Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania B. G. (G.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

przy udziale ./.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania B. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 1 lipca 2016 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt IX U 1431/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.05.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu B. G. (G.) przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110 i 110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie przekroczył 250%.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji, domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury na podstawie ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ubezpieczony domagał się odtworzenia wynagrodzenia z tytułu pracy w KWK (...) z okresu sprzed 1980, za który brak dokumentacji płacowej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Od dnia 1.04.1990r. jest uprawniony do emerytury górniczej.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 340,68 % i został ograniczony do 250%.

Ubezpieczony po przyznaniu prawa do emerytury pozostawał w zatrudnieniu (od 1.09.2015 do nadal).

W dniu (...)ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru.

Obliczony przez organ rentowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z najkorzystniejszych 20 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia 167,42% nie jest wyższy od dotychczasowego i jest niższy od 250%.

(dowód: akta ZUS)

Ubezpieczony pracował w KWK (...) od 26.07.1963 do 26.07.1990 na oddziale elektrycznym jako elektromonter pz. Była to praca w systemie zmianowym, przez wszystkie soboty i co najmniej 2 niedziele w miesiącu.

Wynagrodzenie ubezpieczonego wynosiło:

⚫

1969-46471,94 zł

⚫

1970-49976,20 zł

⚫

1971-51 460,60 zł

⚫

1972- 62934,40zł

⚫

1973-56530,47 zł

⚫

1974-59384,80 zł

⚫

1975-62668,20 zł

⚫

1976- 68390,10 zł

⚫

1977- 68738,40 zł

⚫

1978-68189,00 zł

⚫

1979-73698,50 zł,

- w przypadku lat 1974-1979 biegła zwiększyła ustalone jw. zarobki o 100% specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika, wtedy wynagrodzenie to wyniosło:

⚫

1974-61060 zł

⚫

1975-69367,00 zł

⚫

1976-74194,00 zł

⚫

1977-77989,00 zł

⚫

1978-77363,00 zł

⚫

1979-83936,00 zł

a najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z 20 lat 1969-1977, 1980-1990 z uwzględnieniem ustalonych zarobków j.w., wynosi 227,81 %.

Biegła odtwarzając wynagrodzenia ubezpieczonego j.w. wziąła pod uwagę wynagrodzenie zasadnicze, kwoty wypłaconych zasiłków chorobowych, dodatki za pracę w systemie zmianowym, dodatek za pracę w niedzielę, dodatek szkodliwy, wynagrodzenie z Karty Górnika, deputat węglowy.

Za lata 1980-1990 wynagrodzenie ubezpieczonego zostało wykazane w odpowiednim druku Rp-7.

(dowód: opinia biegłej z zakresu rent, emerytur, kapitału początkowego S. K., k.. 29-40, dokumentacja z KWK (...), tj. dokumentacja osobowa, płacowa i zasiłkowa)

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, przekonywujący, logiczny i spójny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2015r., poz. 748 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony nie spełnia warunków umożliwiających przeliczenie emerytury na podstawie zarówno na podstawie art. 110 i art.110a ustawy emerytalnej.

Powyższe wynika jednoznacznie z opinii powołanej biegłej z zakresu emerytur i rent mgr S. K., która na podstawie posiadanej dokumentacji obliczyła najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z uwzględnieniem zarobków osiągniętych w części po przyznaniu emerytury. Obliczony przez biegłą wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (227,81%) okazał się być niższy niż dotychczas ustalony przez ZUS i tym samym nie może stanowić podstawy przeliczenia świadczenia na podstawie art. 110 ustawy emerytalnej oraz okazał się być niższy niż 250% i tym samym nie może stanowić podstawy przeliczenia świadczenia na podstawie art. 110 a ustawy emerytalnej.

Sąd w pełni podzielił powyższą opinię biegłej jako rzeczową, fachową, wydaną po przeanalizowaniu zebranej w sprawie dokumentacji, zwłaszcza danych wynikających z zachowanej w sprawie dokumentacji akt osobowych ubezpieczonego, dokumentacji płacowej i zasiłkowej. Opinia ta jest zgodna ze zleceniem Sądu.

Ubezpieczony nie zgodził się z opinia biegłej, jednak nie zgłosił względem niej konkretnych zarzutów. Organ rentowy nie kwestionował opinii biegłej.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie jako niezasadne.

Sędzia