł wraz z odsetkami ustawowymi z opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów sądowych – 30,00 zł i kosztów zastępstwa procesowego – 600,00 zł.

W uzasadnieniu swego żądania powód wskazał, że stronę pozwaną oraz (...) S.A. (dalej jako (...)) łączyła umowa pożyczki nr (...) zawarta w dniu 28 października 2016 r. (dalej również jako (...) ), na podstawie której stronie pozwanej zostały udostępnione środki pieniężne w ustalonej Umową wysokości, natomiast strona pozwana zobowiązała się do ich zwrotu wraz z należnymi kosztami udzielenia pożyczki, w terminie uzgodnionym w Umowie. Strona pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania, nie regulując na rzecz Pożyczkodawcy płatności w sposób przewidziany w Umowie. W związku z naruszeniem przez stronę pozwaną postanowień łączącego strony stosunku zobowiązaniowego, Pożyczkodawca podjął względem strony pozwanej działania windykacyjne o charakterze polubownym, które jednak okazały się bezskuteczne i nie doprowadziły do wykonania przez stronę pozwaną zobowiązania określonego w Umowie. Stosownie do treści przepisów art. 509 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść przysługującą mu wierzytelność na osobę trzecią, a wraz z nią wszelkie przysługujące mu prawa, w tym roszczenie o zaległe odsetki. Mając na uwadze treść przytoczonego przepisu, (...) S.A. na podstawie Umowy przelewu wierzytelności z dnia 08.09.2017 r. zbył przysługującą mu względem strony pozwanej wymagalną wierzytelność na rzecz (...) Tym samym (...) (...) stał się wierzycielem strony pozwanej z tytułu wyżej wskazanej Umowy pożyczki i jest uprawniony do jej dochodzenia na drodze sądowej. Powód wskazał , że na dochodzoną niniejszym pozwem kwotę 2147,44 zł składa się: niespłacona należność główna w kwocie 1050,00 zł , koszty udzielenia pożyczki w kwocie 875,00 zł, odsetki za opóźnienie naliczone od wyżej wymienionych należności w pkt 1 i 2, za okres od dnia 28.01.2017 do dnia poprzedzającego złożenie pozwu tj. 25.09.2017 r. w kwocie 222,44 zł. Powód wskazał , że ponadto wnosi o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od całej kwoty zobowiązania strony pozwanej od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód poinformował stronę pozwaną o nabyciu w stosunku do niej wierzytelności. Powód zaznaczył , że podjął również działania określone w art. 187 § 1 pkt. 3 kpc , zmierzające do pozasądowego rozwiązania sporu poprzez wezwanie strony pozwanej do dobrowolnego uregulowania zadłużenia. Jednakże działania powoda nie odniosły żadnego skutku i do dnia skierowania powództwa strona pozwana nie uregulowała swojego zadłużenia względem powoda. Powód czyniąc zadość obowiązkowi wynikającemu z art. 505 ^{( 32)} § 2 pkt. 3 kpc wskazał , iż dochodzone niniejszym pozwem roszczenie stało się wymagalne w dniu 28.01.2017 r. tj. w dniu następującym po dniu, w którym cała kwota pożyczki zgodnie z Umową, miała zostać zapłacona na rzecz wierzyciela pierwotnego.

Pozew został wniesiony do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie w elektronicznym postepowaniu upominawczym dnia 03 października 2017 roku . Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 16 listopada 2017 r. wydanym w sprawie VI Nc – e (...) , wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty , przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Chełmnie.

