Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Kole w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Konrad Łęgoszewski

Protokolant st. sekr. sąd. Aldona Zielińska

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018 r. sprawy

M. C., ur. (...) w K.,

syna M. i M. zd. J.,

oskarżonego o to, że

w dniu 30 października 2017 roku o godz. 20.39 w m. D. gm. B. w woj. (...), prowadził pojazd mechaniczny na drodze publicznej – kierował samochodem osobowy marki M. nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,95 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu pomimo orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Kole wyrokiem sygn. akt Ii K 194/15 zakazu kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi na okres dziesięciu lat od 07.10.2015 r. do 07.10.2025 r. za przestępstwo określone w art. 178a § 1 i § 4 k.k. oraz czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary 12 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd Rejonowy w Radziejowie wyrokiem łącznym II K 114/16 z dnia 30 sierpnia 2016 r. odbytej w Systemie Dozoru Elektronicznego w okresie od 08.09.2016 r. do 08.09.2017 roku za umyślnie przestępstwa podobne

tj. o czyn z art. 178a § 1 i § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

1.  Oskarżonego M. C. uznaje za winnego tego, że w dniu 30 października 2017 roku o godz. 20.39 w m. D. gm. B. w woj. (...), prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym – kierował samochodem marki M. o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości – 0,95 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu pomimo orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Kole wyrokiem z dnia 29 września 2015 r. sygn. akt II K 194/15 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dziesięciu lat począwszy od 07.10.2015 r. za przestępstwo z art. 178a § 1 i § 4 k.k., a nadto czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary łącznej jednego roku pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd Rejonowy w Radziejowie wyrokiem łącznym z dnia 30 sierpnia 2016 r. sygn. akt II K 114/16, obejmującej kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczone przez Sąd Rejonowy w Aleksandrowie Kujawskim Zamiejscowy Wydział Karny w R. oraz przez Sąd Rejonowy w Radziejowie w sprawach o sygn. akt VI K 93/14, VI K 142/14 i II K 85/15 za umyślnie przestępstwa podobne z art. 244 k.k., wykonanej w systemie dozoru elektronicznego w okresie od 08.09.2016 roku do 08.09.2017 roku, to jest popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 i § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierza oskarżonemu karę 1 (jeden) roku i 2 (dwa) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 42 § 4 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

3.  Na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

4.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym od opłaty.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2017 r. na terenie gminy B. służbę pełnili funkcjonariusze policji M. P. i J. G.. Wymienieni funkcjonariusze w ramach akcji (...) udali się do miejscowości D.. O godzinie 20.39 K. P. zatrzymała do kontroli drogowej samochód osobowy marki M. (...) o nr rej. (...). Po wylegitymowaniu kierowcą tego pojazdu okazał się oskarżony M. C.. Funkcjonariusze wyczuli od oskarżonego C. woń alkoholu, więc przebadali go posiadanym urządzeniem typu A., które wykazało, że oskarżony M. C. pozostaje w stanie nietrzeźwości. Pierwsze badania o godz. 20.39 ujawniło wynik 0,95 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, a drugie badanie o godz. 20.56 ujawniło wynik 0,92 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. W związku z tym funkcjonariusze po skontaktowaniu się z dyżurnym KPP w K. zdecydowali zweryfikować wynik w Komendzie Powiatowej Policji w K., a oskarżony zadzwonił do znajomej, aby osoba trzeźwa odebrała samochód którym kierował.

Po przewiezieniu oskarżonego do K. funkcjonariusze zweryfikowali stan trzeźwości oskarżonego M. C. na Komendzie Powiatowej Policji w K. urządzeniem Alkometr A2.0/04. Pierwsze badanie tym urządzeniem wykazało w stosunku do oskarżonego C. o godzinie 21.19 wynik 0,82 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, a drugie badanie o godz. 21.20 wynik 0,84 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony C. nie zgłosił uwag co do prawidłowości przeprowadzonych badań i podał do protokołu, że w czasie 24 godzin przed badaniem na stan trzeźwości pił alkohol w postaci wódki w ilości 0,5 litra w dniu 29 października 2017 r o godz. 6.00. W policyjnej bazie danych ustalono nadto, że wobec oskarżonego C. orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, który obowiązywał w dniu kontroli. Po wykonanych czynnościach oskarżony został zwolniony do domu, a samochód został wydany wskazanej prze niego osobie.

