Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Patrycja Bogacińska – Piątek

Sędziowie: SSO Małgorzata Andrzejewska

SSR del. Magdalena Kimel

po rozpoznaniu sprawy w dniu 14 czerwca 2018 w G.

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie K. M.

przeciwko Spółce (...) Spółce Akcyjnej w B.

o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe

na skutek zażalenia biegłego K. B.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Z.

z dnia 12 marca 2018 sygn. akt IV P 257/17

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 12 marca 2018r., sygn. IV P 257/17, Sąd Rejonowy w Z. skazał biegłą K. B. na grzywnę w wysokości 500 zł.

W uzasadnieniu wskazano, iż w dniu 12 października 2017r. doreczono biegłej akta wraz ze zleceniem do sporządzenia opinii w terminie 2 miesięcy. Termin 2 miesięcy podyktowany był skomplikowanym charakterem sprawy. Powyższy termin nie został przez biegłą dotrzymany, nadto biegła była dwukrotnie wzywana do zwrotu akt i podania przyczyny opóźnienia.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniosła biegła K. B..

W treści zażalenia biegła podniosła, że skarżone postanowienie otrzymała 22 marca 2018r., natomiast 15 marca 2018r. wysłała do Sądu e-mail z informacją, że z uwagi na dużą ilość spraw , w których zlecono jej sporządzenie opinii sądowych - nie była w stanie określić ostatecznego terminu sporządzenia opinii. Ponadto w zażaleniu wskazała, że przyczyną opóźnień były ponadto jej problemy zdrowotne, ponieważ od września 2017r. walczy z bólem barku lewej ręki, a w lutym 2018r. przechodziła grypę.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach zważył:

Zażalenie skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego zaskarżone postanowienie jest trafne, albowiem odpowiada prawu.

Zgodnie z art. 287 k.p.c. za nieusprawiedliwione niestawiennictwo, za nieuzasadnioną odmowę złożenia przyrzeczenia lub opinii albo za nieusprawiedliwione opóźnienie złożenia opinii sąd skaże biegłego na grzywnę.

Jak stanowi zaś art. 163 § 1 zd. 1 k.p.c. jeżeli kodeks przewiduje grzywnę bez określenia jej wysokości, grzywnę wymierza się w kwocie do trzech tysięcy złotych.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy w Z. zasadnie skazał biegłą na grzywnę w wysokości 500 zł. Jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy w Z., biegła zignorowała aż dwa ponaglenia Sądu, nie odpowiadając na żadne z nich. Ponadto nie zwróciła akt sprawy do czasu wydania zaskarżonego postanowienia, co znacznie wydłużyło postępowanie w sprawie. W dniu 12 października 2017r. zostały doręczone biegłej akta sprawy z poleceniem sporządzenia pisemnej opinii w terminie dwumiesięcznym. Biegła nie dotrzymała terminu do sporządzenia opinii, przez co dwukrotnie – 3 stycznia 2018r. oraz 29 stycznia 2018r. – Sąd Rejonowy wzywał ją do zwrotu akt i wskazania przyczyny niemożności ich zwrotu.

Do dnia wydania zaskarżonego postanowienia biegła nie zwróciła akt z opinią, a także nie usprawiedliwiła opóźnienia.

Dopiero 15 marca 2018r. wysłała do Sądu e-mail z informacją, że z uwagi na nawał spraw sądowych nie jest w stanie określić ostatecznego terminu sporządzenia opinii.

Podkreślić trzeba, że obowiązkiem sądu jest rozpoznanie sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w P. w postanowieniu z dnia 24 października 2012 r. (...) - obowiązkiem sądu w przypadku zwłoki w działaniach biegłego jest podjęcie działań dyscyplinujących zgodnie z art. 287 k.p.c.

W sytuacji, gdy biegła przyjęła już szereg zleceń i miała świadomość, że nie jest w stanie sporządzić opinii w terminie z tego względu, a także z uwagi na stan zdrowia, obowiązkiem jej było - przedstawić stosowne usprawiedliwienie, odmówić wykonania opinii i zwrócić akta, albo złożyć wniosek o wydłużenie terminu. Sąd miałby wówczas możliwość rozważenia wydłużenia terminu do sporządzenia opinii, bądź też zwrócenia się o opinię od innego biegłego. Tymczasem biegła związana terminem do sporządzenia opinii, nie odpowiadała na ponaglenia Sądu, nie wyjaśniła przyczyny opóźnienia, nie poprosiła o wydłużenie terminu.

Mając na uwadze powyższe względy, Sąd – uznając zażalenie skarżącej za bezzasadne – na mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.