W piśmie procesowym z dnia 18 grudnia 2017 r. pełnomocnik powoda wskazał, iż wkład pracy pełnomocnika powoda w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości przewyższał w danej sprawie nakład pracy niezbędnej do prawidłowej realizacji obowiązków profesjonalnego pełnomocnika procesowego. W związku z powyższym, powód zmienia zgłoszone w pozwie żądanie odnośnie kosztów procesu, wnosząc o zasądzenie: zwrotu całej uiszczonej przez powoda opłaty sądowej od pozwu, kosztów zastępstwa procesowego w wysokości dwukrotności norm prawem przepisanych tj. w wysokości 1800 zł oraz opłaty od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 28 października 2016 r. pomiędzy (...) S.A. z siedzibą w O. ( (...) ) a M. Z. ( Pożyczkobiorcą ) została zawarta umowa pożyczki ratalnej nr (...). Na podstawie umowy (...) S.A. udzielił Pożyczkobiorcy pożyczki . Zgodnie z umową całkowita kwota pożyczki wynosiła 1050,00 zł. Całkowity koszt pożyczki ( tj. wszelkie koszty jakie na dzień zawarcia umowy Pożyczkobiorca zobowiązany jest ponieść w związku z udzieloną pożyczką tj. opłata przygotowawcza , prowizja za udzielenie pożyczki , prowizja operacyjna, odsetki z tytułu oprocentowania pożyczki i odsetki z tytułu opóźnienia w spłacie) wynosił 932,32 zł . Całkowita kwota do zapłaty , stanowiąca sumę całkowitej kwoty pożyczki oraz kwoty całkowitego kosztu pożyczki na dzień zawarcia umowy wynosiła 1982,32 zł. W umowie wskazano , że stopa oprocentowania pożyczki jest zmienna , stanowi dwukrotność odsetek ustawowych (odsetki maksymalne) i na dzień zawarcia umowy wynosi 10 %, stopa oprocentowania zadłużenia przeterminowanego też jest zmienna i stanowi dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie , na dzień zawarcia umowy – 14 %. Prowizja za udzielenie pożyczki rozliczana w okresach rozliczeniowych wynosiła 262,50 zł. Pobierana też była prowizja operacyjna rozliczana w okresach rozliczeniowych , która wynosiła 262,50 zł . Zgodnie z umową Pożyczkobiorca zobowiązana była do spłaty całkowitej kwoty do zapłaty w 10 ratach, płatnych w okresach miesięcznych, wysokość raty oraz terminy zapłaty rat zawarte były w harmonogramie spłaty . W umowie wskazano , że kwoty rat niespłaconych w terminach zapłaty rat stają się następnego dnia po upływie tych terminów zadłużeniem przeterminowanym i wymagalnym. Zgodnie z umową w przypadku niedokonania przez Pożyczkobiorcę zapłaty raty w terminie zapłaty raty (...) uprawniona była do naliczenia odsetek z tytułu opóźnienia w spłacie zadłużenia (dotyczy kapitału pożyczki, opłaty przygotowawczej. prowizji za udzielenie pożyczki oraz prowizji operacyjnej) oraz podjęcia czynności windykacyjnych. w celu odzyskania wierzytelności. Kwoty naliczone przez (...) zgodnie z treścią pkt. 29 lit. a umowy sumowane miały być z zaległą ratą i wymagalne w terminie spłaty zaległej raty. Umowa pożyczki została zawarta na okres od dnia 28.10.2016 r. do dnia 28.08.2017 r. lub do dnia spłaty ostatniej raty, z zastrzeżeniem, że wpływ wszystkich należności (...) wynikających z umowy stanowić będzie zwolnienie Pożyczkobiorcy z obowiązków wynikających z umowy. W umowie ustalono również , że w przypadku naruszenia przez Pożyczkobiorcę warunków umowy, w tym w szczególności niedotrzymania przez Pożyczkobiorcę warunków udzielenia pożyczki, nieterminowej spłaty zadłużenia wynikającego z umowy czy naruszenia innych zobowiązań pożyczkobiorcy wynikających z umowy, (...) ma prawo wypowiedzieć umowę w formie pisemnej, z zachowaniem 7 - dniowego okresu wypowiedzenia. W przypadku przekazania oświadczenia o wypowiedzeniu, Pożyczkobiorca zobowiązany jest do spłaty całkowitej kwoty do zapłaty niezwłocznie, nic później niż w dniu upływu okresu wypowiedzenia umowy.

