Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 109/13

POSTANOWIENIE

Dnia 20 czerwca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Urszula Iwanowska

Sędziowie:

SSA Jolanta Hawryszko (spr.)

SSO del. Beata Górska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Katarzyna Kaźmierczak

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r. na rozprawie

sprawy J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o rentę w związku z wypadkiem przy pracy

na skutek apelacji ubezpieczonego

od wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 14 listopada 2012 r. sygn. akt IV U 1210/11

p o s t a n a w i a :

umorzyć postępowanie apelacyjne.

Sygn. akt III AUa 109/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 13 października 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku J. P. z 27 maja 2011r. o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, przyznał ubezpieczonemu rentę szkoleniową od 1 czerwca 2011 r. do 30 listopada 2011 r. W odwołaniu ubezpieczony nie zgodził się z oceną stanu zdrowia dokonaną przed organem rentowym i wniósł o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy podnosząc, że nie jest zdolny do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji tj. do pracy ślusarza-mechanika i nie ma żadnej możliwości przekwalifikowania się ze względu na trwałą, znaczną niewydolność kończyny górnej lewej, jak i obecnie przeciążenie kończyny prawej.

Wyrokiem z dnia 14 listopada 2012 r. Sąd Okręgowy w Koszalinie oddalił odwołanie J. P..

Apelację od wyroku wywiódł ubezpieczony podnosząc zarzut przedwczesnego wydania wyroku z powodu niewyjaśnienia sprawy zdolności do pracy w zawodzie ślusarza mechanika, oparcie wyroku na niedokończonych, sprzecznych ze stanem faktycznym opiniach biegłych. W dniu 27 maja 2013 r. wpłynęło do sądu apelacyjnego pismo procesowe ubezpieczonego, w którym cofnął apelację i wniósł o umorzenie postępowania apelacyjnego. W uzasadnieniu wniosku ubezpieczony podał, że organ rentowy uznał częściowo niezdolność do pracy na kolejny okres w związku z wypadkiem (k. 168).

Sąd Apelacyjny rozważył, że zgodnie z przepisem art. 391 § 2 zdanie pierwsze k.p.c. w razie cofnięcia apelacji sąd II instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu. W sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych dopuszczalność cofnięcia apelacji określa nadto treść art. 469 k.p.c. wraz - z odpowiednio stosowanym - art. 203 § 4 k.p.c. (vide: postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 2011 r., I UK 385/10, LEX nr 811836; i z dnia 4 lutego 2011 r., I UK 366/10, LEX nr 794784). Na podstawie przepisu z art. 203 § 4 k.p.c. sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa. Z przepisu art. 469 k.p.c. wynika natomiast, że sąd uznaje za niedopuszczalne cofnięcie środka odwoławczego także wtedy, gdy czynność taka naruszałaby słuszny interes ubezpieczonego.

Zdaniem sądu apelacyjnego w rozpoznawanej sprawie brak jest okoliczności, które sprzeciwiałyby się cofnięciu apelacji przez ubezpieczonego zarówno z punktu widzenia art. 203 § 4 k.p.c., jak i art. 469 k.p.c. Wskazać należy, że sąd okręgowy wypowiedział się co do zasadności żądań J. P. i skoro ubezpieczony uznał, że zgadza się z tym stanowiskiem, to nie ma podstaw do kwestionowania jego woli. Sąd II instancji nie stwierdził także by cofnięcie apelacji prowadziło do naruszenia „słusznego interesu ubezpieczonego”. W ocenie sądu apelacyjnego, sąd I instancji orzekający w sprawie dysponował wystarczającym materiałem dowodowym i w granicach przyznanych mu przez prawo procesowe dokonał oceny dowodów. Nie ma przy tym braków w postępowaniu dowodowym, które usprawiedliwiałyby założenie, że - po ich uzupełnieniu - rozstrzygnięcie byłoby inne. Brak jest również podstaw do przyjęcia by cofnięcie przez ubezpieczonego apelacji było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa.

W związku z powyższym sąd apelacyjny, zgodnie z przepisem art. 391 § 2 k.p.c. w zw. z art. 469 k.p.c. i w zw. z art. 203 § 1 i 4 umorzył postępowanie apelacyjne, o czym orzeczono postanowienia.

SSA Jolanta Hawryszko SSA Urszula Iwanowska SSO del. Beata Górska

III AUa 109/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE