Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 468/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 sierpnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Michał Misiak

Protokolant:

Anna Rogalska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej---------------------

po rozpoznaniu w dniu 02 sierpnia 2018 r. w Złotoryi

sprawy

1. A. P.

urodz. (...) w Z.

syna Z. i M. z d. N.

2. M. D.

urodz. (...) we L.

syna M. i E. z d. B.

oskarżonych o to, że:

w dniu 11 lutego 2018 roku w Z. województwa (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do hali przemysłowej, gdzie po uprzednim pokonaniu zabezpieczenia mocowania kłódki drzwi wejściowych dostali się do wnętrza hali, skąd dokonali zaboru w celu przywłaszczenia pojemników z płynem różnego rodzaju metalowych elementów, przewodów elektrycznych, dekoderów, dysz gazowych, pasa transmisyjnego, węży ciśnieniowych, pakuł oraz atrapy kamery powodując straty w kwocie co najmniej 700 złotych na szkodę R. P., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi

to jest o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk

I uznaje oskarżonych A. P. i M. D. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, stanowiącego występek z art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk, z tym ustaleniem, iż osobą pokrzywdzoną jest H. P., wartość skradzionych przedmiotów wynosiła ok. 700 złotych, natomiast wartość strat 350 złotych i za to na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk skazuje:

a)  A. P., przy zastosowaniu art. 37a kk na karę grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda stawka,

b)  M. D. na karę 4 (cztery) miesięcy pozbawienia wolności;

II na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonych obowiązek naprawienia szkody przez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonej H. P. kwot po 175 (sto siedemdziesiąt pięć) złotych przez każdego z nich;

III na podstawie art. 44§2 kk orzeka przepadek dowodu rzeczowego w postaci nożyc do cięcia metalu;

IV na podstawie art. 63§1 kk zalicza:

- oskarżonemu A. P. na poczet kary grzywny zatrzymanie w dniu 12.02.2018 r. godz. 02:20 do godz. 20:29, co stanowi dzień pozbawienia wolności równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny,

- oskarżonemu M. D. na poczet kary pozbawienia wolności zatrzymanie w dniu 12.02.2018 r. godz. 02:20 do godz. 20:37, co stanowi dzień pozbawienia wolności;

V na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego A. P. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe związane z jego udziałem w sprawie w wysokości 90 złotych i wymierza mu opłatę w kwocie 200 złotych, natomiast na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego M. D. z kosztów sądowych i nie wymierza mu opłaty.

Sygn. akt II K 468/18

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 423§1a kpk, sąd ograniczył uzasadnienie wyroku do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu – wobec oskarżonego M. D..

Sąd zważył, co następuje:

Wymierzając oskarżonemu M. D. karę (którą sąd mógł wymierzyć jako karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat pięciu, a przy wykorzystaniu art. 37a kk również jako karę grzywny albo ograniczenia wolności) sąd, stosownie do treści art. 53 kk, wziął pod uwagę przede wszystkim stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynu, które uznał za sytuujące się na poziomie średnim.

Oskarżony bowiem z jednej strony dopuścił się kradzieży z włamaniem wobec mienia o niewysokiej wartości (choć podkreślić trzeba, że głównie ta niewysoka wartość zdecydowała o łagodniejszej kwalifikacji prawnej jako wypadku mniejszej wagi co już samo w sobie zdecydowało o niższej karze, niż w przypadku kradzieży z włamaniem w typie podstawowym).

Z drugiej jednak strony, zachowanie oskarżonego było przemyślane, wraz ze współsprawcą czynu zaplanował dokonanie tego przestępstwa, kierując się położeniem budynku na uboczu i spodziewanym, w związku z brakiem produkcji w tym zakładzie, opuszczeniem tego budynku, co miało pozwolić na swobodne dokonanie kradzieży. W tym celu oskarżony, wraz ze współsprawcą, przygotował środki rzeczowe umożliwiające dostanie się do budynku oraz obserwował wcześniej ten budynek.

Wymierzając karę, sąd uwzględnił także potrzeby prewencji indywidualnej, związane z osobą karanego już sprawcy. Podkreślić trzeba, że oskarżony M. D. dopuścił się już, prócz przestępstwa znęcania, dwóch przestępstw przeciwko mieniu (w 2016 r. za czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk postępowanie warunkowo umorzono, w 2017 r. za czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk orzeczono wobec niego karę grzywny). Skoro za tożsame co do kwalifikacji prawnej czyny zabronione stosowano wobec oskarżonego środki probacyjne i karę grzywny, a nadto za innego rodzaju czyn karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i rozwiązania te nie przyniosły oczekiwanego skutku, gdyż oskarżony ponownie dopuścił się przestępstw, w ocenie sądu konieczne jest zastosowanie kary, która skutecznie oddziałuje na oskarżonego. Zdaniem sądu, taką karą może być obecnie wobec oskarżonego jedynie kara pozbawienia wolności, gdyż prognoza kryminologiczna jest niekorzystna, brak możliwości uznania, iż tym razem kara wolnościowa spowoduje realną zmianę zachowania oskarżonego. Z tego względu wyłącznie kara pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania spełni zarówno cele prewencyjne, jak i zawierać będzie element represyjny, rozumiany jako sprawiedliwa odpłata za dokonany czyn zabroniony.

Przypomnieć należy, że również sytuacja osobista i rodzinna oskarżonego, kawalera, który nie ma nikogo na utrzymaniu, nie stanowi żadnej podstawy do złagodzenia kary.

Mając powyższe na uwadze, sąd uznał za sprawiedliwą karę czterech miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk orzekł, jak w punkcie Ib części dyspozytywnej wyroku.

Jako, że H. P., pokrzywdzona, poniosła w wyniku przestępstwa szkodę w wysokości 350 złotych, sąd obciążył oskarżonego M. D. (podobnie jak współsprawcę) obowiązkiem naprawienia szkody w kwocie 175 złotych, o czym na podstawie art. 46§1 kk orzeczono, jak w punkcie II wyroku.

Stosownie do treści art. 44§2 kk, konieczne było orzeczenie przepadku nożyc do cięcia metalu, jako przedmiotu użytego do popełnienia czynu przestępstwa, o czym sąd orzekł w punkcie III wyroku.

Okres zatrzymania oskarżonego M. D., mając na uwadze treść art. 63§1 kk, sąd zaliczył mu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, o czym orzeczono w punkcie IV wyroku.

Mając na uwadze sytuację materialną oskarżonego M. D., utrzymującego się jedynie z pracy dorywczej i mającego w perspektywie odbycie kary pozbawienia wolności, sąd uznał, iż nie będzie on w stanie uiścić kosztów postępowania ani opłaty i na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił go z obowiązku uiszczenia tych należności, orzekając jak w punkcie V wyroku.