dowód: - umowa pożyczki ratalnej nr (...) – k.13 - 14

Dnia 08 września 2017 r. została zawarta pomiędzy (...) S.A w O. ( Zbywcą ) a (...)w W. ( Nabywcą ) umowa przelewu wierzytelności . Na podstawie tej umowy Zbywca zbył wierzytelności, wymienione w Załączniku nr 1 do umowy tj. przysługujące mu wymagalne wierzytelności pieniężne w stosunku do osób fizycznych szczegółowo opisanych w Załączniku nr 1 stanowiącym integralną część umowy , za cenę i na warunkach określonych w niniejszej umowie, a Nabywca oświadczył, że te wierzytelności nabył za cenę i na warunkach określonych w umowie. Zgodnie z umową przelewu wraz z wierzytelnościami , objętymi umową na Nabywcę przechodzą wszelkie związane z nimi prawa, w tym zwłaszcza roszczenia o dalsze należne odsetki, opłaty prowizje naliczone przez Zbywcę, ewentualne koszty procesu, koszty zastępstwa procesowego oraz prawa wynikające z umów prawnego zabezpieczenia. Zgodnie z umową przedmiotowe wierzytelności przeszły na Nabywcę z chwilą zapłaty całości ceny określonej w § 3 ust. 1 umowy. Zbywca zobowiązał się do potwierdzenia pisemnym oświadczeniem skutecznej zapłaty ceny i faktu przejścia Wierzytelności na Nabywcę. Nabywca z kolei zobowiązany był do wysłania Dłużnikom, w imieniu Zbywcy, w oparciu o udzielone pełnomocnictwo, które stanowiło Załącznik nr 2, w terminie do 30 dni od dnia zawarcia Umowy, pisemnego zawiadomienia o przelewie Wierzytelności. Na podstawie tej umowy(...)w W. nabył także wierzytelności w stosunku do M. Z. z umowy pożyczki ratalnej nr (...). Z poz. 10479 załącznika nr 1 wynikało , że w/w umowa ta została wypowiedziana dnia 28.01.2017 r. , a kwota do spłaty z tej umowy wynosi 2133,05 zł , w tym : kapitał – 1050,00 zł , odsetki – 56,75 zł , odsetki od nieterminowo uregulowanych należności -151,30 zł ,opłaty i prowizje – 875,00 zł .

Pismem z dnia 18.09.2017 r, (...) S.A działając w imieniu (...) w W. zawiadomił M. Z., że na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 08.09.2017 r. z (...) S.A. na podstawie art. 509 kc (...) nabył wszelkie prawa i roszczenia z tytułu jej zobowiązań pieniężnych z umowy pożyczki ratalnej nr (...) .Wskazał , że saldo zadłużenia z tej pożyczki na dzień 18.09.2017 r. wynosi 2 144,49 zł i składa się z: 1 050,00 zł - tytułem należności głównej, 208,05 zł - tytułem naliczonych odsetek przez Zbywcę,

875,00 zł - tytułem kosztów naliczonych przez Zbywcę , 11,44 zł, tytułem naliczonych przez (...) odsetek za opóźnienie od 18.08.2017 r.

(...) w W. w dniu 26 września 2017 r. wystawił wyciąg ze swych ksiąg rachunkowych, w którym stwierdził , że w dniu 08.09.2017 r. nabył od (...) S.A w O. wierzytelność w stosunku do dłużnika M. Z. z umowy o nr (...). Wysokość zobowiązania dłużnika według stanu na dzień wystawienia wyciągu wynosi łącznie 2147,44 zł , w tym kapitał – 1050,00 zł , odsetki - 222,44 zł oraz koszty – 875,00 zł.

dowód: - umowa wierzytelności z dnia 08 września 2017 r. wraz z wyciągiem z załącznika nr 1 – k. 2- 25 i k. 12

- zawiadomienie o cesji wierzytelności – k. 15

- wyciąg z ksiąg rachunkowych powoda – k. 11

Sąd ustalił okoliczności faktyczne na podstawie okoliczności bezspornych jako wynikających z niebudzących wątpliwości twierdzeń zawartych w pozwie (art. 339 § 2 kpc), a także na podstawie przedstawionych dokumentów.

Zgodnie bowiem z treścią art. 339 § 1 kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę ( a taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie ) albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, Sąd wyda wyrok zaoczny. Zgodnie zaś z § 2 tegoż artykułu, w takim wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Uznanie za prawdziwe twierdzeń pozwu nie uwalnia sądu od oceny zasadności żądania opartego na tych twierdzeniach. W wypadkach uzasadnionych wątpliwości nie można przyjmować za prawdziwe twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych; w takiej sytuacji nie można wydać wyroku, opierając się tylko na tych twierdzeniach i należy przeprowadzić postępowanie dowodowe celem wyjaśnienia powstałych wątpliwości (tak:

Sąd Najwyższy w wyroku z 14 sierpnia 1972 r. w sprawie (...), nr 5, poz. 60)

Wątpliwości Sądu wzbudziła żądana przez powoda kwota kosztów udzielenia pożyczki - 875,00zł.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowi przepis art. 720 kc określający, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej, jakości. Zawarta pomiędzy stronami umowa określona, jako umowa pożyczki pod względem prawnym stanowi kredyt konsumencki zawierany na odległość w rozumieniu art. 5 pkt 13 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (tj. Dz. U. z 2018 roku, poz.993 ). Zgodnie, bowiem z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim przez umowę o kredyt konsumenckim rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki (art. 3 ust. 2 pkt 1) .

