Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Justyna Krzysztofik - Skrzydłowska

Protokolant Joanna Gaweł - Wojciechowska

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 21.06.2018 r.

sprawy J. S. (S.)

urodz. (...) we W.

syna S. i H. zd. W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 6 sierpnia 2017 r. o godzinie 14:55 w G. przy ul. (...), w powiecie (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,92 mg/l dla I badania oraz 0,90 mg/l dla II badania alkoholu w wydychanym powietrzu, prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki N. (...) o nr. rej. (...),

tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk

I.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec oskarżonego J. S. warunkowo umarza na okres 2 (dwóch) lat próby;

II.  na podstawie art. 39 pkt 3 kk w zw. z art. 67 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 (dwóch) lat i na podstawia art. 63 § 4 kk zalicza na poczet orzeczonego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 06.08.2017 r.;

III.  na podstawie art. 39 pkt 7 kk w zw. z art. 67 § 3 kk orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 629 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 70,00 złotych i na podstawie art.7 Ustawy z dnia 23.06.1973 r o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę
w kwocie 60 złotych.

Sygn. akt II K 572/17

UZASADNIENIE

SĄD REJONOWY USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

J. S., mieszkaniec W., w dniu 5 sierpnia 2017r. przebywał w celach wypoczynkowych nad zalewem C., gdzie do godzin nocnych spożywał alkohol w postaci piwa. Następnie w dacie 6 sierpnia 2017r., zamierzając udać się do L., wsiadł do swojego samochodu osobowego marki N. (...) o nr rej. (...). Kiedy kierował pojazdem pokonując obszar miasta G., na ul. (...) o godzinie 14:55 został zatrzymany do kontroli drogowej.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. S. – k. 8,34, 75 verte, protokół badania -k. 3 )

Kontrolę drogową zainicjowało telefoniczne zgłoszenie anonimowej osoby, która dostrzegła kierującego na trasie wiodącej z L. do G..

( dowód: wydruk z raportu-k. 53 )

Pierwsze badanie zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, przeprowadzone o godzinie 14:57 wykazało stężenie alkoholu na poziomie 0,92 mg/l, a drugie badanie z godziny 15:16- 0,90 mg/l. Wymienionemu zatrzymano prawo jazdy.

( dowód: protokół badania -k. 3, postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy – k. 15 )

J. S. nie był uprzednio karany sądownie za przestępstwa.

( dowód: dane o karalności – k. 17, informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego – k. 24-25 )

J. S. ma obecnie (...)lat. Jest nauczycielem dyplomowanym w (...) Ośrodku (...) przy Zespole (...) we W.. W miejscu zatrudnienia posiada dobrą opinię. Nadto jest członkiem Zarządu Związku (...) dla W.. Z tytułu zatrudnienia uzyskuje wynagrodzenie w wysokości 4000 zł netto. Jest żonaty, posiada troje dzieci, z których najmłodsza małoletnia córka pozostaje na utrzymaniu rodziców. Opiekuje się, zamieszkującą w raz z nim matką, która cierpi na zaćmę starczą, jaskrę, otępienie naczyniowe, samoistne nadciśnienie i wymaga stałej opieki osób trzecich przy wykonywaniu podstawowych czynności codziennych.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. S.-k. 6-7, 75, zaświadczenie lekarskie – k. 42, informacje o przyznanych nagrodach, listy gratulacyjne i opinia –k. 43-49 )

J. S. początkowo nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Na dalszym etapie dochodzenia przyznał się do popełnienia zarzuconego przestępstwa i wyjaśnił, że wsiadając do samochodu w dniu 6 sierpnia 2017r. nie czując oddziaływania alkoholu był przekonany, że może jechać. Wskazując, że nie ma nic na własne usprawiedliwienie żałował swojego czynu, oceniał je negatywnie i przez pryzmat swojego zatrudnienia, jako nauczyciela w MOW oraz zaangażowanie w wykonywaną pracę wniósł o warunkowe umorzenie postępowania. Dodał, że wyrok skazujący pozbawi go możliwości dalszego wykonywania pracy jako nauczyciela. Z uwagi zaś na konieczność opieki nad matką chorującą na stwardnienie rozsiane i związaną z tym konieczność odbywania wizyt lekarskich, wniósł o orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres roku.

