Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2018 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 05 czerwca 2018 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa M. R.

przeciwko H. K.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda M. R. na rzecz pozwanego H. K. kwotę 5.417,00 (pięć tysięcy czterysta siedemnaście 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 557/17

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 27 kwietnia 2017 roku powód M. R. wniósł o unieważnienie i zwrot weksla po wygaśnięciu zobowiązania i zawieszenie trybu egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego w P..

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że weksel podpisany przez powoda na kwotę 200.000 zł stanowił zabezpieczenie transakcji zakupu linii do produkcji dachówek i płyt chodnikowych przez pozwanego H. K. od obywatela Ukrainy. Na zlecenie pozwanego powód odebrał na terenie Ukrainy od sprzedającego maszyny i przekazał je pozwanemu H. K.. W tym momencie podpisany przez powoda weksel powinien zostać zwrócony przez pozwanego. Pozwany jest właścicielem maszyn kupionych na Ukrainie i jest też posiadaczem weksla. Pozwany nie zwrócił weksla, natomiast na jego podstawie uzyskał nakaz zapłaty i tytuł wykonawczy na kwotę 200.000 zł. Powód nie złożył sprzeciwu od nakazu zapłaty, ponieważ nie odebrał korespondencji sądowej. Postępowanie egzekucyjne prowadzi Komornik Sądowy w P..

W piśmie z dnia 10 lipca 2017 roku powód sprecyzował żądanie, wskazując, że żąda pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w dniu 15 września 2011 roku i żąda zwrotu dokumentu w postaci weksla.

Na rozprawie w dniu 5 czerwca 2018 roku powód popierał powództwo.

Pozwany reprezentowany przez pełnomocnika podniósł zarzut niewłaściwości Sądu, wnosząc ostatecznie o oddalenie powództwa, ewentualnie o odrzucenie pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 września 2011 roku Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim wydał nakaz zapłaty w postepowaniu nakazowym, zgodnie z którym nakazał pozwanemu M. R. aby zapłacił na rzecz H. K. kwotę 200.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

Powyższy nakaz zapłaty został doręczony M. R. w dniu w dniu 23 września 2011 roku. Do M. R. było wysyłane wezwanie i ponaglenie dotyczące uiszczenia kosztów sądowych zasądzonych w nakazie zapłaty.

(dowód: akta sprawy I Nc 52/11 – nakaz zapłaty – k. 16, potwierdzenia odbioru – k. 17, k. 24, 25,26)

Po wydaniu nakazu zapłaty powód M. R. nie zapłacił na rzecz H. K. żadnej kwoty tytułem należności wynikającej z orzeczenia.

(okoliczność przyznana przez powoda na rozprawie w dniu 5 czerwca 2018 roku – protokół k. 64v)

Na podstawie nakazu zapłaty, któremu została nadana klauzula wykonalności była prowadzona egzekucja przez Komornika Sądowego w P., która została zawieszona, a następnie umorzona. Aktualnie nie toczy się żadne postępowanie egzekucyjne, na podstawie tytułu wykonawczego wydanego w sprawie INc 52/11.

(dowód: zajęcie komornicze – k. 9, oświadczenie pełnomocnika pozwanego na rozprawie w dniu 5 czerwca 2018 roku – k. 64v)

W pozwie z dnia 13 listopada 2017 roku powód M. R. wniósł pozew do Sądu Okręgowego w Warszawie przeciwko H. K. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie INc 52/11. Jednocześnie wniósł o zabezpieczenie powództwa przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 764/15 prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Pruszkowie D. K.. Postanowieniem wydanym dnia 10 maja 2018 roku Sąd oddalił wniosek o zabezpieczenie.

(dowód: odpis pozwu – k. 65,66, odpis postanowienia z dnia 10 maja 2018 roku – k.67)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych dowodów.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Powód w niniejszej sprawie wniósł o pobawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego w sprawie INc 52/11, opatrzonego klauzulą wykonalności. Zgodnie z treścią art. 840 § 1 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne;

Powód, występując z niniejszym powództwem podnosił okoliczność, iż nakaz zapłaty nie powinien być wydany, ponieważ weksel będący podstawą wydania nakazu winien zostać zwrócony powodowi, który rozliczył się z pozwanym po dostarczeniu maszyn z Ukrainy.

Powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego jest jedną z form merytorycznej obrony dłużnika przed egzekucją. Powództwo przewidziane w art. 840 k.p.c., określane mianem opozycyjnego, nie służy ponownemu merytorycznemu rozpoznaniu sprawy zakończonej prawomocnym orzeczeniem. Wytaczając powództwo opozycyjne dłużnik powinien wykazać, że tytuł wykonawczy nie odpowiada istotnemu i rzeczywistemu stanowi rzeczy (por. H. Pietrzkowski, [w:] Ereciński, Komentarz KPC, t. 4, 2009, s. 225). W wyniku rozpoznania powództwa opozycyjnego nie jest dopuszczalna merytoryczna zmiana uprzednio wydanego prawomocnego orzeczenia w oparciu o art. 840 KPC (wyr. SN z 12.12.1972 r., II PR 372/72, OSPiKA 1973, Nr 11, poz. 222).

W ocenie Sądu powód podnosił w niniejszym postępowaniu okoliczności, które mogły być przedmiotem rozpoznania w sprawie INc 52/11, w przypadku skutecznego wniesienia sprzeciwu, czego powód nie uczynił. Nakaz zapłaty został mu doręczony do rąk własnych i w zakreślonym terminie powód nie wniósł sprzeciwu. Powód próbuje wykazać, że strony postępowania łączyła umowa, która została zrealizowana, a weksel winien zostać zwrócony. Okoliczności te mogły być ewentualnie przedmiotem rozpoznania w sprawie INc 52/11, natomiast postępowanie opozycyjne nie może służyć do ponownego merytorycznego rozpoznania prawomocnie zakończonej sprawy. Należy również wskazać, że jak przyznał powód, po wydaniu nakazu zapłaty nie uiścił na rzecz pozwanego żadnej kwoty zasądzonej w sprawie INc 52/11, a zatem zarzut ewentualnego spełnienia świadczenia również byłby chybiony.

Powód wniósł także o wydanie mu przez pozwanego weksla, który jednak nie znajduje się w posiadaniu pozwanego, ponieważ został zdeponowany w sprawie INc 52/11 i nie podlega zwrotowi.

W świetle przytoczonych okoliczności wobec braku jakichkolwiek przesłanek z art. 840 k.p.c. Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.

Jednocześnie Sąd nie znalazł podstaw do odrzucenia pozwu, ponieważ powództwo wytoczone przed Sądem Okręgowym w Warszawie o tożsamej treści zostało wytoczone później w stosunku do pozwu złożonego w niniejszym postępowaniu.

Z uwagi na oddalenie powództwa, Sąd na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zasądził od powoda na rzecz pozwanego koszty procesu w postaci kosztów zastępstwa procesowego wynoszących 5.400 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 zł.