Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T.

w składzie: Przewodniczący: SSR Alina Kordus-Krajewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Mytlewska

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2018 roku

sprawy z odwołania K. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T.

o zasiłek macierzyński

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w T.

z dnia 30 czerwca 2017roku

orzeka:

I. Oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 czerwca 2017r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23 czerwca 2017 r., odmówił Pani K. P. prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od 26 kwietnia 2017 r. do 24 kwietnia 2018 r., ponieważ wnioskodawczyni od dnia 3 grudnia 2016 r. nie podlegała ubezpieczeniu chorobowemu. Zatem w dniu 26 kwietnia 2017 r., t.j. w dniu w którym urodziła dziecko, Pani K. P. nie podlegała ubezpieczeniu chorobowemu.

Ubezpieczona złożyła odwołanie od decyzji i wniosła o jego zmianę.

W pierwszej kolejności wskazano, iż wnioskiem z dnia 06. 05. 2017r. ubezpieczona wystąpiła do Zakład Ubezpieczeń Społecznych oddział w T. / Inspektorat w G. o wyrażenie zgody na opłacenie po terminie składek dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego za okres od 12/2016 do 04/ 2017r.

Powyższy wniosek był konsekwencją zakwestionowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w C. ( nr sprawy (...) - (...)- ZZ- (...)- KP-AS) prawa do zasiłku chorobowego ( macierzyńskiego) z tytułu świadczenia pracy na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w K.. W konsekwencji więc ubezpieczona pozostawała w błędnym przekonaniu, iż podlega ubezpieczeniu chorobowemu w ramach stosunku pracy. Istotnym jest wskazać, iż w przypadku zakwestionowania przez organ możliwości uzyskania świadczenia chorobowego, w ramach stosunku pracy, ubezpieczona odprowadziłaby stosowne składki z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Zważając na fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej wraz z jednoczesnym świadczeniem pracy pozostaje w zgodzie z porządkiem prawnym, jak również zwalnia ubezpieczonego z obowiązku odprowadzenia dobrowolnej składki chorobowej, w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej.

Z daleko idącej ostrożności dodano , iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych oddział w T. / Inspektorat w G. w sprawie (...) - (...) (...)- MD , bezzasadnie odmówił wyrażenia zgody na opłacenie po terminie składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe przez skarżącą. A co w konsekwencji ma wpływ na odmowę prawa do zasiłku macierzyńskiego.

Niewątpliwie ubezpieczona nie odprowadziła należnych składek. Zważyć jednak należy, iż pozostając w uzasadnionym przekonaniu, w błędzie co do faktu, iż pozostaje w stosunku pracy. Istotnym jest podkreślić, iż ubezpieczona do czasu podjęcia pracy w (...) Sp. z o. o. w K. regulowała składki chorobowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W ocenie ubezpieczonej, w niniejszej sprawie, winno mieć zastosowanie tzw. uznanie administracyjne działające na korzyść skarżącej.

Wskazano ,że zdaniem NSA, w państwie prawa nie ma miejsca dla mechanicznej i sztywno pojmowanej zasady nadrzędności interesu społecznego nad interesem indywidualnym (art. 7 k.p.a.). Organ orzekający w każdym przypadku ma obowiązek wskazać, o jaki interes ogólny chodzi, i udowodnić, że jest on tak ważny i znaczący, iż bezwzględnie wymaga ograniczenia uprawnień indywidualnych obywatela. Zarówno wykazanie takiego interesu, jak i jego znaczenie, a także przesłanki powodujące konieczność przedłożenia w konkretnym przypadku interesu społecznego nad indywidualnym podlegać muszą wnikliwej kontroli instancyjnej i sądowej, szczególnie wówczas, gdy w ocenie organu, w interesie społecznym leży ograniczenie praw obywatela określonych w Konstytucji RP (wyrok NSA z 21 czerwca 2001 r, sygn. akt V SA 3718/00, opubl. (...) z 2002 r. nr 3, poz. 124).Niewątpliwie tak ubezpieczonej , jak również i przede wszystkim , jej dziecku przysługuje świadczenie w ramach zasiłku macierzyńskiego zagwarantowane Konstytucją. Ubezpieczona przez cały okres pracy zawodowej ( prowadzenia działalności gospodarczej) odprowadzała należne składki na system ubezpieczeń społecznych. Z końcem 2016 roku ubezpieczona - zakończyła staż, podjęła pracę w uprzednio założonej przez siebie Spółce na terenie K., jak również zaszła w ciążę. Okoliczności te w żaden sposób nie zamierzona w wynikające ze zdarzeń, które miały swój początek w okresie wcześniejszym doprowadziły do mylnego przekonania o braku konieczności odprowadzania bieżących składek na ubezpieczenie chorobowe.

