Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2018 r. w Gliwicach

sprawy J. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o składki

na skutek odwołania J. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 31 marca 2017 r. nr RWA (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII U 885/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 marca 2017r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. stwierdził, że J. B. jest dłużnikiem Zakładu z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i zadłużenie to wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 26.124,72 zł.

W odwołaniu od decyzji sprecyzowanym na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2017r. J. B. wskazał, że kwestionuje tylko wysokość składki na Fundusz Pracy. Dodał,
że wszystkie czynności z obliczaniem składek i składaniem deklaracji wykonywał jego syn. Umowa o pracę z synem została rozwiązana z dniem 15 lutego 2015r.
i od tego czasu składki opłaca jedynie za siebie. Odwołujący dodał, że dopiero po otrzymaniu w/w decyzji zorientował się, że syn popełnił błąd przy obliczaniu pierwszej deklaracji po zwolnieniu polegający na braku modyfikacji kwoty należnej składki na Fundusz Pracy. Zaznaczył, że będzie składał korektę deklaracji, co spowoduje zmianę ( zmniejszenie ) zobowiązania.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił co następuje:

Decyzją zaskarżoną z dnia 31 marca 2017r. organ rentowy stwierdził, że odwołujący J. B. jest dłużnikiem Zakładu z tytułu nieopłaconych składek
na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Zadłużenie to wraz z należnymi odsetkami
za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 26.124,72 zł, w tym z tytułu składek:

1)  na ubezpieczenia społeczne za okres od 04/2015r. do 12/2016r. – 15.864,15 zł i odsetek za zwłokę – 1.310,00 zł,

2)  na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 04/2015r. do 12/2016r. – 6.235,26 zł i odsetek
za zwłokę – 508,00 zł,

3)  na Fundusz Pracy za okres od 04/2015r. do 12/2016r. – 2.036,31 zł i odsetek za zwłokę – 171,00 zł.

W dniu 7 sierpnia 2017r. odwołujący przedłożył korekty deklaracji rozliczeniowych
za kwiecień 2015r. i za kwiecień 2016r.

Z pism procesowych organu rentowego z dnia 21 września 2017r. i 11 grudnia 2017r. wynika, że zadłużenie odwołującego z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dzień wydania zaskarżonej decyzji,
z uwzględnieniem złożonych deklaracji korygujących, wynosi 1.962,82 zł.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego, jako okoliczności jednoznacznie wynikające z tych dowodów i niekwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. B. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.46 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1778 ze zm. ) płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

Zgodnie z art.84 ust.1 i art.87 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( t.j. Dz.U. z 2017r., poz.1938 ze zm. ) składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu, z zastrzeżeniem art.85 i 86. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art.84 – 86 są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić i rozliczyć składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie i na zasadach oraz w terminie przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli do tych osób i jednostek nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym – w terminie do 15 – go dnia następnego miesiąca.

Stosownie do art.32 ustawy systemowej, do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz
na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie ich: poboru, egzekucji, wymierzania odsetek
za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.

J. B. w odwołaniu od decyzji zaskarżonej sprecyzowanym na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2017r. wskazał, że kwestionuje wyłącznie wysokość zaległości z tytułu składek na Fundusz Pracy i zapowiedział, że złoży deklaracje korygujące co spowodowuje zmniejszenie kwoty zadłużenia. Istotnie, korekty dokumentacji rozliczeniowych odwołujący złożył w toku postępowania, bo w dniu 7 sierpnia 2017r. i ich uwzględnienie spowodowało ostateczne zmniejszenie jego zadłużenia na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z kwoty 2.036,31 zł do kwoty 1.962,82 zł.

Zmiana zadłużenia na wskazany powyżej fundusz nastąpiła zatem na skutek przedłożenia przez odwołującego stosownych deklaracji, co miało miejsce już po wydaniu decyzji zaskarżonej. Natomiast na dzień jej wydania, decyzja ta w pełni odpowiadała prawu i korespondowała z przedłożoną przez odwołującego wcześniej dokumentacją.

Stąd Sąd uznał, że decyzja zaskarżona na dzień jej wydania była prawidłowa,
gdy odwołujący poza w/w zastrzeżeniami, nie zgłaszał względem niej żadnych innych zarzutów.

Sąd kierował się w tym względzie zasadą, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych sąd co do zasady dokonuje oceny prawidłowości i legalności decyzji zaskarżonej według stanu rzeczy z chwili jej wydania (por. np.: wyroki: z 10 marca 1998r., II UKN 555/97, z dnia 20 maja 2004r., II UK 395/03, z dnia 17 lipca 2008r. II UK 348/07 oraz uzasadnienie uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2007r. III UZP 4/06 ).

Skoro zaskarżona decyzja na dzień jej wydania była prawidłowa, to Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił od niej odwołanie jako bezzasadne.

(-) SSO Grażyna Łazowska