Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: X U 104/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Garncarz

Protokolant: Dominika Gorząd

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2018 r. we Wrocławiu

sprawy z odwołania A. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 21 grudnia 2017 znak: (...)

w sprawie A. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek macierzyński

I.zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. i przyznaje wnioskodawczyni A. N.-C. prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 grudnia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r.

II. dalej idące odwołanie oddala,

III. orzeka, że koszty sądowe ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 grudnia 2017 r. (znak: (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił ubezpieczonej A. N. – C. prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego. Urlop rodzicielski może być udzielony w dwóch trybach: na podstawie art. 179¹ k.p., który przewiduje złożenie przez pracownicę w ciągu 21 dni po porodzie wniosku o udzielenie, bezpośrednio po zakończeniu urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze wynikającym z art. 182 ^1a § 1 k.p., oraz na podstawie art. 182 ^1d k.p., który przewiduje złożenie wniosku w terminie 21 dni przed rozpoczęciem korzystania z urlopu rodzicielskiego lub jego części. Pracownica, która złożyła wniosek o urlop rodzicielski w pełnym wymiarze na podstawie art. 179¹ k.p., może zrezygnować z urlopu rodzicielskiego w całości lub w części i wrócić do pracy, przekazując swoje uprawnienia do urlopu rodzicielskiego lub zasiłku macierzyńskiego pracownikowi – ojcu wychowującego dziecko albo ojcu niebędącemu pracownikiem. Pracownik – ojciec wychowujący dziecko może wystąpić o udzielenie urlopu rodzicielskiego, z którego rezygnuje pracownica – matka dziecka, w całości lub w części. W przypadku gdy pracownik – ojciec wychowujący dziecko nie złoży takiego wniosku albo złoży go, a następnie zrezygnuje, niewykorzystana część urlopu rodzicielskiego przepada, gdyż w tym trybie wnioskowania o urlop rodzicielski (tryb z art. 179¹ k.p.) nie ma możliwości występowania o urlop rodzicielski w wymiarze do 16 tygodni, nieprzypadający bezpośrednio po poprzedniej części tego urlopu.

Z posiadanej przez organ dokumentacji wynika, że w dniu 1 lipca 2016 r. ubezpieczona urodziła dziecko i wystąpiła z wnioskiem o udzielenie bezpośrednio po zakończeniu urlopu macierzyńskiego urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze, tj. od dnia 18 listopada 2016 r. do dnia 29 czerwca 2017 r. W dniu 20 marca 2017 r. ubezpieczona złożyła wniosek o rezygnację z urlopu rodzicielskiego od dnia 24 marca 2017 r. w związku z powrotem do pracy. Następnie w dniu 21 listopada 2017 r. ubezpieczona ponownie wystąpiła o udzielenie urlopu rodzicielskiego na okres od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r. W związku z tym, że ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o urlop rodzicielski w trybie z art. 179¹ k.p. a następnie zrezygnowała z tego urlopu, nie ma możliwości wnioskowania o urlop rodzicielski nieprzypadający bezpośrednio po poprzedniej części tego urlopu. Tym samym ubezpieczona nie ma prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r.

Odwołanie od opisanej decyzji wniosła ubezpieczona A. C., wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do zasiłku macierzyńskiego oraz o zasądzenie kosztów postępowania od organu rentowego (k. 4- 6).

W uzasadnieniu ubezpieczona wskazała, że w marcu 2017 r. musiała wrócić do pracy, ponieważ kończył się okres obowiązywania umowy o pracę, a sytuacja rodzinna nie pozwalała ubezpieczonej na rezygnację ze źródła dochodu. Przed złożeniem do pracodawcy wniosku o przerwanie urlopu rodzicielskiego ubezpieczona konsultowała się z pracownikami Państwowej Inspekcji Pracy oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, którzy informowali, że nie ma przepisu zabraniającego przerwania urlopu rodzicielskiego w sytuacji, gdy został złożony wniosek o udzielenie urlopu w całości. Pracownik Państwowej Inspekcji Pracy wskazał, że warunkiem jest wyrażenie przez pracodawcę zgody na przerwanie urlopu rodzicielskiego, a w późniejszym okresie, przed ukończeniem przez dziecko 6. roku życia, na powrót pracownika na urlop rodzicielski. Warunek ten został przez ubezpieczoną spełniony.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia (k. 7, 8).

