Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 654/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 lutego 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał A. T. emeryturę od 1 stycznia 2017 r. tj. od miesiąca , w którym zgłoszono wniosek. W treści decyzji wskazano, że do obliczenia emerytury przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 487 636,67 zł, kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 721 102,40 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.246,20 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 4 909,59 zł [(487 636,67 +721 102,40): 246,20]. W uzasadnieniu decyzji wskazano ,że do stażu nie zaliczono okresu zatrudnienia w (...) C. - (...). w Ł. tj. od 2 stycznia 1991 r. do 31 stycznia 1993 r. z uwagi na brak informacji o okresach nieskładkowych. Ponadto nie przyjęto zarobków z zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 28 listopada 2002 r. za okres zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. tj. od 1 lutego 1993 r. do 31 grudnia 1993 r. , ponieważ dokument nie może być podpisany przez osobę zainteresowaną. Za ww. okres zatrudnienia zastosowano minimalne kwoty wynagrodzeń obowiązujące w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

/decyzja k.50 - 51 odwrót plik I akt ZUS/

W dniu 27 lutego 2017 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie A. T. od ww. decyzji , w którym wskazała ,że zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 28 listopada 2002 r. zostało podpisano zarówno przez nią , jak i przez prezesa zarządu , Agraf” Sp. z o.o.

/odwołanie k.2 – 2 odwrót/

W odpowiedzi na odwołanie , która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 28 marca 2017 r. pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

/odpowiedź na odwołanie k.3 – 3 odwrót/

Decyzją z dnia 13 lutego 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił A. T. kapitał początkowy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. w wysokości 209 144,21 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął : podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 2 667,78 zł (pomnożono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 219,33% - wyliczony z przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1989 r. do 31 grudnia 1998 r. przez kwotę bazową tj. 1 220,89 zł) ; okresy składkowe ( tj. 16 lat , 9 miesięcy i 21 dni – 201 miesięcy) , nieskładkowe ( 3 lata i 22 dni oraz okresy sprawowania opieki nad dziećmi tj. 3 lata , 3 miesiące i 8 dni ; łączny okres nieskładkowy przyjęty do obliczenia kapitału początkowego wyniósł 6 lat i 4 miesiące tj. 67 miesięcy) , współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego w wysokości 84,53 % ; średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat tj. 209 miesięcy ( komunikat Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn).

/decyzja k.47 - 48 plik I akt ZUS/

W dniu 30 marca 2017 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie A. T. od ww. decyzji. , w którym wskazała ,że nie zgadza się z dokonanymi przez organ rentowy wyliczeniami dotyczącymi zarówno kapitału początkowego , jak i emerytury.

/odwołanie k.2 – 4 akt VIII U 898/17/

W odpowiedzi na odwołanie , która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 9 maja 2017 r. pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie oraz o łączne rozpatrzenie ze sprawą VIII U 654/17.

/odpowiedź na odwołanie k.5 – 6 akt VIII U 898/17/

Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2017 r. Sąd połączył sprawę o sygnaturze akt VIII U 898/17 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 654/17 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 654/17.

/postanowienie k.8 akt VIII U 898/17/

Decyzją z dnia 19 kwietnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił A. T. kapitał początkowy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. w wysokości 209 223,63 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął : podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 2 679,12 zł (pomnożono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 219,44% - wyliczony z przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1989 r. do 31 grudnia 1998 r. przez kwotę bazową tj. 1 220,89 zł) ; okresy składkowe ( tj. 16 lat , 9 miesięcy i 21 dni – 201 miesięcy) , nieskładkowe ( 3 lata i 22 dni oraz okresy sprawowania opieki nad dziećmi tj. 3 lata , 3 miesiące i 8 dni ; łączny okres nieskładkowy przyjęty do obliczenia kapitału początkowego wyniósł 6 lat i 4 miesiące tj. 67 miesięcy) , współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego w wysokości 84,63 % ; średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat tj. 209 miesięcy ( komunikat Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn).

/decyzja k.53 - 54 plik I akt ZUS/

W odwołaniu od ww. decyzji A. T. wskazała , że nie zgadza się z dokonanymi przez organ rentowy wyliczeniami dotyczącymi zarówno kapitału początkowego , jak i emerytury.

/odwołanie k.2 – 4 akt VIII U 899/17/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie oraz o łączne rozpatrzenie ze sprawą VIII U 654/17.

/odpowiedź na odwołanie k.5 – 6 akt VIII U 899/17/

Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2017 r. Sąd połączył sprawę o sygnaturze akt VIII U 899/17 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 654/17 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 654/17.

