Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 1708/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:

SSR Ryszard Kołodziejski

Protokolant:

stażysta Justyna Jułkowska

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2018 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa I. S.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda I. S. kwotę 1167,02 zł (tysiąc sto sześćdziesiąt siedem złotych dwa grosze) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 17 marca 2014 r. do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 346 zł (trzysta czterdzieści sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Transkrypcja ustnego uzasadnienia wyroku z dnia 30 kwietnia 2018r., sygn. akt V GC 1708/17

poczatektekstu

[Przewodniczący 00:00:00.005]

I że zostanie wygłoszone ustne uzasadnienie ogłoszonego przed chwilą wyroku w trybie artykułu 328 paragraf 1 z indeksem 1 kodeksu postępowania cywilnego. W pozwie z dnia 28 kwietnia 2017 roku powódka I. S. żądała zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w Ł. kwoty 1.167 złotych 2 grosze z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powódka twierdziła między innymi, że w dniu 3 lutego 2014 roku doszło do zdarzenia drogowego w wyniku, którego uszkodzeniu uległ samochód należący do poszkodowanego Ł. L.

[f 00:00:36.441]

, a sprawca szkody ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej w pozwanym towarzystwie. Poszkodowany z uwagi na brak możliwości korzystania z uszkodzonego auta w dniu 11 lutego 2014 roku zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego. Najem trwał przez 13 dni, to jest od 11 lutego 2014 do 24 lutego 2014 roku, kiedy to samochód został zdany powódce. W dniu 24 lutego 2014 roku strona powodowa wystawiła fakturę VAT na kwotę 2.458 złotych 52 grosze obciążając ta kwotą ubezpieczyciela sprawcy sko..., szkody za najem pojazdu zastępczego. Strona pozwana uznała w części docho..., żądane roszczenie, niemniej jednak przyjęła za zasadny okres najmu 7-miu dni, niemniej jednak uznając stawkę najmu za uzasadnioną. W dniu 8 czerwca 2017 refere..., 17 roku referendarz sądowy wydał w niniejszej sprawie nakaz zapłaty, w którym uwzględnił żądanie pozwu w całości. W przepisanym prawem terminie pozwany wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty i zaskarżając go w całości żąda oddalenia powództwa i zasądzenia na jego rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany twierdził między innymi, że sprawca zdarzenia w dniu wystąpienia szkody był ubezpieczony w pozwanym towarzystwie w zakresie odpowiedzialności cywilnej z tytułu szkód związanych z ruchem. Ubezpieczyciel uznał swoja odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenia, a następnie na podstawie przeprowadzonych oględzin oraz sporządzonego protokołu szkody przystąpił do wyceny wysokości szkody powstałej w mieniu powoda. Mając na względzie zgłoszone przez roszczenie z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego najmowanego przez poszkodowanego pozwany ubezpieczyciel na podstawie wszechstronnej oraz wyczerpującej oceny materiału zgromadzonego w toku postępowania likwidacyjnego przyznał łącznie kwotę 1.291 złotych i 50 groszy tytułem zwrotu kosztów najmu za okres 7-miu dni najmu od dnia rozpoczęcia wynajmu, to jest od 11 lutego 2017 roku do dnia wypłaty odszkodowania za uszkodzony pojazd i przekazania decyzji, to jest do 17 lutego 2017 roku. Na skutek wezwania do zapłaty w piśmie z dnia 14 maja 2016 ubezpieczyciel podtrzymał dotychczasowe stanowisko. W dalszej części uzasadnienia sprzeciwu pozwany twierdził, że dochodzone pozwem roszczenie uległo przedawnieniu. Pozwany ubezpieczyciel w dniu 24 kwietnia 2014 roku wydał decyzją odnoszą..., dotyczącą odszkodowania z tytułu szkody polegającej na najmie pojazdu zastępczego, a następnie w dniu 29 kwietnia 2014 zapłacił odszkodowanie z tego tytułu. Od tej kwoty, od tej daty, zatem biegł termin przedawnienia roszczenia o odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego z uwagi na to, że powód wniósł pozew w dniu 2 maja 2017 roku przed jego wniesieniem upłynął już trzyletni termin przedawnienia dochodzonego pozwem roszczenia. W dalszej części uzasadnienia pozwany twierdził, że wypłacona w toku postępowania likwidacyjnego kwota odszkodowania