W toku rozprawy głównej podtrzymał ostatnie wyjaśnienia oraz ponownie odniósł się krytycznie do swojego zachowania. Podkreślał, że całe życie pracował z młodzieżą i nie chce odchodzić z pracy, która daje mu satysfakcję i jest jedyną, którą dotąd wykonywał.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, choć nieobszerny dał podstawy do poczynienia prawidłowych ustaleń faktycznych w sprawie, bez konieczności sięgania po dalsze źródła dowodowe. W szczególności sam J. S. nie kwestionował, iż istotnie pod wpływem alkoholu kierował samochodem. W odniesieniu do pierwszego przesłuchania, kiedy to nie przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu, wskazał, że była to forma obrony, którą to istotnie w ramach przysługującego prawa procesowego mógł w ten sposób realizować. Wyjaśnienia złożone na dalszym etapie dochodzenia oraz przed Sądem korespondują w pełni z dalszymi dowodami w postaci dokumentacji sporządzonej na miejscu po zatrzymaniu oskarżonego do kontroli. Przy tym w toku postępowania sądowego żaden z dowodów przedstawionych przez Prokuraturę nie był kwestionowany. Wymienionym powyżej dowodom Sąd dał wiarę w całości. Dodać w tym miejscu wypada jedynie, że wydruk z raportu działań dyżurnego KP w G. stanowi dowód podstaw podjęcia kontroli wobec oskarżonego, a mianowicie zgłoszenia anonimowej osoby. Zawarte w nim jednak okoliczności mające być spostrzeżone przez świadka dotąd nieustalonego i nie przedstawionego Sądowi przez Prokuratora, a dotyczące zachowania oskarżonego, nie mogły być zastąpione przez wydruk z raportu. Wskazać jednocześnie należy, iż zasygnalizowanie dyżurnemu, że chodzi o kierowcę, który pił w trakcie jazdy nasuwa wątpliwość w świetle samego protokołu użycia alkosensora, w którym to odnotowany i niekwestionowany wynik wskazuje na tendencję malejącą, co oznacza, że stosunkowo długo przed przeprowadzeniem badania oskarżony spożywał alkohol.

Reasumując ujawnione w toku rozprawy głównej dowody wskazują jednoznacznie, że oskarżony w dniu 6 sierpnia 2017r. kierował samochodem w stanie nietrzeźwości.

Mając na uwadze treść art. 115 § 2 k.k. Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu nie jest znaczny. J. S. posiadał w organizmie alkohol, którego jak wskazano wyżej zawartość wykazywała tendencję malejącą. Okoliczność ta koresponduje z treścią wyjaśnień oskarżonego, który przedstawił Sądowi, że pił piwo w towarzystwie znajomych do późnych godzin dnia poprzedniego. Oskarżony poruszał się samochodem sam.

Stopień winy także nie jest znaczny. J. S. nieprawidłowo ocenił stan w jakim się znajdował, w konsekwencji czego kontrola okazała się zasadna i słusznie wszczęte zostało przedmiotowe postępowanie. Oskarżony krytycznie ocenia swoje zachowanie, wyraził szczery żal. Nie mogło pozostawać bez znaczenia dla rozstrzygnięcia, że orzekanie kary za tego rodzaju przestępstwo przy postawie prezentowanej przez oskarżonego pociągnie za sobą konsekwencje w postaci utraty zatrudnienia, które będą nadmiernie dotkliwe i niesprawiedliwe. Mając na względzie samokrytykę wyrażoną przed Sądem oraz fakt, że z racji wykonanego zawodu nauczyciela oskarżony, doceniany w środowisku nauczycielskim za wyniki w pracy i zaangażowanie, zdaje sobie sprawę z wagi naruszonych norm prawnych- dla wdrażania do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości wystarczającym będzie warunkowe umorzenie postępowania karnego. Zważywszy na fakt, iż czyn stanowi przestępstwo umyślne, a z informacji dotyczącej wpisów w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego wynika, że oskarżony był karany mandatami za wykroczenia (pkt 9 i 10 informacji) Sąd na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. zastosował instytucję warunkowego umorzenia postępowania określając okres próby na maksymalny 2 lat.

Na podstawie art. 39 pkt 3 k.k. w zw. z art. 67 § 3 k.k. Sąd orzekł względem oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, zaliczając na jego poczet okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 06.08.2017r. ( art. 63 § 4 k.k. ). W tym zakresie nie zaaprobował Sąd wniosku oskarżonego, by okres zakazu wynosił tylko rok. Choć utrata zatrudnienia w konsekwencji ewentualnego skazania jest następstwem zbyt dotkliwym, to jednak sam wykonywany zawód, w tym z młodzieżą funkcjonującą w MOW , obliguje do wzmożonej dbałości o przestrzeganie norm prawnych. Stopień stężenia alkoholu w organizmie był istotny, oskarżony poruszał się samochodem w godzinach przedpołudniowych na głównej trasie wiodącej do L. i dalej G. stwarzając realne zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Okoliczności przytaczane przez oskarżonego, jakoby prawo jazdy było niezbędne wobec konieczności przewożenia matki na wizyty lekarskie, nie mogły mieć istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia, ponieważ jeśli oskarżony przejmuje się swoją sytuacją osobistą i potrzebami matki, nad którą sprawuje bieżącą opiekę, dodatkowo powinien dbać o to, by zachowaniem nie stwarzać podstaw do pozbawienia uprawnień kierowcy. W aktualnej sytuacji matkę oskarżony może przewozić zwracając się o pomoc do innych członków rodziny, czy znajomych, bądź – uwzględniając miejsce zamieszkania, korzystając ze środków miejskiej komunikacji.

Mając na względzie charakter popełnionego czynu, Sąd uznał, że dla kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i realnego odczucia przez oskarżonego dotkliwości związanych z konsekwencjami karnoprawnymi zasadnym jest orzec na podstawie art. 39 pkt 7 k.k. w zw. z art. 67 § 3 k.k. świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, którego wysokość Sąd ustalił na kwotę 5 000 zł.

Zgodnie z regułą procesową wyrażoną w art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe.