Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 85/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie Wydział IV Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący : Sędzia SR Beata Grabiszewska

Protokolant: Wiesława Rudzka

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2018 roku w Bełchatowie

na rozprawie

sprawy z powództwa Ł. P.

przeciwko B. D. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) w B.

o wynagrodzenie za pracę, ekwiwalent za urlop, diety i ryczałty

1.  zasądza od pozwanej B. D. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) w B. na rzecz powoda Ł. P. kwotę 2.836,31 zł (dwa tysiące osiemset trzydzieści sześć złotych trzydzieści jeden groszy), z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 września 2017 roku do dnia zapłaty,
w tym:

a.  kwotę 360,91 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych dziewięćdziesiąt jeden groszy) tytułem wynagrodzenia za pracę,

b.  kwotę 1.525,00 zł (jeden tysiąc pięćset dwadzieścia pięć złotych 00/100) tytułem diet i ryczałtów za nocleg,

c.  kwotę 950,40 zł (dziewięćset pięćdziesiąt złotych czterdzieści groszy) tytułem ekwiwalentu za urlop,

2.  umarza postępowanie w sprawie w zakresie kwoty 1.599,53 zł (jeden tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt trzy grosze);

3.  oddala powództwo w pozostałej części:

4.  nakazuje pobrać od pozwanej B. D. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) w B. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Bełchatowie kwotę 142,00 zł (sto czterdzieści dwa złote 00/100) tytułem opłaty od uwzględnionej części powództwa;

wyrokowi w punkcie 1 (pierwszym) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 2.200,00 zł (dwa tysiące dwieście złotych

Sygn. akt IV P 85/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 18 września 2017 roku, skierowanym przeciwko B. D., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) w B., powód Ł. P. wnosił o zasądzenie wynagrodzenia za pracę za miesiąc sierpień 2017 roku w wysokości 4500 zł oraz ekwiwalentu za 9 dni urlopu wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 września 2017 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu Ł. P. podał, że pracodawca nieterminowo wypłacał wynagrodzenie, co było powodem wypowiedzenia przez niego umowy o pracę. Dotychczas nie otrzymał wynagrodzenia za ostatni miesiąc pracy – sierpień 2017 roku.

W piśmie procesowym z dnia 28 września 2017 roku powód wskazał, że dochodzi ekwiwalentu za urlop w kwocie 675 zł.

W odpowiedzi na pozew z dnia 30 października 2017 roku pozwana B. D. podała, że wynagrodzenie dla powoda za miesiąc sierpień 2017 roku zostało naliczone w kwocie 1599,53 zł netto i zgodnie z listą płac zapłacone przelewem w dniu 18 września 2017 roku w kwocie 1000 zł i w dniu 19 września w kwocie 599,53 zł. Pozwana podała, że ekwiwalent za urlop wypoczynkowy w wysokości 675 zł zostanie niezwłocznie wypłacony.

Na rozprawie w dniu 27 lutego 2018 roku Ł. P. cofnął powództwo w zakresie kwoty 1599,53 zł. W pozostałym zakresie popierał powództwo.

Na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2018 roku powód popierał powództwo w zakresie kwoty 2900 zł i wskazał, że na dochodzoną kwotę składają się świadczenia z tytułu diet, ryczałtów, delegacji oraz ekwiwalentu za urlop.

Pozwana wnosiła o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód Ł. P. był pracownikiem pozwanej B. D. w okresie od 15 maja 2017 roku do 9 września 2017 roku. Pracował na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracę wykonywał w transporcie krajowym.
W umowie wynagrodzenie za pracę zostało określone na kwotę 2200 zł brutto.

/dowód: umowy o pracę – k. 5,8, świadectwo pracy – 4-4v/

Warunki zatrudnienia Ł. P. ustalił z synem pozwanej M. D.. Wynagrodzenie za pracę miało stanowić miesięcznie kwotę 4.500 zł netto, na którą oprócz wynagrodzenia składały się diety i ryczałty z tytułu podróży służbowych.

/zeznania powoda – k. 71-72 w zw. z k. 132, k. 132-133)

Pozwana B. D. z opóźnieniem i w ratach wypacała powodowi wynagrodzenie za pracę. Dlatego Ł. P. rozwiązał umowę o pracę z pozwaną za wypowiedzeniem.

/zeznania powoda – k. 71-72 w zw. z k. 132, k. 132-133)

Za miesiąc sierpień 2017 roku przysługiwały powodowi 24 diety
z tytułu podróży służbowych na łączną kwotę 720 zł oraz 18 ryczałtów za nocleg w kwocie 805 zł, a także wyrównanie ryczałtu za godziny nadliczbowe w wysokości 360,91 zł. Z kolei ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy stanowi kwotę 950,40 zł. Łącznie świadczenia te zamykają się kwotą 2836,31 zł.

