Pełny tekst orzeczenia

sygnatura akt II 1 C 96/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 19 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w II Wydziale Cywilnym – Sekcji Egzekucyjnej

w składzie: przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Anna Braczkowska

protokolant: Monika Paczyńska

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa B. S.

przeciwko U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego przez Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, VIII Wydział Grodzki w dniu 7 listopada 2007 roku w sprawie VIII Nc 2147/07, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności – w części, w zakresie odsetek ustawowych od należności głównej za okres od dnia 28 listopada 2007 roku do dnia 7 sierpnia 2014 roku;

2.  zasądza od U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W. na rzecz B. S. kwotę 1.116 zł (jeden tysiąc sto szesnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

sygnatura akt II 1 C 96/17

UZASADNIENIE

W pozwie z 8 grudnia 2017 roku, skierowanym przeciwko U. Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą we W., powód B. S. – reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego w osobie radcy prawnego - wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa wydanego w sprawie VIII Nc 2147/07 z dnia 7 listopada 2007 roku, opatrzonego klauzulą wykonalności, w części w zakresie odsetek ustawowych należnych za okres od dnia 28 listopada 2007 roku do dnia 7 sierpnia 2014 roku. Powódka wniosła również o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi A. R. w sprawie Km 604/17 w zakresie objętym żądaniem pozwu oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania. Jako podstawę faktyczną swojego roszczenia powód wskazała przedawnienie roszczeń ( pozew k. 2-6, pełnomocnictwo k. 7).

Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi zabezpieczył powództwo złożone w przedmiotowej sprawie w ten sposób, że zawiesił postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi A. R. w sprawie Km 604/17 w zakresie odsetek należnych od dnia 28 listopada 2007 roku do dnia 7 sierpnia 2014 roku - do czasu prawomocnego rozpoznania przedmiotowej sprawy ( postanowienie k. 17).

W odpowiedzi na pozew z dnia 8 stycznia 2018 roku pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego w osobie radcy prawnego, uznał powództwo w całości. W oparciu o treść przepisu art. 101 k.p.c. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów postepowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych, ewentualnie o wzajemne zniesienie kosztów postępowania pomiędzy jego stronami ( odpowiedź na pozew k. 20-21, pełnomocnictwo k. 22).

Do zamknięcia rozprawy strony pozostały na dotychczasowych stanowiskach w sprawie ( protokół elektroniczny rozprawy z dnia 15 lutego 2018r. k. 32).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 listopada 2007 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, VIII Wydział Grodzki wydał w sprawie VIII Nc 2147/07 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał B. S. aby zapłacił na rzecz U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego kwotę 4.652,60 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 22 sierpnia 2007 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 647 zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania. Nakaz zapłaty uprawomocnił się wobec niewniesienia od niego przez żadną ze stron postępowania środka zaskarżenia (nakaz zapłaty k. 35, zwrotne potwierdzenia odbioru k. 37-38 załączonych akt VIII Nc 2147/07).

W dniu 7 sierpnia 2017 roku wierzyciel – U. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. - złożył wniosek egzekucyjny dotyczący obowiązku B. S. stwierdzonego nakazem zapłaty wydanym w sprawie VIII Nc 2147/07 do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi A. R.. Postępowanie to zostało wszczęte za sygnatura akt Km 604/17 i nadal się toczy. W jego toku nie doszło do wyegzekwowania żadnej części należności objętych w/w tytułem wykonawczym (wniosek egzekucyjny, tytuł wykonawczy, karta rozliczeniowa - w załączonych aktach Km 604/17).