/postanowienie k.8 akt VIII U 899/17/

Decyzją z dnia 19 czerwca 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przeliczył A. T. emeryturę od 1 czerwca 2017 r. tj. od miesiąca , w którym zgłoszono wniosek. W treści decyzji wskazano ,że kwotę emerytury w wysokości 5 040,99 zł zwiększono o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie po dniu ponownego ustalenia wysokości emerytury do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury , z uwzględnieniem ich waloryzacji , przez średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku wnioskodawczyni w dniu złożenia tego wniosku tj. w dniu 14 czerwca 2017 r. Do wyliczenia przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 2 831,60 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.246,10 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 5 052,50 zł [ 5 040,99 + ( 2 831,60 / 246,10)].

/decyzja k.3 – 4 odwrót plik II akt ZUS/

W dniu 14 lipca 2017 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie A. T. od ww. decyzji.

/odwołanie k.2 akt VIII U 1561/17/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie oraz o łączne rozpatrzenie ze sprawą VIII U 654/17.

/odpowiedź na odwołanie k.3 - 4 akt VIII 1561/17/

Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2017 r. Sąd połączył sprawę o sygnaturze akt VIII U 1561/17 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 654/17 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 654/17.

/postanowienie k.8 akt VIII U 1561/17/

Decyzją z dnia 22 maja 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił A. T. wysokość emerytury i podjął jej wypłatę od 1 kwietnia 2017 r. tj. od miesiąca , w którym zgłoszono wniosek. W treści decyzji wskazano, że do obliczenia emerytury przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 499 542,25 zł, kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 726 425,89 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.243,20 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 5 040,99 zł [(499 542,25 +726 425,89): 243,20]. Niniejszą decyzją doliczono składki zewidencjonowane na indywidualnym koncie wnioskodawczyni do 31 marca 2017 r. tj. do miesiąca poprzedzającego miesiąc podjęcia wypłaty świadczenia.

/decyzja k.5 - 6 odwrót plik III akt ZUS/

W dniu 14 czerwca 2017 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie A. T. od ww. decyzji.

/odwołanie k.2 akt VIII U 1390/17/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie oraz o łączne rozpatrzenie ze sprawą VIII U 654/17.

/odpowiedź na odwołanie k.3 - 4 akt VIII 1390/17/

Postanowieniem z dnia 2 lutego 2018 r. Sąd połączył sprawę o sygnaturze akt VIII U 1390/17 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 654/17 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 654/17.

/postanowienie k.8 akt VIII U 1390/17/

Na rozprawie w dniu 8 listopada 2017 r. A. T. poparła złożone odwołania oraz wniosła o uwzględnienie w kwocie zarobków za 1989 r. dodatku osłonowego , który stanowił w tym okresie składnik jej wynagrodzenia.

/oświadczenie wnioskodawczyni złożone na rozprawie z dnia 8 listopada 2017 r. , płyta CD k.18/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni A. T. urodziła się (...)

/okoliczność bezsporna/

W dniu 23 stycznia 2017 r. A. T. złożyła wniosek o emeryturę , po którego rozpatrzeniu wydano decyzję z dnia 14 lutego 2017 r.

/wniosek k.1- 8 odwrót plik I akt ZUS , decyzja k.50 - 51 odwrót plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 20 kwietnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. zmienił decyzję z dnia 14 lutego 2017 r. w części II dotyczącej obliczenia wysokości emerytury.W treści decyzji wskazano, że do obliczenia emerytury przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 487 636,67 zł, kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 721 376,26 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.246,20 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 4 910,69 zł [(487 636,67 +721 376,26 ): 246,20]. W uzasadnieniu decyzji wskazano ,że do stażu nie zaliczono okresu zatrudnienia w (...) C. - (...). w Ł. tj. od 2 września 1991 r. do 31 stycznia 1993 r. z uwagi na brak informacji o okresach nieskładkowych. Ponadto nie przyjęto zarobków z zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 28 listopada 2002 r. za okres zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. tj. od 1 lutego 1993 r. do 31 grudnia 1993 r. , ponieważ dokument nie może być podpisany przez osobę zainteresowaną. Za ww. okres zatrudnienia zastosowano minimalne kwoty wynagrodzeń obowiązujące w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

/decyzja k.56 - 57 odwrót plik I akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 13 lutego 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił A. T. kapitał początkowy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. na kwotę 209 144,21 zł.

