Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 21 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie – VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Iwona Kowalczyk

Protokolant: Dorota Chrząstek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Częstochowie R. B.

po rozpoznaniu w sprawie skazanego R. W. (1) z domu P. skazanego za przestępstwo z art. 199 § 1 d.k.k.

zażalenia skazanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Częstochowie IV Wydział Karny z dnia 23 kwietnia 2018 r. wydane w sprawie IV Ko 31/18 (IV K 609/07)

w przedmiocie zamiany kary pozbawienia wolności w trybie art. 2a k.w.

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia

1 zmienić zaskarżone postanowienie w zakresie pkt. 1 w ten sposób, że odmówić zamiany kary orzeczonej w sprawie skazanego R. W. (1) z domu P. z domu (...) wyrokiem z dnia 24 września 1997 roku w sprawie o sygn. akt. IVK 609/ 97 jednocześnie jako podstawę tego rozstrzygnięcia wskazując art. 2a k.w;

2. w pozostałym zakresie zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy;

3. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego G. J., Kancelaria Radcy Prawnego w C. kwotę 295, 20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) obejmującą podatek VAT, tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanemu R. W. (1) z domu P. dawnej (...) z urzędu w postępowaniu odwoławczym; 3. zwolnić skazanego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2018 r. wydanym
w sprawie IV Ko 31/18 (IV K 609/97) doszło na mocy art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy – Kodeks Postępowania Karnego oraz niektórych innych ustaw i art. 15 § 1 kkw do umorzenia postępowania. W punkcie 2 zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy kwotę 295,20 zł, tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego z urzędu, a w punkcie 3 kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa.

Postanowienie to zostało zaskarżone przez skazanego, który podniósł, że się nie zgadza z jego treścią, bowiem w jego ocenie ustawa o kontrawencjonalizacji z 27 września 2013 roku weszła w życie gdy on jeszcze odbywał karę w niniejszej sprawie i dlatego wskazana ustawa winna mieć zastosowanie w jego przypadku. Jednocześnie skarżący wskazał, że w sprawie IIK 158/17 Sąd Okręgowy w Częstochowie wydał kolejny wyrok łączny w stosunku do niego i mowa jest w nim o niniejszej sprawie i obecnie odbywa karę z tego wyroku łącznego.

Treść zażalenia wskazuje, że skarżący domaga się uchylenia postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniesione zażalenie chociaż nie zasługiwało na uwzględnienie, skutkowało jednak dokonaniem w jego treści zmian we wskazanym powyżej zakresie.

Na wstępie podnieść należy, że Sąd Rejonowy w Częstochowie niestarannie zapoznał się z aktami sprawy, oraz wykazał się nie znajomością przepisów. I tak precyzując - wbrew ustaleniom Sądu Rejonowego na mocy wyroku z dnia 24 września 1997 r. w sprawie sygn. akt IV K 609/97, nie orzeczono wobec skazanego karę 8 miesięcy pozbawienia. Analiza treści znajdującego się w aktach sprawy wyroku jednoznacznie wskazuje, że na mocy tego wyroku w stosunku do skazanego orzeczono karę o charakterze wolnościowym tj karę ograniczenia wolności w wymiarze 8 miesięcy polegającą na wykonywaniu pracy w wymiarze 40 godzin, a następnie postanowieniem z dnia 24 stycznia 2003 roku – prawomocnym z dniem 17 marca 2003 roku Sąd Rejonowy w Częstochowie zamienił karę 8 miesięcy ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności w wymiarze 4 miesięcy i zarządził ją do wykonania. W dalszej kolejności w celu uporządkowania wskazać należy, że w sprawie IVK 464/ 03 w dniu 24 lutego 2004 został wydany wyrok łączny i na jego mocy połączono kary w tym karę ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie IV K 609/97 i została wymierzona kara łączna w wymiarze 3 lat i 9 miesięcy, która to jak wynika z akt sprawy w tym obliczenia kary oraz informacji z NOE-SAD została odbyta w całości. W tym miejscu należy również wskazać, że wbrew twierdzeniom skarżącego w sprawie IIK 158/17 prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Częstochowie nie doszło do połączenia węzłem kary łącznej, ani kary jednostkowej orzeczonej w sprawie IVK 609/97, ani kary wymierzonej wyrokiem łącznym w sprawie IVK 464/03, który to objął tą karę jednostkową. W tym zakresie Sąd Okręgowy umorzył postępowanie z uwagi na brak przesłanek do wydania wyroku łącznego – bowiem kara została w całości wykonana.

Sąd Rejonowy wydając zaskarżone postanowienie powołał się na treść art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. Był to przepis o charakterze przejściowym .Po wejściu w życie ustawy nowelizacyjnej z 20 lutego 2015 r., to art. 2a k.w. stanowi stałą regułę dokonywania weryfikacji prawomocnie orzeczonych kar za przestępstwa z uwagi na przeprowadzoną kontrawencjonalizację.Art. 2a k.w. stał się stałym elementem systemu prawnego. Oznacza to, że po wejściu w życie art. 2a k.w należy dokonać przeglądu wydanych wcześniej prawomocnych wyroków, dokonując modyfikacji orzeczonych w nich kar, także wówczas, gdy do kontrawencjonalizacji doszło by przed 21 marca 2015 r. (data wejścia w życie art. 2a k.w.).

Sąd Rejonowy uprawniony był przyjąć, że brak było podstaw do zamiany kary orzeczonej za przestępstwo z art 199§ 1 kk na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 29 czerwca 2010 r. w sprawie sygn. akt IV K 610/09 z uwagi na fakt , iż kara w całości została wobec skazanego wykonana Stosownie do treści art. 2a k.w. jeżeli według nowej ustawy czyn objęty prawomocnym wyrokiem skazującym za przestępstwo na karę pozbawienia wolności stanowi wykroczenie, orzeczona kara podlegająca wykonaniu ulega zamianie na karę aresztu w wysokości równej górnej granicy ustawowego zagrożenia za taki czyn, a jeżeli ustawa nie przewiduje za ten czyn kary aresztu, na karę ograniczenia wolności, a jeżeli ustawa nie przewiduje za ten czyn kary ograniczenia wolności - na karę grzywny, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny grzywnie w kwocie od 10 do 250 złotych i nie przekraczając górnej granicy tego rodzaju kary przewidzianej za ten czyn. W wyżej wskazanym przepisie każdorazowo jest mowa o karze podlegającej wykonaniu, co oznacza, że zamianie nie podlegają kary, które to zostały wykonane. W niniejszej sprawie zarówno kara jednostkowa, jak i kara łączna obejmująca karę jednostkową zostały w całości wykonane .

W tym stanie rzeczy zaskarżone postanowienie co do zasady okazało się słuszne i jedynie dokonano korekty w wskazanym powyżej zakresie.

(...)

(...)

(...)

(...)