Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko L. C.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W.

z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt IX GC 499/15

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt 2 i zasądza od L. C. na rzecz A. M. kwotę 7 000 zł (siedem tysięcy złotych) wraz z odsetki ustawowymi od dnia 24 maja 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty oraz w pkt 3 ustala, że powódka ponosi koszty procesu w 30%, a pozwany w 70%, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w W.;

II.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

III.  ustala, że powódka ponosi koszty postępowania apelacyjnego w 20%, a pozwany w 80%, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w W..

Sygn. akt XXIII Ga 81/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 22 września 2015 r. w sprawie IX GC 499/15 Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy oddalił powództwo A. M. przeciwko L. C. o zapłatę kwoty 10110 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 24 maja 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

Sąd Rejonowy ustalił w czasie procesu, iż A. M. brała udział w postępowaniu przetargowym ogłoszonym przez (...) na świadczenie usług polegających na zapewnieniu wykonywania usług hotelarskich dla (...). W postępowaniu przetargowym jako kryteria wyboru oferty określono cenę (znaczenie w ocenie 70 %) oraz funkcjonalność i jakość usługi (znaczenie w ocenie 30 %). W zawiadomieniu z dnia 20 marca 2014 roku (...) poinformował o wyborze najkorzystniejszej oferty. Przetarg wygrała oferta (...) spółka akcyjna z siedzibą w W.. Oferta A. M. uzyskała po (...) największą liczbę punktów. W dniu 26 marca 2014 roku A. M. skontaktowała się z radcą prawnym L. C., któremu zleciła dokonanie analizy dokumentów przetargowych w celu ustalenia zasadności odwołania się do KIO. Powódka zamierzała podważyć rozstrzygnięcie przetargowe z uwagi na rażącą niską cenę oferowaną przez (...). W korespondencji mailowej z dnia 26 marca 2014 roku przesłała L. C. dokumenty: protokół otwarcia ofert, wezwanie (...) do udzielenia wyjaśnień, odpowiedź na wezwanie oraz informację o wyborze najkorzystniejszej oferty. W dniu 26 marca 2014 roku A. M. zawarła się z L. C. umowę o pomoc prawną -umowę zlecenia na prowadzenie sprawy. Na podstawie umowy A. M. zleciła L. C. prowadzenie sprawy przed KIO w sprawie o odwołanie od decyzji (...). L. C. nie ponosił odpowiedzialności za wady w wynikach swojej pracy, powstałe na skutek udzielenia przez A. M. błędnej informacji, udzielenia niepełnej informacji lub nie udzielenia informacji wymaganej przez zleceniobiorcę. Zleceniodawca zobowiązany był do współdziałania przy wykonaniu zlecenia, w szczególności do niezwłocznego przygotowania i dostarczenia zleceniobiorcy wszelkich informacji oraz dokumentacji związanych z przedmiotem zlecenia. Strony ustaliły wynagrodzenie w kwocie (...) złotych. W przypadku uzyskania przez zleceniobiorcę pozytywnego rozstrzygnięcia sprawy dla zleceniodawcy, zleceniobiorcy przysługiwało dodatkowe wynagrodzenie w kwocie (...) złotych netto. L. C. wystawił na rzecz A. M. fakturę VAT numer (...) na łączna kwotę (...) złotych brutto. A. M. zapłaciła na rzecz L. C. należności z faktur VAT numer (...). Ponadto A. M. uiściła na rzecz KIO kwotę 15 000,00 złotych tytułem opłaty od odwołania. L. C. na podstawie przekazanych przez A. M. dokumentów sporządził odwołanie do KIO, w którym zarzucił, że oferta (...) zawierała rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia oraz wniósł o odrzucenie ofert (...). Odwołanie zostało wniesione w dniu 31 marca 2014 roku. W dniu 8 kwietnia 2014 roku L. C. otrzymał odpowiedzi (...) na odwołanie. W treści odpowiedzi na odwołanie (...) wskazał, że A. M. nie ma interesu w uzyskaniu zamówienia, bowiem w przypadku uwzględnienia jej żądania w zakresie odrzucenia ofert złożonej przez

(...), za najkorzystniejszą ofertę w postępowaniu zostałaby uznana oferta złożona przez innego niż A. M. oferenta, zaś jej oferta zajęłaby trzecie miejsce. A. M. po zapoznaniu się z treścią odpowiedzi na odwołanie zleciła L. C. wycofanie odwołania. W dniu 9 kwietnia 2014 roku L. C. wniósł do KIO pismo w przedmiocie cofnięcia odwołania. KIO w dniu 10 kwietnia 2014 roku poinformowało L. C. o zniesieniu terminu posiedzenia. KIO zwróciło A. M. kwotę 13 500,00 złotych tytułem opłaty od odwołania, które następnie zostało cofnięte. Pismem z dnia 16 maja 2014 roku A. M. wezwała L. C. do zapłaty kwoty (...) złotych, w tym kwoty (...) złotych tytułem zwrotu nienależnie pobranego wynagrodzenia za przygotowanie odwołania oraz kwotę 1 500,00 złotych tytułem odszkodowania będącego konsekwencją zwrotu przez KIO 90 % wpisu od wniesionego odwołania po jego cofnięciu.

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych oraz dowodów z dokumentów, które Sąd ocenił jako wiarygodne. Także na podstawie zeznań powódki A. M. oraz pozwanego L. C., którym sąd dał wiarę w całości, z uwagi na ich spójność.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego były przepisy art. 355 k.c, art. 734 k.c. i art. 471 k.c, art. 361 § 1 k.c, art. 6 k.c.

Powódka dochodziła zapłaty kwoty (...) złotych jako odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy przez pozwanego i żądała zwrotu wynagrodzenia uiszczonego na jego rzecz oraz wyrównania powstałej szkody w wysokości 10 % utraconego wpisu od odwołania do KIO. Strony łączyła umowa zlecenia na prowadzenie sprawy, która stanowi zobowiązanie starannego działania. Cel umowy zakłada dążenie do osiągnięcia określonego rezultatu -dokonania czynności prawnej, a w razie jego nieosiągnięcia, ale jednoczesnego dołożenia wszelkich starań w tym kierunku, przy zachowaniu należytej staranności, zleceniobiorca nie ponosi odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania. Odpowiedzialność kontraktowa przyjmującego zlecenie powstaje, gdy przy wykonaniu zlecenia nie zachował wymaganej staranności, niezależnie od tego, czy oczekiwany przez dającego zlecenie rezultat nastąpił, czy nie. Należytą staranność zleceniobiorcy jako przedsiębiorcy wskazuje art. 355 k.c.

Powołując się na treść art. 471 k.c. i art. 361 k.c. pozwany obowiązany był do naprawienia szkody wynikłej z nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które odpowiedzialności nie ponosi. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła

Sąd I instancji wywiódł, iż na powódce ciążył obowiązek wykazania nienależytego wykonania umowy przez pozwanego oraz istnienia przesłanek odpowiedzialności odszkodowanej pozwanego, czemu nie sprostała.

Z treści korespondencji e-mail, treści umowy oraz dowodu z przesłuchania obu stron wynikało, że powódka zleciła pozwanemu prowadzenie sprawy przed KIO w kwestii odwołania się od rozstrzygnięcia przetargowego (...) w zakresie sporządzenia odwołania odnośnie kryterium ceny z uwagi na rażąco niską cenę, którą zaoferował zwycięzca przetargu - (...). Przekazała pozwanemu części dokumentów związanych z przetargiem, do których miała dostęp. Powódka zapewniła pozwanego, iż sprawdziła oferty pozostałych oferentów oraz dokonała analizy rozstrzygnięcia przetargowego w zakresie kryterium funkcjonalność i

jakość usługi. Pozwany sporządził odwołanie w zakresie zleconym przez powódkę w terminie, bez braków formalnych. Zgodnie z umową pozwany nie ponosił odpowiedzialności za wady w wynikach swojej pracy, powstałe na skutek udzielenia przez powódkę niepełnej informacji. Odwołanie nie mogło przynieść zamierzonego skutku w postaci odrzucenia w postępowaniu przetargowym oferty przeciwnika oraz uznania za najkorzystniejszą ofertę powódki, z powodu ponownego przeliczenia punktów uzyskanych przez każdego z pozostałych oferentów. Wartości związane z kryterium funkcjonalności i jakości usługi nie były przedmiotem analizy i zlecenia udzielonego pozwanemu i w tym zakresie nie można było pozwanemu zarzucić nieprawidłowego wykonania przedmiotu umowy. Powódka nie przekazała pozwanemu pełnych informacji, w tym dokumentacji przetargowej, pozwalającej na analizę kryterium funkcjonalność i jakość usługi. Zgodnie z umową na powódce ciążył obowiązek współdziałania przy wykonaniu zlecenia, niezwłocznego przygotowania i dostarczenia zleceniobiorcy wszelkich informacji oraz dokumentacji związanych z przedmiotem zlecenia. Pozwany nie posiadał dokumentów niezbędnych do dokonania analizy oraz możliwości zasygnalizowania powódce braku interesu powódki w uzyskaniu zamówienia, na które powołał się (...) w odpowiedzi na odwołanie.

O kosztach procesu Sąd orzekł mając za podstawę art. 98 § 1 k.p.c. obciążając powódkę kosztami procesu 2417 zł.