W konsekwencji więc, w ocenie skarżącej , Zakład Ubezpieczeń Społecznych oddział w T. / Inspektorat w G. winien sięgnąć po tzw. interpretację na korzyść ubezpieczonej korzystając z instrumentu prawnego tzw. uznania administracyjnego, iż ubezpieczonej przysługuje prawo do zasiłku chorobowego od (...) do nadal , zważając , iż nie może temu przeciwstawić się interes ogólnospołeczny, w sytuacji to której, po pierwsze, ubezpieczona odprowadziła składki chorobowe w ramach stosunku pracy na rzecz (...) Sp. z o. o. terminowo , po wtóre, uprzednio odprowadzała składki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i złożyła wniosek o wyrażenie zgody na opłacenie po terminie składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, o czym była mowa powyżej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania. Odnosząc się do argumentów odwołania, organ rentowy wskazał, że wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą (...), NIP (...) od dnia 1 stycznia 2012 r. Do 2 grudnia 2016 r. z tytułu działalności gospodarczej Pani Ż. - P. była zgłoszona jedynie do ubezpieczenia zdrowotnego z uwagi na posiadanie innego tytułu do ubezpieczeń, t.j. umowy o pracę w Szpitalu (...) w G.. Z tego tytułu, podstawa wymiaru składek obejmująca 12 miesięcy przed powstaniem niezdolności do pracy ( (...)r.) wynosiła średnio (...)zł.

Skarżąca, wiedząc że jest w ciąży, od (...)2016 r. zatrudniła się w spółce swojego męża (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. z miesięczną podstawą wymiaru składek (...)zł.

Decyzją z dnia 8 maja 2017 r., (...) Oddział w C. orzekł, iż zatrudnienie w firmie (...) Sp. z o.o. było zatrudnieniem pozornym, ponieważ rzeczywistym zamiarem stron nie było wykonywanie pracy przez K. P. na rzecz (...) Sp. z o.o. a jedynie uzyskanie z tego tytułu prawa do wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

W sprawie jest istotne, iż skarżąca nie odwołała się od decyzji wyłączjącej ją z ubezpieczeń jako pracownika (...) Sp. z o.o., przyjmując w ten sposób że rozstrzygnięcie Zakładu jest prawidłowe i odpowiada zaistniałym okolicznościom faktycznym i prawnym. Wobec ustaleń poczynionych w postępowaniu administracyjnym zakończonym wydaniem decyzji z dnia 8 maja 2017 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. neguje zawarte w odwołaniu z dnia 21 lipca 207 r., twierdzenia Pani Ż.- P., jakoby pozostawała w błędzie, co do podlegania ubezpieczeniu chorobowemu w ramach stosunku pracy, skoro wiedziała że nie łączy ją z firmą (...) Sp. z o.o. faktyczny stosunek pracy.

Również odmowa wyrażenia przez ZUS zgody na opłacenie składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe po terminie ( pismo ZUS z dnia 23 czerwca 2017 r.), nie była bezzasadna. Argumentacja wnioskodawczyni, iż to właśnie na tle jej przypadku organ miał obowiązek załatwić sprawę w sposób pozytywny, kiedy interes społeczny nie stoi temu przeszkodzie, jest stanowiskiem skrajnie nieobiektywnym. W zaistniałej sytuacji, właśnie pozytywne załatwienie wniosku godziłoby w innych uczestników systemu ubezpieczeń społecznych, gdyż system ten oparty jest na zasadzie solidaryzmu.

Dodano, iż skarżąca, nie zgadzając się z odmownym załatwieniem wniosku o przywrócenie terminu płatności składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, miała prawo wystąpić do ZUS o wydanie decyzji o okresie podlegania dobrowolne ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Odmowa wyrażenia zgody na opłacenie składki po terminie, podlega bowiem merytorycznej kontroli sądu ubezpieczeń społecznych rozpatrującego ewentualne odwołanie od decyzji organu rentowego o czym wnioskodawczyni została pouczona. Brak wniosku ze strony Pani K. P., wskazuje zdaniem ZUS, iż akceptuje ona rozstrzygniecie organu, że podlega ona ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 3 grudnia 2016 r. do 31 maja 2017 r.