Oskarżony M. C. ma obecnie 41 lat. Jest żonaty i mieszka z żoną i trzema synami, których ma utrzymaniu. Oskarżony aktualnie nigdzie nie pracuje i utrzymuje się jedynie z prac dorywczych z deklarowanym dochodem 1.500 zł miesięcznie. Jego rodzina utrzymuje się jeszcze z renty niepełnosprawnego syna, świadczeń z pomocy społecznej i świadczeń 500+. Oskarżony w przeszłości był wielokrotnie karany, między innymi:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 12.04.2013 r. sygn. akt II K 105/13 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę grzywny i 1 rok zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B prawa jazdy;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 05.11.2013 r. sygn. akt II K 1150/13 za przestępstwo z art. 178a § 1 i § 4 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat, karę grzywny i 2 lata zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B prawa jazdy;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 04.03.2014 r. sygn. akt II K 30/14 za przestępstwo z art. 178a § 1 i § 4 k.k. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat, i 2 lata zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B prawa jazdy;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim Zamiejscowy Wydział Karny w R. z dnia 20.05.2014 r. sygn. akt VI K 93/14 za przestępstwo z art. 244 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat i karę grzywny; postanowieniem z dnia 26.08.2014 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim Zamiejscowy Wydział Karny w R. z dnia 26.06.2014 r. sygn. akt VI K 142/14 za przestępstwo z art. 244 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat i karę grzywny; postanowieniem z dnia 26.09.2014 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 29.09.2015 r. sygn. akt II K 94/15 za przestępstwo z art. 178a § 1 i § 4 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat, karę grzywny i 10 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radziejowie z dnia 01.10.2015 r. sygn. akt II K 85/15 za przestępstwo z art. 244 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Radziejowie z dnia 30.08.2016 r. sygn. akt II K 114/16 na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, obejmującą kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczone przez Sąd Rejonowy w Aleksandrowie Kujawskim Zamiejscowy Wydział Karny w R. oraz przez Sąd Rejonowy w Radziejowie w sprawach o sygn. akt VI K 93/14, VI K 142/14 i II K 85/15; karę łączną wykonywał w okresie od 08.09.2016 r. do 08.09.2017 r. w systemie dozoru elektronicznego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- częściowo wyjaśnień oskarżonego M. C. (k. 58-58v w zw. z k. 32),

- zeznań świadka M. P. (k. 11 w zw. z k. 86v)

a ponadto na podstawie dokumentów i protokołów dołączonych do akt i ujawnionych na rozprawie głównej, a mianowicie: protokołu badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu ze świadectwem wzorcowania (k. 3, 5), protokołu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym ze świadectwem wzorcowania (k . 3-4), karty karnej oskarżonego (k. 8-10), odpisów wyroków i postanowień o zarządzeniu wykonania kary pozbawienia wolności(k. 16-25), informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego (k. 30).

Oskarżony M. C. w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego i na rozprawie przyznał się do zarzucanego mu czynów. Początkowo ograniczył się jedynie do przyznania się do winy, zaś na rozprawie wyjaśnił, że był ze znajomym i myślał, iż on będzie prowadził samochód, ale poczuł się źle, to znaczy leciała mu woda z brzucha i musiał wracać do domu. Przed spożyciem alkoholu nie zakładał, że będzie musiał kierować samochodem, a na miejscu nie było żadnej osoby, która mogłaby go zawieść. Dalej w wyjaśnieniach oskarżony opisał swą sytuację zdrowotną, to znaczy wskazał na co choruje oraz opisał swoją sytuację życiową i majątkową.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w których przyznał, że prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości ze względu na fakt, iż to twierdzenie znajduje potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, przede wszystkim w dokumentacji potwierdzającej stan nietrzeźwości oskarżonego w dniu 30 października 2017 r., a nadto w zeznaniach świadka M. P.. Wymieniona świadek opisała okoliczności kontroli drogowej pojazdu, którym kierował oskarżony.

W konsekwencji Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w jakich przyznał się do zarzucanego czynu i co do opisywanej sytuacji zdrowotnej i życiowej. Można mieć jedynie wątpliwości co do prawdziwości słów oskarżonego uzasadniających konieczność kierowania w tym momencie pojazdem mechanicznym, gdyż wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie są dalece niespójne. Oskarżony bowiem początkowo twierdził, że przyjechał ze znajomym i myślał, że to on będzie kierował pojazdem, a pijąc alkohol nie zakładał, że będzie kierował pojazdem. Dalej stwierdził, że źle się poczuł i musiał wracać do domu, a w miejscu gdzie przebywał nie było osoby, która mogłaby go odwieść. To ostatnie stwierdzenie przeczy więc początkowym twierdzeniom, że był ze znajomym, który miał prowadzić samochód. Niezależnie przecież czy oskarżony poczuł się źle czy też nie, to miał przecież wracać ze znajomym, który miał prowadzić samochód. Poza tym można jeszcze dodać, że oskarżony do protokołów badań na stan trzeźwości w dniu 30 października 2017 r. po godz. 20.00 podał, że miał pić ostatnio alkohol w dniu 29 października 2017 r. o godz. 6.00, co zupełnie nie przystaje do treści jego wyjaśnień. W związku z tym ta część wyjaśnień oskarżonego nie może być uznana za wiarygodną.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. P. gdyż są spójne, logiczne i obiektywne, korespondują nie tylko z protokołem użycia urządzeń A. i Alkomat, ale i z samymi wyjaśnieniami oskarżonego.

Wartość dowodowa dokumentów dołączonych do akt i ujawnionych na rozprawie głównej nie budziła wątpliwości, a w szczególności nie została zakwestionowana przez żadną ze stron. Chodzi tu zwłaszcza o dokumentację związaną z badaniem oskarżonego na stan nietrzeźwości, której treść nie budzi żadnej wątpliwości.

Zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje więc, że oskarżony M. C. dopuścił się zarzucanego mu czynu z art. 178a § 1 i § 4 k.k. z art. 64 § 1 k.k.

Skoro bowiem oskarżony w dniu 30 października 2017 roku o godz. 20.39 w m. D. gm. B. w woj. (...), prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym – kierował samochodem marki M. o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości – 0,95 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu pomimo orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Kole wyrokiem z dnia 29 września 2015 r. sygn. akt II K 194/15 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dziesięciu lat począwszy od 07.10.2015 r. za przestępstwo z art. 178a § 1 i § 4 k.k., a nadto czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary łącznej jednego roku pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd Rejonowy w Radziejowie wyrokiem łącznym z dnia 30 sierpnia 2016 r. sygn. akt II K 114/16, obejmującej kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczone przez Sąd Rejonowy w Aleksandrowie Kujawskim Zamiejscowy Wydział Karny w R. oraz przez Sąd Rejonowy w Radziejowie w sprawach o sygn. akt VI K 93/14, VI K 142/14 i II K 85/15 za umyślnie przestępstwa podobne z art. 244 k.k., wykonanej w systemie dozoru elektronicznego w okresie od 08.09.2016 roku do 08.09.2017 roku, to nie ma wątpliwości, że oskarżony swym zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 178a § 1 i § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Biorąc pod uwagę sposób postępowania oskarżonego nie budzi wątpliwości, że oskarżony z punktu widzenia znamion podmiotowych przestępstwa działał umyślnie. Z jego wyjaśnień wynika bowiem, że miał świadomość, iż prowadzi pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości, gdyż wcześniej spożywał alkohol.

Trafne jest również zakwalifikowanie czynu zrzucanego oskarżonemu jako czynu z art. 178a § 1 i § 4 k.k. polegającego na tym, że oskarżony prowadził samochód w stanie nietrzeźwości pomimo obowiązującego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego za wcześniej popełnione przestępstwo z art. 178a § 1 i § 4 k.k.

Nie budzi wreszcie wątpliwości, że oskarżony dopuścił się tego czynu w warunkach recydywy specjalnej podstawowej, skoro w okresie od dnia 08.09.2016 roku do 08.09.2017 roku odbywał w systemie dozoru elektronicznego karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną na mocy wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Radziejowie z dnia 30 sierpnia 2016 r. sygn. akt II K 114/16, obejmującej kary: 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Aleksandrowie Kujawskim Zamiejscowy Wydział Karny w R. z dnia 20 maja 2014 r. o sygn. akt VI K 93/14 za przestępstwo z art. 244 k.k., 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Aleksandrowie Kujawskim Zamiejscowy Wydział Karny w R. z dnia 26 czerwca 2014 r. o sygn. akt VI K 142 /14 za przestępstwo z art. 244 k.k. oraz 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Radziejowie z dnia 1 października 2015 r. o sygn. II K 85/15 za ciąg przestępstw z art. 244 k.k. W realiach sprawy czyn z art. 178a § 1 i § 4 k.k. jest podobny w rozumieniu art. 115 § 3 k.k. do czynu z art. 244 k.k., tym bardziej, że czyn z art. 178a § 1 i § 4 k.k. polegał na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w czasie obowiązującego zakazu prowadzenia pojazdów.

Okoliczności popełnienia czynu przypisanego oskarżonemu i jego wina nie budziły zatem żadnych wątpliwości i były w istocie bezsporne, gdyż oskarżony nie kwestionował swego sprawstwa.

W konsekwencji Sąd w pkt 1 wyroku uznał M. C. za winnego popełnienia opisanego wyżej przestępstwa i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wy­mierzył mu karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego, w tym trzykrotnie za przestępstwo z art. 178a § 1 i § 4 k.k. Nadto trzeba wziąć pod uwagę, że oskarżony w okresie od 08.09.2016 roku do 08.09.2017 roku wykonywał karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, a już 30 października 2017 r., a więc 50 dni później popełnia kolejne podobne przestępstwo. Wynika z tego, że wykonywanie kary poza zakładem karnym nie spełniło swych celów wychowawczych, jak i represyjnych, skoro nie odstraszyło oskarżonego od popełniania kolejnych przestępstw. Poza tym w tym dniu oskarżony znajdował się w znacznym stopniu nietrzeźwości (prawie dwa promile) co przy eksponowanym przez oskarżonego złym stanie zdrowia jest również działaniem co najmniej nierozważnym.

Poza tym z wyjaśnień oskarżonego wynika, że do chwili kontroli miał przejechać jedynie ok. 2 km niemniej sam oskarżony przyznał, że miał poczuć się źle i musiał jechać do domu. Oskarżony zamieszkuje w miejscowości R. gm. W., więc z ogólne dostępnych map wynika ( (...) maps), że odległość miedzy miejscowościami D., a R. wynosi najkrótszym wariantem około 30 km. Gdyby więc nie kontrola drogowa oskarżony prowadziłby pojazd mechaniczny w stanie znacznej nietrzeźwości przez kilkadziesiąt kilometrów. Tej oceny nie zmienia okoliczność, że było to po godz. 20.00 skoro był to okres wzmożonego ruchu drogowego przez dniem 1 listopada.

Czyn przypisany oskarżonemu cechuje więc wysoki stopień społecznej szkodliwości, gdyż oskarżony stwarzał bardzo realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego i tylko reakcja policjantów spowodowała, że nie doszło do bardziej szkodliwych skutków takiego zachowania oskarżonego. Poza tym jak już zauważono oskarżony po wykonaniu kary 1 roku pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego w krótkim czasie prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości. Wynika z tego, że kara pozbawienia wolności wykonywana w systemie dozoru elektronicznego w żaden sposób nie zresocjalizowała oskarżonego.

