Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 155/18

POSTANOWIENIE

Dnia 16 lipca 20181 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Krepski

po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2018 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...)sp. z o.o. w S.

przeciwko K. K.

o zapłatę

na skutek zarzutów pozwanego od nakazu zapłaty

w przedmiocie wniosku pozwanego o zwolnienie od kosztów sądowych

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. akt V GNc 207/18

postanawia

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 czerwca 2018 r. Sąd Rejonowy w Toruniu oddalił wniosek pozwanego o zwolnienie od kosztów sądowych w postaci opłaty od zarzutów od nakazu zapłaty, gdyż analiza jego oświadczenia majątkowego prowadzi do wniosku, że zawarte w nim informacje są co najmniej niekompletne, a wręcz nieprawdziwe, co w konsekwencji świadczy, że pozwany nie wykazał by w istocie nie był w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny (k.75-76).

W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany nie godząc się ze stanowiskiem Sądu Rejowego zarzucił mu błędną ocenę jego sytuacji majątkowej, a w konsekwencji odmowę zwolnienia od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Wskazując na powyższe pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości i zwolnienie go od kosztów sądowych, w tym opłaty sądowej od zarzutów w całości. W uzasadnieniu zażalenia pozwany wskazał, że w załączonym formularzu nie był w stanie wskazać wysokości dochodów z prowadzonej działalności rolniczej, gdyż w ostatnim okresie była ona całkowicie nierentowna i dlatego całość kosztów utrzymania rodziny i gospodarstwa domowego pokrywa żona prowadząca działalność gospodarczą. Oświadczył przy tym, że w 2017 r. żona odnotowała dochód w wysokości 89.094,09 zł oraz wskazał, że wydatki jego rodziny kształtują się w skali miesięcznej w następujący sposób: spłata raty kredytu w (...) w kwocie 4.775,38 zł, spłata kredytu w rachunku bieżącym Banku (...), spłata raty kredytu w Banku (...) w kwocie 1.003,96 zł, spłata raty kredytu za dom w Banku (...) w kwocie 2.172 zł oraz opłaty za media (energia, telewizja i internet, woda, telefony komórkowe), składka na KRUS, spłata dwóch polis A. oraz wydatki na przybory szkolne, wydatki zdrowotne oraz wyżywienie (k.81-84).

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie pozwanego – jako bezzasadne – podlega oddaleniu z mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy podziela w całości ustalenia faktyczne i ocenę prawną zdarzeń przedstawioną przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia .W szczególności wbrew zarzutom zażalenia Sąd Rejonowy dokonał trafnej oceny przedmiotowego wniosku w świetle art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, który to przepis uzależnia ewentualne uwzględnienie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych złożonego przez osobę fizyczną od wykazania, że nie jest ona w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W realiach niniejszej sprawy brak jest podstaw do przyjęcia, że pozwany wykazał, że rzeczywiście nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania siebie i swojej rodziny, co w świetle art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wyklucza to możliwość uwzględnienia jego zażalenia. Należy podkreślić, iż Sąd Rejonowy dokonał trafnej oceny sytuacji majątkowej pozwanego, którą Sąd odwoławczy w całości podziela i odwołuje się do tych argumentów bez potrzeby ich ponownego przywoływania, skutkującej odmową przyznania pozwanemu zwolnienia od kosztów sądowych.

W ocenie Sądu Okręgowego podnoszona w zażaleniu okoliczność, iż prowadzona przez pozwanego działalność rolnicza nie przynosi dochodów nie ma istotnego znaczenia w sytuacji, gdy jak wynika to z uzasadnienia zażalenia, takie dochody osiąga małżonka pozwanego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Stosownie bowiem do art. 27 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swoich możliwości zarobkowych i majątkowych przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli.

W świetle wskazanych wyżej informacji zawartych w uzasadnieniu zażalenia, a dotyczących dochodów uzyskiwanych przez małżonkę pozwanego i skali comiesięcznych ponoszonych wydatków (w tym spłacanych rat zaciągniętych kredytów, których wysokość przewyższa wysokość należnej opłaty sądowej od zarzutów od nakazu zapłaty) pozwany jest w stanie uiścić tą opłatę sądową od zarzutów od nakazu zapłaty wynoszącą kwotę 1.751,00 zł.

Podkreślić należy, iż niniejsze postępowanie dotyczy roszczeń związanych z prowadzoną przez pozwanego działalnością gospodarczą (rolniczą). Zgodne z ukształtowanym w orzecznictwie poglądem przedsiębiorcy planując swoje wydatki powinni uwzględniać także konieczność wygospodarowania środków na prowadzenie procesu sądowego; planowanie bowiem wydatków bez uwzględnienia tej zasady i preferencyjne traktowanie należności prywatnoprawnych (tj. jak w niniejszej sprawie spłacanie przez pozwanego rat zaciągniętych kredytów bankowych), które mają równy status z należnościami Skarbu Państwa ocenione być musi jako dokonane z naruszeniem zasady równoważności w traktowaniu powinności finansowych przez zobowiązanego, gdyż obowiązek uiszczania kosztów sądowych wobec Skarbu Państwa jest co najmniej równorzędny z obowiązkiem wywiązywania się w innych zobowiązań związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, w ocenie Sądu Okręgowego, pozwany miał świadomość, chociażby już od daty ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 06 grudnia 2017 r. wystosowanego przez powoda, iż powinien przygotować się pod względem finansowym do ewentualnego postępowania sądowego. Należy też podkreślić, iż przedsiębiorcy, do których zalicza się pozwany, powinni być przygotowani do ponoszenia takich kosztów – prowadzenie procesów sądowych jest praktycznie nieodłącznym elementem działalności gospodarczej i stanowi element właściwego zarządzania.

Reasumując, z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy postanowił jak na wstępie.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

T., (...)