Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2018 r. w Szczytnie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

przeciwko K. W.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 460/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. w pozwie przeciwko K. W. domagał się zasądzenia kwoty 60,02 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto, domagał się zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, kosztów postępowania o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu żądania powód podniósł, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył na skutek umowy przelewu wierzytelności zawartej w dniu 20 czerwca 2017 roku z (...) S.A. z siedzibą w W., na podstawie której stał się następcą pierwotnego wierzyciela uzyskując wierzytelność, której podstawą była umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych dla konta klienta o numerze (...)_1. Powód twierdził, że na skutek zawartej umowy przelewu wierzytelności nabył wierzytelność w stosunku do pozwanego, na którą składały się kwoty: 54,15 złotych należności głównej wynikające z sumy wartości niezapłaconych kwot abonamentu oraz 5,87 złotych należności odsetkowej wynikającej z sumy odsetek ustawowych za opóźnienie naliczonych od następnego dnia wymagalności poszczególnych dokumentów księgowych oraz ich wartości do dnia poprzedzającego dzień złożenia pozwu.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w dniu 21 lutego 2018 roku w sprawie I Nc 163/18 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przeciwko K. W..

W ustawowym terminie sprzeciw od nakazu złożył pozwany K. W., zaskarżając go w całości. Pozwany potwierdził, że łączyła go umowa telekomunikacyjna z C.. Wskazał jednak, iż wypowiedział umowę w dniu 2 maja 2016 roku. Po okresie wypowiedzenia kanały nadal nie zostały wyłączone, wobec czego pozwany opłacił jeszcze abonament za czerwiec w podwójnej wysokości, tj. 19,90 zł x 2.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 2 grudnia 2008 roku pozwany K. W. zawarł z C. (...) (...) Sp. z o.o. w W. umowę o abonament. Okres obowiązywania umowy wynosił 13 miesięcy. Pozwany zobowiązany był do uiszczania abonamentu w wysokości 19,90 zł.

(dowód: aneks do umowy k. 12v.-13, umowa o abonament k. 12v.)

Pozwany kilkukrotnie przedłużał umowę z Canal + (...) Sp. z o.o. w W..

(okoliczności bezsporne)

W dniu 2 maja 2016 roku pozwany złożył wniosek o rozwiązanie umowy z powodu upływu końca okresu minimalnego.

(dowód: wniosek o rozwiązanie umowy k. 34)

W dniu 3 czerwca 2016 roku (...) S.A. w W. wystawił na rzecz K. W. fakturę VAT na kwotę 93,90 zł, w tym 19,90 zł tytułem zaległego abonamentu, 59 zł za pakiet C. + oraz 15 zł za opcję dodatkową – (...) +, z terminem płatności do dnia 18 czerwca 2016r.

(dowód: faktura z dn. 3.06.2016r. k. 13v.-14)

Powód (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. i Spółka (...) S.A. w W. w dniu 20 czerwca 2017 roku zawarli umowę sprzedaży wierzytelności, której przedmiotem były wierzytelności pieniężne wskazane w Liście Wierzytelności, stanowiącej Załącznik nr 3 do Umowy.

(dowód: umowa z dnia 20.06.2017r. k. 8-9)

W dniu 11 sierpnia 2017 roku (...) S.A. w W. sporządziła pismo adresowane do K. W. informujące o zmianie wierzyciela.

(dowód: pismo z dn. 11.08.2017r. k. 5v.)

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotowe powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie

Twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych sprawy i zaoferowany przez niego materiał dowodowy – w zestawieniu z ich zakwestionowaniem przez stronę przeciwną – budziły uzasadnione wątpliwości Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę.

Podstawą dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia miała być wierzytelność nabyta przez powoda w ramach umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 20 czerwca 2017 roku od (...) S.A. z siedzibą w W., przysługująca przeciwko pozwanemu z tytułu umowy abonenckiej. Zauważyć jednak należy, iż z przedłożonych przez powoda dokumentów nie wynika, aby wierzytelność przysługująca przeciwko pozwanemu była jedną z wierzytelności, które przeszły na powoda w ramach przedmiotowej umowy cesji wierzytelności.

Zaznaczyć przy tym należy, iż to strona powodowa powinna udowodnić, że określona wierzytelność jej przysługuje, tym bardziej, że jako wierzyciel dochodzący zaspokojenia wierzytelności, powinien wykazać podstawę (źródło) zobowiązania pozwanego, jak i jego wysokość. Zgodnie bowiem z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi określone dla siebie skutki prawne, tym bardziej, że ciężar dowodu pozostaje w ścisłym związku z problematyką procesową dowodów.

W niniejszej sprawie z zaproponowanego przez powoda materiału dowodowego bezspornie wynika fakt zawarcia przez pozwanego z poprzednikiem prawnym powoda w dniu 2 grudnia 2008r. umowy abonenckiej oraz fakt zawarcia przez powoda z (...) S.A. w W. umowy sprzedaży wierzytelności.

Wątpliwości Sądu budzi natomiast kwestia przeniesienia wierzytelności przysługującej przeciwko pozwanemu przez pierwotnego wierzyciela na rzecz powoda. W ocenie Sądu powód nie wykazał tej okoliczności wiarygodnymi dowodami. Z treści umowy przelewu wynika, iż przedmiotem umowy było przeniesienie przez zbywcę na rzecz nabywcy wierzytelności wobec byłych abonentów (...), będących dłużnikami z tytułu Wierzytelności wymienionych w Liście Wierzytelności, które w wyniku zawarcia umowy o abonament/świadczenie usług z (...) lub podmiotem, którego następcą prawnym jest (...), stały się następnie dłużnikami (...). Wykaz wierzytelności będących przedmiotem tej umowy stanowił Załącznik nr 3 do tej umowy. Tymczasem powód wraz z pozwem przedłożył wyciąg z listy dłużników opatrzony datą 17 stycznia 2018 roku, w którym umieścił identyfikator dłużnika, imię i nazwisko, adres, należność główną w kwocie 54,15 zł oraz wykaz dokumentów księgowych – tj. dokument o nr (...), z datą wymagalności na dzień 1 lipca 2016 roku. W ocenie Sądu wyciąg ten nie jest dokumentem, stanowi bowiem jedynie wygenerowany automatycznie, niepodpisany wydruk, który nie wiadomo w jakim trybie został sporządzony, z całą pewnością nie stanowi natomiast wskazanego w umowie sprzedaży wierzytelności „Załącznika nr 3”. Nie wynika z niego także, aby był integralną częścią umowy sprzedaży wierzytelności.

Zauważyć również należy, iż powód nie wykazał wysokości dochodzonego roszczenia. W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona należność wynika z dokumentu księgowego nr (...) z datą wymagalności 1 lipca 2016 roku na kwotę 54,15 zł tytułem niezapłaconych kwot abonamentu. Powód nie udowodnił, ani nawet nie wskazał jaka była wysokość abonamentu oraz termin jego zapłaty; nie wyjaśnił, za jaki okres nie został uiszczony abonament, co było istotne m.in. z punktu widzenia wymagalności roszczenia. Brak właściwej inicjatywy dowodowej po stronie powoda wyłączał zatem możliwość zbadania przez Sąd prawidłowości określenia w pozwie wysokości dochodzonego roszczenia, która zresztą była kwestionowana przez pozwanego w toku procesu.

W oparciu o powyższe, wysokość dochodzonego roszczenia oraz przeniesienie przedmiotowej wierzytelności na rzecz powoda – budziły wątpliwości Sądu, które skutkowały oddaleniem powództwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., (...)