Sąd zaś nie dopatrzył się wprost okoliczności łagodzących. Trudno w realiach sprawy – przy bezspornych, jasnych okolicznościach i niekwestionowanych dowodach – za taką okoliczność uznać przyznanie się oskarżonego do winy. Okazana przez oskarżonego skrucha przy takim nagromadzeniu okoliczności obciążających nie może być zaś decydującym argumentem za obniżeniem wymiaru kary.

Z tych względów Sąd uznał, że jedyną karą sprawiedliwą będzie kara pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy. W szczególności brak jest przesłanek do orzeczenia kary pozbawienia wolności w wymiarze do jednego roku. Przecież wobec oskarżonego orzeczono już taką karę łączną za czyny z art. 244 k.k. i po jej wykonaniu w systemie dozoru elektronicznego oskarżony dopuścił się podobnego przestępstwa dodatkowo prowadząc pojazd w stanie nietrzeźwości.

Należy nadto zauważyć, że z uwagi na treść art. 69 § 1 i § 4 k.k. nie ma możliwości, aby orzec wobec oskarżonego tę karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, tym bardziej, że oskarżony był już skazywany na kary pozbawienia wolności, w tym za przestępstwo z art. 178a § 1 i § 4 k.k., a co wzmacnia dodatkowo zapis art. 69 § 4 k.k. ograniczający możliwość zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary jedynie do szczególnie uzasadnionych wypadkach co do sprawcy czynu z art. 178a § 4 k.k.

Przypisane oskarżonemu C. przestępstwo jest przejawem realnej, groźnej i trudnej do zwalczenia patologii społecznej, która rozprzestrzenia się na coraz większe kręgi osób. Prowadzenie przez oskarżonego pojazdu mechanicznego w tak znacznym stopniu nietrzeźwości, zważywszy na jego uprzednią karalność prowadzi do konstatacji, iż nie wyciągnął on żadnych wniosków z uprzednich skazań i w dalszym ciągu prezentuje zachowania godzące w przyjęte normy prawne, na które to zachowanie nie można dawać przyzwolenia.

Uwzględniając powyższe okoliczności Sąd uznał, iż orzeczona względem oskarżonego kara 1 roku i 2 miesięcy jest adekwatna zarówno do stopnia winy, jak i społecznej szkodliwości przypisanego czynu. Sąd wymierzając tę karę miał na względzie jego stan zdrowia, jak i jego sytuację życiową. Z tej przyczyny Sąd wymierzył karę jedynie w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy, gdyż nie jest to kara surowa, a wręcz bardzo łagodna, biorąc pod uwagę ilość okoliczności obciążających. W niniejszej sprawie orzeczenia kary pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym roku i ewentualne jej wykonanie w systemie dozoru elektronicznego z pewnością nie spełniłoby podstawowych celów kary wobec oskarżonego, którego zachowanie jest bardzo nieodpowiedzialne i niepoprawne.

W pkt 2 wyroku zaś Sąd w oparciu o przepis art. 42 § 4 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Oskarżony C. był już bowiem wcześniej skazany w warunkach art. 178a § 1 i § 4 k.k. Poza tym nagromadzenie okoliczności obciążających uzasadnia trwałe wyeliminowanie oskarżonego jako kierowcy pojazdów mechanicznych i to orzeczenie jest adekwatne do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu, którego dopuścił się oskarżony.

Z kolei w pkt 3 wyroku Sąd na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Orzeczenie tego środka karnego – w związku ze skazaniem oskarżonego za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. było obligatoryjne, natomiast Sąd przez wzgląd na sytuację majątkową oskarżonego orzekł powyższe świadczenie w wysokości minimalnej ustalonej w tym przepisie.

W pkt 4 wyroku Sąd stosownie do podanych tam przepisów zwolnił oskarżonego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na trudną sytuację majątkową.

K. Ł.