Nadto w sprawie istotne jest, iż wnioskodawczyni zgłosiła się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w 26 maja 2017 r. z datą objęcia ubezpieczeniem od 3 grudnia 2016 r. W myśl art 14 ust. 1 ustawy systemowej objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowym, chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, przy czym objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Określony w ten sposób przez ustawodawcę termin jest terminem zawitym prawa materialnego, który nie podlega przywróceniu, co znalazło wyraz m.in. w wyroku z dnia 15 kwietnia 2008 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach, sygn. akt III AUa 1376/2007, jak również w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. akt III AUa 923/15, w którym sąd stwierdza, ze nie jest możliwe objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem w tym także chorobowym, od daty wcześniejszej niż data, w której wniosek został zgłoszony. W świetle powyższego uznać należy, iż skarżąca nie mogła domagać się w sposób skuteczny ustalenia podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 3 grudnia 2016 r., albowiem ewidentnie nie zgłosiła się do tego ubezpieczenia w przepisanym prawem terminie. Zatem, skoro nie było możliwości objęcia skarżącej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym wstecznie, to niejako automatycznie nie było też innej niż negatywna, możliwości rozpatrzenia wniosku o wyrażenie zgody na opłacenie składek po terminie - vide: wyrok Sąd Apelacyjny w Katowicach z dnia 15 kwietnia 2008 r., sygn. akt III AUa 1376/07, stosownie do którego wyrażenie zgody na opłacenie składek na ubezpieczenie chorobowe po terminie, dotyczy wyłącznie opłacenia składek a nie faktu zgłoszenia do tego ubezpieczenia.

Wobec wyżej przedstawionych okoliczności, Zakład podtrzymał swoje własne ustalenia, że K. P. w okresie od 3 grudnia 2016 r. nie podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu a co za tym idzie zaskarżona decyzja z dnia 30 czerwca 2017 r. była prawidłowa.

Postanowieniem z dnia 6 października 2017r. Sąd wyłączył sprawę w części dotyczącej podleganiu ubezpieczeniu i przekazał w tej części do Sądu Okręgowego w Toruniu a w zakresie prawa do zasiłku macierzyńskiego postępowanie zawiesił.

Postępowanie w sprawie zostało podjęte w dnu 8.02.2018r.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczona K. P. prowadziła od dnia 1 stycznia 2012 r. działalność gospodarczą (...), NIP (...) Do dnia 2 grudnia 2016 r. z tytułu działalności gospodarczej ubezpieczona była zgłoszona jedynie do ubezpieczenia zdrowotnego z uwagi na posiadanie innego tytułu do ubezpieczeń, t.j. umowy o pracę w Szpitalu (...) w G.. Z tego tytułu, podstawa wymiaru składek obejmująca 12 miesięcy przed powstaniem niezdolności do pracy ( 02.01.2017 r.) wynosiła średnio (...) zł.

Ubezpieczona od 1 września 2016 r. podpisała umowę o pracę z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. na stanowisku prezesa zarządu w pełnym wymiarze czasu pracy z miesięczną podstawą wymiaru składek (...) zł.

Decyzją z dnia 8 maja 2017 r., (...) Oddział w C. orzekł, iż zatrudnienie w firmie (...) Sp. z o.o. w K. było zatrudnieniem pozornym. Wskazano ,że ubezpieczoną do dnia 2 grudnia 2016r. łączyła umowa o pracę ze Szpitalem (...) w G.. Dodatkowo ubezpieczona dokonała zgłoszenia w zakresie prowadzenie wolnego zawodu w G..

Organ rentowy ocenił ,że rzeczywistym zamiarem stron nie było wykonywanie pracy przez K. P. na rzecz (...) Sp. z o.o. a jedynie uzyskanie z tego tytułu prawa do wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Ubezpieczona nie odwołała się od decyzji wyłączjącej ją z ubezpieczeń jako pracownika (...) Sp. z o.o.

Dowód: decyzja z dnia 8 maja 2017r. k.4-7 akt ZUS dołączonych do akt sprawy w kopercie k. 54, przesłuchanie ubezpieczone – protokół elektroniczny z dnia 5 czerwca 2018r. od 00:08:15

Ubezpieczona zgłosiła się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w 26 maja 2017 r. z datą objęcia ubezpieczeniem od 3 grudnia 2016 r.

