Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1053/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Magdalena Łukaszewicz

Protokolant:

sekretarka Agnieszka Zuzga

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2018 r. w Piszu

sprawy z powództwa A. L.

przeciwko M. G.

o zapłatę

o r z e k a :

powództwo oddala.

UZASADNIENIE

A. L. wytoczyła powództwo przeciwko M. G. o zapłatę kwoty 36 489,24 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 12 maja 2017 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 19 lipca 2016 roku zawarła z pozwanym umowę o roboty budowlane, zgodnie z którą pozwany zobowiązał się do wybudowania domu jednorodzinnego w stanie surowym z więźbą dachową, pobudowania kominów systemowych i ułożenia blachy wraz z obróbkami, w terminie do 20 października 2016 roku, za cenę 50 000 zł. Powódka zapłaciła pozwanemu całość umówionej kwoty wynagrodzenia. Pozwany rozpoczął budowę i z przerwami wykonywał ją do połowy jesieni 2016 roku, po czym zaprzestał prac, zapewniając początkowo powódkę o woli dokończenia budowy. Następnie zabrał maszyny i narzędzia, a po okresie zimowym nie przystąpił do dokończenia budowy, przestał odpowiadać na telefony i sms’y. Pozwany między innymi nie wykonał więźby i pokrycia dachu, orynnowania, montażu okien dachowych, ścianek działowych. W dniu 10 kwietnia 2017 roku powódka złożyła pozwanemu oświadczenie o odstąpieniu od umowy, jednocześnie żądając zwrotu wypłaconego wynagrodzenia w terminie 7 dni. Pozwany nie odebrał przesyłki poleconej, która została zwrócona do nadawcy. Korespondencja została uznana przez powódkę za doręczoną z upływem okresu awizowania, tj. z dniem 4 maja 2017 roku. Wobec odstąpienia od umowy, powódka zleciła sporządzenie kosztorysu budowlanego w celu wyceny kosztu dokończenia budowy do stanu określonego w umowie. Podczas wykonywania kosztorysu okazało się, że część wykonanych przez pozwanego prac jest wadliwa i wymagała rozbiórki oraz ponownego poprawnego wykonania. Zgodnie z kosztorysem, dokończenie budowy zostało wycenione na kwotę 36 489,24 zł, której to kwoty powódka dochodzi od pozwanego.

Pozwany M. G. wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Żądania powódki nie można było uznać za zasadne.

Powódka nie dowiodła istnienia wierzytelności żądanej w pozwie.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Tak więc w niniejszej sprawie na powódce spoczywał obowiązek udowodnienia faktów uzasadniających jej roszczenie, a ponadto w myśl art. 232 kpc ciążył na niej obowiązek wskazywania dowodów, z których wywodziła skutki prawne.

Należy podkreślić, iż powódka nie przedłożyła Sądowi żadnych dokumentów, które potwierdzałyby, że strony łączyła powołana w pozwie umowa o roboty budowlane, z której warunków pozwany się nie wywiązał. Brak jest też jakichkolwiek dowodów na podjęcie wobec pozwanego prób pozasądowego rozwiązania sporu. Do zamknięcia rozprawy powódka, zastąpiona przez profesjonalnego pełnomocnika, nie przedstawiła żadnych dokumentów potwierdzających zasadność jej roszczenia. Ograniczyła się do złożenia pozwu, który stanowi jedynie pismo procesowe, oraz pełnomocnictwa udzielonego adwokatowi R. K., które nie dowodzą wskazanych na wstępie okoliczności. Tymczasem pozwany zakwestionował istnienie przedmiotowego roszczenia tak co do zasady, jak i wysokości.

Brak jakichkolwiek dowodów uniemożliwia poczynienie przez Sąd ustaleń co do treści ewentualnej umowy zawartej przez pozwanego, ustalenia daty początkowej odsetek, wysokości odsetek oraz charakteru roszczeń i ich wymagalności.

Odnośnie inicjatywy dowodowej Sąd Rejonowy w Piszu w pełni podziela utarte orzecznictwo Sądu Najwyższego wyrażające się w tezie: „Rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.).” (vide wyrok SN z 17 XII 1996r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76; podobnie również wyrok sądu apelacyjnego w Białymstoku z 21 X 2003 r., I A Ca 516/03, OSP 2004/9/118; wyrok SN z 7 X 1998r., II UKN 244/98, OSNP 1999/20/662).

W tym stanie rzeczy, uznając, iż powódka nie dowiodła swojego roszczenia, Sąd powództwo oddalił.