Apelację od wyroku wywiodła powódka. Przedmiot zaskarżenia objął kwotę 8610 zł. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

I. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, to jest art. 233 § 1 k.p.c:

a.  przez wyprowadzenie z materiału dowodowego, to jest korespondencji e-mail, treści

umowy oraz zeznań Stron, wniosków z nich nie wynikających, a ponadto sprzecznych z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, a mianowicie, że powódka zleciła pozwanemu sporządzenie odwołania jedynie odnośnie kryterium ceny celowo pomijając w zleceniu analizy zasadności złożenia odwołania w zakresie kryterium funkcjonalności i jakości usługi, chociaż z zeznań stron oraz korespondencji e-mail z dnia 26 marca 2014 r. wynika, że powódka uważała jedynie, że oferta wskazana jako najkorzystniejsza zawiera rażąco niskie ceny, dążyła jednakże do uzyskania stanowiska profesjonalnego pełnomocnika czy potwierdza on możliwość złożenia odwołania, które mogłoby doprowadzić do wyboru oferty powódki jako najkorzystniejszej, i dopiero w oparciu o uzyskaną opinię zdecydowała się na zlecenie pozwanemu sporządzenia odwołania - w całości, a nie jedynie odnośnie kryterium ceny.

b.  przez wyprowadzenie z materiału dowodowego, to jest korespondencji e-mail, treści

umowy oraz zeznań stron wniosków z nich nie wynikających, a ponadto sprzecznych z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, a mianowicie, że powódka nie przekazała pozwanemu części posiadanej dokumentacji w postaci fotokopii fragmentów ofert złożonych przez pozostałych oferentów w przetargu, gdyż jej zamiarem było zlecenie pozwanemu sporządzenia odwołania jedynie odnośnie kryterium ceny, chociaż z zeznań powódki wynika jedynie, że powódka nie została poinformowana co należy uwzględnić w odwołaniu, aby zostało ono rozpatrzone w sposób skutkujący umożliwieniem wyboru oferty powódki jako najkorzystniejszej;

powódka nie miała świadomości, jakie informacje z ofert są dla pozwanego kluczowe i dlaczego, a pozwany nie wyjaśnił powódce, w jakim zakresie analiza ofert powinna być dokonana, aby mógł jej wyniki wziąć pod uwagę sporządzając skuteczne odwołanie; powódka nie miała świadomości, że dokonana przez nią analiza ofert była niewłaściwa, mimo iż wyjaśniła pozwanemu pod jakim kątem je sprawdzała; powódka nie przekazała pozwanemu posiadanych fotokopii niektórych stron z pozostałych ofert bo pozwany o nie prosił, a pozwany o nie nie prosił, bo nie wiedział, że powódka jest w ich posiadaniu.

c.  przez wyprowadzenie z materiału dowodowego, to jest zeznań pozwanego wniosków z

nich niewynikających, a ponadto sprzecznych z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, a mianowicie, że powódka zapewniała pozwanego, iż sprawdziła oferty pozostałych oferentów oraz dokonała analizy rozstrzygnięcia przetargowego w zakresie kryterium funkcjonalność i jakość usługi, chociaż z zeznań pozwanego i powódki wynika jedynie, że powódka oświadczyła pozwanemu, że przeliczyła ponownie punktację wszystkich ofert, w tym oferty (...) S.A. i wszystkie obliczenia podane przez Zamawiającego w oświadczeniu o wyborze najkorzystniejszej oferty - poza punktacją w jej ofercie - się zgadzały.

d.  przez wyprowadzenie z materiału dowodowego, to jest zeznań stron wniosków z nich

nie wynikających, a ponadto sprzecznych z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, a mianowicie, że pozwany nie posiadał dokumentów niezbędnych do dokonania analizy ewentualnego rozstrzygnięcia przetargu, przy uwzględnieniu wszystkich kryteriów tj. ceny oraz funkcjonalność i jakość usługi, co zwalniało go z obowiązku jej sporządzenia, chociaż z materiału dowodowego wynika, że:

-

Strony nie wyłączyły tego obowiązku z zakresu zlecenia;

-

pozwany, na podstawie Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia wiedział, jaki sposób obliczania punktacji przewidział Zamawiający i jakimi danymi nie dysponuje, aby zweryfikować czy powódka ma interes w złożeniu odwołania;

-

na podstawie weryfikacji sposobu obliczania punktacji w kategorii funkcjonalność pozwany wiedział, że maksymalna ilość punktów w kategorii funkcjonalność wynosi 30 pkt;

-na podstawie weryfikacji zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty pozwany wiedział, że oferty większości oferentów były bardzo podobne w kategorii funkcjonalność, gdyż otrzymały od 24,67-30 pkt a eliminacja oferty (...) S.A. nie spowodowałaby znaczących różnic w tej punktacji gdyż następna w kolejności najkorzystniejsza oferta w tej kategorii uzyskała o 0,45 pkt mniej, czyli musiała mieć prawie identyczne parametry jak oferta (...) S.A.;

-

pozwany, na podstawie protokołu otwarcia ofert wiedział jakie ceny zaproponowali pozostali oferenci w poszczególnych kategoriach i wiedział, że ceny zaproponowane przez (...) S.A. odbiegały znacząco od pozostałych, mając tym samym wpływ na ilość przyznanych im punktów;

-

pozwany, na podstawie zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty wiedział ile punktów oraz w jakiej kategorii przyznał Zamawiający poszczególnym ofertom;

-pozwany mógł samodzielnie przeliczyć punktację w kategorii cena bez uwzględnienia oferty (...) S.A. i na tej podstawie powinien wiedzieć, że powstałe różnice pomiędzy ilością przyznanych punktów w kategorii cena oraz praktycznie bark różnic w ilości przyznanych punktów w kategorii funkcjonalność rodzi uzasadnione wątpliwości co do możliwości przyjęcia założenia, że powódka posiada interes w złożeniu odwołania.

e.  przez wyprowadzenie z materiału dowodowego, to jest zeznań stron wniosków z nich nie wynikających, a ponadto sprzecznych z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, a mianowicie, że pozwany nie miał możliwości zasygnalizowania powódce braku interesu powódki w uzyskaniu zamówienia, na które powołał się (...) w odpowiedzi na odwołanie, chociaż z materiału dowodowego wynika, że powódka zleciła pozwanemu przygotowanie analizy zasadności złożenia odwołania; pozwany twierdzi, że dokonana przez niego analiza nie obejmowała weryfikacją wszystkich przesłanek materialnoprawnych ujętych w art. - 179 ustawy Prawo zamówień publicznych, które muszą być spełnione łącznie, to jest pominą przesłankę odnoszącą się do istnienia interesu powódki; pozwany twierdzi, że przyjął istnienie interesu powódki na podstawie przekazanych przez nią informacji o weryfikacji poprawności obliczeń Zamawiającego; pozwany, mimo iż uznał, że nie ma możliwości dokonania samodzielnie analizy w zakresie istnienia interesu powódki nie wskazał tej okoliczności, jako ryzyka prowadzącego do możliwości oddalenia odwołania; pozwany miał możliwość, a wręcz obowiązek zasygnalizowania powódce konieczność weryfikacji przed złożeniem odwołania posiadania przez nią interesu w uzyskaniu zamówienia - w przeciwnym razie jej odwołanie mogło nie spełniać wszystkich wymaganych przepisami przesłanek materialnoprawnych do jego uwzględnienia, bez badania czy cena wskazana przez (...) S.A. jest rzeczywiście ceną rażąco niską.

f.  przez wyprowadzenie z całego materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, to jest m.in. umowy z dnia 28.03.2014 r., korespondencji mailowej, treści odwołania do KIO oraz zeznań stron, wniosków z nich nie wynikających, a ponadto sprzecznych z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, że pozwany sporządził odwołanie w zakresie zleconym przez powódkę, dotyczącym tylko rażąco niskiej ceny zaoferowanej przez (...) S.A., chociaż z materiału dowodowego w tym zeznań samego Pozwanego wynika, że sporządził on całe odwołanie, które następnie sam podpisał jako własne.

g.  przez wyprowadzenie z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wniosków z nich nie wynikających, a ponadto sprzecznych z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, że zakres zlecenia udzielonego pozwanemu przez powódkę nie zawierał analizy ewentualnego rozstrzygnięcia przetargu przy uwzględnieniu wszystkich kryteriów tj. ceny oraz funkcjonalności i jakości usługi, co miałoby miejsce przy ewentualnym odrzuceniu oferty (...) S.A., chociaż z materiału dowodowego w tym maili i zeznań Stron wynika, że:

-powódka zleciła pozwanemu „analizę dokumentów przetargowych w celu ustalenia zasadności odwołania do KIO" tj. czy złożenie odwołanie ma szansę na jego

pozytywne rozpatrzenie przez KIO otwierając Powódce możliwość uzyskania zamówienia publicznego,

-

zgodnie z treścią art. 179 ustawy Prawo zamówień publicznych, analiza ewentualnego rozstrzygnięcia, to jest przeliczenie punktacji tak jakby najkorzystniejsza oferta została odrzucona, jest niezbędne dla ustalenia czy strona składająca odwołanie ma interes w jego złożeniu;

-

pozwany zaniechał poinformowania Powódki, jakich informacji potrzebuje, aby udzielić wiążącej opinii w zakresie zasadności składania odwołania do KIO;

-

powódka była zainteresowana w sporządzeniu odwołania do KIO, które podlegałoby uwzględnieniu, a nie odwołania potwierdzającego jedynie - jej podejrzenia w zakresie zarzutu rażąco niskiej ceny;

-

pozwany wyraźnie wskazywał, czym zabezpieczył się również mailowo na tę okoliczność, że istnieje ryzyko oddalenia odwołania tylko z uwagi na nieuwzględnienie zarzutu rażąco niskiej ceny;

-powódka zleciła pozwanemu sporządzenie odwołania do KIO, gdyż została poinformowana, że jedyne ryzyko związane jest niewiadomą, czy KIO przychyli się do stanowiska powódki w zakresie stawianych Zamawiającemu zarzutów naruszenia przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych to jest art. 91 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 4 czyli zarzutów bezpodstawnego wyboru oferty, która powinna być odrzucona z uwagi na rażąco niskie ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia, a nie również z innym ryzykiem w postaci ewentualnego braku interesu powódki, którego pozwany nie był w stanie zweryfikować na podstawie przekazanych dokumentów;

h.przez błędne uznanie zeznań pozwanego za wiarygodne w sytuacji, gdy były one
sprzeczne z uznanymi również za wiarygodne przez Sąd pierwszej instancji
zeznaniami powódki w zakresie w jakim pozwany oświadcza, że prosił powódkę o
skan pozostałych ofert oraz o ofertę powódki ale powódka mu odmówiła, podczas gdy
z zeznań powódki wynika, że pozwany nie prosił jej o dodatkowe dokumenty, że nie
dysponowała ona kompletem ofert, a jedynie fotokopiami niektórych ich stron i nie
wiedziała, że zawierają one istotne dla pozwanego informacje, że poinformowała
pozwanego jak badała oferty na miejscu w siedzibie Zamawiającego i pozwany nie
zgłaszał wątpliwości co do przedstawionego sposobu weryfikacji, wreszcie z zeznań
pozwanego wynika, że nie wiedział on, że powódka jest w posiadaniu niektórych stron
ofert, co w konsekwencji doprowadziło do ustalenia przez Sąd, że to powódka ponosi
odpowiedzialność za nieprzekazanie wszystkich informacji, mimo iż pozwany nie
wyjaśniał powódce jakie dokumenty, informacje i dlaczego są mu dodatkowo
potrzebne oraz nie zgłaszał wątpliwości co do zakresu wskazanej przez nią analizy
punktacji dokonanej przez Zamawiającego przy wyborze najkorzystniejszej oferty.