(okoliczności bezsporne)

Ubezpieczona pismem z dnia 6 maja 2017r. wysłanym do organu rentowego w dniu 9 czerwca 2017r. wniosła o wyrażenia przez ZUS zgody na opłacenie składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe po terminie. W dniu 6 czerwca 2017r. ubezpieczona opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne.

Dowód: wniosek z dnia 6 maja 2017r. wraz z kopertą oraz raport rozliczeń należności k. 8-10 akt ZUS dołączonych do akt sprawy w kopercie k. 54

Pismem z dnia 23 czerwca 2017 r. organ rentowy nie wyraził zgody na opłacenie składek po terminie.

Dowód: pismo z dnia 23 czerwca 2017r. k.13-14 akt ZUS dołączonych do akt sprawy w kopercie k. 54

Ubezpieczona została pouczona w piśmie z dnia 23.06.2017r. ,że nie zgadzając się z odmownym załatwieniem wniosku o przywrócenie terminu płatności składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, miała prawo wystąpić do ZUS o wydanie decyzji o okresie podlegania dobrowolne ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Odmowa wyrażenia zgody na opłacenie składki po terminie, podlega bowiem merytorycznej kontroli Sądu Okręgowego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.

Ubezpieczona nie złożyła wniosku o wydanie decyzji.

Dowód: pismo z dnia 23 czerwca 2017r. k.13-14 akt ZUS dołączonych do akt sprawy w kopercie k. 54 , bezsporne

Postanowieniem z dnia 6 października 2017r. Sąd wyłączył sprawę w części dotyczącej podleganiu ubezpieczeniu i przekazał w tej części do Sądu Okręgowego w Toruniu a w zakresie prawa do zasiłku macierzyńskiego postępowanie zawiesił.

Postępowanie przed Sądem Okręgowym zostało umorzone . Sąd Okręgowy zważył ,że nie było podstaw do przyjęcia ,że odwołanie w sprawie prawa do zasiłku macierzyńskiego zawierało także odwołanie w przedmiocie podlegania ubezpieczeniu. Należało ocenić ,że zawarte w uzasadnieniu decyzji stwierdzenie o niepodleganiu ubezpieczeniu było jedynie prezentacja przesłanki rozstrzygnięcia.

Dowód: postanowienie wraz z uzasadnieniem w sprawie IVU 1232/17

Sąd zważył co następuje :

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy , aktach ZUS i aktach IVU 1232/17 a także w oparciu o przesłuchanie ubezpieczonej. Sąd uznał dokumenty za wiarygodne w zakresie przedstawionych w nich treści. Sąd dał wiarę ubezpieczonej w zakresie w jakim zeznania są spójne , logiczne i korespondują z pozostałym materiałem dowodowym.

Zgodnie z przepisami art. 29 ust. ust. 5 i art. 29a ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010r. Nr 77, poz. 512 ze zm.)zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko. Zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego oraz okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi o obowiązkowym podleganiu ubezpieczeniu chorobowemu jedynie osób wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12 ustawy, tj. pracowników (z wyłączeniem prokuratorów), członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz osoby odbywające służbę zastępczą. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 cytowanej ustawy wskazuje krąg podmiotów podlegających dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, stanowiąc, iż na swój wniosek podlegają temu ubezpieczeniu osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowym wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10 ustawy. Są to więc także osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą oraz osoby z nimi współpracujące. Mając na uwadze przepisy w/w ustawy należało w sprawie podzielić stanowisko organu rentowego. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy systemowej objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowym, chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, przy czym objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Określony w ten sposób przez ustawodawcę termin jest terminem zawitym prawa materialnego, który nie podlega przywróceniu, co znalazło wyraz jak już wskazał organ rentowy m.in. w wyroku z dnia 15 kwietnia 2008 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach, sygn. akt III AUa 1376/2007, jak również w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. akt III AUa 923/15, w którym sąd stwierdza, ze nie jest możliwe objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem w tym także chorobowym, od daty wcześniejszej niż data, w której wniosek został zgłoszony.