/ decyzja k.47 - 48 plik I akt ZUS/

Do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wynagrodzenia wnioskodawczyni w następującej wysokości:

-

za rok 1989 – 4 987 700,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 2 481 096,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 201,03 %,

-

za rok 1990 – 23 237 980,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 12 355 644,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 188,08 %,

-

za rok 1991 – 38 815 700,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 21 240 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 182,75 %,

-

za rok 1992 – 0,00 zł,

-

za rok 1993 – 17 700 000,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 47 940 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 36,92 %,

-

za rok 1994 – 172 275 000,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 63 936 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 269,45 %,

-

za rok 1995 – 23 437,50 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 8 431,44 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 277,98 %,

-

za rok 1996 – 40 194,70 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 10 476,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 383,68 %,

-

za rok 1997 – 37 342,80 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 12 743,16 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 293,04 %,

-

za rok 1998 – 53 594,80 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 14 873,88 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 360,33 %,

Wyliczony na podstawie powyższych danych wskaźnik wyniósł 219,33 %.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego k. 49 plik I akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 19 kwietnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił A. T. kapitał początkowy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. na kwotę 209 223,63 zł.

/ decyzja k.53 - 54 plik I akt ZUS/

Do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wynagrodzenia wnioskodawczyni w następującej wysokości:

-

za rok 1989 – 5 014 700,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 2 481 096,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 202,12 %,

-

za rok 1990 – 23 237 980,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 12 355 644,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 188,08 %,

-

za rok 1991 – 38 815 700,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 21 240 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 182,75 %,

-

za rok 1992 – 0,00 zł,

-

za rok 1993 – 17 700 000,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 47 940 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 36,92 %,

-

za rok 1994 – 172 275 000,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 63 936 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 269,45 %,

-

za rok 1995 – 23 437,50 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 8 431,44 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 277,98 %,

-

za rok 1996 – 40 194,70 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 10 476,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 383,68 %,

-

za rok 1997 – 37 342,80 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 12 743,16 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 293,04 %,

-

za rok 1998 – 53 594,80 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 14 873,88 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 360,33 %,

Wyliczony na podstawie powyższych danych wskaźnik wyniósł 219,44 %.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego k. 55 plik I akt ZUS/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonując wyliczenia wynagrodzenia wnioskodawczyni za 1989 r. nie uwzględnił otrzymywanego przez nią w dodatku osłonowego.

/okoliczność bezsporna/

Z treści zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionego przez (...) Sp. z o.o. wynika ,że A. T. była zatrudniona na stanowisku głównego księgowego w ww. spółce w okresie od 1 lutego 1993 r. do 31 grudnia 1993 , a jej wynagrodzenie wyniosło 88 750,00 zł. Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu zostało opatrzone podpisem prezesa zarządu oraz dyrektora finansowego ww. spółki .

/zaświadczenie k.58 – 58 odwrót plik I akt ZUS/

W okresie od 2 września 1991 r. do 31 stycznia 1993 r. A. T. była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku głównego księgowego w (...) C. - (...). w Ł.. We wskazanym okresie A. T. nie korzystała ze zwolnień lekarskich.

/świadectwo pracy k.23 – 23 odwrót plik I akt ZUS , zeznania świadka A. M. min.00:02:22 – 00:06:19 rozprawy z dnia 10 stycznia 2018 r. , płyta CD k.35/

W ww. okresie wynagrodzenie wnioskodawczyni kształtowało się następująco:

- od dnia 2 września 1991 r. – 4 500 000,00 zł

- od dnia 1 stycznia 1992 r. – 5 494 500,00 zł

- od dnia 30 czerwca 1992 r. – 7 994 500,00 zł

/angaże k.24 – 26 odwrót plik I akt ZUS/

Hipotetyczna wysokość kapitału początkowego oraz emerytury wyniosła:

1. na dzień 1 kwietnia 2017 r. ( decyzja z 22 maja 2017 r.):

- kwota składek – 499 542,25 zł

- kwota kapitału początkowego – 837 718,72 zł

- średnie trwanie życia 243,20 miesięcy

- kwota emerytury – 5 498,61 zł

2. po doliczeniu składek ( decyzja z 19 czerwca 2017 r.):

- 5 498,61 + ( 2 831,60/246,10) = 5 510,12 zł

/wyliczenie ZUS z dnia 4 kwietnia 2018 r. k. 52/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wiarygodnych dowodów z dokumentów zawartych w aktach organu rentowego oraz aktach sprawy. Jako wiarygodne Sąd ocenił także zeznania świadka A. M. , gdyż pochodzą od osoby , która dysponuje wiedzą zarówno co do charakteru , jak i okresu świadczenia pracy przez wnioskodawczynię . Co więcej , świadek jest osobą obcą w stosunku do wnioskodawczyni i tym samym nie miała ona interesu w składaniu zeznań jej przychylnych. W trakcie postępowania organ rentowy dokonał hipotetycznego wyliczenia wysokości kapitału początkowego oraz emerytury wnioskodawczyni. W ocenie Sądu wyliczenie ZUS z dnia 4 kwietnia 2018 r. nie zawiera jakichkolwiek braków i jest w pełni wiarygodne , gdyż uwzględnia : wynagrodzenie osiągane przez wnioskodawczynię w (...) Sp. z o.o. ,wynagrodzenie osiągane przez wnioskodawczynię w okresie zatrudnienia w (...) C. - (...). w Ł. , dodatek osłonowy otrzymywany przez wnioskodawczynię w 1989 r. , a także wyliczenia stanowiące podstawę wydania zaskarżonych decyzji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania A. T. są uzasadnione.