i.przez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego, dokonania jego
oceny z pominięciem jego istotnych części, to jest zeznań powódki oraz wiadomości
e-mail, z których wynika, że:

-

powódka zgłosiła się do profesjonalisty, gdyż chciała wiedzieć, czy na podstawie jej przypuszczeń są szanse, aby doprowadzić do wyboru oferty powódki jako naj korzystniej szej;

- pozwany wskazał, że niepowodzenie odwołania może wynikać jedynie z niewykazania przed KIO, że cena oferta jest rażąco niska („Pozwany powiedział mi, że ciężko jest obalić rażąco niską cenę, ale jest szansa wygrania tego postępowania, więc przeszliśmy do podpisania umowy"; „miałam pretensje do pozwanego, że nie zauważył tego interesu prawnego, o którym mowa w piśmie z banku i że całe składanie odwołania nie ma sensu"; „nie zatrudniałabym pełnomocnika, gdybym wiedziała, że nie mam żadnego interesu w tym odwołaniu, czyli, że jest przelicznie punktów na nowo i ja wtedy nie jestem na pierwszej pozycji tylko na drugiej i że tego przetargu nie otrzymam"), co w konsekwencji doprowadziło do błędnego uznania przez Sąd, że powódka zleciła pozwanemu jedynie sporządzenie analizy i odwołania w zakresie zasadności zarzutu rażąco niskiej ceny i w rezultacie wykonanie tego zlecenia przez pozwanego w sposób prawidłowy z zachowaniem staranności w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności jako radcy prawnego, a powinno doprowadzić do wniosków odmiennych.

II.  Naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:

art. 231 k.p.c. przez błędne uznanie, że z ustalonego faktu nieprzekazania przez powódkę pozwanemu fotokopii części ofert można wyprowadzić fakt, że powódka zleciła pozwanemu sporządzenie odwołania jedynie odnośnie kryterium ceny oraz, że zakres zlecenia udzielonego pozwanemu przez powódkę nie zawierał analizy ewentualnego rozstrzygnięcia przetargu przy uwzględnieniu wszystkich kryteriów tj. ceny oraz funkcjonalność i jakość usługi, co w konsekwencji prowadziło do ustalenia, że pozwany wykonał należycie zlecenie, chociaż z zeznań stron wynika, że powódka nie przekazała powodowi tych fotokopii, gdyż:

a.  nie posiadała fotokopii ofert tylko niektórych ich stron;

b.  poinformowała pozwanego, że ponownie przeliczyła punkty w ofertach wskazując Pozwanemu na błędy wychwycone we własnej ofercie oraz braku wpływu tego błędu na drugą pozycje oferty powódki, a pozwany nie wskazywał, że wykonane przez nią obliczenia nie są wystarczające, gdyż należało je przeprowadzić bez uwzględnienia oferty najkorzystniejszej czyli (...) S.A. aby móc stwierdzić, czy powódka ma interes w złożeniu odwołania, w związku z czym powódka uznała, że wyjaśnienia te usatysfakcjonowany pozwanego zastępując treść ofert;

c.  nie wiedziała, że zawierają one informacje, które nie występują w innych przekazanych dokumentach, do których miał dostęp pozwany, a pozwany nie informował powódki, jakich informacji nie ma aby móc wydać wiążącą opinię w zakresie zasadności składania odwołania do KIO tj. szans na jego podstawie do uzyskania zamówienia przez powódkę;

a nie dlatego, że zamierzała ograniczyć zakres zlecenia jedynie do weryfikacji poprawności zarzutu rażąco niskiej ceny i sporządzenia prawnie właściwego odwołania przez profesjonalistę - radcę prawnego, jedynie w tej części.

III.  Naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:

art. 231 k.p.c. przez błędne uznanie, że z ustalonego faktu poinformowania przez powódkę pozwanego o zapoznaniu się z treścią ofert i weryfikacji prawidłowości przyznania poszczególnym ofertom określonej punktacji przez Zamawiającego można

wyprowadzić fakt, że pozwany został poinformowany, że powódka zbadała zgodnie z wymaganiami ustawy Prawo zamówień publicznych, że ma interes w złożeniu odwołania i pozwany nie ma obowiązku tej kwestii weryfikować formułując odwołanie do KIO oraz, że jest zwolniony z wszelkiej odpowiedzialności z tytułu wadliwości tej części odwołania, co w konsekwencji prowadziło do ustalenia, że pozwany wykonał należycie zlecenie, chociaż z zeznań stron i umowy wynika, że:

a.  pozwany nie wskazał, że dokonane przez powódkę obliczenia nie są wykonane w sposób odpowiedni aby mogły potwierdzić, czy powódka ma interes w złożeniu odwołania;

b.  pozwany nie wyjaśnił powódce, że składając odwołanie należy uprawdopodobnić interes w złożeniu odwołania i w oparciu, o jakie informacje należy to uczynić;

c.  pozwany nie wyjaśnił powódce, że nie jest w stanie dokonać wymaganych obliczeń bez posiadania konkretnych informacji, czego powódka nie była świadoma;

d.  pozwany nie wyjaśnił powódce, że nie czuje się odpowiedzialny za prawidłowe sformułowanie odwołania w zakresie uprawdopodobnienia posiadania przez powódkę interesu w złożeniu odwołania;

e.  pozwany nie poinformował powódki, że otrzymane dokumenty są niewystarczające dla jego pewności co do zasadności odwołania w zakresie uprawdopodobnienia posiadania interesu przez powódkę i że w związku z niedostarczeniem kopii ofert pozostałych oferentów może podjąć się złożenia odwołania tylko w oparciu o posiadane dokumenty i ryzyko w tym zakresie ponosi powódka;

f.  pozwany nie poinformował powódki, że zapis umowny odnoszący się do ograniczenia odpowiedzialności pozwanego znalazł się w umowie w związku z brakiem dostarczenia mu kopii ofert, to jest pozwany nie wskazał powódce wszystkich ryzyk wynikających ze złożenia odwołania do KIO bez uprzedniego zapoznania się z treścią ofert;

g.  pozwany samodzielnie, bez konsultacji z powódką i wyraźnego poinformowania jej o tym zdecydował, że składa odwołanie z ograniczeniem swojej odpowiedzialności z uwagi na brak weryfikacji treści ofert.

IV.  Naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:

art. 232 k.p.c. poprzez przyjęcie, że powódka nie wywiązała się z obowiązku udowodnienia okoliczności, z której wywodzi skutki prawne, iż pozwany nienależycie wykonał zlecone mu czynności, czym spowodował szkodę powódki, podczas gdy powódka zaoferowała logiczne, wzajemnie uzupełniające się dowody w postaci dowodów z dokumentów oraz zeznań powódki potwierdzające, że pozwany jako profesjonalista nie dołożył należytej staranności przy wykonywaniu zleconych mu czynności, czym spowodował szkodę powódki w postaci bezzasadnie poniesionych kosztów za pomoc prawną.

V.  Naruszenie przepisów prawa materialnego to jest:

a. art. 471 k.c. przez niezastosowanie tego przepisu w stanie faktycznym sprawy i uznanie, że powódka nie wykazała, że pozwany nienależycie wykonał przedmiot umowy, mimo że prawidłowe ustalenie stanu faktycznego powinno doprowadzić

do konkluzji, że pozwany nienależycie wykonał zobowiązanie polegające na ocenie zasadności składania odwołania do KIO i sporządzenia odwołania do KIO, czym naraził powódkę na szkodę w postaci niezasadnie poniesionych kosztów na pomoc prawną.

b.  art. 355 k.c. przez niezastosowanie tego przepisu w stanie faktycznym sprawy i uznanie, że pozwany jako profesjonalista - radca prawny, zachował należytą staranność wykonując zlecenie na rzecz powódki, mimo że prawidłowe ustalenie stanu faktycznego powinno doprowadzić do konkluzji, że pozwany nienależycie wykonał zobowiązanie polegające na ocenie zasadności składania odwołania do KIO i sporządzenia odwołania do KIO, czym naraził powódkę na szkodę w postaci niezasadnie poniesionych kosztów na pomoc prawną.

c.  art. 65 § 1 i 2 k.c. przez dokonanie błędnej wykładni oświadczeń woli stron złożonych w 26 marca 2014 r. oraz 29 marca 2014 r. polegającej na błędnym przyjęciu przez Sąd z pominięciem całokształtu kontekstu sytuacyjnego, w jakim oświadczenia te zostały złożone, że zamiarem stron było powierzenie przez powódkę i przyjęcie przez pozwanego zlecenia dokonania analizy dokumentacji przetargowej w celu ustalenia czy cena oferty (...) S.A. jest rażąco niska i sporządzenia jedynie w oparciu o tę przesłankę odwołania bez względu na fakt czy prowadziłoby to do oczekiwanego rezultatu w postaci odrzucenia oferty (...) S.A., podczas gdy z okoliczności wynikało, że powódka zleciła pozwanemu analizę dokumentacji przetargowej celem ustalenia czy złożenie odwołania jest zasadne tj. czy jest szansa aby złożone odwołanie doprowadziło do oczekiwanego przez powódkę rezultatu w postaci wyboru jej oferty jako najkorzystniejszej.

Wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt I poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty (...) zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 maja 2014 r. do dnia zapłaty, zmianę zaskarżonego wyroku w pkt II poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki zwrotu kosztów procesu za pierwszą instancję, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki zwrotu kosztów procesu za druga instancję w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu apelacji powódka wywodziła, iż powódka zleciła pozwanemu dokonanie analizy dokumentów przetargowych w celu ustalenia zasadności odwołania do KIO. Przesłała mu posiadane w formie elektronicznej dokumenty, myśląc, że będą wystarczające dla dokonania analizy. Pozwany najpierw ustnie przedstawił wyniki swojej analizy, z której wynikało, że powódka nie może mieć pewności, że w wyniku złożenia odwołania jej oferta zostanie wybrana jako najkorzystniejsza, gdyż pozwany nie może jej zapewnić jak KIO przychyli się do stanowiska powódki w zakresie stawianych Zamawiającemu zarzutów naruszenia przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych dot. zarzutów bezpodstawnego wyboru oferty, która powinna być odrzucona z uwagi na rażąco niskie ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia. Na podstawie tej opinii powódka zdecydowała się na złożenie odwołania do KIO, licząc się z tak określonym ryzykiem. Pozwany wydał opinię i sporządził odwołanie na podstawie przekazanych przez powódkę dokumentów. Pozwany nie wskazywał, że brak innych dokumentów, niż przekazane przez powódkę, na podstawie których już wydał opinię, może mieć wpływ na aktualność wskazanych przez niego ryzyk, pozwany nie

przekazał powódce, że nie zbadał czy legitymuje się ona interesem w złożeniu odwołania, to jest że przy uwzględnieniu odwołania jej oferta zostanie uznana za najkorzystniejszą, bo nie posiadał wszystkich potrzebnych mu w jego przekonaniu dokumentów. Pozwany uznał, że powódka ten interes posiada na podstawie przekazanych przez nią informacji, o zapoznaniu się z ofertami w siedzibie Zamawiającego i weryfikacji prawidłowości przyznania punktacji poszczególnym ofertom przez Zamawiającego. Powódka poinformowała pozwanego, że jej obliczenia są identyczne z obliczeniami Zamawiającego, jedynie w przypadku jej oferty Zamawiający popełnił niewielki błąd, jednakże ostatecznie nie miało to wpływu na zmianę pozycji oferty powódki, gdyż ciągle pozostawała ona na drugim miejscu. Pozwany przyjął, że powódka posiada interes tylko dlatego, że jej oferta uzyskała podczas oceny ofert dokonanej przez Zamawiającego drugą w kolejności największą liczbę punktów. Pozwany jako profesjonalista w dziedzinie Prawa zamówień publicznych powinien był poinformować powódkę, że dokonane przez nią obliczenia pozostają bez znaczenia dla okoliczności weryfikacji czy powódka posiada interes w złożeniu odwołania, gdyż obliczenia powinny zostać przeprowadzone z pominięciem oferty (...) S.A. Sposób przyznawania punktów poszczególnym ofertom uzależniony jest bowiem od najkorzystniejszych wartości - ofert w poszczególnych kategoriach ich oceny. W konsekwencji obliczenia punktacji na nowo, co uczynił Zamawiający, przy braku oferty (...) S.A. wykazały, że oferta Powódki znalazłaby się na trzecim miejscu za ofertami podmiotów, które pierwotnie uplasowały się na trzecim i czwartym miejscu.

Sąd I instancji wskazał w uzasadnieniu wyroku, że pozwany zachował należytą staranność wykonując zlecenie na rzecz powódki gdyż:

1.  zakres zlecenia udzielonego Pozwanemu przez Powódkę nie zawierał analizy ewentualnego rozstrzygnięcia przetargu, przy uwzględnieniu wszystkich kryteriów (tj. ceny oraz funkcjonalność i jakość usługi), gdyż Powódka nie przekazała pozwanemu pełnych informacji, w tym dokumentacji przetargowej, pozwalającej na analizę kryterium funkcjonalność i jakość usługi;

2.  w sprawie ma zastosowanie § 2 pkt 7 i § 3 pkt 3 łączącej Strony umowy i na podstawie tych zapisów odpowiedzialność Pozwanego za wady w wynikach jego pracy powstałych na skutek udzielenia przez Powódkę niepełnej informacji została wyłączona. Zdaniem Sądu pierwszej instancji Pozwany nie posiadał bowiem niezbędnych dokumentów do dokonania pełnej analizy ewentualnego rozstrzygnięcia przetargu przy odrzuceniu oferty (...) S.A. oraz nie miał możliwości zasygnalizowania powódce braku interesu powódki w uzyskaniu zamówienia.

Uzasadnienie Sądu pierwszej instancji oparte zostało o dwa wzajemnie się wykluczające stany faktyczne. Jeżeli bowiem uznać za prawidłowe ustalenie, że zlecenie udzielone przez powódkę było ograniczone do wykonania analizy i sporządzenia uzasadnienia jedynie w zakresie rażąco niskiej ceny to brak jednocześnie podstaw do ustalenia, że pozwany dopuścił się wad w wynikach swojej pracy - nie ponosi jednak z tego tytułu odpowiedzialności. Żadne z prezentowanych uzasadnień oddalenia powództwa nie stanowi odzwierciedlenia stanu faktycznego sprawy, który został ustalony niewłaściwie prowadząc w konsekwencji do naruszenia przepisów prawa materialnego i skutkując oddaleniem roszczenia strony powodowej. Sąd pierwszej instancji wykazał się brakiem znajomości procedur obowiązujących w postępowaniu przed Krajową Izbą Odwoławczą oraz

zbagatelizował obowiązki ciążące na profesjonaliście, jakim jest radca prawny. Strona powodowa zainteresowana była jedynie rezultatem w postaci możliwości uzyskania zamówienia publicznego. W tym celu musiała wykazać, że jej oferta jest najkorzystniejsza, co było możliwe poprzez eliminację lepszych punktowo ofert. Ograniczając zlecenie strona powodowa nie mogłaby osiągnąć tego celu. Dlatego wnioski Sądu w tym zakresie pozbawione są logiki. Ponadto należy wskazać, powódka zeznała, że nigdy nie składała odwołania do KIO i nie wiedziała jak je trzeba sporządzić, oraz jakie musi ono spełniać wymagania. Z tych właśnie pobudek zdecydowała, że skorzysta z pomocy profesjonalisty specjalizującego się w zamówieniach publicznych, a nie po to by za wszelką cenę złożyć, nawet pozbawione zasadności, odwołanie do KIO. Sąd pierwszej instancji pominął zupełnie fakt, że powódka w dniu 26 marca 2014 r., po nawiązaniu kontaktu z pozwanym, zleciła mu w pierwszej kolejności sporządzenie „analizy dokumentów przetargowych w celu ustalenia zasadności odwołania do KIO" - co również potwierdza, że powódce zależało na opinii profesjonalisty, czy składanie odwołania jest celowe. Pozwany jako radca prawny -profesjonalista w sprawach z zakresu prawa zamówień publicznych, przyjmując zlecenie wiedział, że zlecono mu analizę dokumentacji przetargowej celem weryfikacji zasadności składania odwołania do KIO, czyli w celu sprawdzenia, czy powódka ma szanse na uzyskanie zamówienia. Pozwany jako profesjonalista zna przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych i ma świadomość, że nie można złożyć skutecznego odwołania wykazując jedynie jedną przesłankę materialnoprawną wskazaną w art. 179 ustawy Prawo o zamówieniach publicznych. Pozwany w zakresie przyjętego zlecenia dokonał analizy i sporządził odwołanie odnosząc się do wszystkich przesłanek wskazanych w powołanym wyżej przepisie. Pozwany jednakże bezpodstawnie przyjął założenie, że powódka ma interes w złożeniu odwołania tylko dlatego, że jej oferta jest druga na liście. Na etapie sporu sądowego pozwany natomiast próbuje wyłączyć swoją odpowiedzialność za popełnione błędy przerzucając odpowiedzialność na powódkę, która nie była świadoma, co i jak należy badać i wykazywać w odwołaniu do KIO. Pozwany powinien był bowiem wyjaśnić powódce że dokonała ona weryfikacji w sposób nieodpowiedni i należy ja powtórzyć. Zamiast tego pozwany sporządził odwołanie nie wskazując nawet na jakiekolwiek ryzyko związane z tym elementem odwołania. Pozwany naruszył art. 471 k.c. oraz art. 355 § 2 k.c. i powinien w związku z tym zwrócić powódce wypłacone mu wynagrodzenie, którego wysokość jest szkodą powódki. Z zebranego materiału dowodowego w sprawie nie sposób bowiem wyciągnąć wniosku, że zlecenie sporządzenia odwołania ograniczało się jedynie do sporządzenia odwołania w zakresie wykazania, że oferta (...) S.A. zawiera rażąco niską cenę. Fakt, że zdaniem powódki ceny zaproponowane przez (...) S.A. były rażąco niskie nie jest równoznaczny ze zleceniem sporządzenia odwołania jedynie w tym zakresie. Pozwany przygotował opinię, z której wynikało, że jedyne ryzyko wynika z możliwości nieuwzględnienia przez KIO, że cena (...) S.A. była rzeczywiście ceną rażąco niską. Nie można wyinterpretować z treści łączącej strony umowy z dnia 28 marca 2014 r., że ograniczono zlecenie do sporządzenia odwołania w zakresie kryterium ceny. Także pozwany nie podnosił nigdy, aby udzielone mu zlecenie odnosiło się jedynie do weryfikacji czy powódka ma prawo sądzić, że oferta (...) S.A. zawiera rażąco niskie ceny oraz do sporządzenia odwołania jedynie w zakresie odnoszącym się do wykazania tych okoliczności. Pozwany twierdził, że sporządził odwołanie w całości poprawnie, w tym zgodnie z

przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych uprawdopodobnił interes powódki do złożenia odwołania. Zeznaniem tym potwierdził, że był przekonany, że jego założenia były prawidłowe, chociaż w konsekwencji okazało się jednak, że niewłaściwie uznał, że powódka posiada interes w złożeniu odwołania, chociaż pierwotnie jej oferta była druga. Zdaniem strony powodowej powyższe uzasadnia naruszenie przez Sąd art. 65 § 1 i 2 k.c. Strona powodowa nie może się również zgodzić z treścią uzasadnienia wyroku, w której Sąd twierdzi, że pozwany wprawdzie dopuścił się błędu w wykonaniu zlecenia, ale nie ponosi winy gdyż jego odpowiedzialność jest wyłączona z uwagi na fakt, że powódka nie przekazała my wszystkich posiadanych informacji. Wykazanie okoliczności wyłączających winę spoczywają na stronie pozwanej. Pozwany powołał się na zapisy umowne ograniczające jego odpowiedzialność. Z zapisów tych wynika, że pozwany nie ponosi odpowiedzialności za wady w wynikach swojej pracy, powstałe wskutek udzielenia przez powódkę błędnej informacji, udzielenia niepełnej informacji lub nie udzielenia informacji wymaganej przez pozwanego. Zdaniem strony powodowej okoliczności wskazane w tym paragrafie nie zaistniały w niniejszej sprawie. Powódka jako osoba niedoświadczona przekazała pozwanemu dokumenty jaki miała uważała, że są mu potrzebne. Była otwarta na współpracę, gotowa udzielić wszelkich niezbędnych informacji, jeżeli tylko byłaby w stanie. Powódka nie przekazała pozwanemu kopii ofert bo ich nie posiadała. Przekazała natomiast pozwanemu szczegółowe informacje na temat dokonanej weryfikacji oceny ofert przez Zamawiającego. Nie jest winą Powódki, że pozwany przyjął błędnie, że uzyskanie drugiej co do wielkości ilości punktów pozwala na przyjęcie założenia prze powódka posiada interes w złożeniu odwołania. Nie doszło również do naruszenia § 3 ust. 3 umowy. Powódka współdziałała z pozwanym, odpowiadając na jego wszystkie pytania oraz biorąc aktywny udział przygotowaniu argumentacji dotyczącej rażąco niskiej ceny. Nie było sytuacji, w której powódka odmówiłaby dostarczenia posiadanych informacji bądź dokumentów na żądanie pozwanego. Pozwany po prostu uznał, że przekazane mu ustne relacje z weryfikacji ofert są wystarczające. Strona powodowa nie może z tego tytułu ponosić odpowiedzialności. Dlatego też strona pozwana stoi na stanowisku, że pozwany ponosi winę w nienależytym wykonaniu zlecenia i powinien naprawić szkodę powódce. W związku z zawarciem przez pozwanego w umowie łączącej Strony zapisu ograniczającego jego odpowiedzialność zawodową wobec powódki jedynie do wysokości wynagrodzenia otrzymanego od powódki za realizację zlecenia (mimo zapewnień o posiadaniu przez pozwanego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za ewentualne szkody mogące wyniknąć z jego działań dla powódki), powódka ogranicza apelacją pierwotnie dochodzona kwotę do kwoty wynagrodzenia wypłaconego rzeczywiście pozwanemu tj. do kwoty (...) zł.

Odpowiedź na apelację wniósł pozwany. Żądał oddalenia apelacji w całości, jako oczywiście bezzasadnej i zasądzenia od powódki kosztów postępowania apelacyjnego, kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych.

Wyrok Sądu pierwszej instancji jest prawidłowy, uwzględniający całość materiału dowodowego, zgodny z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Wyrok ten został również należycie uzasadniony. Apelacja powódki jest zaś w całości bezzasadna i nie zasługuje na uwzględnienie z następujących, wskazanych poniżej względów. Powódka w zeznaniach stwierdza nieprawdę w kwestii tego, że jedyną działalnością pozwanego jest dziedzina zamówień publicznych, przekazała pozwanemu wszystkie

dokumenty związane z przetargiem, podczas gdy sama potwierdza w zeznaniach, że nie przekazała pozwanemu znajdujących się w jej posiadaniu kopii ofert konkurencji, pozwany był w posiadaniu wszelkich danych umożliwiających mu obliczenie punktacji dla poszczególnych ofert w przypadku uwzględnienia odwołania, pozwany nie prosił powódki o przekazanie skanów ofert konkurencji, pozwany nie rekomendował wycofania odwołania po odpowiedzi ze strony (...). Powódka pominęła treść ustaleń dokonywanych osobiście z pozwanym, zainteresowana była udowodnieniem rażąco niskiej ceny w ofercie (...) S.A. Poszukiwała prawnika, który sporządziłby odwołanie w zakresie rażąco niskiej ceny, co wynikał z jej zeznań. Treść korespondencji mailowej to potwierdza. Pozwany prosił powódkę o mailowe potwierdzenie ustaleń.

Powódka nie przekazała pozwanemu części dokumentacji związanej z postępowaniem przetargowym, do której miała dostęp, jedynie tą, która odnosiła się do kryterium cenowego. Sąd Rejonowy wywnioskował słusznie, że powódka zleciła pozwanemu złożenie odwołania w zakresie rażąco niskiej ceny. Powódka prosiła pozwanego o przesłanie jej przykładowych wyroków KIO wyłącznie dotyczących rażąco niskiej ceny, celem zapoznania się z obowiązującą linią orzeczniczą, co też pozwany uczynił. Treści zeznań powódki w żadnym razie nie można ograniczyć do prezentowanych przez powódkę arbitralnie wniosków, zwartych w punkcie I. b od i. do iv. apelacji, które nie znajdują potwierdzenia w zeznaniach stron i pozostałym materiale dowodowym. Pozwany nie miał obowiązku informować powódki o szczegółowych zasadach prawnych i formalnych wytycznych odnośnie sporządzania odwołań lub ich analizy, ale miał ocenić zasadność złożenia odwołania na podstawie przedstawionych przez powódkę dokumentów i złożyć je zgodnie z ustaleniami stron. Powódka miała dostęp do pełnej dokumentacji przetargu i nie przekazała części z niej. Pozwany zwracał się on do powódki o przekazanie skanów ofert konkurencyjnych i jej własnej oferty. Powódka sprawdziła kalkulację wszystkich ofert złożonych w przetargu pod względem wszystkich kryteriów. W zeznaniach żadnej ze stron nie pojawia się informacja, że sprawdzenie to ograniczyło się wyłącznie do kryterium cenowego z wyłączeniem kryterium funkcjonalności i jakości usługi, a jedynie jest informacja, że tylko w tym kryterium we własnej ofercie powódka znalazła błąd. Wniosek Sądu pierwszej instancji i pozwanego, iż powódka sprawdziła oferty pozostałych oferentów i dokonała analizy rozstrzygnięcia przetargowego w zakresie kryterium funkcjonalności i jakości usługi, a nie tylko ceny, jest w pełni uzasadniony. Przedstawione przez powódkę w tym punkcie arbitralne wnioski nie wynikają ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, lub nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Ze zbiorczej punktacji nie dało się również wywnioskować sposobu jej zmiany w przypadku odrzucenia oferty (...) S.A. Wbrew twierdzeniom pozwanej, bez znajomości elementów mających wpływ na zbiorczą punktację w poszczególnych kryteriach (a więc znajomości wszystkich ofert), pozwany nie mógł samodzielnie przeliczyć punktacji w przypadku odrzucenia oferty (...) S.A. Pozwany, w oparciu o zgromadzone dowody, w tym odpowiedź na odwołanie ze strony (...), wykazał jednoznacznie, że bez wiedzy o cenach za poszczególne elementy w kryterium funkcjonalności i jakości, tj. bez kopii wszystkich złożonych ofert, a dysponując jedynie punktacją zbiorczą, nie mógł wnioskować na temat interesu powódki w złożeniu odwołania inaczej, niż to uczynił. Powódka całkowicie pomija również podnoszony przez pozwanego fakt, że jej interes w złożeniu odwołania wystarczyło dla poprawności formalnej odwołania

uprawdopodobnić, a nie bezsprzecznie udowodnić. Pozwany telefonicznie zwrócił się do niej wprost i jednoznacznie o dostarczenie mu kopii wszystkich złożonych w postępowaniu ofert. Jeszcze w dniu 30 marca 2014 r. powódka dosyłała pozwanemu kolejne dokumenty i spostrzeżenia do analizy, co jednoznacznie dowodzi, że przed podpisaniem umowy z powódką w dniu 28 marca 2014 r. pozwany nie otrzymał całości koniecznej do analizy sprawy dokumentacji. Pozwany uprzedził powódkę, że wobec takiego stanu rzeczy jego analiza opierać się będzie wyłącznie na dostarczonych przez powódkę dokumentach i że nie może ponosić odpowiedzialności za ich ewentualną niekompletność wobec odmowy ich uzupełnienia. Pozwany potwierdził te zastrzeżenia pisemnie, wprowadzając do ww. umowy z powódką z dnia 28 marca 2014 r. Pozwany wykazał, że jego analiza opierała i opierać się mogła wyłącznie na dostarczonych przez powódkę dokumentach i że nie mógł ponosić odpowiedzialności za ich ewentualną niekompletność wobec odmowy ich uzupełnienia. Nie jest prawdą twierdzenie powódki, jakoby pozwany zaniechał poinformowania jej o informacjach potrzebnych mu do analizy zasadności składania odwołania do KIO. Pozwany poinformował powódkę osobiście i w umowie o konieczności dostarczenia wszelkich dokumentów mających związek ze sprawą. Powódka posiadała dostęp do ofert konkurencji i posiadała kopie przynajmniej części z nich. Pozwany nigdy nie twierdził, że ryzyko oddalenia odwołania obejmuje „tylko" ryzyko nieuwzględnienia zarzutu rażąco niskiej ceny. Ryzyko nieuwzględnienia tego zarzutu było przez pozwanego szczególnie podkreślane z uwagi na fakt, że to właśnie odwołaniem opartym na tym zarzucie powódka była szczególnie zainteresowana. Pozwany informował powódkę o ryzyku związanym z niedostarczeniem wszystkich dokumentów do analizy.