Organ rentowy podtrzymał argumentację zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona A. C. w dniu 31 grudnia 2015 r. zawarła umowę o pracę na czas określony od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 marca 2017 r. z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Z., podejmując zatrudnienie na stanowisku asystenta rodziny.

W dniu 1 lipca 2016 r. ubezpieczona urodziła dziecko. W związku z urodzeniem dziecka wnioskiem z dnia 15 lipca 2016 r. ubezpieczona zwróciła się do pracodawcy o udzielenie podstawowej części urlopu macierzyńskiego w wymiarze 20 tygodni oraz o udzielenie bezpośrednio po urlopie macierzyńskim urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze wynikającym z art. 182 § 1 k.p. (32 tygodnie). Ubezpieczona wniosła o łączny urlop w wymiarze 52 tygodni (od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 29 września 2017 r.).

Na urlopie rodzicielskim ubezpieczona przebywała od dnia 18 listopada 2016 r.

Wnioskiem z dnia 2 marca 2017 r. ubezpieczona zwróciła się do pracodawcy o wyrażenie zgody na przerwanie urlopu rodzicielskiego i dopuszczenie do pracy z dniem 24 marca 2017 r. Ubezpieczona nadmieniła, że pozostałą po przerwaniu część urlopu rodzicielskiego (14 tygodni) chciałaby wykorzystać przed ukończeniem przez dziecko 6. roku życia.

W dniu 20 marca 2017 r. pracodawca wyraził zgodę na przerwanie przez ubezpieczoną urlopu rodzicielskiego i powrót ubezpieczonej do pracy od dnia 24 marca 2017 r.

Ubezpieczona wróciła do pracy w dniu 24 marca 2017 r.

W dniu 31 marca 2017 r. ubezpieczona zawarła z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Z. kolejną umowę o pracę na czas określony, od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 28 lutego 2018 r.

Od dnia 1 grudnia 2017 r. ubezpieczona przebywała na urlopie rodzicielskim.

W dniu 9 stycznia 2018 r. ubezpieczona zwróciła się do pracodawcy z wnioskiem o przerwanie od dnia 1 stycznia 2018 r. urlopu rodzicielskiego z powodu odmowy udzielenia zasiłku macierzyńskiego przez organ rentowy. Ubezpieczona wniosła jednocześnie o możliwość wykorzystania urlopu rodzicielskiego w pozostałej części w późniejszym okresie.

Ubezpieczona powróciła do pracy z dniem 1 stycznia 2018 r.

W dniu 28 lutego 2018 r. ubezpieczona zawarła z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Z. umowę o pracę na czas nieokreślony od dnia 1 marca 2018 r.

Ojciec urodzonego przez ubezpieczoną dziecka nie wnioskował o urlop rodzicielski.

Dowód: Dokumenty zgromadzone w aktach osobowych ubezpieczonej (w załączeniu do akt sprawy), w szczególności:

-: umowa o pracę na czas określony z dn. 21.12.2015 r.;
-: odpis skrócony aktu urodzenia z dn. 11.07.2016 r.;
-: wniosek z dn. 15.07.2016 r.;
-: wniosek w sprawie przerwania urlopu rodzicielskiego z dn. 02.03.2017 r.;
-: umowa o pracę na czas określony z dn. 21.03.2017 r.;
-: wniosek z dn. 20.10.2017 r.;
-: podanie z dn. 09.01.2018 r.;
-: umowa o pracę na czas nieokreślony z dn. 28.02.2018 r.

Dokumenty zgromadzone w aktach orzeczniczych organ rentowego (w załączeniu do akt sprawy)

Wyjaśnienia ubezpieczonej (k. 16; płyta CD)

Informacja z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. z dn. 05.06.2018 r. (k. 21)

Listy obecności ubezpieczonej (k. 23 – 50)

Uzupełniające wyjaśnienia ubezpieczonej (k. 55; płyta CD)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

W niniejszej sprawie ubezpieczona domagała się zmiany zaskarżonej decyzji organu rentowego poprzez przyznanie ubezpieczonej prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r. Odmawiając ubezpieczonej prawa do zasiłku macierzyńskiego za sporny okres organ rentowy argumentował, iż w związku z tym, że pierwotnie ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o urlop rodzicielski w trybie z art. 179¹ k.p. a następnie zrezygnowała z tego urlopu, nie ma możliwości wnioskowania o urlop rodzicielski nieprzypadający bezpośrednio po poprzedniej części tego urlopu, tj. na sporny okres. Tym samym nie jest możliwe przyznanie ubezpieczonej prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r.