Istota sporu w niniejszym postępowaniu sprowadziła się do rozstrzygnięcia czy organ rentowy prawidłowo ustalił wysokość kapitału początkowego wnioskodawczyni, a co za tym idzie czy prawidłowo ustalono również wysokość należnej jej emerytury.

Zgodnie z treścią art.173 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 roku poz. 1383) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art.174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art.26 ust.3 dla osób w wieku 62 lat (art.173 ust.2 ww. ustawy). Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art.173 ust.3 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art.174 ust.1 i 2 ww. ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art.53, z uwzględnieniem ust.2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1.  okresy składkowe, o których mowa w art.6,

2.  okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 5,

3.  okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego, w myśl ust.3 art.174 ww. ustawy, ustala się na zasadach określonych w art. 5, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed 1 stycznia 1999 roku.

Istota niniejszego postępowania sprowadziła się do rozstrzygnięcia czy możliwym jest przyjęcie innych wartości wynagrodzenia przy wyliczaniu kapitału początkowego wnioskodawczyni. Nie ulegało bowiem wątpliwości, że wartość kapitału początkowego wnioskodawczyni przekłada się bezpośrednio na wysokość świadczenia emerytalnego.

Wnioskodawczyni A. T. urodziła się (...) i tym samym jej emerytura musiała zostać ustalona w oparciu o art.26 ww. ustawy.

W myśl wskazanego artykułu emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 (podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art.24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art.173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art.40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust.1a i 1b oraz art.185) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust.5 i art.183.

Postępowanie w niniejszej sprawie sprowadziło się zatem do ustalenia czy możliwym jest przyjęcie do obliczenia kapitału początkowego oraz emerytury wnioskodawczyni wyższego wynagrodzenia niż przyjęte przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w zaskarżonych decyzjach.

Zgodnie z treścią §21 ust.1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. nr 237, poz.1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Wskazana regulacja §21 ust.1 powołanego rozporządzenia stanowiąca odpowiednik obowiązującego do dnia 23 listopada 2011 roku §20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. nr 10, poz.49) wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza to jednak aby wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana i w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego (tak stanowi m. in. teza wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 roku - II UKN 186/97, OSNAP 1998/11/324, a także wyroki: Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 1997 roku - III AUa 105/97, Apel. W-wa 1997/2/7, Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 27 czerwca 1995 roku - III AUr 177/95, OSA 1996/10/32, czy Sądu Apelacyjnego Białymstoku - III AUr 294/93, PS - wkład. 1994/3/6).

Do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych może być uwzględnione tylko wynagrodzenie faktycznie uzyskane przez ubezpieczoną w danym okresie, a nie zaś wynagrodzenie ustalone na podstawie przypuszczeń czy też uśrednień. Jedynie wynagrodzenie ubezpieczonej ustalone w sposób niewątpliwy, wobec którego nie istnieje wątpliwość, iż zostało ono zawyżone, może być podstawą do ustalenia współczynnika wysokości podstawy wymiaru.

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie ,że wnioskodawczyni świadczyła pracę w spornych okresach i otrzymywała wynagrodzenie wskazane w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu ( w odniesieniu do zatrudnienia w (...) Sp. z o.o.) oraz angażach (w odniesieniu do okresu zatrudnienia w (...) C. - (...). w Ł.).Tym samym stanowisko organu rentowego wykluczające możliwość uwzględnienia przy wyliczaniu należnego wnioskodawczyni świadczenia okresu zatrudnienia w (...) C. - (...). w Ł. (od 2 września 1991 r. do 31 stycznia 1993 r.) oraz wynagrodzenia osiąganego przez nią w okresie zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. (od 1 lutego 1993 r. do 31 grudnia 1993 r.) nie mogło zasługiwać na aprobatę. Co więcej , brak było również jakichkolwiek podstaw do pominięcia przy wyliczaniu należnego wnioskodawczyni świadczenia kwot dodatku osłonowego , jakie otrzymała w 1989 r.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art.477 14§2 k.p.c. zmienił zaskarżone decyzje i orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie złożenia apelacji.

2.  Wypożyczyć pełnomocnikowi ZUS akta rentowe, zobowiązując do zwrotu w razie złożenia apelacji.

S.B.