Wobec tego, że powódka przekazała pozwanemu jedynie tę część dokumentacji związanej z przetargiem, która odnosiła się do analizy kryterium cenowego i tylko zbiorczą punktację w pozostałych kryteriach, Sąd pierwszej instancji wywnioskował słusznie, że powódka zleciła pozwanemu złożenie odwołania w zakresie rażąco niskiej ceny i ze w tym kontekście należy rozpatrywać zakres udzielonego pozwanemu zlecenia. W kwestii zaś należytego wykonania przez pozwanego zlecenia Sąd pierwszej instancji uzasadnił w pierwszej kolejności, że zgodnie z treścią § 2 pkt. 7 łączącej strony umowy pozwany nie ponosił odpowiedzialności za wady w wynikach swojej pracy, powstałe na skutek udzielenia przez powódkę niepełnej informacji. Ponadto Sąd pierwszej instancji wskazał w uzasadnieniu, że pozwany nienależycie wykonał przedmiot łączącej strony umowy. Za całkowicie chybione zdaniem pozwanego należy też uznać twierdzenie powódki, że pozwany winien był wiedzieć jakich informacji nie posiada, a które mogłyby umożliwić mu wydanie wiążącej opinii w zakresie zasadności składania odwołania do KIO.

Wniosek powódki o niezbadaniu interesu prawnego nie został przez Sąd pierwszej instancji sformułowany. Sąd stwierdził, że pozwany nie miał obowiązku weryfikować interesu powódki w złożeniu odwołania na podstawie dokumentów i informacji innych niż te, które mu dostarczono. Powódka nie wykazała również, że pozwany miał obowiązek informować ją o konieczności uprawdopodobnienia w odwołaniu interesu w jego złożeniu, ani że możliwe było ustalenie i przekazanie jej do wiadomości zamkniętego katalogi informacji, w oparciu o które powinno być dokonane uprawdopodobnienie takiego interesu. Pozwany nie mógł także wiedzieć, że nie jest możliwe dokonanie obliczeń cen ofertowych na podstawie samych cen zbiorczych za poszczególne kryteria, a bez informacji o cenach za

poszczególne elementy tych kryteriów, jeśli nie znał cen tych kryteriów i sposobu, w jaki mogły one zmienić sposób obliczenia cen zbiorczych. Posiadane przez pozwanego dokumenty były natomiast wystarczające do uprawdopodobnienia interesu pozwanej w złożeniu odwołania, co potwierdza fakt, że KIO przyjęła odwołanie i wyznaczyła termin posiedzenia.

Zdaniem pozwanego słuszne jest uzasadnienie Sądu pierwszej instancji w zakresie nieudowodnienia przez powódkę zarówno nienależytego wykonania przez pozwanego zleconych czynności, jak i związku działań lub zaniechań pozwanego z rzekomą szkodą doznaną przez powódkę. Powódka nie wykazała, że pozwany ponosi odpowiedzialność za ewentualne wady dokonanej przez niego analizy przetargu pomimo niedostarczenia przez powódkę dokumentów niezbędnych do pełnej analizy, tj. że nie udowodniła, że nie zostały spełnione przesłanki do wyłączenia odpowiedzialności pozwanego na podstawie § 2 pkt. 7 łączącej strony umowy. Twierdzenia powódki w tym zakresie pojawiły się dopiero na etapie apelacji i pozostają gołosłowne, nie były podnoszone również w trakcie zeznań powódki, mimo iż była pytana o to, czy podważa zapisy umowy i ma do nich uwagi. Powódka nie udowodniła, że pozwany miał obowiązek w pełni ocenić zasadność składania w jej imieniu odwołania do KIO i możliwości wyboru oferty powódki jako najkorzystniejszej w wyniku odwołania, pomimo niedostarczenia mu przez powódkę informacji i dokumentów, bez których taka ocena nie była możliwa. Pozwany wykazał natomiast że o dostarczenie takich dokumentów się zwracał i że informował powódkę ( w tym w treści umowy) że powinna mu dostarczyć wszelkie dokumenty związane z postępowaniem, jako konieczne do wykonania zleconych mu usług, w tym złożone w postępowaniu oferty.

Powódka nie udowodniła wysokości poniesionej szkody, jak i związku tejże szkody z postępowaniem lub zaniechaniem pozwanego.

W uzasadnieniu apelacji powódka zawiera też nowe, nieprawdziwe twierdzenia, dla których pozwana nie przedstawia żadnego uzasadnienia, mianowicie jakoby Sąd pierwszej instancji wykazał się brakiem znajomości procedur obowiązujących w postępowaniu przed KIO i bagatelizował obowiązki radcy prawnego jako profesjonalisty. Powódka nie wykazała jak twierdzi, że niemożliwe byłoby uzyskanie przez nią zamówienia publicznego przy ograniczeniu zlecenia udzielonego radcy prawnemu wyłącznie do zakresu dostarczonych dokumentów, ale nawet gdyby uznać, że byłoby to utrudnione, to na takie właśnie ograniczenie powódka się zdecydowała dostarczając radcy prawnemu niepełną dokumentację. Wobec tego wspomniany przez powódkę w uzasadnieniu brak logiki nie obciąża wnioskowania Sądu pierwszej instancji, ale dotyczy działań powódki.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powódki jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie, podnoszone w treści apelacji zarzuty skutkować muszą zmianą zaskarżonego wyroku.

Zasadnie skarżąca podnosi naruszenie przepisów prawa procesowego i prawa materialnego, mających wpływ na treść wyroku i błąd w ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego.

Po pierwsze Sąd Okręgowy stwierdza naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, art. 232 k.p.c. poprzez przyjęcie, że powódka nie wywiązała się z obowiązku udowodnienia okoliczności, z której wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c), iż pozwany nienależycie wykonał umowę, czym spowodował szkodę powódki. Po wtóre, art.

231 k.p.c, przez błędne uznanie, że z ustalonego faktu poinformowania przez powódkę pozwanego o zapoznaniu się z treścią ofert i weryfikacji prawidłowości przyznania poszczególnym ofertom określonej punktacji przez zamawiającego można wyprowadzić fakt, że pozwany został poinformowany, że powódka zbadała zgodnie z wymaganiami ustawy Prawo zamówień publicznych, że ma interes w złożeniu odwołania i pozwany nie ma obowiązku tej kwestii weryfikować, formułując odwołanie do KIO oraz, że jest zwolniony z wszelkiej odpowiedzialności z tytułu wadliwości tej części odwołania, co w konsekwencji prowadziło do ustalenia, że pozwany wykonał należycie zlecenie.

Sąd Okręgowy dopatrzył się naruszenia przepisu postępowania mającego istotny wpływ na wynik sprawy, art. 233 § 1 k.p.c, poprzez wyprowadzenie z materiału dowodowego, wniosków z nich nie wynikających, sprzecznych z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, a mianowicie: że powódka zleciła pozwanemu sporządzenie odwołania jedynie odnośnie kryterium ceny celowo pomijając w zleceniu analizy zasadności złożenia odwołania w zakresie kryterium funkcjonalności i jakości usługi; że powódka zapewniała pozwanego, iż sprawdziła oferty pozostałych oferentów oraz dokonała analizy rozstrzygnięcia przetargowego w zakresie kryterium funkcjonalność i jakość usługi, chociaż z zeznań pozwanego i powódki wynika jedynie, że powódka oświadczyła pozwanemu, że przeliczyła ponownie punktację wszystkich ofert, w tym oferty (...) S.A. i wszystkie obliczenia podane przez zamawiającego w oświadczeniu o wyborze najkorzystniejszej oferty - poza punktacją w jej ofercie - się zgadzały; że pozwany nie posiadał dokumentów niezbędnych do dokonania analizy ewentualnego rozstrzygnięcia przetargu, przy uwzględnieniu wszystkich kryteriów tj. ceny oraz funkcjonalność i jakość usługi, co zwalniało go z obowiązku jej sporządzenia; że pozwany nie miał możliwości zasygnalizowania powódce braku interesu powódki w uzyskaniu zamówienia, na które powołał się (...) w odpowiedzi na odwołanie, chociaż z materiału dowodowego wynika, że powódka zleciła pozwanemu przygotowanie analizy zasadności złożenia odwołania; pozwany twierdzi, że dokonana przez niego analiza nie obejmowała weryfikacją wszystkich przesłanek materialnoprawnych ujętych w art. 179 ustawy Prawo zamówień publicznych, które muszą być spełnione łącznie, to jest pominą przesłankę odnoszącą się do istnienia interesu powódki; pozwany twierdzi, że przyjął istnienie interesu powódki na podstawie przekazanych przez nią informacji o weryfikacji poprawności obliczeń zamawiającego; pozwany, mimo iż uznał, że nie ma możliwości dokonania samodzielnie analizy w zakresie istnienia interesu powódki nie wskazał tej okoliczności, jako ryzyka prowadzącego do możliwości oddalenia odwołania; że pozwany sporządził odwołanie w zakresie zleconym przez powódkę, dotyczącym tylko rażąco niskiej ceny zaoferowanej przez (...) S.A., chociaż z materiału dowodowego w tym zeznań samego Pozwanego wynika, że sporządził on całe odwołanie; że zakres zlecenia udzielonego pozwanemu przez powódkę nie zawierał analizy ewentualnego rozstrzygnięcia przetargu przy uwzględnieniu wszystkich kryteriów tj. ceny oraz funkcjonalności i jakości usługi, co miałoby miejsce przy ewentualnym odrzuceniu oferty (...) S.A., chociaż z materiału dowodowego wynika, że powódka zleciła pozwanemu „analizę dokumentów przetargowych w celu ustalenia zasadności odwołania do KIO" tj. czy złożenie odwołanie ma szansę na jego pozytywne rozpatrzenie przez KIO otwierając Powódce możliwość uzyskania zamówienia publicznego, zgodnie z treścią art. 179 ustawy Prawo zamówień publicznych, analiza ewentualnego rozstrzygnięcia, to jest przeliczenie punktacji tak jakby