/ dowód: wyliczenie – k. 124-125/

Stan faktyczny rozpoznawanej sprawy Sąd ustalił przede wszystkim na podstawie zeznań powoda Ł. P., oraz na podstawie części dokumentów załączonych do akt sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powoda Ł. P., w zakresie dotyczącym wysokości zaległych świadczeń z tytułu wykonywania pracy na rzecz pozwanej B. D..

Pozwana nie złożyła zeznań w przedmiotowej sprawie. Natomiast
z wyliczeń dokonanych przez pozwaną wynika, że całość zaległych świadczeń na rzecz powoda za miesiąc sierpień 2017 roku oraz ekwiwalentu za urlop zamyka się kwotą 2.836,31 zł. Pozwana nie wykazała, że świadczenia te zostały powodowi zapłacone. Podała jedynie, że zostały naliczone na liście płac, co nie jest jednoznaczne z dokonaniem ich zapłaty. Z dokumentów złożonych do akt sprawy, zarówno przez powoda, jak i pozwaną, a dotyczących wypłaty świadczeń (historia rachunku, potwierdzenia wykonania operacji) nie można wywieść jakiego okresu dotyczą wypłacone świadczenia i z jakiego dokładnie tytułu. Pozwana nie przedstawiła dokumentów potwierdzających dokonanie zapłaty spornych należności, ani nie wskazała nawet dat wypłaty tych świadczeń.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Powód Ł. P. wystąpił o zasądzenie wynagrodzenia za pracę za miesiąc sierpień 2017 roku w wysokości 4500 zł oraz ekwiwalentu za 9 dni urlopu wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 września 2017 roku do dnia zapłaty. W toku procesu wskazał, że na kwotę dochodzoną pozwem oprócz wynagrodzenia za pracę i ekwiwalentu za urlop, składają się także diety z tytułu podróży służbowych oraz ryczałty za noclegi.

Po wytoczeniu powództwa pozwana wypłaciła powodowi część świadczeń w postaci wynagrodzenia za pracę w kwocie 1599,53 zł. Pozostałych świadczeń powód nie otrzymał.

Zgodnie z art. 77 5 § 1 kp pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Wysokość tych należności szczegółowo określają przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej z dnia 29 stycznia 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 167). Dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży (§ 7 ust. 1). Z kolei pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety (§ 8 ust. 3).

Bezspornym jest, że z tytułu wykonywania pracy na terenie kraju powodowi przysługują świadczenia z tytułu delegacji – podróży służbowych. Pozwana wyliczyła wysokość diet z tego tytułu w miesiącu sierpniu na kwotę 720 zł (24 dni x 30 zł), zaś ryczałty za 18 noclegów na kwotę 805 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie powołanych przepisów zasądził ww. kwoty na rzecz powoda.

Powód dochodził także zapłaty ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Zgodnie z treścią art. 171 § 1 kp
w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny. Wysokość ekwiwalentu ustala się według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop z dnia 8 stycznia 1997 r. (Dz.U. Nr 2, poz. 14 ze zm.).

Pozwana B. D. dokonała wyliczenia niewypłaconego ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, którego powód nie wykorzystał na kwotę 950,40 zł. Sąd na podstawie art. 171 § 1 kp zasądził na rzecz powoda ww. kwotę.

Nadto Sąd uwzględnił roszczenie powoda w zakresie wyrównania ryczałtu za godziny nadliczbowe i nocne w kwocie 360,91 zł, wynikającej
z wyliczenia pozwanej, a to na podstawie przepisów art. 151 1 i 151 8 kp.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc.

Roszczenie powoda ponad kwotę zasądzoną w wyroku nie zasługiwało na uwzględnienie i podlegało oddaleniu.

Ł. P. cofnął powództwo w zakresie kwoty 1599,53 zł. Dlatego też Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie, o czym orzekł na podstawie art. 355 § 1 i 2 kpc w związku z art. 203 § 4 kpc i art. 469 kpc.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku
(Dz.U.2014.1025 j.t. ze zm.) w zw. z art. 100 kpc Sąd nakazał pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 142,00 złote tytułem opłaty od uwzględnionej części powództwa.

Na podstawie art. 477 2 § 1 kpc Sąd nadał wyrokowi w punkcie pierwszym i drugim rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty nieprzekraczającej jednomiesięcznego wynagrodzenia powoda.