Zgodnie z art. 184 Kodeksu pracy, za okres urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego oraz urlopu ojcowskiego przysługuje zasiłek macierzyński na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego albo zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający okresowi urlopu macierzyńskiego pracownik ma prawo do urlopu rodzicielskiego w wymiarze do: 1) 32 tygodni - w przypadku, o którym mowa w art. 180 § 1 pkt 1 (tj. w przypadku urodzenia jednego dziecka w jednym porodzie); 2) 34 tygodni - w przypadkach, o których mowa w art. 180 § 1 pkt 2-5 (tj. w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka w jednym porodzie) (art. 182 ^1a § 1 k.p.).

Pracownica, nie później niż 21 dni po porodzie, może złożyć pisemny wniosek o udzielenie jej, bezpośrednio po urlopie macierzyńskim, urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze wynikającym z art. 182 ^1a § 1 (art. 179¹ § 1 k.p.)

Zgodnie z art. 182 ^1c § 1 k.p. urlop rodzicielski jest udzielany jednorazowo albo w częściach nie później niż do zakończenia roku kalendarzowego, w którym dziecko kończy 6 rok życia.

Urlop rodzicielski jest udzielany bezpośrednio po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego albo zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający okresowi urlopu macierzyńskiego, nie więcej niż w 4 częściach, przypadających bezpośrednio jedna po drugiej albo bezpośrednio po wykorzystaniu zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający części urlopu rodzicielskiego, w wymiarze wielokrotności tygodnia. Do wniosku dołącza się dokumenty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 186 ^8a (182^1c § 2 k.p.).

Urlop rodzicielski w wymiarze do 16 tygodni może być udzielony w terminie nieprzypadającym bezpośrednio po poprzedniej części tego urlopu albo nieprzypadającym bezpośrednio po wykorzystaniu zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający części tego urlopu. Liczba wykorzystanych w tym trybie części urlopu pomniejsza liczbę części przysługującego urlopu wychowawczego (182^1c § 3 k.p.).

Żadna z części urlopu rodzicielskiego nie może być krótsza niż 8 tygodni, z wyjątkiem: 1) pierwszej części urlopu rodzicielskiego, która w przypadku: a) urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie nie może być krótsza niż 6 tygodni, b) przyjęcia przez pracownika, o którym mowa w art. 183 § 1, na wychowanie dziecka w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, do 10 roku życia, nie może być krótsza niż 3 tygodnie; 2) sytuacji, gdy pozostała do wykorzystania część urlopu jest krótsza niż 8 tygodni (182^1c § 4 k.p.).

Urlop rodzicielski jest udzielany na pisemny wniosek pracownika, składany w terminie nie krótszym niż 21 dni przed rozpoczęciem korzystania z urlopu. Do wniosku dołącza się dokumenty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 186 ^8a. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownika (art. 182 ^1d § 1 k.p.).

Liczbę części urlopu ustala się w oparciu o liczbę złożonych wniosków o udzielenie urlopu. W liczbie wykorzystanych części urlopu uwzględnia się także liczbę wniosków o zasiłek macierzyński za okres odpowiadający okresowi urlopu rodzicielskiego albo jego części, złożonych przez ubezpieczoną - matkę dziecka lub ubezpieczonego - ojca dziecka (art. 182 ^1d § 2 k.p.).

Pracownik może zrezygnować z korzystania z urlopu rodzicielskiego w każdym czasie za zgodą pracodawcy i powrócić do pracy (art. 182 ^1d § 3 k.p.)

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636) (dalej także jako ustawa zasiłkowa) świadczeniem pieniężnym z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa jest m.in. zasiłek macierzyński.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej, zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko.

Zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego oraz urlopu ojcowskiego (Art. 29a ust. 1 ustawy zasiłkowej).