najkorzystniejsza oferta została odrzucona, jest niezbędne dla ustalenia czy strona składająca odwołanie ma interes w jego złożeniu; pozwany zaniechał poinformowania Powódki, jakich informacji potrzebuje, aby udzielić wiążącej opinii w zakresie zasadności składania odwołania do KIO; błędne uznanie zeznań pozwanego za wiarygodne w sytuacji, gdy były one sprzeczne z uznanymi również za wiarygodne przez Sąd pierwszej instancji zeznaniami powódki w zakresie w jakim pozwany oświadcza, że prosił powódkę o skan pozostałych ofert oraz o ofertę powódki ale powódka mu odmówiła, podczas gdy z zeznań powódki wynika, że pozwany nie prosił jej o dodatkowe dokumenty, że nie dysponowała ona kompletem ofert, a jedynie fotokopiami niektórych ich stron i nie wiedziała, że zawierają one istotne dla pozwanego informacje, że poinformowała pozwanego jak badała oferty na miejscu w siedzibie zamawiającego i pozwany nie zgłaszał wątpliwości co do przedstawionego sposobu weryfikacji, wreszcie z zeznań pozwanego wynika, że nie wiedział on, że powódka jest w posiadaniu niektórych stron ofert, co w konsekwencji doprowadziło do ustalenia przez Sąd, że to powódka ponosi odpowiedzialność za nieprzekazanie wszystkich informacji, mimo iż pozwany nie wyjaśniał powódce jakie dokumenty, informacje i dlaczego są mu dodatkowo potrzebne oraz nie zgłaszał wątpliwości co do zakresu wskazanej przez nią analizy punktacji dokonanej przez zamawiającego przy wyborze najkorzystniejszej oferty; przez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego, dokonania jego oceny z pominięciem jego istotnych części, to jest zeznań powódki oraz wiadomości e-mail, z których wynika, że powódka zgłosiła się do profesjonalisty, gdyż chciała wiedzieć, czy na podstawie jej przypuszczeń są szanse, aby doprowadzić do wyboru oferty powódki jako najkorzystniejszej; pozwany wskazał, że niepowodzenie odwołania może wynikać jedynie z nie wykazania przed KIO, że cena oferta jest rażąco niska, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego uznania przez Sąd, że powódka zleciła pozwanemu jedynie sporządzenie analizy i odwołania w zakresie zasadności zarzutu rażąco niskiej ceny i w rezultacie wykonanie tego zlecenia przez pozwanego w sposób prawidłowy z zachowaniem staranności w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności jako radcy prawnego, a powinno doprowadzić do wniosków odmiennych.

Trafnym jest zarzut dotyczący naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. wskazującego zasadę swobodnej oceny dowodów.

Zgodnie z nią Sąd dokonuje oceny wiarogodności i mocy dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Swobodna ocena dowodów odnosi się do wyboru określonych środków dowodowych i do sposobu ich przeprowadzenia. Mają być one ocenione przez Sąd konkretnie i w związku z całym zebranym materiałem dowodowym. Ocena wiarygodności i mocy dowodów jest podstawowym zadaniem sądu orzekającego, wyrażającym istotę sądzenia, a więc rozstrzygania kwestii spornych w warunkach niezawisłości, na podstawie własnego przekonania sędziego przy uwzględnieniu całokształtu zebranego materiału (wyrok SN z dnia 16 lutego 1996 r., II CRN 173/95, niepubl.). Swobodna ocena dowodów nie jest jednak całkowicie dowolna. W doktrynie i orzecznictwie formułowane są reguły ocenne, które mają pomóc sędziemu, a wyprowadzane są przede wszystkim z prawidłowej wykładni obowiązujących w postępowaniu dowodowym przepisów.

Granice swobodnej oceny dowodów wyznaczają trzy czynniki: logiczny, ustawowy oraz ideologiczny. Czynnik logiczny oznacza, że sąd ma obowiązek wyprowadzenia z

zebranego w sprawie materiału dowodowego wniosków logicznie prawidłowych. Rozumowanie sędziego z reguły ma charakter rozumowania dedukcyjnego (rzadziej redukcyjnego), powinien on zatem kierować się określonymi schematami, przewidzianymi w logice formalnej dla tego typu rozumowania. W konsekwencji między wnioskami sądu, które wyprowadza on przy ocenie poszczególnych dowodów, nie mogą istnieć sprzeczności. Wszystkie wnioski muszą stanowić logiczną całość.

Swobodna ocena dowodów ujęta jest w ramy proceduralne, tzn. musi odpowiadać pewnym warunkom określonym przez prawo procesowe (czynnik ustawowy). Oznacza to po pierwsze, że sąd może oprzeć swe przekonanie jedynie na dowodach prawidłowo przeprowadzonych, z zachowaniem wymagań dotyczących źródeł dowodzenia oraz zasady bezpośredniości. Po drugie, ocena dowodów musi być dokonana na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego. Sąd musi ocenić wszystkie przeprowadzone dowody oraz uwzględnić wszelkie towarzyszące im okoliczności (np. zachowanie świadka, autentyczność dokumentu, źródło informacji), które mogą mieć znaczenie dla oceny mocy i wiarygodności tych dowodów. Po trzecie, sąd zobowiązany jest przeprowadzić selekcję dowodów, tj. dokonać wyboru tych, na których się oparł, i ewentualnie odrzucić inne, którym odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Wiąże się to z obowiązkiem należytego uzasadnienia orzeczenia (art. 328 § 2 k.p.c).

Przez moc dowodową rozumie się siłę przekonania, jaką uzyskał sąd wskutek przeprowadzenia określonych dowodów o istnieniu lub nieistnieniu faktu, którego on dotyczy. Ocena wiarygodności dowodu zależy od środka dowodowego. Sąd, oceniając wiarogodność, decyduje o tym, czy określony środek dowodowy, ze względu na jego indywidualne cechy i obiektywne okoliczności, zasługuje na wiarę, czy też nie. Brak jest podstaw do przyjęcia jakiejś formalnej hierarchii środków dowodowych z punktu widzenia ich wiarygodności i mocy w oderwaniu od konkretnego stanu faktycznego (wyrok SN z dnia 30 listopada 1973 r., III CRN 291/73, LexPolonica nr 325870, Biul. SN 1974, nr 1, poz. 3).

Uważa się, iż granice swobodnej oceny dowodów warunkuje czynnik ideologiczny, tj. poziom świadomości prawnej sędziego oraz obowiązujące w danym momencie poglądy na sądowe stosowanie prawa. Musi bowiem istnieć zgodność między wewnętrznym przekonaniem sędziego, ukształtowanym na podstawie logicznej i wszechstronnej analizy dowodów, a jego świadomością prawną. Obok znajomości przepisów, doktryny i orzecznictwa na postępowanie sędziego i sposób oceny przez niego różnych środków dowodowych wpływają także informacje dotyczące różnych faktów życia społecznego, jego ogólna kultura prawna, jak również system pozaprawnych reguł i ocen społecznych, do których odsyłają przepisy obowiązującego prawa, (wyrok SN z dnia 10 kwietnia 2000 r., V CKN 17/00, LexPolonica nr 345713 (OSNC 2000, nr 10, poz. 189) i z dnia 8 grudnia 2000 r., II UKN 127/00, LexPolonica nr 356690 (OSNP 2002, nr 16, poz. 388). (zob. T.Ereciński [w:] Ereciński T. (red.), Grzegorczyk P., Gudowski J., Jędrzejewska M., Weitz K., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Postępowanie rozpoznawcze., LexisNexis 2012.)

Sąd I instancji przekroczył ramy swobodnej oceny dowodów, nadając przymiot wiarygodności poszczególnym z nich, odmawiając wiarygodności innym dowodom. Nie zostało to wyraźnie wyartykułowane w treści uzasadnienia, ale taki należy wywieść wniosek po analizie jego treści. Sąd Rejonowy dokonał ustaleń w sprawie w oparciu o dowody

osobowe, dowody z dokumentów i korespondencji mailowej, ale wyciągnął z nich odmienne, niż powinien, wnioski, nie unikając też błędu w ustaleniach faktycznych.

Powyżej wskazane zarzuty proceduralne łączą się z naruszeniem przepisów prawa materialnego, w szczególności art. 471 k.c. i art. 355 k.c, art. 65 § 1,2 k.c. przez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie normy prawnej.

Sąd Rejonowy przyjął, że powódka nie wykazała, iż pozwany nienależycie wykonał przedmiot umowy, mimo że prawidłowe ustalenie stanu faktycznego powinno doprowadzić do wniosku że pozwany nienależycie wykonał zobowiązanie polegające na ocenie zasadności składania odwołania do KIO i sporządzenia odwołania do KIO, że pozwany jako profesjonalista, zachował należytą staranność wykonując zlecenie na rzecz powódki, mimo że prawidłowe ustalenie stanu faktycznego powinno doprowadzić do wniosku, że pozwany nienależycie wykonał zobowiązanie polegające na ocenie zasadności składania odwołania do KIO i sporządzenia odwołania do KIO, czym naraził powódkę na szkodę w postaci niezasadnie poniesionych kosztów na pomoc prawną. Poprzez dokonanie błędnej wykładni oświadczeń woli stron złożonych w dniu 26 marca 2014 r. i dniu 29 marca 2014 r. polegającej na błędnym przyjęciu przez Sąd iż zamiarem stron było powierzenie przez powódkę pozwanemu zlecenia dokonania analizy dokumentacji przetargowej w celu ustalenia czy cena oferty (...) S.A. jest rażąco niska i sporządzenia jedynie w oparciu o tę przesłankę odwołania bez względu na fakt czy prowadziłoby to do oczekiwanego rezultatu w postaci odrzucenia oferty (...) S.A., podczas gdy z okoliczności wynikało, że powódka zleciła pozwanemu analizę dokumentacji przetargowej celem ustalenia, czy złożenie odwołania jest zasadne, czy jest szansa aby złożone odwołanie doprowadziło do oczekiwanego przez powódkę rezultatu w postaci wyboru jej oferty jako najkorzystniejszej.

