Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 110/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 września 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy P. w W. I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Julita Wyrębiak - Romero

Protokolant: Ewelina Nikodemska

po rozpoznaniu w dniu 07 września 2016 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna w W.

przeciwko J. G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej J. G. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 2.397,46 zł (dwa tysiące trzysta dziewięćdziesiąt siedem złotych czterdzieści sześć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 05 listopada 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej J. G. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 717 zł (siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 110/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 05 listopada 2015 roku powód (...) S. A. z siedzibą w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie o zasądzenie od pozwanego J. G. kwoty 2.397,46 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego (pozew, k. 1).

W dniu 24 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie wydał w sprawie VI Nc-e (...) nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym (nakaz zapłaty, k. 5).

W dniu 04 grudnia 2015 roku pozwana J. G. wniosła sprzeciw od wydanego w sprawie nakazu zapłaty (sprzeciw, k. 8).

Postanowieniem z dnia 09 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu sądowi (postanowienie, k. 19).

Stanowiska stron nie zmieniły się do zakończenia rozprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 08 kwietnia 2015 J. G. zawarła z powodem (...) S. A. z siedzibą w W. umowę pożyczki konsumenckiej nr (...) na kwotę 2.500 zł. Spłata pożyczki miała nastąpić w ratach płatnych zgodnie z harmonogramem wraz z odsetkami umownymi w wysokości stałej stopy oprocentowania 10% w stosunku rocznym. Dodatkowo pozwany zobowiązał się zapłacić wraz z każdą ratą pożyczki opłatę administracyjną w wysokości 15 zł miesięcznie oraz jednorazową opłatę przygotowawczą w wysokości 590 zł, która rozdzielana była proporcjonalnie do liczby rat pożyczki i uiszczana częściowo z każdą ratą w terminach spłaty rat pożyczki (umowa, k. 37).

Pismem z dnia 27 lipca 2015 roku powód rozwiązał za dwutygodniowym wypowiedzeniem umowę pożyczki z uwagi na opóźnienie w spłacie zadłużenia z umowy przekraczającego 60 dni ze skutkiem natychmiastowej wymagalności wszystkich należności z umowy.

Pozwanej do spłaty pozostało 1.928,07 złotych stanowiące sumę niespłaconych rat kapitałowych z harmonogramu spłaty pożyczki, kwota 5,81 zł stanowiąca skapitalizowaną kwotę odsetek umownych od niespłaconego kapitału oraz opłata przygotowawcza w kwocie 463,58 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o załączone do pism procesowych dokumenty w postaci umowy kredytowej, wezwani do zapłaty, wypowiedzenie umowy, a także umowy przelewu wierzytelności. Pozwana nie wykazała inicjatywy w toku postępowania, nie zakwestionowała istnienia wierzytelności ani jej wysokości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Powód domagał się zasądzenia na jego rzecz kwoty z pożyczki udzielonej pozwanej.

Zarówno istnienie wierzytelności jak i jej wysokość nie zostały zaprzeczone przez stronę pozwaną, zatem Sąd uznał je za bezsporne na podstawie art. 230 kpc, zgodnie z którym, gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Należy wskazać, iż powód dołączył do pozwu dokumenty świadczące o zawarciu umowy z pozwaną – przede wszystkim umowę pożyczki z dnia 08 kwietnia 2015 roku. Treść tych dokumentów nie była kwestionowana przez stronę pozwaną, a Sąd uznał je za wiarygodne.

Należy zważyć, iż zgodnie z zasadami obowiązującymi w procedurze cywilnej ciężar gromadzenia materiału procesowego spoczywa na stronach (art. 232, art. 3 kpc, art. 6 kc). Art. 6 kc określa reguły dowodzenia, to jest przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Przy czym Sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., sygn. akt I CKU 45/96, OSNC 1997, nr 6-7 poz. 76). W myśl zatem ogólnych zasad na powodzie spoczywał obowiązek udowodnienia istnienia roszczenia i jego wysokości, czemu też powód podołał. Jednocześnie pozwany na żadnym etapie postępowania nie zaprzeczył zasadności roszczenia ani też jego wysokości. W tym stanie rzeczy Sąd uznał powództwo za zasadne w całości.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § l i 3 kpc. Powód wygrał proces w całości, stąd pozwany winien ponieść jego koszty. Na koszty procesu poniesione przez powoda składały się: opłata od pozwu w wysokości 100 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 600 złotych (na podstawie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej z urzędu – Dz. U. z 2013 r., poz. 461 j.t.) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie przywołanych wyżej przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.