Jak ustalił Sąd, ubezpieczona podlega do ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Z.. A. C. w dniu (...) urodziła dziecko. Wnioskiem z dnia 15 lipca 2016 r. ubezpieczona zwróciła się do pracodawcy o udzielenie podstawowej części urlopu macierzyńskiego w wymiarze 20 tygodni oraz o udzielenie bezpośrednio po urlopie macierzyńskim urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze wynikającym z art. 182 § 1 k.p. (32 tygodnie). Ubezpieczona wniosła o łączny urlop w wymiarze 52 tygodni (od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 29 września 2017 r.).

W dniu 18 listopada 2016 r. ubezpieczona rozpoczęła urlop rodzicielski, na którym przebywała do dnia 23 marca 2017 r. Wnioskiem z dnia 2 marca 2017 r. ubezpieczona zwróciła się bowiem do pracodawcy o wyrażenie zgody na przerwanie urlopu rodzicielskiego i dopuszczenie do pracy z dniem 24 marca 2017 r. Ubezpieczona nadmieniła, że pozostałą po przerwaniu część urlopu rodzicielskiego (14 tygodni) chciałaby wykorzystać przed ukończeniem przez dziecko 6. roku życia. W dniu 20 marca 2017 r. pracodawca wyraził zgodę na przerwanie przez ubezpieczoną urlopu rodzicielskiego i powrót ubezpieczonej do pracy od dnia 24 marca 2017 r.

Ubezpieczona wróciła do pracy w dniu 24 marca 2017 r. i świadczyła ją do dnia 30 listopada 2017 r.

Wnioskiem z dnia 20 października 2017 r. ubezpieczona zwróciła się do pracodawcy o udzielenie urlopu rodzicielskiego w wymiarze 8 tygodni, w okresie od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r. Ubezpieczona wskazała, że pozostałą część urlopu rodzicielskiego (6 tygodni) chciałaby wykorzystać przez ukończeniem przez dziecko 6. roku życia. Od dnia 1 grudnia 2017 r. ubezpieczona przebywała na urlopie rodzicielskim za zgodą pracodawcy. W dniu 9 stycznia 2018 r. ubezpieczona zwróciła się do pracodawcy z wnioskiem o przerwanie od dnia 1 stycznia 2018 r. urlopu rodzicielskiego z powodu odmowy udzielenia zasiłku macierzyńskiego przez organ rentowy. Ubezpieczona wniosła jednocześnie o możliwość wykorzystania urlopu rodzicielskiego w pozostałej części w późniejszym okresie. Ubezpieczona powróciła do pracy z dniem 1 stycznia 2018 r.

Ubezpieczona przebywała zatem na urlopie rodzicielskim w okresie od dnia 18 listopada 2016 r. do dnia 23 marca 2017 r. oraz od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. W okresie od dnia 24 marca 2017 r. do dnia 20 listopada 2017 r. oraz od dnia 1 stycznia 2018 r. i w dalszym ciągu ubezpieczona świadczyła pracę.

W ocenie Sądu nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem organu rentowego, jakoby przerwanie urlopu rodzicielskiego na wniosek pracownicy – matki dziecka oznaczało automatycznie rezygnację z pozostałej części tego urlopu i utratę prawa do jego późniejszego wykorzystania (przy ograniczeniu do końca roku kalendarzowego, w którym dziecko ukończy 6. rok życia). Wniosku takiego zdaniem Sądu nie można wyciągnąć z przepisów Kodeksu pracy, regulujących zasady i tryb wykorzystywania i udzielania urlopu rodzicielskiego. Co prawda, w istocie z przepisów art. 179¹ k.p. oraz art. 182 ^1d wynikają dwa odrębne tryby udzielania urlopu rodzicielskiego (odpowiednio w całości i w częściach), to jednak nawet w przypadku trybu określonego w art. 179¹ k.p. przepisy prawa pracy nie przewidują sankcji w postaci utraty prawa do pozostałej części urlopu rodzicielskiego w przypadku jego przerwania na wniosek pracownika.