Materiał dowodowy, w szczególności korespondencja mailowa, zeznania stron, umowa, wskazują, iż powódka podjęła współpracę z pozwanym w celu dokonania przez niego analizy dokumentacji przetargowej i wskazania zasadności złożenia środka odwoławczego. Zamiarem powódki, co podkreślała w treści zeznań, było wykazanie w toku postępowania odwoławczego przed KIO, w oparciu o wszystkie kryteria wyboru oferty, m.in. ceny, nieprawidłowości wyboru oferty (...) S.A. i wygrania przetargu. Służyć temu miała m.in. przesłanka rażąco niskiej ceny ww. podmiotu. W tym celu powódka przeprowadziła sama analizę dostępnej jej dokumentacji przetargowej, odbyła z pozwanym rozmowy i prowadziła korespondencję. Aktywnie współdziałała z pozwanym przy wykonaniu umowy zlecenia. Jakkolwiek brak wiedzy prawniczej, znajomości procedur przetargowych, niewystarczające doświadczenie zawodowe, stanowiły realne ograniczenia na etapie podjęcia trafnej decyzji w zakresie odwołania do KIO. Na pozwanym, jako profesjonaliście, ciążyła podwyższona miara staranności, wynikająca z art. 355 k.c. W ramach posiadanej wiedzy i doświadczenia zawodowego, pozwany zobowiązany był do ustalenia przesłanek uzasadniających złożenie odwołania, po analizie dokumentów przetargowych, poinformowania o skutkach złożenia odwołania ewentualnie o odmowie złożenia odwołania i skutkach tego. W ramach wykonywanych czynności w ramach umowy zlecenia, pozwany winien był pouczyć pozwaną o przebiegu samego procesu przetargu i odwołania, poinformować o konieczności wykazania interesu prawnego i jego istocie, co wynika z treści art. 179 ustawy Prawo zamówień publicznych i analiza ewentualnego rozstrzygnięcia, to jest przeliczenie punktacji w sposób, by najkorzystniejsza oferta została odrzucona, jest niezbędne

dla ustalenia, czy strona składająca odwołanie ma interes w jego złożeniu. Pozwany winien był przekazać powódce informację, czego nie uczynił, m.in. o tym, że oferty będą na nowo przeliczane, powinien zażądać od powódki wszelkich dokumentów, które były niezbędne do wywiedzionego odwołania, ofert konkurentów w konkursie przetargowym. Przede wszystkim dokonać samodzielnych przeliczeń punktacji za oferty. Pozwany nie był związany sugestią powódki o zakresie odwołania do KIO, mającego objąć kryterium ceny, ponieważ zakres jego zlecenia nie czynił takich skutków.

Sąd I instancji poczynił niewłaściwe ustalenia w zakresie łączącego strony stosunku prawnego, zobowiązań stron i wywiódł błędne wnioski. Sąd Rejonowy wskazał na treść dowodów z korespondencji e-mail, umowy zlecenia oraz przesłuchania stron. Z dowodów wynikało, że powódka zleciła pozwanemu prowadzenie sprawy w kwestii odwołania się od rozstrzygnięcia przetargowego (...) w zakresie sporządzenia odwołania odnośnie kryterium ceny z uwagi na rażąco niską cenę. Przekazała pozwanemu części dokumentów związanych z przetargiem, do których miała dostęp i pozwany innych nie żądał. Powódka sprawdziła oferty pozostałych oferentów oraz przeanalizowała rozstrzygnięcie przetargowe w zakresie kryterium funkcjonalności i jakość usług. Pozwany sporządził odwołanie w zakresie zleconym przez powódkę, ale nie mogło przynieść zamierzonego skutku w postaci odrzucenia w postępowaniu przetargowym oferty przeciwnika oraz uznania za najkorzystniejszą ofertę powódki, z powodu ponownego przeliczenia punktów uzyskanych przez każdego z pozostałych oferentów. Wartości związane z kryterium funkcjonalności i jakości usługi nie były przedmiotem analizy i zlecenia udzielonego pozwanemu i w tym zakresie nie można było pozwanemu zarzucić nieprawidłowego wykonania przedmiotu umowy. Powódka nie przekazała pozwanemu pełnych informacji, w tym dokumentacji przetargowej, pozwalającej na analizę kryterium funkcjonalność i jakość usługi. Zgodnie z umową na powódce ciążył obowiązek współdziałania przy wykonaniu zlecenia, niezwłocznego przygotowania i dostarczenia zleceniobiorcy wszelkich informacji oraz dokumentacji związanych z przedmiotem zlecenia. Pozwany nie ponosił odpowiedzialności za wady w wynikach swojej pracy, powstałe na skutek udzielenia przez powódkę niepełnej informacji. Pozwany nie posiadał dokumentów niezbędnych do dokonania analizy oraz możliwości zasygnalizowania powódce braku interesu powódki w uzyskaniu zamówienia, na które powołał się (...) w odpowiedzi na odwołanie.

W ocenie Sądu odwoławczego zapisy umowne były jasne, iż powódka obowiązana była współdziałać z pozwanym w kwestii wykonania zlecenia, przygotowania, dostarczenia wszelkich informacji i dokumentacji związanej z przedmiotem zlecenia. (§3 ust. 3 umowy) Zleceniobiorca zobowiązał się do wykonania zobowiązania przy dołożeniu należytej staranności właściwej dla radców prawnych, zgodnie z najlepszą wiedzą i doświadczeniem. (§ 2 ust. 1 umowy) Za wady w wynikach pracy powstałe na skutek udzielenia przez zleceniodawcę lub inne osoby błędnej informacji, udzielenia niepełnej informacji lub nieudzielenia informacji zleceniobiorcy, za powstałą szkodę związaną z niepełnym udzieleniem lub nieudzieleniem informacji zleceniobiorca nie ponosił odpowiedzialności. (§ 2 ust. 7 umowy)

Przedmiotowe zapisy, w kontekście zakresu działania zleceniobiorcy, w oparciu o kryterium należytej staranności profesjonalisty, przy uwzględnieniu zawodowego charakteru prowadzonej działalności gospodarczej, nakładały na pozwanego obowiązek szczegółowej

analizy dokumentów przetargowych, w tym zażądania od powódki dokumentów, które były niezbędne do samodzielnego przeliczenia przez pozwanego punktacji za oferty, poinformowania powódki o wynikach wyliczeń, o tym, że oferty będą na nowo przeliczane, o skutkach prawnych złożenia odwołania określonej treści lub innej podjętej decyzji, pouczenia pozwanej o całym przebiegu przetargu, odwołania do KIO. Materiał dowodowy nie wskazuje, by pozwany przedsięwziął te kroki. Samo oświadczenie pozwanego w toku składanych zeznań w charakterze strony, iż informował o skutkach złożenia oświadczenia w zakresie kryterium ceny, jak chciała powódka, analizy dokumentów, które przedstawiła i krótkim czasie na sporządzenie odwołania, nie wskazuje na działanie objęte należytą starannością zleceniobiorcy. Zaniechanie innych czynności, na które wskazał powyżej Sąd odwoławczy, nie uzasadnia stosowania § 2 ust. 7 umowy i wyłączenia odpowiedzialności pozwanego.

Treść umowy ma odzwierciedlenie w korespondencji mailowej stron. Wynika z niej bezsprzecznie zaangażowanie powódki w proces tworzenia odwołania, którego ramy i treść doprecyzował pozwany. Z treści zeznań powódki i korespondencji mailowej wynika w sposób niewątpliwy motywacja w działaniu powódki. Podjęła kontakt z pozwanym w celu uzyskania korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia przez KIO. Oczekiwała pełnej i profesjonalnej obsługi radcy prawnego, który doradzi jej kierunek działania i sformułuje odwołanie, po analizie okoliczności sprawy.

Materiał dowodowy wskazuje, wbrew twierdzeniu Sądu I instancji, iż powódka wykazała przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej przewidziane w art. 471 k.c. w zw. z art. 361 § 1 k.c. Pozwany nienależycie wykonał umowę, zaniechał analizy okoliczności sprawy, nie żądał pełnej dokumentacji przetargowej, nie dokonał stosownych przeliczeń punktacji ofert, nie pouczył powódki o skutkach prawnych działania, nie naświetlił kwestii interesu prawnego w postępowaniu przed KIO. Miara podwyższonej staranności pełnomocnika procesowego jako profesjonalisty nakładała na pozwanego obowiązek wykonania powyższych czynności w ramach stosunku zlecenia łączącego strony. Działanie w złożeniu odwołania określonej treści i zaniechanie poszczególnych czynności doprowadziło do szkody majątkowej po stronie powódki. Zakres i wysokość szkody została wykazana dokumentami w postaci umowy i faktur Vat. Honorarium pozwanego wynosiło (...) zł plus Vat, zostało przez powódkę zapłacone, czego pozwany nie kwestionował. Odszkodowanie objęło wysokość wynagrodzenia pełnomocnika.

Wartym przytoczenia jest wyrok Sadu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 04 kwietnia 2014 r. w sprawie VI ACa 1253/13, w który Sąd stwierdził, że adwokat i radca prawny odpowiadają za szkody wyrządzone mocodawcy wskutek własnych zaniedbań i błędów prowadzących do przegrania sprawy, której wynik byłby korzystny dla tej strony, gdyby pełnomocnik zachował należytą staranność. Mocodawca może żądać odszkodowania, a sąd orzekający w sprawie powinien ocenić należytą staranność wymaganą od adwokata i radcy przy uwzględnieniu profesjonalnego charakteru ich działalności, (opubl. Lex 1488734). Stanowisko to Sąd Okręgowy popiera.

Powódka wykazała związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy zachowaniem pozwanego i nienależytym wykonaniem przez niego umowy, a skutkiem w postaci szkody majątkowej.

Wyrok zaskarżony apelacją podlegał zmianie w pkt 2 i 3 Sąd Okręgowy orzekł co do istoty sprawy, zgodnie z treścią art. 386 § 1 k.p.c, zasądzając od L. C. na

rzecz A. M. kwotę 7000 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 24 maja 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty. O kosztach w postępowaniu przed Sądem I instancji Sąd odwoławczy rozstrzygnął w oparciu o treść art. 100 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c, zgodnie z zasadą stosunkowego rozliczenia kosztów, ustalając, że powódka wygrała proces w 70%, pozostawiając rozliczenie szczegółowe kosztów procesu referendarzowi sądowemu w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w W.

Sąd II instancji w kwestii kosztów postępowania apelacyjnego wyrokował w oparciu o treść art. 100 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c, stosując zasadę stosunkowego rozliczenia kosztów, ustalając, że powódka uległa w żądaniu w procesie w 20%, pozostawiając rozliczenie szczegółowe kosztów procesu referendarzowi sądowemu w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w W..

Apelacja podlegała oddaleniu w zakresie części odszkodowania obejmującego podatek Vat. Odszkodowanie podlega zasądzeniu przez Sąd wartości netto.

Stąd orzeczono jak na wstępie.

SSO Magdalena NałęczSSO Andrzej SobieszczańskiSSR del. Agnieszka du Chateau