Powód wskazał , że na dochodzoną kwotę 2147,44 zł składa się: niespłacona należność główna w kwocie 1050,00 zł , koszty udzielenia pożyczki w kwocie 875,00 zł, odsetki za opóźnienie naliczone od wyżej wymienionych należności w pkt 1 i 2, za okres od dnia 28.01.2017 do dnia poprzedzającego złożenie pozwu tj. 25.09.2017 r. w kwocie 222,44 zł..

Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim w art. 5 pkt. 6a określa pojęcie pozaodsetkowych kosztów kredytu jako wszystkich kosztów , które konsument ponosi w związku z umową o kredyt konsumencki, z wyłączeniem odsetek. Z kolei art. 36 a tejże ustawy stanowi , że maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu oblicza się według wzoru wskazanego w ust. 1 tego artykułu oraz , że pozaodsetkowe koszty kredytu w całym okresie kredytowania nie mogą być wyższe od całkowitej kwoty kredytu, a także , że pozaodsetkowe koszty kredytu wynikające z umowy o kredyt konsumencki nie należą się w części przekraczającej maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu obliczone w sposób określony w ust. 1 lub całkowitą kwotę kredytu . Kwota pożyczki wypłaconej pozwanej wynosiła 1050,00 zł ( jest to całkowita kwota kredytu w rozumieniu art. 5 pkt. 7 ustawy o kredycie konsumenckim ) . Umowa została zawarta na okres od 28.10.2016 r. do dnia 28.08.2017 r., a więc na okres 304 dni. Wobec powyższego pozaodsetkowe koszty pożyczki mogły wynosić do 524, 90 zł ( [ 1050 zł x 25 %] + [ 304/365 x 1050 zł x 30 % ] ). Tyle mniej więcej wynosiły wskazane w umowie z dnia 28.10.2016 r. prowizje. Aktualnie powód żąda kosztów pożyczki w kwocie 875,00 Przekraczają one maksymalne pozaodsetkowe koszty pożyczki, wobec czego należą się maksymalne pozaodsetkowe koszty pożyczki obliczone zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim w kwocie 524,90 zł. Sąd mając na uwadze przedstawione przez powoda dokumenty ustalił , że na dzień wskazany w uzasadnieniu żądania pozwu zasadne było żądanie powoda zapłaty przez pozwaną , przy uwzględnieniu nabycia przez powoda wierzytelności w stosunku do pozwanej na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 08.09.2017 r. : kapitału pożyczki – 1050,00 zł , maksymalnych kosztów pożyczki w kwocie 524,90 zł , odsetek za opóźnienie naliczonych za okres od dnia 28.01.2017 do dnia 25.09.2017 r. od kwoty 1050,00 zł w wysokości maksymalnych odsetek umownych za opóźnienie ( 14 % ) – w kwocie 145,58 zł oraz odsetek naliczonych do dnia cesji przez wierzyciela pierwotnego wynikających z wyciągu z załącznika nr 1 do umowy cesji wierzytelności - 56,75 zł czyli łącznie kwoty 1777,23 zł . Taką kwotę Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda w punkcie I sentencji orzeczenia, a w pozostałym zakresie Sąd w punkcie II orzeczenia oddalił powództwo jako niezasadne. W punkcie III sentencji orzeczenia Sąd orzekł o kosztach procesu , na podstawie art. 100 kpc stosunkowo je rozliczając . Powództwo było zasadne jedyne w 83 % . Na koszty poniesione przez powoda składały się : uiszczona opłata sadowa – 100,00 zł , koszty zastępstwa procesowego – 900,00 zł i uiszczona opłata skarbowa od złożonego pełnomocnictwa – 17,00 zł. Na podstawie art. 100 kpc pozwana była zobowiązany do zapłaty na rzecz powoda jedynie 83 % sumy tychże kosztów co daje także kwotę ok. 844,11zł , zasądzona przez Sąd od pozwanej na rzecz powoda w pkt. III sentencji orzeczenia . W punkcie IV sentencji wyroku Sąd nadał wyrokowi w pkt. I i III rygor natychmiastowej wykonalności , na podstawie art. 333 § 1 pkt. 3 kpc.