Ponadto złożenie wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem społecznym w wybranym przez zainteresowanego terminie jest warunkiem sine qua non powstania dobrowolnego tytułu tego ubezpieczenia, natomiast nie wystarcza samo opłacanie składek na ubezpieczenie, które bez wniosku ubezpieczonego nie może powstać. (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 2018 r. I UK 189/17) Również w wyroku z dnia 9 lipca 2015 r., I UK 376/14 (OSNP 2017 Nr 6, poz. 72), Sąd Najwyższy wskazał, że zarówno art. 11 ust. 2, jak i art. 14 ust. 1 i 1a ustawy systemowej wyraźnie uzależniają podleganie dobrowolnemu ubezpieczeniu społecznemu od złożenia wniosku, który winien jednoznacznie potwierdzać zamiar podlegania takiemu ubezpieczeniu. Stanowisko wyrażone w powyższych wyrokach potwierdza też jednolite orzecznictwo Sądów Apelacyjnych (zob. wyroki: Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 10 sierpnia 2017 r., III AUa 391/17, LEX nr 2412848; Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 18 maja 2016 r., III AUa 1704/15, LEX nr 2071300; Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 14 kwietnia 2016 r., III AUa 1211/15, LEX nr 2039684; Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 17 lutego 2016 r., III AUa 710/15, LEX nr 2004505; Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 15 kwietnia 2014 r., III AUa 1802/13, LEX nr 1461038; Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 8 marca 2016 r., III AUa 1215/15, LEX nr 2017736; Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 3 września 2015 r., III AUa 365/15, LEX nr 1793885; Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19 września 2013 r., III AUa 1626/12, LEX nr 1416036; Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 10 stycznia 2013 r., III AUa 895/12, LEX nr 1254426).

Zatem nie było możliwe objęcie ubezpieczeniem chorobowym od dnia 3 grudnia 2016 na podstawie wniosku z dnia 26 maja 2017r. czy opłacenia składek w czerwcu 2017r.

Na marginesie budzi uzasadnioną wątpliwość stanowisko ubezpieczonej co do przeszkód odwołania się od decyzji organu rentowego z dnia 8 maja 2017r. w zakresie podlegania ubezpieczeniu skoro w tożsamym czasie maj 2017r. i czerwiec 2017 ubezpieczona podejmowała działania w zakresie objęcia jej ubezpieczeniem z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i opłaciła składki na ubezpieczenie.

Zdaniem Sądu Rejonowego był ten sąd związany ostateczną decyzją organu rentowego z 8 maja 2017 r., na mocy której organ rentowy w sposób wiążący ustalił, że wnioskodawczyni nie podlegała ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 3 grudnia 2016r. Sąd w postępowaniu cywilnym obowiązany jest bowiem uwzględniać stan prawny wynikający z osnowy ostatecznej decyzji administracyjnej. Stanowisko to zostało zaprezentowane w uchwale składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 9 października 2007 r. (III CZP 46/07, OSNC 2008/3/30), a także w wyroku Sądu Najwyższego z 10 czerwca 2008 r. (I UK 376/07, OSNP 2009/21-22/295), które Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w całości podziela.

Należy ocenić ,że Sąd Rejonowy nie może prowadzić odrębnego postępowania w zakresie oceny decyzji dotyczącej podlegania ubezpieczeniu od której nie zostało wniesione odwołanie.

Trzeba także wskazać ,że przepisy normujące stosunki z zakresu ubezpieczeń społecznych mają charakter bezwzględnie obowiązujący, co sprawia że podlegają ścisłej wykładni. Względy pozanormatywne związane z zasadami współżycia społecznego oraz sprawiedliwości społecznej nie mogą stanowić podstawy wydania przez organ rentowy decyzji o przyznaniu prawa do świadczenia. W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowany jest bowiem pogląd, iż w sprawach z zakresu ubezpieczenia społecznego przepis art. 5 k.c., odwołujący się do zasad współżycia społecznego, nie znajduje zastosowania (por. między innymi wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 2009 r., I UK 174/09, LEX nr 585709, z dnia 14 grudnia 2005 r., III UK 120/05, OSNP 2006/21-22/338 oraz z dnia 23 października 2006 r., I UK 128/06, OSNP 2007/23-24/359).

Jednakże należy wskazać ,że nawet gdyby możliwa była ocena pod kątem zasad współżycia społecznego wstecznego objęcia ubezpieczeniami społecznymi w tym ubezpieczeniem chorobowym , to w świetle ustalonego stanu faktycznego nie można byłby uznać ,że zostały one naruszone.

Mając powyższe na uwadze sąd oddalił odwołanie.