W piśmie z dnia 2 listopada 2017 roku pełnomocnik dłużnika B. S. wezwał pozwanego do ograniczenia egzekucji w zakresie odsetek ustawowych od należności głównej od dnia wydania nakazu zapłaty do dnia 7 sierpnia 2014 roku z uwagi na fakt przedawnienia odsetek ustawowych w tym zakresie. W piśmie z dnia 17 listopada 2017 roku pozwany poinformował pełnomocnika powoda, iż jego wniosek został rozpatrzony odmownie ( pismo z dnia 2 listopada 2017r. k. 12, pismo z dnia 17 listopada 2017r. k. 16).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie powołanych powyżej dokumentów znajdujących się w sprawie oraz załączonych aktach VIII Nc 2147/07 i aktach postępowania egzekucyjnego Km 604/17. Był on pomiędzy stronami postępowania w zasadzie bezsporny.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo złożone w przedmiotowej sprawie okazało się zasadne, jako oparte o prawidłowo podniesiony przez powoda zarzut przedawnienia roszczenia. Jak stanowi bowiem art. 125 k.c., roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu. Zajście po wydaniu tytułu egzekucyjnego zdarzenia, na skutek którego zobowiązanie nie może być egzekwowane, to między innymi podniesienie zarzutu przedawnienia zasądzonych roszczeń i upływ czasu. W tym zakresie powód powołał się więc na uprawnioną przesłankę pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności, opisaną w art. 840 § 1 punkt 2 kodeksu postępowania cywilnego.

W tej sprawie wystąpił upływ długiego czasu od wydania orzeczenia. Pozwany wykazał jednak, iż przerwał bieg terminu przedawnienia. Przerwanie biegu terminu przedawnienia jest instytucją uregulowaną w art. 123 § 1 k.c. i art. 124 k.c. Bieg terminu przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu bieg przedawnienia biegnie na nowo, jednak przedawnienie nie biegnie, dopóki postępowanie przed sądem lub innym organem nie zostanie zakończone. Skutek przerwania biegu terminu przedawnienia wystąpił w przedmiotowej sprawie na skutek złożenia przez pozwanego wniosku egzekucyjnego do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi A. R. w sprawie Km 604/17.

W tej sprawie brak jest więc co najmniej dziesięcioletniego okresu bezczynności wierzyciela, co powodowałoby przedawnienie należności głównej (oraz kosztów postępowania). Przedawnieniu uległa natomiast część odsetek, które stanowiąc należności okresowe należne w przyszłości – w rozumieniu art. 125 § 1 K.c., przedawniają się w terminie trzyletnim. Odsetkami takimi są odsetki należne po uprawomocnieniu się tytułu egzekucyjnego, a więc za okres od dnia 28 listopada 2007 roku (za wcześniejszy okres stanowiąc roszczenia nie będące należnymi w przyszłości).

Ponieważ zaś termin przedawnienia takich odsetek wynosi 3 lata, przedawnieniu uległy odsetki od daty uprawomocnienia się nakazu zapłaty do daty poprzedzającej o 3 lata złożenie wniosku egzekucyjnego w sprawie Km 604/17, a więc do dnia 7 sierpnia 2014 roku. W tym też zakresie (zgodnie z żądaniem pozwu) orzeczono o pozbawieniu tytułu wykonawczego wykonalności.

Jednocześnie, strona pozwana uznała powództwo w całości. Brak było w ocenie Sądu Rejonowego podstaw do zakwestionowania zasadności i prawidłowości uznania powództwa w powyżej opisanym zakresie. Sąd uznał je za dopuszczalne, nie stojące w sprzeczności z obowiązującym prawem, zasadami współżycia społecznego ani nie zmierzające do obejścia prawa. Uznaniem tym Sad był związany.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu opisaną w art. 98 § 1 i § 2 k.p.c. Powód na potrzeby przedmiotowego postępowania winien być uznany za stronę wygrywającą w procesie w całości, należy mu się więc od strony pozwanej zwrot poniesionych przez niego kosztów postępowania w kwocie 1.116 zł. Na kwotę te złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 199 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika profesjonalnego w osobie radcy prawnego w kwocie 900 zł. W ocenie Sądu brak było w przedmiotowej sprawie podstaw do zastosowania przepisu art. 101 k.p.c. (o co wnosiła strona pozwana), gdyż niewątpliwie pozwany dał B. S. powód do wystąpienia z przedmiotowym powództwem prowadząc przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 604/17, w tym w zakresie przedawnionej części odsetek, a zwłaszcza dał ku temu powód poprzez odmowę ograniczenia egzekucji w spornym zakresie na żądanie pełnomocnika powoda.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji wyroku.

Z/

wyrok wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.