Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 146/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Bogdan Wałachowski

Protokolant – st. sekr. sąd. Urszula Ekstowicz

w obecności Asesora Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.– Sebastiana Pilch

po rozpoznaniu w dniu 08 czerwca 2018 roku sprawy

M. P. (1) s. A. i A. z d. D., ur. (...) w B.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 14.12.2017r. w sprawie sygn. akt IIK 405/17 za 2 przestępstwa z art. 178a§4kk w zw. z art. 180akk w zw. z art. 11§2kk i z art. 56 ust. 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12kk popełnione w 10.02.2017r. oraz w okresie od grudnia 2016 roku do 16.03.2017r. na kary odpowiednio 8 miesięcy pozbawienia wolności i 3 lata pozbawienia wolności, a w konsekwencji karę łączną 3 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres tymczasowego aresztowania od 17.03.2017r. godz. 10:30 do 16.02.2018r. karę tę skazany odbywa w okresie od 12.01.2019r. do 10.04.2021r.

II.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 22 stycznia 2018r. w sprawie sygn. akt IIK 422/17 za przestępstwo z art. 245kk w zw. z art. 12kk popełnione w okresie od kwiecień 2017 roku do 03. 07.2017r. na karę roku 11 miesięcy pozbawienia wolności, którą to karę skazany odbywa od 16.02.2018r. do 12.01.2019r.

Orzeka

1.  Na podstawie art. 568a§1 pkt 2 kpk, art. 569§1 kpk w zw. z art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt I (w sprawie IIK 405/17) i w pkt II ( w sprawie IIK422/17) i wymierza skazanemu M. P. (1) karę łączną 3 (trzy) lata i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 577kpk na poczet orzeczonej w pkt 1 powyższego wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres kary dotychczas odbytej w sprawie IIK 422/17 oraz okres tymczasowego aresztowania w sprawie IIK 405/17 tj. od 17.03.2017r. godz. 10:30 do 16.02.2018r.

3.  Na podstawie art. 576§1kpk stwierdza, iż połączone wyroki w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. K. kwotę 120 zł powiększoną o 27, 60 zł VAT tj. łącznie kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych.

5.  Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa .

Sygn. akt II K 146/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 8 czerwca 2018 roku, w sprawie sygn. akt IIK 146/18 na podstawie art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk w zw. z art. 568a§1 pkt 2 kpk, art. 569§1 kpk orzeczono wobec skazanego M. P. (1) (43 lata) karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Połączono w ten sposób aktualnie podlegające wykonaniu wobec skazanego kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach:

I.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 14.12.2017r. w sprawie sygn. akt IIK 405/17 za dwa przestępstwa z art. 178a§4 kk w zw. z art. 180a kk w zw. z art. 11§2 kk, z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii na kary odpowiednio 8 miesięcy pozbawienia wolności i 3 lata pozbawienia wolności, a w konsekwencji kare łączną 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Karę tę skazany odbywać będzie od 12.01.2019r. do 10.04.2021r. (k. 15)

II.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 22.01.2018r. w sprawie sygn. akt II K 422/17, za przestępstwo z art. 245 kk w zw. z art. 12 kk na karę 11 miesięcy pozbawienia wolności. Karę te skazany odbywa od 16.02.2018r. do 12.01.2019r. (k. 15)

(dowód: opinia o skazanym k. 15, odpisy wyroków II K 405/17 i II K 422/17).

W świetle art. 86§1kk w zw. z art. 85§2 kk dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych jednostkowo, bądź kar łącznych, co odpowiada systemowi absorpcji, zaś górną granicę tworzy suma wymierzonych kar jednostkowych i łącznych, co odpowiada systemowi kumulacji oraz górna granica tego rodzaju kary przewidziana w tym przepisie. Stosownie zaś do art. 85a kk Sąd orzekając karę łączną bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Z orzecznictwa sądów jak i z literatury prawniczej wnosić należy, że oparcie przez Sąd wymiaru kary łącznej wyłącznie na zasadzie absorpcji, bądź na zasadzie kumulacji byłoby rozwiązaniem skrajnym, stosowanym wyjątkowo, w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar. Wymierzenie bowiem takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Całkowitą zasadę absorpcji należy stosować, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 25.03.2010r., II AKa 59/10, LEX nr 658856; wyrok SA w Katowicach z dnia 20.05.2008r., II AKa 129/08, Biul.SAKa 2008/3/8; wyrok SN z dnia 19.03.2008 r., IV KK 45/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 27.11. 2008r., II AKa 198/08). Wymierzając w sprawie niniejszej skazanemu M. P. (1) na skutek połączenia kar pozbawienia wolności, karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd kierował się częściowo zasadą absorpcji (najsurowsza kara jednostkowa, została wymierzona w wysokości 3 lat pozbawienia wolności, a wszystkie przedmiotowe czyny skazanego popełnione zostały przez niego w okresie od grudnia 2016r. do 03.07.2017r.), a częściowo zasadą kumulacji (suma kar jednostkowych to 4 lata i 7 miesięcy pozbawienia wolności).

Stosując przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności zasadę mieszaną, Sąd uwzględnił wysoki stopień zawinienia skazanego – przestępstw, za które został skazany dopuścił się z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim – wagę tych czynów, a także znaczny stopień ich społecznej szkodliwości. Podkreślić należy, że czyn z art. 245 kk popełniony został przez niego w warunkach czynu ciągłego. Równocześnie, w ocenie Sądu, w sprawie powyższej nie zachodzą żadne szczególne względy, które uzasadniałyby zastosowanie zasady pełnej absorpcji w odniesieniu do orzeczonych kar jednostkowych.

Na niekorzyść skazanego ewidentnie przemawia także jego dotychczasowa wielokrotna karalność (k. 25-28 akt) również na terenie obcych państw. W okresie ostatnich
7 lat skazany dopuścił się wielu przestępstw, co niewątpliwie świadczy o daleko posuniętym procesie jego demoralizacji i konieczności resocjalizacji w drodze kary izolacyjnej.

Jako okoliczność przemawiającą na korzyść skazanego M. P. Sąd wziął pod uwagę opinię o nim z zakładu karnego (k. 15v), która dowodzi, że dotychczas przeprowadzony wobec niego proces resocjalizacji w warunkach izolacyjnych przebiega w sposób prawidłowy i daje podstawy do pozytywnej prognozy na przyszłość. Skazany jest bowiem krytyczny wobec popełnionych przez siebie przestępstw (opinia o skazanym – k. 15v).

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, że zastosowanie zasady mieszanej, tj. częściowej absorpcji i częściowej kumulacji, jest w pełni uzasadnione zaś wymierzona kara łączna 3 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności spełni cele w zakresie prewencji indywidualnej, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności oraz kary dotychczas odbytej w sprawie II K 422/17 oraz okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 17.03.2017 r. godz. 10.30 do 16.02.2018 r.

Na podstawie art. 576§1kpk Sąd orzekł, że połączone wyroki w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu, nadto zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. K. (co było wynikiem oczywistej omyłki pisarskiej, gdyż on jedynie zastępował wyznaczonego obrońcę z urzędu, tj. K. R.) tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu kwotę 147,60 zł.

Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.