wyczerpuje w całości wszelkie roszczenia wynikające z konieczności najmu pojazdu zastępczego, tym samym kwota ta jest w pełni adekwatna do poniesionej przez poszkodowanego szkody. Przyznanie wyższej szkody prowadziłoby nieuchronnie do powstania po stronie powoda jej bezpodstawnego wzbogacenia, co w świetle obowiązującego porządku prawnego jest niedopuszczalne. Sąd ustalił, co następuje. W dniu 3 lutego 2014 roku doszło do kolizji drogowej w T. na skrzyżowaniu ulic (...) z ulicą PCK. Sprawca szkody ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej w pozwanym towarzystwie. Sprawca szkody posiadał zawartą z pozwaną umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, a szkoda w postaci uszkodzenia samochodu poszkodowanego marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) została zgłoszona ubezpieczycielowi sprawcy szkody oraz oznaczona stosownym numerem. Poszkodowany nie miał możliwości korzystania z innego samochodu, a zatem wziął w najem u powódki samochód zastępczy, był to C. (...) klasy C na czas nieokreślony za jednodniowym okresem wypowiedzenia. Wraz z umową najmu pojazdu zastępczego poszkodowany zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności. Najem trwał prze 13 dni od 11 lutego 2014 do 24 lutego 2014 roku. Po przeprowadzeniu oględzin pozwany wydał decyzję kwalifikującą szkodę, jako całkowitą, określił wartość pojazdu przed szkodą na kwotę 6.000 złotych brutto, natomiast wartość w stanie uszkodzonym na kwotę 1.600 złotych brutto. Odszkodowanie w kwocie 4.400 złotych wpłynęło na rachunek bankowy poszkodowanego w dniu 17 lutego 2014 roku, w tym samym dniu została również doręczona decyzja. Pozwany nie udzielił poszkodowanemu pomocy w sprzedaży wraku. Poszkodowany po otrzymaniu w dniu 17 lutego 2014 roku decyzji o przyznaniu odszkodowania i wypłacie odszkodowania poszukiwał chętnego na zakup pojazdu oraz poszukiwał nowego samochodu, którym mógłby zastąpić uszkodzony pojazd. P...., z uwagi na zawyżenie wartości wraku poszkodowany nie mógł znaleźć chętnego na zakup tego wraku, zdecydował się zwrócić auto zastępcze w dniu 24 lutego. Wrak pojazdu poszkodowany zbył dopiero 10 marca 2014 roku za kwotę 600 złotych niższą niż wartość ustalona przez pozwanego. W dniu 24 lutego 2014 roku powód wystawił fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 2.458 złotych 52 grosze stanowiącą łączny koszt najmu samochodu zastępczego, to jest przez 13 dni plus koszty podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego. W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty w dniu 29 kwietnia 2014 roku pozwany wypłacił odszkodowanie w wysokości 1.291 złotych 50 groszy brutto uznając za zasadny najem samochodu zastępczego za okres 7-miu równocześnie uznając stawkę dobową najmu pojazdu zastępczego w kwocie 150 złotych netto, to jest 184 złote 50 groszy brutto oraz odmawiając zapłaty kosztów podstawienia i odbioru pojazdu. Pozwany obniżył odszkodowanie o kwotę 1.167 złotych 2 grosze oraz o kwotę 60 złotych i 2 grosze obejmującą koszty podstawienia i odbioru samochodu zastępczego. Pozwany w dniu 7 lutego 2014 roku przeprowadził oględziny, ustalił wartość pojazdu przed szkodą oraz wartość wraku. Decyzja o przyjęciu przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę został wydana w dniu sied..., 12 lutego 2014 roku, jednak doręczona dopiero w dniu 17 lutego 2014 roku i w tym samym dniu odszkodowanie w kwocie 4.400 złotych wpłynęło na konto poszkodowanego. Poszkodowany, o czym była wyżej mowa sprzedał wrak dopiero w dniu 10 marca 2014 roku za kwotę o 600 złotych niższą niż wartość ustaloną przez pozwanego. Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie następujących dowodów, umowy najmu karta 9 do 9V, umowy cesji karta 10 do 10V, aneksu do umowy cesji karta 11, zawiadomienie o najmie karta 12 i 13, oświadczenia poszkodowanego karta 12V, 16 do 17V, karta kontrolna szkody karta 14, decyzja o wypłacie odszkodowania karta 15, faktura VAT karta 18, wezwanie do zapłaty karta 18V i 21 do 21 V, akt wypłaty odszkodowania z tytułu najmu karta 19, umowa sprzedaży uszkodzonego samochodu karta 20, decyzja o wypłacie odszkodowania z tytułu najmu karta 36, odmowa wypłaty odszkodowania karta 37 do 37V, akt zeznania świadków Ł. L. karta 61V do 62V i M. S.

[f 00:09:08.883]

karta 66V akt. Sąd zważył, co następuje. Przedstawiony wyżej stan faktyczny ustalony został na podstawie dowodów z dokumentów i zeznań świadków Ł. L. i M. S.. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów w całości, gdyż nie budziły one wątpliwości, co do swojej prawdziwości, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich skutecznie. Sąd dał również w całości wiarę dowodom z zeznań świadków, gdyż były one logiczne i spójne oraz potwierdzały i uzupełniały się wzajemnie tworząc z dowodami dok..., z dokumentów harmonijną całość. W świetle ukształtowanego już orzecznictwa Sądu Najwyższego, jak i Sądów Powszechnych nie budzi wątpliwości zasadność korzystania przez poszkodowanych z pojazdów zastępczych. Zwykle zaś okolicznościami spornymi w takich przypadkach są koszty dobowego najmu samochodu zastępczego oraz czas najmu takiego pojazdu, bądź tylko jeden z tych elementów. Tak było właśnie w niniejszym przypadku. Pozwany, bowiem nie kwestionował zasadności najmu samochodu zastępczego ani nawet stawki najmu, lecz jedynie okres, na jaki samochód został wzięty w najem, a ponadto odmówił, a ponadto podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. Co się tyczy pierwszego zarzutu, to jest zbyt długiego czasu najmu pozwany uznał za czas zasadny 7-miodniowy okres najmu, podczas, gdy najem trwał faktycznie przez 13 dni. Zasadnicze znaczenie ma w tym względzie ciężar dowodu, to jest przyjęcie, na kim spoczywa obowiązek wykazania uzasadnionego okresu najmu samochodu zastępczego. Jak wyjaśnił to Sąd Okręgowy Sąd Gospodarczy w Toruniu w wielu orzeczeniach dowód w tym zakresie obciąża pozwanego stosownie do treści artykułu 6-go kodeksu cywilnego. W ocenie Sądu twierdzenia pozwanego o zasadności jedynie 7-miodniowego okresu najmu są całkowicie gołosłowne, gdyż nie poparte żadnymi dowodami. Twierdzenia te pozostawały, zatem zupełnie gołosłowne, a 7-miodniowy termin najmu określony w sposób arbitralny bez podania żadnych przyczyn. Jedynie dodatkowo zasadność najmu przez okres 13-stu dni, a nawet być może dłuższy czas znajduje uzasadnienie w świetle uchwały Sądu Najwyższego z 22 listopada 2013 roku, sygnatura akt III CZP 76/13, z której to wynika między innymi, że wydatki na najem pojazdu zastępczego przysługują poszkodowanemu w okresie niezbędnym do nabycia innego pojazdu mechanicznego. Skoro poszkodowany zbył wrak pojazdu w dniu 10 marca 2014 roku to najwcześniej właśnie w tej dacie mógł nabyć kolejny samochód. Jak zeznał poszkodowany, to jest świadek Ł. L., a Sąd dał jego zeznaniom wiarę w całości następny samochód poszkodowany nabył dopiero po zbyciu uszkodzonego samochodu. Ponadto, skoro, co jest bezsporne oszkodowany za uszkodzony samochód... Ponad, ponadto, skoro, co jest bezsporne odszkodowanie za uszkodzony samochód znalazło się na rachunku pokrzywdzonego 17 lutego 2014 roku to poszukiwania kolejnego samochodu mogły trwać przez kolejny tydzień, to jest do 24 lutego 2014 roku i termin taki nie wzbudza zdaniem Sądu większych wątpliwości. Na marginesie jedynie należy zauważyć, że Sąd Okręgowy Sąd Gospodarczy w Toruniu w sposób jednoznaczny w sowim orzecznictwie uznał, że wynajmującemu przysługuje także zwrot kosztów podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego, a które to koszty także były sporne w niniejszej sprawie. Co się zaś tyczy zarzutu przedawnienia dochodzonego przedmiotowym pozwem roszczenia to należało uznać, że zarzut ten jest chybiony, gdyż pozwany błędnie przyjął, iż powód wniósł pozew do Sądu w dniu 2 maja 2017 roku, podczas, gdy pozew został wniesiony przez pozwanego w dniu 28 kwietnia 2017 roku, co wynika wprost z daty stempla pocztowego złożonego na przesyłce, karta 23V akt. Tym samym powód przerwał skutecznie bieg terminu przedawnienia roszczenia o je, na jeden dzień przed jego upływem. Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uwzględnił żądnie pozwu w całości na podstawie artykułu 822 kodeksu cywilnego w związku z artykułem 481 paragraf 1 kodeksu cywilnego i orzekł, jak w punkcie 1-ym sentencji. O kosztach orzeczono na podstawie artykułu 98-go w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu obciążając tymi kosztami w całości stronę powodową, stronę pozwaną, jako przegrywającą spór w całości. Na koszty składają się kwota 270 złotych kosztów zastępstwa procesowego, kwota 59 złotych tytułem wpisu od pozwu oraz kwota 17 złotych tytułem opłaty od pełnomocnictwa. To wszystko, dziękuję.

[koniec 00:13:53.197]