W ocenie Sądu przerwanie urlopu rodzicielskiego i wykorzystanie następnie jego pozostałej części jest możliwe przy spełnieniu kodeksowych przesłanek, związanych m.in. z momentem, kiedy należy złożyć wniosek o udzielenie pozostałej części urlopu rodzicielskiego (tj. w terminie nie krótszym niż 21 dni przed rozpoczęciem korzystania z urlopu) czy też określających minimalny czas trwania poszczególnych części dzielonego urlopu rodzicielskiego. Podkreślić należy przy tym, że urlop rodzicielski w wymiarze do 16 tygodni może być udzielony w terminie nieprzypadającym bezpośrednio po poprzedniej części tego urlopu albo nieprzypadającym bezpośrednio po wykorzystaniu zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający części tego urlopu (art. 182 ^1c § 3 k.p.). Sąd nie znajduje podstaw by tę regulację wiązać jedynie z urlopem rodzicielskim udzielanym w częściach, skoro pracownik może zrezygnować z korzystania z urlopu rodzicielskiego w każdym czasie za zgodą pracodawcy i powrócić do pracy – niezależnie od trybu, w jakim wnioskował o udzielenie urlopu rodzicielskiego.

Jak wskazano wyżej, w myśl art. 29a ust. 1 ustawy zasiłkowej, zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego oraz urlopu ojcowskiego.

Z powyższego wynika, że korzystanie m.in. z urlopu rodzicielskiego przez ubezpieczoną, która urodziła dziecko w okresie trwania ubezpieczenia, wiąże się nierozłącznie z prawem do zasiłku macierzyńskiego, którego okres przysługiwania jest limitowany okresem ustalonym przepisami Kodeksu pracy m.in. jako okres urlopu rodzicielskiego. W ocenie Sądu, zasiłek macierzyński za okres urlopu rodzicielskiego przysługuje zatem ubezpieczonej w takim wymiarze, w jakim do końca roku kalendarzowego, w którym dziecko ukończyło 6. rok życia, ubezpieczona korzystała za zgodą pracodawcy z urlopu rodzicielskiego. Skoro pracodawca wyraził zgodę na przerwanie przez ubezpieczoną urlopu rodzicielskiego, a następnie na powrót przez ubezpieczoną na urlop rodzicielski, strona pozwana nie miała prawa odmówić ubezpieczonej prawa do zasiłku macierzyńskiego.

W/w przepis art. 29a ust. 1 ustawy zasiłkowej stanowi, że skoro udzielono ubezpieczonej urlopu rodzicielskiego, to zostały spełnione wszystkie przesłanki do nabycia przez nią prawa do zasiłku macierzyńskiego. W/w przepis nie stanowi o żadnej innej dodatkowej przesłance nabycia prawa do zasiłku macierzyńskiego.

W ocenie Sądu, nie może być sytuacji, że pomimo udzielenia ubezpieczonej przez pracodawcę urlopu rodzicielskiego, strona pozwana odmawia jej wypłaty zasiłku w odmienny sposób interpretując uprawnienie, które należy się jedynie pracodawcy.

Niezależnie od powyższego, należy podkreślić, że nie można zrzec się publicznoprawnego prawa do urlopu rodzicielskiego oraz do zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego, a zatem tym bardziej nie może organ rentowy pozbawić takiego prawa ubezpieczonej – matki dziecka. Matka dziecka może jedynie zrezygnować z wykorzystania urlopu rodzicielskiego, co prowadzi do braku prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego. Natomiast jeśli chce ona wykorzystać to prawo i pracodawca wyraża na to zgodę udzielając ubezpieczonej pracownicy urlopu rodzicielskiego, nie można jej pozbawić w takiej sytuacji prawa do zasiłku macierzyńskiego.

Z tej przyczyny zaskarżona decyzja organu rentowego podlegała zmianie, o czym Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku, przyznając ubezpieczonej prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.

Z uwagi na to, że od dnia 1 stycznia 2018 r. ubezpieczona powróciła do pracy i nie korzystała już z urlopu rodzicielskiego, brak było podstaw do przyznania ubezpieczonej prawa do zasiłku macierzyńskiego za dalszy okres objęty zaskarżoną decyzją, tj. okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 25 stycznia 2018 r. Tym samym w punkcie II sentencji wyroku Sąd oddalił dalej idące odwołanie.

Nieuiszczone koszty sądowe Sąd zaliczył na rachunek Skarbu Państwa, o czym orzeczono jak w punkcie III sentencji wyroku.

X U 104/18

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE